สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ที่ตั้งเพราะคิดเรื่องนี้คนเดียวมาสักพักแล้ว อยากปรึกษาค่ะ
เพราะเราทั้งสองคน กำลังจะจบค่ะ คิดว่าถ้าจบไปก็คงไม่ได้ติดต่อกันอีก (ถ้าเลิกกัน)
ก่อนอื่นเลย เราเรียนคนละที่ แต่อยู่ด้วยกัน (บ้านที่อยู่ปัจจุบันมี5คน) เขามีเพื่อนมากมาย และเพื่อนของเพื่อน คนรู้จัก และอีกหลายๆคน จะเข้ามาเที่ยวเล่นที่บ้านตลอด บ้างก็มาพักด้วยชั่วคราว แรกเราก็โอเค แต่เอาเข้าจริง ด้วยความที่เราเป็น ผญ คนเดียวในบ้าน เลยรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย บางทีเราอยากจะย้ายออก เพราะคนเยอะเกินไป เสียงดัง เรากับแฟนคุยกันหลายครั้งในเรื่องนี้ ช่วงแรกๆเขาก็ขอให้เราอดทน เพราะเราต่างคนต่างทำงานจ่ายค่าห้องเอง เงินที่เราใช้ส่วนใหญ่ นอกจากค่าเช่าบ้านแล้ว เขาเป็นคนหาทั้งหมด เราก็ช่วยนิดหน่อย
เรากับเขาทะเลาะกันบ่อยในเรื่องพวกนี้ จนเขาบอกว่า "ได้ งั้น(ชื่อเรา)ออกไปอยู่คนเดียวเลย ส่วนเรื่องค่าบ้าน เดี๋ยวเขารับผิดชอบให้ " ตอนที่เราฟัง มันเหมือนกับ เขาคงหมดความอดทนกับเราแล้วจริงๆ เลยไล่เราออกไปแบบนี้
ทุกครั้งที่ทะเลาะกันด้วยเรื่องนี้ ผ่านไป2-3ชม. เขาจะเข้ามาง้อเราตลอด บอกเราว่า "
ชื่อเรา) คิดดีๆนะ (ชื่อเขา)อยู่ที่นี่เพราะใคร ทั้งที่ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องเรียนแล้วก็ได้" และมันจะทำให้เราสำนึกผิดทุกครั้งที่ได้ยินประโยคนี้
จนกระทั่ง มีอยู่ครั้งนึง จะมีเพื่อน ผญ มาขออาศัยด้วยช่วงคราว(มาเที่ยว) เขาบอกเราล่วงหน้ามาสักพัก จนวันที่ ผญ คนนั้นมาถึง เราถึงได้รู้ว่า จริงๆเป็นแฟนเก่าแฟนเรา เขาเข้ามาสารภาพเอง ด้วยเหตุผลที่ว่า "ไม่อยากให้เราคิดมาก และตอนนี้ เขาไม่ได้คิดอะไรกับ ผญ คนนั้นแล้วจริงๆ ถ้า(ชื่อเรา)ไม่สบายใจ เขาจะให้ ผญ คนนั่นออกไปพักที่อื่น " เราเลยโอเค ไหนๆเขาก็มาบอกขนาดนี้
แต่เราก็ยังรู้สึกแย่อยู่ดี ที่รู้อยู่แก่ใจว่าเขาเคยเป็นอะไรกัน
เวลาผ่านไป จน ผญ คนนั้นกลับ และล่วงเลยมาจนถึงปิดเทอม เราสองคนแยกกันกลับบ้าน
เราต่างคนต่างยุ่งกับงานของตัวเอง และแทบจะไม่ได้คุยกันเป็น ชั่วโมง เหมือนคบกันใหม่ๆ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าไม่มีเรื่องงาน เขาก็ไม่โทรหาเราเลย
เราก็โอเคนะ เพราะเราปิดเทอมไปก็ยั่งกับงานของที่บ้าน
จนกระทั่งเรากลับมาเจอกันในตอนเปิดเทอม และเมื่อวานเขาไม่สบาย เราเลยเฝ้าไข้
จังหวะนั้นเลยเอาไอแพดของเขามาเปิดอ่าน ก็ไปเจอเขาคุยกับ ผญ คนนั้น เหมือนจะนัดเจอกัน และก็ไปอ่านเจอตอนที่ ผญ คนนั้นป่วย เขาก็พูดในทำนองอาสาจะไปดูแลชั่วคราว แต่ ผญ คนนั้นก็เหมือนแค่ตอบกลับมาเล่นๆ เพราะเขาก็รู้ว่า เรา2คนคงกันอยู่ ที่เราโกรธที่สุด คือ เขา2คนคุยกันนานเป็นชั่วโมงในไลน์ เราเลยย้อนกลับมาดูโทรศัพท์ตัวเองในวันเดียวกัน ปรากฏว่า เราแทบจะไม่ได้คุยกันเลย
เขาตื่นมาเจอเรากำลังอ่านพอดี เลยบอกว่า "
ชื่อเขา) กับ (ชื่อ ผญ) เป็นเพื่อนกันจริงๆ ถ้าเขาคิดจะกลับไปคบ เขาไปเที่ยวอ่างดีกว่า แล้วก็บอกให้เราอย่าคิดมาก "
เราฟังแล้วก็ไม่ได้โต้ตอบอะไร จริงๆเราคิดมานานแล้วว่า ความรักของเราสองคน มันคงจืดชืดไปนานแล้ว เราชินกับการกระทำต่างๆนาๆของเขา และยิ่งไปกว่านั่น เรากลับอิจฉาเพื่อนรอบๆตัวเขาด้วยซ้ำ ที่เขาดูจะเทคแคร์และดูแลเอาใจใส่คนรอบข้างเป็นอย่างดี
เรายอมรับเลยว่า เราตัดสินใจคบเขาตอนแรกก็เพราะ เขาเป็นคนแบบนี้
แต่ตอนนี้ เรากลับอยากจะไปเป็นเพื่อนกับเขาแทน
เราในตอนนี้เหมือนเป็นคนที่คอยรับอารมณ์ คอยให้กำลังใจ เพียงเท่านั้น ซึ่งจริงๆ คนรอบๆตัวเขาก็สามารถให้เขาได้ในส่วนนี้ ทั้งๆที่คู่เราคบกันมาจนจะเข้าปีที่4แล้ว แต่เรากลับรู้สึกว่า เรากับเขาเริ่มห่างกันมากยิ่งขึ้น เพราะงั้น เรากับเขาควรจะเลิกกันดีมั๊ย?
คนบางคนเหมาะจะเป็นเพื่อนมากกว่าแฟน ใช่มั๊ย?
เพราะเราทั้งสองคน กำลังจะจบค่ะ คิดว่าถ้าจบไปก็คงไม่ได้ติดต่อกันอีก (ถ้าเลิกกัน)
ก่อนอื่นเลย เราเรียนคนละที่ แต่อยู่ด้วยกัน (บ้านที่อยู่ปัจจุบันมี5คน) เขามีเพื่อนมากมาย และเพื่อนของเพื่อน คนรู้จัก และอีกหลายๆคน จะเข้ามาเที่ยวเล่นที่บ้านตลอด บ้างก็มาพักด้วยชั่วคราว แรกเราก็โอเค แต่เอาเข้าจริง ด้วยความที่เราเป็น ผญ คนเดียวในบ้าน เลยรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย บางทีเราอยากจะย้ายออก เพราะคนเยอะเกินไป เสียงดัง เรากับแฟนคุยกันหลายครั้งในเรื่องนี้ ช่วงแรกๆเขาก็ขอให้เราอดทน เพราะเราต่างคนต่างทำงานจ่ายค่าห้องเอง เงินที่เราใช้ส่วนใหญ่ นอกจากค่าเช่าบ้านแล้ว เขาเป็นคนหาทั้งหมด เราก็ช่วยนิดหน่อย
เรากับเขาทะเลาะกันบ่อยในเรื่องพวกนี้ จนเขาบอกว่า "ได้ งั้น(ชื่อเรา)ออกไปอยู่คนเดียวเลย ส่วนเรื่องค่าบ้าน เดี๋ยวเขารับผิดชอบให้ " ตอนที่เราฟัง มันเหมือนกับ เขาคงหมดความอดทนกับเราแล้วจริงๆ เลยไล่เราออกไปแบบนี้
ทุกครั้งที่ทะเลาะกันด้วยเรื่องนี้ ผ่านไป2-3ชม. เขาจะเข้ามาง้อเราตลอด บอกเราว่า "
จนกระทั่ง มีอยู่ครั้งนึง จะมีเพื่อน ผญ มาขออาศัยด้วยช่วงคราว(มาเที่ยว) เขาบอกเราล่วงหน้ามาสักพัก จนวันที่ ผญ คนนั้นมาถึง เราถึงได้รู้ว่า จริงๆเป็นแฟนเก่าแฟนเรา เขาเข้ามาสารภาพเอง ด้วยเหตุผลที่ว่า "ไม่อยากให้เราคิดมาก และตอนนี้ เขาไม่ได้คิดอะไรกับ ผญ คนนั้นแล้วจริงๆ ถ้า(ชื่อเรา)ไม่สบายใจ เขาจะให้ ผญ คนนั่นออกไปพักที่อื่น " เราเลยโอเค ไหนๆเขาก็มาบอกขนาดนี้
แต่เราก็ยังรู้สึกแย่อยู่ดี ที่รู้อยู่แก่ใจว่าเขาเคยเป็นอะไรกัน
เวลาผ่านไป จน ผญ คนนั้นกลับ และล่วงเลยมาจนถึงปิดเทอม เราสองคนแยกกันกลับบ้าน
เราต่างคนต่างยุ่งกับงานของตัวเอง และแทบจะไม่ได้คุยกันเป็น ชั่วโมง เหมือนคบกันใหม่ๆ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าไม่มีเรื่องงาน เขาก็ไม่โทรหาเราเลย
เราก็โอเคนะ เพราะเราปิดเทอมไปก็ยั่งกับงานของที่บ้าน
จนกระทั่งเรากลับมาเจอกันในตอนเปิดเทอม และเมื่อวานเขาไม่สบาย เราเลยเฝ้าไข้
จังหวะนั้นเลยเอาไอแพดของเขามาเปิดอ่าน ก็ไปเจอเขาคุยกับ ผญ คนนั้น เหมือนจะนัดเจอกัน และก็ไปอ่านเจอตอนที่ ผญ คนนั้นป่วย เขาก็พูดในทำนองอาสาจะไปดูแลชั่วคราว แต่ ผญ คนนั้นก็เหมือนแค่ตอบกลับมาเล่นๆ เพราะเขาก็รู้ว่า เรา2คนคงกันอยู่ ที่เราโกรธที่สุด คือ เขา2คนคุยกันนานเป็นชั่วโมงในไลน์ เราเลยย้อนกลับมาดูโทรศัพท์ตัวเองในวันเดียวกัน ปรากฏว่า เราแทบจะไม่ได้คุยกันเลย
เขาตื่นมาเจอเรากำลังอ่านพอดี เลยบอกว่า "
เราฟังแล้วก็ไม่ได้โต้ตอบอะไร จริงๆเราคิดมานานแล้วว่า ความรักของเราสองคน มันคงจืดชืดไปนานแล้ว เราชินกับการกระทำต่างๆนาๆของเขา และยิ่งไปกว่านั่น เรากลับอิจฉาเพื่อนรอบๆตัวเขาด้วยซ้ำ ที่เขาดูจะเทคแคร์และดูแลเอาใจใส่คนรอบข้างเป็นอย่างดี
เรายอมรับเลยว่า เราตัดสินใจคบเขาตอนแรกก็เพราะ เขาเป็นคนแบบนี้
แต่ตอนนี้ เรากลับอยากจะไปเป็นเพื่อนกับเขาแทน
เราในตอนนี้เหมือนเป็นคนที่คอยรับอารมณ์ คอยให้กำลังใจ เพียงเท่านั้น ซึ่งจริงๆ คนรอบๆตัวเขาก็สามารถให้เขาได้ในส่วนนี้ ทั้งๆที่คู่เราคบกันมาจนจะเข้าปีที่4แล้ว แต่เรากลับรู้สึกว่า เรากับเขาเริ่มห่างกันมากยิ่งขึ้น เพราะงั้น เรากับเขาควรจะเลิกกันดีมั๊ย?