ความเหงาคืออะไร??? มันอาจเป็นความรู้สึกของการอยู่ตัวคนเดียวมายาวนานทั้งๆที่อยากจะมีคนคอยอยู่ข้างๆ มันอาจเป็นความรู้สึกของการที่มีคนมากมายอยู่รอบข้างแต่กลับรู้สึกว่าไม่มีใครเลย มันอาจเป็นความรู้สึกของคนๆหนึ่งที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้คนรอบข้างพอใจแต่ตัวเขานั้นกลับไม่ได้พอใจในสิ่งนั้น ไม่ว่ามันจะเป็นความรู้สึกจากอะไรก็ตาม ผมคิดว่าอารมณ์ในความเหงานั้นคงเป็นเช่นกลอนบทนี้ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันจะถูกหรือผิด แต่ผมก็แค่ได้เคยลองระบายความรู้สึกเหงาในรูปแบบของบทกลอน และอยากลองให้ท่านๆได้อ่านกันกับ........"เหงา"
เช่นเคยครับ เชิญท่านๆติชมได้เต็มที่เพื่อเป็นกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนตัวผมเอง ให้ได้เห็นตัวเองชัดเจนขึ้น เพื่อจะได้ปรับปรุงผลงานให้ดีขึ้นครับ
มองผู้คนขวักไขว่รอบกายฉัน
เฝ้ามองอยู่เช่นนั้นไร้ความหมาย
ในความคิดเวลานี้เหมือนมลาย
เพียงความเงียบแสนวางวายในสำนึก
ก็หัวใจที่สับสนยังเฝ้าถาม
ก็สมองยังติดตามความรู้สึก
ความอ่อนแอพลันบังเกิดในส่วนลึก
ค่อยๆสึกค่อยๆกร่อนค่อยๆตาย
เหมือนหิ่งห้อยเพียงตัวเดียวในความมืด
เหมือนสีโทนจืดๆไร้ความหมาย
เหมือนสุ้มเสียงแผ่วเบาและเดียวดาย
เหมือนฝุ่นผงแม้นสลายไร้ใครแล
เหงาแสนเหงาตัวฉันในตอนนี้
สิ่งที่มีในตัวฉันเพียงบาดแผล
สิ่งที่เหลือในจิตใจความท้อแท้
คนรอบตัวแม้มากมายเหมือนหายไป
กับอากาศยามคืนค่ำหนาวกว่าหนาว
กับเรื่องราวที่ไม่อาจนิยามได้
กับแสงสีส่องสาดสว่างไสว
กับดวงใจที่ร้าวรานที่เจ็บช้ำ
ก็จนกับความรู้สึกอยู่อย่างนี้
เท่าที่มีเพียงคำถามที่ตอกย้ำ
ความสุขที่คาดหวังในความทรงจำ
คงเป็นเพียงสีคล้ำๆแล้วคงลืม
ขอบคุณรูปภาพจาก
http://www.dek-d.com/tag/%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%87%E0%B8%B2/
........เหงา........
เช่นเคยครับ เชิญท่านๆติชมได้เต็มที่เพื่อเป็นกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนตัวผมเอง ให้ได้เห็นตัวเองชัดเจนขึ้น เพื่อจะได้ปรับปรุงผลงานให้ดีขึ้นครับ
มองผู้คนขวักไขว่รอบกายฉัน
เฝ้ามองอยู่เช่นนั้นไร้ความหมาย
ในความคิดเวลานี้เหมือนมลาย
เพียงความเงียบแสนวางวายในสำนึก
ก็หัวใจที่สับสนยังเฝ้าถาม
ก็สมองยังติดตามความรู้สึก
ความอ่อนแอพลันบังเกิดในส่วนลึก
ค่อยๆสึกค่อยๆกร่อนค่อยๆตาย
เหมือนหิ่งห้อยเพียงตัวเดียวในความมืด
เหมือนสีโทนจืดๆไร้ความหมาย
เหมือนสุ้มเสียงแผ่วเบาและเดียวดาย
เหมือนฝุ่นผงแม้นสลายไร้ใครแล
เหงาแสนเหงาตัวฉันในตอนนี้
สิ่งที่มีในตัวฉันเพียงบาดแผล
สิ่งที่เหลือในจิตใจความท้อแท้
คนรอบตัวแม้มากมายเหมือนหายไป
กับอากาศยามคืนค่ำหนาวกว่าหนาว
กับเรื่องราวที่ไม่อาจนิยามได้
กับแสงสีส่องสาดสว่างไสว
กับดวงใจที่ร้าวรานที่เจ็บช้ำ
ก็จนกับความรู้สึกอยู่อย่างนี้
เท่าที่มีเพียงคำถามที่ตอกย้ำ
ความสุขที่คาดหวังในความทรงจำ
คงเป็นเพียงสีคล้ำๆแล้วคงลืม
ขอบคุณรูปภาพจาก http://www.dek-d.com/tag/%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%87%E0%B8%B2/