มีใครรู้สึกแบบนี้บ้างครับ แบบตอนอยู่ในไทยเพลงร็อกไทยมันซ้ำซากจัง แต่พอมาอยู่เมืองนอก กลับหาซาวด์ที่เหมือนแบบนี้ไม่ได้เลย

แบบตอนอยู่ในไทยฟังเพลงร็อกไม่ว่าจะค่ายใหญ่ค่ายเล็ก ไม่ว่าจะพยายามทำซาวด์ ทำอะไรให้ต่างกันแค่ไหน เนื้อหาก็ยังหนีไม่พ้นความรัก ทางเดินคอร์ด ซาวด์การ Mix การ Master อะไรมักจะไม่ค่อยหนีกันมาก ตอนอยู่นี่รู้สึกซ้ำซากมาก พอมีคนบอกเพลงไทยเลียนแบบฝรั่งก็เฮด่าตาม

แต่พอออกมาอยู่ต่างประเทศนานๆ หมดค่า CD กับวงท้องถิ่น วงระดับแนวหน้าไปนับร้อยๆแผ่น กลับไม่สามารถที่จะหาซาวด์กับ Structure การแต่งที่คล้ายคลึงกันแบบร้อย % ได้เลย อาจจะมีกลิ่นบ้าง แต่หาใครที่ทำได้เหมือนกับที่เคยฟังมาไม่

แล้วยิ่งกลับมาย้อนฟัง อัลบั้มที่ว่าไปทำถึงต่างประเทศหลายอัลบั้ม เพลงก็ยังฟังออกว่า คนไทยแต่งและควบคุมการผลิตอยู่แน่นอน แม้จะเปิดแค่แบ็คกิ้งแทร็กก็เหอะ

อีกมุมนึงอาจจะน่าเบื่อ แต่พอมานอกกลับกลายเป็นของที่ไม่มีที่ไหนเหมือนในโลกไปซะงั้น จนสงสัยมันเป็นเอกลักษณ์ในการแต่งเพลงไทยหรือเปล่า