เริ่มเกริ่นเรื่องก่อนนะคะ
เราเป็นคนต่างจังหวัด (อีสาน) ตอนเด็กๆ พ่อกับแม่ทำงานอยู่ที่กรุงเทพ พอปิดเทอมเราก็จะไปหาพ่อกับแม่ที่กรุงเทพทุกครั้ง ครั่งหนึ่งปิดเทอมตอน ม. 2 เราก็ไปหาพ่อกับแม่ตามปกติ แต่มีอยู่คืนหนึ่งเราฝันว่ามีเด็กคนนึงเดินมาหาเราแล้วบอกว่ารักเรา เราก็เลยกอดเด็กคนนั้น หลังจากนั้น เราก็มักจะฝันเห็นเด็กคนนั้นอยู่ประจำ แต่ไม่ค่อยบ่อยนะ บางครั้งฝันว่าเดินมาหาอ้วนท้วนบ้าง ผอมบ้าง เราก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคงเป็นความฝันทั่วๆไป
มีอยู่วันเราเดินหน้าราม (เข้ามหาลัยแล้วนะ) แล้วเพื่อนชวนดูดวง เรานึกสนุกก็เลยดูดวงกับเพื่อน แต่ปรากฏว่า หมอดูคนนั้นจับมือเราแล้วบอกเราว่า ดูไม่ได้ เค้าไม่อนุญาต ถ้าจะดูต้องขออนุญาตก่อน เราก็เลยงง เราบอกว่าเราอนุญาต หมอดูเลยถามเราว่าเราเลี้ยงกุมารทองหรือเปล่า เราบอกว่าเราไม่ได้เลี้ยง หมอดูเลยบอกว่างั้นที่บ้านต้องมีคนเลี้ยง ตกลงวันนั้นก็ไม่ได้ดูเลยคุยกันเรื่องนี้แทน
หลังจากวันนั้นเรากลับไปถามพ่อเรา พ่อเราอึ้งไปแล้วก็เลี่ยงไม่ยอมตอบคำถามเรา เราเลยเล่าให้ฟัง พ่อเราเลยบอกว่าเลี้ยงรักยมไว้ เราก็เลยนึกลำดับเหตุการณ์ที่เจอมา แล้วเราก็เลยบอกพ่อว่า เราชอบฝันเห็น แต่ไม่เคยเห็นจริงๆเลย แล้วเราเป็นคนไม่ชอบดูมวยแล้วก็ไม่ชอบดูฟุตบอล แต่ทายถูกทุกครั้งเลยว่าใครชนะ พ่อบอกว่าเค้ารักเรา เค้ามาอยุ่กับเรา พ่อเลี้ยงไว้ 2 คู่ ปล่อยแล้ว 1 คู่ ยังเหลือที่ไม่ปล่อยอีก 1 คู่ เราถามพ่อว่าเราต้องทำยังไง พ่อบอกว่าไม่ต้องทำอะไร ทำบุญตักบาตรให้เค้าบ้าง พ่อบอกว่าเราไม่ให้เราเลี้ยงเราเป็นผู้หญิง จะลำบากเรื่องแฟน แล้วก็จะมีลูกยากด้วย พ่อบอกว่าถ้าพ่อใกล้จะตายถึงค่อยคิดว่าจะให้ลูกคนไหน (มีสองคน เราคนโต น้องเราคนเล็กเป็นผู้ชาย) แต่แม่เราไม่เห็นด้วย แม่เราไม่ชอบทางนี้ แม่บอกให้ปล่อยไปซะ
หลังจากเรียนจบเราได้งานทำที่ภาคใต้ เราเลยเก็บของเพื่อที่จะย้ายไปอยู่ภาคใต้ ระหว่างนั่งรถตู้จากอีสานมาที่กรุงเทพ เรากำลังหลับตาคิดว่าจะงีบสักหน่อย เราได้ยินเสียงเด็กนั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่ข้างๆ เราคิดว่าคงเป็นลูกหลานคนโดยสารเหมือนเรานั่นแหล่ะ เดี๋ยวก็คงหยุดร้องเอง แต่ก็ไม่หยุดร้อง จนเราลืมตาขึ้นแล้วมองไปทั่วรถ กลับไม่เห็นเด็กสักคน
ระหว่างที่ทำงานที่ใต้ เราต้องขึ้นมารับปริญญาที่กรุงเทพ และในระหว่างช่วงเวลาซ้อมใหญ่กับรับจริงจะห่างกันประมาณ 1 อาทิตย์ เราเลยกลับบ้าน และกลับมาที่กรุงเทพเพื่อรับปริญญา ในวันรับจริงเราเหนื่อยมาก ตอนค่ำก็เลี้ยงฉลองกันตามปกติ แล้วเราก็ไปค้างที่ห้องเพื่อน แต่พอถึงตอนดึกๆ กำลังจะหลับครึ่งหลับครึ่งตื่น เราได้ยินเสียงเด็ก 2 คนเล่นกันอยู่ เราเลยบอกว่า ไม่เอานะ ไม่เล่นไม่ซน พี่ง่วงแล้ว คนอื่นก็นอนกันหมดแล้ว อย่ากวนคืนอื่นนะ แล้วเด็กสองคนก็มองหน้ากันแล้วก็เดินมาหาเราที่นอนอยู่แล้วก็หายไปเลย เราเลยลุกไปดื่มน้ำแล้วก็นอนต่อ
หลังจากวันรับปริญญา เราก็กลับมาทำงานภาคใต้ และก็ไม่ฝันถึงเค้าอีกเลย...............
>>> อยากถามผู้รู้ค่ะ ว่าเหตุการณ์ที่เราเล่ามาทั้งหมด หลายๆอย่าง เราคิดไปเอง ปรุงแต่งขึ้นเอง หรือถ้าเป็นจริง....เค้าอยู่ที่ไหนตอนนี้ ยังอยู่กับเรามั้ย ทำไมเราไม่เคยสัมผัสได้เลยตั้งแต่มาอยู่ภาคใต้ และถ้าเราจะเลี้ยงจะดีมั้ย จะเป็นวิบากกรรมมั้ย ขอบคุณค่ะ <<<
เล่าเรื่องรักยม และอยากถามผู้รู้
เราเป็นคนต่างจังหวัด (อีสาน) ตอนเด็กๆ พ่อกับแม่ทำงานอยู่ที่กรุงเทพ พอปิดเทอมเราก็จะไปหาพ่อกับแม่ที่กรุงเทพทุกครั้ง ครั่งหนึ่งปิดเทอมตอน ม. 2 เราก็ไปหาพ่อกับแม่ตามปกติ แต่มีอยู่คืนหนึ่งเราฝันว่ามีเด็กคนนึงเดินมาหาเราแล้วบอกว่ารักเรา เราก็เลยกอดเด็กคนนั้น หลังจากนั้น เราก็มักจะฝันเห็นเด็กคนนั้นอยู่ประจำ แต่ไม่ค่อยบ่อยนะ บางครั้งฝันว่าเดินมาหาอ้วนท้วนบ้าง ผอมบ้าง เราก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคงเป็นความฝันทั่วๆไป
มีอยู่วันเราเดินหน้าราม (เข้ามหาลัยแล้วนะ) แล้วเพื่อนชวนดูดวง เรานึกสนุกก็เลยดูดวงกับเพื่อน แต่ปรากฏว่า หมอดูคนนั้นจับมือเราแล้วบอกเราว่า ดูไม่ได้ เค้าไม่อนุญาต ถ้าจะดูต้องขออนุญาตก่อน เราก็เลยงง เราบอกว่าเราอนุญาต หมอดูเลยถามเราว่าเราเลี้ยงกุมารทองหรือเปล่า เราบอกว่าเราไม่ได้เลี้ยง หมอดูเลยบอกว่างั้นที่บ้านต้องมีคนเลี้ยง ตกลงวันนั้นก็ไม่ได้ดูเลยคุยกันเรื่องนี้แทน
หลังจากวันนั้นเรากลับไปถามพ่อเรา พ่อเราอึ้งไปแล้วก็เลี่ยงไม่ยอมตอบคำถามเรา เราเลยเล่าให้ฟัง พ่อเราเลยบอกว่าเลี้ยงรักยมไว้ เราก็เลยนึกลำดับเหตุการณ์ที่เจอมา แล้วเราก็เลยบอกพ่อว่า เราชอบฝันเห็น แต่ไม่เคยเห็นจริงๆเลย แล้วเราเป็นคนไม่ชอบดูมวยแล้วก็ไม่ชอบดูฟุตบอล แต่ทายถูกทุกครั้งเลยว่าใครชนะ พ่อบอกว่าเค้ารักเรา เค้ามาอยุ่กับเรา พ่อเลี้ยงไว้ 2 คู่ ปล่อยแล้ว 1 คู่ ยังเหลือที่ไม่ปล่อยอีก 1 คู่ เราถามพ่อว่าเราต้องทำยังไง พ่อบอกว่าไม่ต้องทำอะไร ทำบุญตักบาตรให้เค้าบ้าง พ่อบอกว่าเราไม่ให้เราเลี้ยงเราเป็นผู้หญิง จะลำบากเรื่องแฟน แล้วก็จะมีลูกยากด้วย พ่อบอกว่าถ้าพ่อใกล้จะตายถึงค่อยคิดว่าจะให้ลูกคนไหน (มีสองคน เราคนโต น้องเราคนเล็กเป็นผู้ชาย) แต่แม่เราไม่เห็นด้วย แม่เราไม่ชอบทางนี้ แม่บอกให้ปล่อยไปซะ
หลังจากเรียนจบเราได้งานทำที่ภาคใต้ เราเลยเก็บของเพื่อที่จะย้ายไปอยู่ภาคใต้ ระหว่างนั่งรถตู้จากอีสานมาที่กรุงเทพ เรากำลังหลับตาคิดว่าจะงีบสักหน่อย เราได้ยินเสียงเด็กนั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่ข้างๆ เราคิดว่าคงเป็นลูกหลานคนโดยสารเหมือนเรานั่นแหล่ะ เดี๋ยวก็คงหยุดร้องเอง แต่ก็ไม่หยุดร้อง จนเราลืมตาขึ้นแล้วมองไปทั่วรถ กลับไม่เห็นเด็กสักคน
ระหว่างที่ทำงานที่ใต้ เราต้องขึ้นมารับปริญญาที่กรุงเทพ และในระหว่างช่วงเวลาซ้อมใหญ่กับรับจริงจะห่างกันประมาณ 1 อาทิตย์ เราเลยกลับบ้าน และกลับมาที่กรุงเทพเพื่อรับปริญญา ในวันรับจริงเราเหนื่อยมาก ตอนค่ำก็เลี้ยงฉลองกันตามปกติ แล้วเราก็ไปค้างที่ห้องเพื่อน แต่พอถึงตอนดึกๆ กำลังจะหลับครึ่งหลับครึ่งตื่น เราได้ยินเสียงเด็ก 2 คนเล่นกันอยู่ เราเลยบอกว่า ไม่เอานะ ไม่เล่นไม่ซน พี่ง่วงแล้ว คนอื่นก็นอนกันหมดแล้ว อย่ากวนคืนอื่นนะ แล้วเด็กสองคนก็มองหน้ากันแล้วก็เดินมาหาเราที่นอนอยู่แล้วก็หายไปเลย เราเลยลุกไปดื่มน้ำแล้วก็นอนต่อ
หลังจากวันรับปริญญา เราก็กลับมาทำงานภาคใต้ และก็ไม่ฝันถึงเค้าอีกเลย...............
>>> อยากถามผู้รู้ค่ะ ว่าเหตุการณ์ที่เราเล่ามาทั้งหมด หลายๆอย่าง เราคิดไปเอง ปรุงแต่งขึ้นเอง หรือถ้าเป็นจริง....เค้าอยู่ที่ไหนตอนนี้ ยังอยู่กับเรามั้ย ทำไมเราไม่เคยสัมผัสได้เลยตั้งแต่มาอยู่ภาคใต้ และถ้าเราจะเลี้ยงจะดีมั้ย จะเป็นวิบากกรรมมั้ย ขอบคุณค่ะ <<<