สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
เราคิดว่า ความสำเร็จของการเรียนอยู่ตอนที่เราแฮปปี้ที่จะได้องค์ความรู้ใหม่ๆ เราตื่นเต้นแล้วก็อยากหาความรู้ต่อยอดอยู่เรื่อยๆ
เรารู้สึกว่าเราโตขึ้น คิดได้มากขึ้น ความรู้ที่เรามีสามารถเอาไปคิดเชื่อมโยงกับสิ่งอื่นๆได้
เราไม่ได้แคร์ว่าความรู้เอาไปทำอาชีพได้รึเปล่า เพราะเราเรียนสายสังคม(ระดับอุดมศึกษา)
ตอนเรียนมัธยม เราไม่เคยมีความสุขกับการเรียนเลย เราโดนบังคับให้เรียนสายวิทย์ แถมยังเป็นห้องคิงของโรงเรียนอีก
บางที การเรียนมัธยมเป็นช่วงเวลาที่สับสนมาก และดูไม่ค่อยมีจุดหมาย หลายคนหาเส้นทางตัวเองไม่เจอ เพราะโรงเรียนคือเครื่องมือของรัฐที่ยัดเยียดค่านิยม องค์ความรู้ที่รัฐต้องการ นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือชะลอคนเข้าสู่ภาคแรงงาน การศึกษาแบบไทยๆไม่สอนให้เด็กท้าทายหรือตั้งคำถาม ผลผลิตที่ได้จากโรงเรียนไทยจึงเป็นนักเรียนแห้งๆ ขาดแพชชั่นในการเรียนรู้ ขาดความสามารถในการท้าทายสังคม สุดท้ายก็เป็นแค่ฟันเฟืองหนึ่งของสายพานการผลิต
..เหมือนจะนอกเรื่องนิดหน่อย อิอิ บ่นๆค่ะ
เรารู้สึกว่าเราโตขึ้น คิดได้มากขึ้น ความรู้ที่เรามีสามารถเอาไปคิดเชื่อมโยงกับสิ่งอื่นๆได้
เราไม่ได้แคร์ว่าความรู้เอาไปทำอาชีพได้รึเปล่า เพราะเราเรียนสายสังคม(ระดับอุดมศึกษา)
ตอนเรียนมัธยม เราไม่เคยมีความสุขกับการเรียนเลย เราโดนบังคับให้เรียนสายวิทย์ แถมยังเป็นห้องคิงของโรงเรียนอีก
บางที การเรียนมัธยมเป็นช่วงเวลาที่สับสนมาก และดูไม่ค่อยมีจุดหมาย หลายคนหาเส้นทางตัวเองไม่เจอ เพราะโรงเรียนคือเครื่องมือของรัฐที่ยัดเยียดค่านิยม องค์ความรู้ที่รัฐต้องการ นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือชะลอคนเข้าสู่ภาคแรงงาน การศึกษาแบบไทยๆไม่สอนให้เด็กท้าทายหรือตั้งคำถาม ผลผลิตที่ได้จากโรงเรียนไทยจึงเป็นนักเรียนแห้งๆ ขาดแพชชั่นในการเรียนรู้ ขาดความสามารถในการท้าทายสังคม สุดท้ายก็เป็นแค่ฟันเฟืองหนึ่งของสายพานการผลิต
..เหมือนจะนอกเรื่องนิดหน่อย อิอิ บ่นๆค่ะ
United_TH ถูกใจ, ธาราสินธุ์ ถูกใจ, บ้านดอกชวนชมสารพัดสี หลงรัก, พ ริ้ ม ต า ถูกใจ, guitar_pawat ถูกใจ, palita_mint ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2020859 ถูกใจ, Calotropis ถูกใจ, Cd_HoLY-Sm ถูกใจ, Excelsior ถูกใจรวมถึงอีก 15 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 8
ตอบตามความคิดของพี่นะ..
แรกเริ่มพี่เรียน ม.รัฐ ย่านบางเขน แต่มีปัญหาทำให้ออกมาเรียนรามฯ
โดยที่พ่อแม่ก็ยังไม่รู้นะตอนนั้น พอออกมาเรียนได้ 2 ปี ก็บอกพ่อกับแม่
ช่วงแรกๆพี่ก็ยังทำใจไม่ค่อยได้หรอก กลัวพ่อแม่เสียใจ
แต่พอพี่มาคิดๆดูแล้ว คนเราจะเรียนที่ไหนไม่สำคัญ
แต่สำคัญตรงที่ว่า เมื่อเรียนจบออกมาแล้ว สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้มั้ย เลี้ยงดูพ่อแม่ได้หรือเปล่า
คำตอบของพี่อาจจะไม่ใช่คำตอบที่ดี แต่สำหรับพี่ความสำเร็จของการเรียนเราไม่จำเป็นต้องแข่งกับคนอื่นหรือต้องชนะใคร แค่ชนะตัวเราเองก็พอ
แรกเริ่มพี่เรียน ม.รัฐ ย่านบางเขน แต่มีปัญหาทำให้ออกมาเรียนรามฯ
โดยที่พ่อแม่ก็ยังไม่รู้นะตอนนั้น พอออกมาเรียนได้ 2 ปี ก็บอกพ่อกับแม่
ช่วงแรกๆพี่ก็ยังทำใจไม่ค่อยได้หรอก กลัวพ่อแม่เสียใจ
แต่พอพี่มาคิดๆดูแล้ว คนเราจะเรียนที่ไหนไม่สำคัญ
แต่สำคัญตรงที่ว่า เมื่อเรียนจบออกมาแล้ว สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้มั้ย เลี้ยงดูพ่อแม่ได้หรือเปล่า
คำตอบของพี่อาจจะไม่ใช่คำตอบที่ดี แต่สำหรับพี่ความสำเร็จของการเรียนเราไม่จำเป็นต้องแข่งกับคนอื่นหรือต้องชนะใคร แค่ชนะตัวเราเองก็พอ
เด็กดื้อถือลูกชิ้นหมู ถูกใจ, guitar_pawat ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2000450 ถูกใจ, jason Bourne ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 703481 ถูกใจ, สูงสุด ณ จุดที่ดอยอยู่ ถูกใจ, panon ถูกใจ, คลอโรพลาสต์ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1389433 ถูกใจ, สมุดสีเขียว ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
ความสำเร็จของการเรียนคืออะไรกันแน่???
ในความคิดของผมเองผมคิดว่า ความเร็จจากการเรียน คือ เรียนแล้วนำความรู้ที่ได้มาประกอบอาชีพ
แต่ความคิดของผู้ใหญ่ผู้ปกครองอันนี้ผมเองก็ไม่รู้แต่ผู้ปกครองผมเองบอกว่า ต้องการให้เรียนแล้วนำความรู้ที่ได้ไปแข่งขัน
ซึ่งก็หมายถึงการสอบเข้าม.4และมหาลัย ซึ่งผมเองก็ทราบดีอยู่แล้วว่าในอนาคตโลกเราเองต้องแข่งกันมากขึ้น ทุกๆอย่างต้องแย้งกัน
แต่ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องแข่งขันกันในระดับที่สูงๆเลย เพราะยังไงในตอนทำอาชีพ ก็คงไม่แตกต่างไรจากที่เรียนมหาลัยและปวช.
ปล.ที่ตั้งกระทู้นี้มาเพราะแค่อยากจะทราบความคิดของผู้ใหญ่และเด็กเท่านั้น
ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย