อบอุ่นหรืออึดอัด (พ่อ-ลูก)

สวัสดีครับผมเป็นนักศึกษา ม.แห่งหนึ่งในกรุงเทพนะครับ ต้องบอกก่อนว่าอยากระบายมากครับมันอึดอัด(หรือผมงี่เง่าไปเองก็ไม่รู้)
คือต้องบอกก่อนว่าผมเป็นลูกคนจีน ตอนนี้ อายุ 23 แล้วครับ พ่อผมเป็นคนที่แบบมองโลก เฮ้อ กลัวผมจะเป็นอะไรไม่ดีๆไปทุกอย่างคือหมายถึงเป็นอันตรายนะครับ  เช่น กลัวผมโดนหมากัดบ้าง กลัวโดนคนแกล้ง บ้าง บางทีผมอึดอัดมากๆครับ เวลาผมจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนเค้าก็เป็นห่วงซะผมไม่อยากไปแบบเกินไปอ่าครับ เช่น นอนที่ไหน ไปยังไง กินข้าวที่ไหน อย่าไปอยู่ใกล้น้ำนะ เดี่ยวตกน้ำ ขับรถไปอันตราย นั่นนีนู้น คือบางผมหมดอารมเลยครับ ผมแค่อยากให้เค้าเข้าใจผมบ้าง ว่าผมโตแล้ว พอที่จะดูแลตัวเองได้แล้วในบางเรื่อง บัตรเอทีเอ็มก็ไม่ให้ผมใช้ เพราะกลัวผมจะโดนหลอกอีก -*- เหมือนผมไม่รู้เรื่องออะไรเลยในชีวิตอะ เวลาผมอยู่หอ นานๆ ไม่ได้กลับเงินหมด จะนั่งรถเอาเงินมาให้ คิดว่าเกินไปไหมครับกับแค่เงิน 1 พัน บาท -*-  ผมบอกตรงๆผมเบื่อ
ทุกวันนี้ต้องกินข้าวกับเค้าทุกวันคือผมเข้าใจนะว่าแบบ อบอุ่นแต่บางทีมันเกินไปครับ บางทีผมอยากไปเที่ยวกับเพื่อนๆบ้างออกไปหาอะไรทำบ้าง ก็ต้องอยู่กินข้าวกับพ่อทุกเย็น เค้าถามผมทุกวัน ว่ากินข้าวด้วยกันไหม จนผมเริ่มเกลียดคำนี้แล้วครับ คนอื่นอ่านอาจจะคิดว่าผมงี่เง่าไปเอง แต่ความรู้สึกผมมันอึดอัด อ่าครับ ผมว่ามันเกินไปนะบางที กินด้วยกันไม่ต้องบ่อยแต่อบอุ่นใจดีกว่าไหมครับ  ใครคิดยังไงลองๆมาแชร์กันดูนะครับ ขอบคุณครับ