ถามพี่ๆที่เคยคิดจะฆ่าตัวตาย ว่าอะไรคือ "เหตุผล" ที่ทำให้พี่ๆอยู่ได้มาจนถึง ณ เวลานี้

เคยคิดว่า...ถ้า 'กล้าขนาดคิดฆ่าตัวตาย'   ทำไมเราถึงไม่ 'กล้ามีชีวิตอยู่อย่างที่เราต้องการ'

อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวอ่ะ  ไม่รู้สิคะ  โปรดใช้วิจารณญาณ

เคยสงสัยว่าทำไมนะ...ส่งสัยจังว่าทำไมเราถึงไม่สามารถทำอะไรก็ได้ในชีวิตที่เราต้องการและมีความสุข...

ทำไมไม่ทำแต่เรื่องที่ต้องการ  แบบที่พอย้อนกลับไปแล้ว จะไม่รู้สึกเสียใจภายหลัง...ไม่เสียดายที่มีชีวิตอยู่(มานานถึงขนาดนี้)

เกิดมาแล้วไม่ทำอย่างใจอยาก  ทำตามแต่ที่สังคมคนรอบข้างบีบบังคับ(ทางอ้อม)ให้เห็นว่าต้องทำ  อย่างนี้มนุษย์ไม่ต้องเกิดมามากก็ได้มั้ง

แต่ดิฉันว่ามนุษย์เราคือความหลากหลาย  มีจิตใจ มีเจตจำนงค์ที่อิสระเสรี  อย่างนั้นก็ทำตามที่ตัวเองปรารถนา   ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข  สนุกเฮฮา  ทำในสิ่งที่อยากทำ  

ถึงอายุจะสั้นหน่อย ไม่ประสบความสำเร็จ หรือไม่เป็นไปตามที่คนอื่น สังคม หรือเพื่อนฝูงญาติพี่น้องต้องการ  แต่ก็ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการแค่นี้ก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว...อยู่อย่างมีความสุขเต็มเปี่ยมสัก10-20 ปีอย่างสุชล้นก็คุ้มแล้ว  

อืม...รู้สึกว่าเพ้อเจ้อ  จนอยากลบทิ้งอ่ะ  แต่ไม่ลบดีกว่า อิอิ

ปล. คิดว่าบางคนไม่ได้อยากตายหรอก  แค่ไม่อยากมีชีวิตแบบที่ไม่ต้องการ...แต่ทำไม่ได้  หรือไม่กล้าทำ  หรือยังไม่ลองพยายาม...หรือยังพยายามไม่พอ  หรือพยายามแล้วแต่ยังหลีกเลี่ยงไม่ได้ เลยคิดว่าตายเสียดีกว่า

ให้ชีวตใช้มานาน...โดยยังไม่เคยได้ใช้ชีวตจริงๆเลยสักที  บางคนอายุเป็น 100ปี  ตายไปทั้งที่ไม่เคยรู้สึกว่า 'ชีวิตนี้คุ้มค่า'  แล้วที่เกิดมา น่าเสียดายนะคะ

ดิฉันเลยเป็นคนเอาใจตัวเองมาก...ใช่ค่ะ

'เอาอกเอาใจตัวเอง' คือทำในสิ่งที่รู้สึกอยากทำ ฟังเสียงหัวใจและความรู้สึกของตัวเองเหนือสิ่งอื่นใด  แต่ต้องไม่เดือดร้อนใครด้วย  

อะไรที่ดิฉันทำตามที่ตัวเองต้องการไม่ได้  ก็อาศัยจินตนาการในความรู้สึกเอา  ไม่นานมันก็สมปรารถนา  จะเรียกว่ากฏของแรงดึงดูดก็ได้ (low of attraction) ปัญหาอะไรไม่ต้องการก้ปล่อยวางไปบ้าง  โฟกัสแต่สิ่งที่ต้องการ ชีวิตนี้ก็ดี๊ดีขึ้นนะ