เกือบ5ปีที่แอบชอบเพื่อนผู้ชาย สุดท้ายเป็นไง...

กระทู้สนทนา

เพื่อนวัยเรียน ชีวิตวัยรุ่น ความรักวัยรุ่น แอบรัก ศาลาคนเศร้า

สวัสดีค่ะ เราเห็นเพื่อนของเราเขียนประสบการณ์ความรักลงpantipเราก็อยากมีโมเม้นแบบนั้นบ้าง เราเลยจะมาเขียนให้เพื่อนๆได้อ่านกันจากประสบการณ์ของเราเอง เกี่ยวกับความรักเหมือนกันค่ะ แต่ได้แค่แอบชอบนะ เอิ่มๆ เริ่มเลยนะ เราชอบเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง สมมติว่าชื่อเอ็มละกัน หน้าตาหล่อขาวตี๋ สูงยาวเข่าดี (สเป็กเราเลยเห็นครั้งแรกปิ๊งเลยค่ะ) นิสัยก็หื่น ลามก กวนTeeN เราเริ่มชอบเอ็มตอนม.1 สอบเข้าม.ต้นที่เดียวกัน เห็นเอ็มครั้งแรกตอนไปเข้าค่าย12วัน วันที่3ของการไปเข้าค่าย ตรงกับวันที่21/04/53 เวลาก็5โมงเย็นกว่าๆ (จนวันนี้ก็เกือบ5ปีแล้วค่ะ )เห็นครั้งแรกก็ชอบเลย รักแรกพบ555 ตอนม.1ก็ไม่มีอะไรมาก ได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่ไม่เคยคุยกันเลย(เราอายไม่กล้าคุย) ได้แค่แอบมองเอ็มอย่างเดียว เอ็มก็มีแฟนนะขาวสวยหมวยเลยแหละ แทนที่เราจะเสียใจแต่กลับเฉยๆ เพราะก็แค่แฟนเดี๋ยวก็เลิกกัน เราคิดแบบนี้ แล้วก็เป็นจริงๆ พวกเขาเลิกกันค่ะ เรานี่หน้าบานเลย5555(ปกติหน้าก็บานอยู่แล้ว) ต่อมามีผญ.มาชอบเอ็มอีกขาวหมวยอีกแหละแต่คนนี้มันไม่คบเราก็ยิ้มอีกแหละ5555 (คิดในใจกูยังมีสิทธิ์) เรื่องที่เราแอบชอบเอ็มยังไม่มีใครรู้ ไม่กล้าบอกใครด้วย เดี๋ยวพวกเพื่อนเวรทั้งหลายมันจะล้อเราค่ะ อายค่ะ ขึ้นม.2ก็มีเพื่อนสนิทคนนึงเรารู้เข้า ก็เอาไปบอกเอ็ม ทีนี้เอ็มก็มองเราแปลกๆ เรารู้สึกแย่มากเลย เราโกรธเพื่อนเรานะ กลัวโดนเพื่อนล้อด้วย แต่นานเข้าก็เฉยๆ รู้ก็รู้ไป ก็ชอบจริงๆนี่ ไม่แปลกที่เอ็มไม่ชอบเรา ก็เราไม่สวย ตัวดำ ตาตี่ หน้าบาน ผมหยิก น่าเกลียดสุดๆ แต่เราก็พัฒนาตัวเองนะ ก็อยากให้เอ็มสนใจเราบ้าง ขึ้นม.3หนักกว่าเดิมตรงที่ว่ามีคนรู้เพิ่ม ก็เพื่อนนี่แหละแต่เป็นเพื่อนผู้ชายแก็งเอ็มเลยทีนี้กวนTeeN ปากดีทั้งแก็ง คราวนี้รออะไรล่ะคะ โดนล้อเลยค่าา อายไหมอายค่าา แต่ก็ไม่แคร์ ตีหน้านิ่ง เอ็มก็เฉยๆอีกแหละ เราก็เฉยบ้าง ใกล้จะจบม.3 เราก็คิดว่าคงไม่มีไรแล้ว เพื่อนก็หยุดล้อนานแล้ว แต่ที่ไหนได้ เพื่อนล้อยิ่งกว่าเดิมอีก(กลุ่มเดิมแหละเพื่อนเอ็ม) ล้อกันหมดแย่กว่านั้นคือพาเอ็มมานั่งข้างๆเราด้วย เอ็มก็ถาม"เธอชอบเราหรอ" เราตีหน้านิ่งๆสุดๆเงียบค่าา (แต่ข้างในนี่เขิลมากๆ โค-ตะ-ระ เขิลเลย) เราก็ลุกเดินนี้เลย มันก็ตาม เราก็หนี หนีไปหลังห้องข้างตึกระเบียงชั้น2 เงียบกริบไม่มีใคร เอ็มคงไม่ตามแล้วล่ะ จุดนั้นคืออายมาก เขิลด้วย ทำไงดี รอบนี้เอ็มถามเราตรงๆเลย ในหัวคิดสารพัด ไม่ถึง3นาทีมีคนมายืนข้างๆ ถามข้างหูเราว่า "ชอบเราหรอ" เรารู้เลยว่าใคร เราตอบเลย "ใช่เราชอบแก ชอบมานานแล้ว" เอ็มถาม "ชอบตรงไหน" เราบอก "ก็ชอบอ่ะ" ความรู้ตอนนั้นใจเต้นแรงมากกกก และแรงกว่าเดิม ตรงที่มันบอกว่า "คบกันไหม คบกันแบบแฟน" OMG ทำไรไม่ถูกเลยค่าาา นิ่งเลย คำตอบคือ "ไม่ดีกว่า" เอ็มตกใจถามว่า"ทำไมไม่คบ ชอบเราก็คบกันดิ" ในใจอยากคบมากกกก แต่มันมีไรแปลกๆ เราเลยตอบ"แค่ชอบดีกว่า ชอบแล้วรู้สึกดีกว่า" คำตอบดูนางเอกมากค่าา ที่ไหนได้ ถึงว่าสังหรแปลกๆๆ เราได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักๆๆ หันไปมองชัดเลยค่ะ แก็งเพื่อนเอ็ม เรียงหัวกันข้างกำแพงแอบดูและหัวเราะกันสนุกเลยเกือบ10คนพวกเพื่อนเอ็มทั้งนั้น เรานี่อย่างอายเลย คิดถูกแล้วที่ตอบว่าไม่คบ เราคิดว่าพวกมันต้องเตี๊ยมกันมาแน่ๆ จิดตกมาก เดินหนีเลย แต่วันนั้นเป็นความทรงจำที่ดีของเราเลยนะ อย่างน้อยเราก็ได้บอกเอ็มด้วยตัวเองว่ารู้สึกยังไง ความรู้สึกตอนนั้นคือมีความสุข เหมือนเรายกภูเขาออกจากอกเลย จบม.3ได้อย่างHappy ค่าา ขึ้นม.4แล้ว ยังไม่เลิกชอบค่าา เราเรียนต่อที่เดิม แต่เอ็มไปเรียนต่อที่กทม. เพื่อนๆรู้กันทุกคน เราไม่อายแล้ว ใครถามก็บอกว่า"ชอบ" เราก็ถามเพื่อนเอ็มที่ติดต่อเอ็มตลอดว่าเอ็มเป็นไง (เพื่อนเอ็มเรียนที่เดียวกับเรา) ก็มีแฟนบ้าง อะไรบ้าง บลาๆๆ เราก็เฉย แต่ยังชอบอยู่ อ่อ เพื่อนเอ็มแก็งเดิมก็ถามเรานะ "ตอนม.3เอ็มขอคบด้วยทำไมไม่คบหรอ" เราก็บอกไปว่า"ก็คิดว่าพวกแกแกล้งนี่" เพื่อนเอ็มบอกว่า"ไม่ได้แกล้ง ลุ้นให้คบกันแทบตาย"แล้วเราจะรู้หรอว่าแกล้งไม่แกล้งก็เห็นแอบหัวเราะกันนี่ มารู้ที่หลังเราก็เสียดายนะเป็นคนคิดมากไปก็ไม่ดีอดคบเลย พอขึ้นม.5 มีอยู่วันนึงเราเข้ากทม.ไปช๊อปปิ้ง เดินซื้อของอยู่ ไลน์เด้งค่าา ทีแรกคิดว่าทักมาเพื่อนเฉยๆ แต่ไม่ใช่ค่าา เอ็มทักมา เรานี่กรี๊ดเลย ทักมาได้ไงอ่ะ เอาไลน์มาจากไหน ใจเต้นแรงมาก เราก็คุยกับเอ็มเลยค่ะ คุยนู่นคุยนี่กันเอ็มก็ถามสารพัด คุยกันว่าตอนเรียนที่เดียวกันทำไมไม่คุยกับเอ็มเลย เราก็หาเหตุผล108ตอบไป ใครจะกล้าบอกล่ะว่าเขิล(กูอายโว้ย) วันนั้นเราคุยกันทั้งวันเลย เอ็มบอกเราคุยสนุก เราดีใจมากเลย ได้คุยกับคนที่ชอบครั้งแรก โดยไม่ต้องมีใครมาเกี่ยว (อัพเดทเรื่องหน้าตา เราดูดีขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะมาก) เอ็มบอกว่าเราหน้ารักขึ้น เอ็มเริ่มชอบเราแล้วบอกว่าเราคุยสนุกดี เรานี่เขิลเลย วันนั้นคุยกันทั้งวัน พอประมาณ3ทุ่มเอ็มขอเบอร์โทรคุยกัน เราก็ให้ไป 5ทุ่มเอ็มก็โทรมา เราคุยกันสนุก โทรคุยกัน3ชม.เต็มๆ (เราไม่เคยคุยโทรศัพท์กับใครนานขนาดนี้ เราเป็นคนเบื่อง่ายไม่ชอบคุยโทรศัพท์เลยถ้าไม่จำเป็น เพราะที่ผ่านมาเราไม่เคยมีแฟน เราไม่ชอบมีแฟนมันน่าเบื่อ โทรตามจุกจิก เราติดอยู่คนเดียวมากกว่า เราหนอนหนังสือด้วย โลกส่วนตัวสูง เคยมีคนคุยแต่คุยกันไม่ถึงวันเราก็เซโนแล้วมันไม่ใช่อ่ะ ยิ้อไปก็ไม่สบายใจ แต่กับเอ็มเราคุยด้วยแล้วมีความสุข สนุก คุยกันเป็นเวลา ว่างพร้อมกัน ไม่ตามไม่จิก เฮ้ยมันใช่อ่ะ ไม่เสียแรงเลยที่แอบชอบเอ็มแล้วรอเอ็ม) แต่แล้วจริงๆปัญหาก็อยู่ที่เรา เอ็มขอเราคบ(รอบ2แล้วที่เอ็มขอคบ) เอ็มนัดเจอเรา ชวนเราไปนู่นไปนี่ ทั้งที่คุยกันแค่วันเดียว ทำให้เราคิดมาก เราเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว เราคิดว่าเราไม่พร้อม เรากลัวว่าถ้าคบกันเอ็มจะเบื่อเรา เพราะเราไม่เคยมีแฟน เราคุยไม่เก่ง โลกส่วนตัวสูง บลาๆๆ คุยกันได้3วันค่ะ เราเลยเงียบ ไม่ตอบไลน์ไม่ทักไม่โทรหาเอ้มเลยคือหายไปเฉยๆ ถามว่าเสียดายไหมที่เราไม่คว้าโอกาสนี้ไว้บอกเลยว่าเสียดายมาก มีโอกาสคบกับคนที่ชอบแท้ๆแต่เราไม่คบ เพื่อนก็ด่าว่าโง่ แต่เรามีเหตุผลของเรา(เราของุบงิบไว้ละกัน ความลับค่ะ) แรกๆก็เหงานะ เหมือนกับว่าเราคุยกับเอ็มตลอด3วันจนชินแล้วหยุดคุยไม่เฉยๆมันก็เหงาคิดถึงเอ็มมาก แต่เราเลือกแล้วนี่ ม.5เทอม2 เราเริ่มโอเคแล้ว แต่ก็ยังชอบเอ็มอยู่ มีความสุขที่ได้รอที่ได้ชอบ เราเห็นเพื่อนๆในกลุ่มเรามีแฟน คบกัน มีวันครบรอบ เรายอมรับว่าเราอิจฉานะ อยากมีโมเม้นแบบว่า "อยากมีAnniversaryกับเขามั่งจังเฮ้อ555" เห็นเพื่อนมีแฟนกันเราก็อยากมีบ้าง เราเลยบอกกับเพื่อนสนิทคนนึงว่าถ้าเจอเอ็มอีกครั้งเราจะขอเอ็มคบ เรากับเอ็มไม่เคยเจอกันมา1ปีกว่าแล้วตั้งแต่จบม.3 เราคิดแบบนี้ว่าถ้าเจอกันเราจะขอเอ็มคบเลย แบบว่าเจอกันเดินเข้าไปหาแล้วขอคบเลย แต่ก็ไม่ถึงวันนั้น ในวันที่18/02/58 อีก2เดือน3วัน ก็คบ5ปีพอดีที่เราชอบเอ็ม เราเห็นเพื่อนเราร้องไห้เพราะมีปัญหากับแฟน เราเลยถามเพื่อนเราว่ารู้สึกยังไงเวลาร้องไห้มันเป็นยังไรหรอ เพราะเราไม่เคยรู้สึกแบบนั้นก็เราไม่เคยมีแฟน (ถึงชอบเอ็มมาจะ5ปีแล้วแต่ก็ไม่เคยร้องไห้ถึงเอ็มจะมีแฟนมากี่คนก็ตาม เราก็เฉยๆเราคิดว่าเรายังมีโอกาส) ตอนนั้นเราอยากรู้มากว่าเป็นยังไงเวลาร้องไห้เพราะแฟนหรือคนที่เราชอบ แล้วเราก็รู้จริงๆ ตอนเย็นเราไปเดินตลาดแล้วเจอเพื่อนที่เคยเรียนม.ต้นด้วยแน่นอนเพื่อนคนนี้รู้จักเอ็มด้วย เราทักเพื่อน เราเห็นเพื่อนมากับแฟนเราก็แซว แต่พอเพื่อนแซวกลับเท่านั้นแหละเรายิ้มไม่ออกเลย เข้าใจความรู้สึกที่ว่าเจ็บของการมีความรักเลย เพื่อนบอกเราว่า"เอ็มมีเมียแล้ว" เราก็เฉยๆหัวเราะ บอกก็แค่เมียเดี๋ยวก็เลิก (แอบเจ็บนิดนึง) แต่ประโยคต่อมานี่จุกเลยครับ น้ำตาคลอเบ้าเลย"เอ็มมีลูกแล้ว" เงียบเลยพูดไม่ออก มันตื้อไปหมด นึกถึงตอนที่เพื่อนร้องไห้เวลามีปัญหากับแฟนเลย เราเข้าใจความรู้สึกเจ็บตอนนั้นเลย มันเจ็บจริงๆ ทำอะไรไม่ถูก ชอบเขามา5ปีมีโอกาส2ครั้งที่จะคบกันแต่เรากับทิ้งโอกาสนั้น พอเอาจริงขึ้นมา ก็ไม่เหลืออะไรเลย จากที่คิดว่าจะได้คบกัน แต่สุดท้ายก็ไม่มีโอกาสแล้ว เอ็มมีลูกแล้วรอไปก็เท่านั้น 5ปีที่รอ ไม่ได้เอ็มแต่ก็ทำให้เรามีความสุขที่ได้ชอบใครคนนึงมีความรู้สึกกับใครคนนึงทำให้เรารู้ว่าเราก็ยังมีความรู้สึกชอบรัก ดีกว่าไม่รู้สึกอะไรเลย อยากเลิกชอบแต่ก็เลิกไม่ได้ เราชอบเอ็มมาเกือบจะ5ปีแล้วจะตัดใจเลยก็ไม่ใช่ง่ายๆ จะโทษใครไม่ได้เราเลือกเอง ร้องไห้ไหม เราอยากร้องนะ แต่ร้องไม่ออก คิดถึงเอ็มมากแต่ก็ทำไรไม่ได้ นี่ก็วันที่05/03/58แล้วอีกแค่1เดือน16วันก็ครบ5ปีที่เราชอบเอ็มแล้วนะ ได้แค่ชอบก็ยังดี...