ผมเปนเกย์คน1ที่มีความรักเหมือนคนอื่นทั่วไป ผมต้องการรัก ผมก็ได้รักจากเค้า แต่สิ่งตอบแทนคือผมกลับเปนคนมาทีหลัง
รู้สึกแย่คับแรกๆ หลังๆก็เริ่มชินไม่ยอมเลิกก็เพราะรักเค้ามาก เค้ากับแฟนอีกคนไม่ได้พักอยู่ด้วยกัน กลับผมก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน คือต่างคนต่างอยู่ แต่ถามว่า
คุยกับใครมากกว่า ก็คุยกับผมมากกว่า ใส่ใจผมทุกเรื่องผมก็ใส่ใจเค้าทุกเรื่อง นานๆทีจะเจอกันครั้ง เพราะระยะทาง แต่กับอีกคน เค้าไกล้กว่าผม
เดือน1 เค้าก็เจอกัน 2-3 ครั้ง เวลาที่เค้าเจอกัน อยู่ด้วยกัน ผมอยู่ยังไงเหรอคับ ก็นอนไม่หลับกินไม่ได้ มีภาพหลอกหลอนเต็มไปหมด
จนนานๆๆเข้าผมก็เริ่มที่จะรับไม่ไหวกับมัน ผมจึงตัดสินใจเลิก ทั้งที่ก่อนหน้านี้ผมขอเลิกหลายครั้งละ แต่เปนผมสะเองที่เลิกไม่ได้
จนมาเมื่อไม่กี่วัน เหตุการณ์เดิมๆมันก็เข้ามาอีก รอบนี้เข้าอยู่ด้วยกันหลายวัน ผมนิบ้าไปเลยคับ ทำไรไม่ได้ โทรเค้าก็ไม่รับ ลายไปก็ไม่ตอบ เหมือนไร้ตัวตน
เหมือนคนที่ถูกลืม รู้สึกแย่มากคับ จนเค้าตอบลายผม ผมเลยพูดเลยว่า
ผม/ไม่ไหวมั้งแบบนี้
เค้า/ละไห้พี่ทำยังไง พี่ก็อึดอัด เปนห่วงผม มากกว่า
ผม/หึ เปนหวงแต่ทำแบบนี้นี้นะ
เค้า/ละไห้พี่ทำยังไง
ผม/ก้ไปเลิกกับอีกคนดิ(ยอมรับตอนนั้น น้อยใจมากเลยเหวี่ยงไป-)
เค้า/เฮ้อ อ๊อด
ผม/ทำไม่ได้ก็เลิกกันเถอะ ไม่อยากอยู่แบบนี้อีกละ ทรมาน-
เค้า/ละแต่อ๊อด ถ้าอ๊อดตัดสินใจแล้ว พี่คงพูดอะไรไม่ได้
ผม/คับ
หลังจากนั้นเค้าก็เงียบไป จนผมต้องรีบหาไรทำ ผมรักเค้ามากคับ รักแบบที่ไม่เคยรักใคร รักที่ยอมหยุดเจ้าชู้ ยอมทำตัวดีๆ แต่เพราะด้วยเหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นหลายครั้งละ ผมจึงเริ่มชิน ถามว่าเฟว มากไหม มากๆ แต่คงต้องทำใจอะคับ เพราะทำไรไม่ได้อีกละ ในเมื่อผมตัดสินใจเลิก แล้ว
ทำใจ ยอมจบไปตอนนี้ ดีกว่าอดทน ต่อไป ละเจ็บแบบนี้ T_T
รักจริง เลิกจริง เจ็บจริง
รู้สึกแย่คับแรกๆ หลังๆก็เริ่มชินไม่ยอมเลิกก็เพราะรักเค้ามาก เค้ากับแฟนอีกคนไม่ได้พักอยู่ด้วยกัน กลับผมก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน คือต่างคนต่างอยู่ แต่ถามว่า
คุยกับใครมากกว่า ก็คุยกับผมมากกว่า ใส่ใจผมทุกเรื่องผมก็ใส่ใจเค้าทุกเรื่อง นานๆทีจะเจอกันครั้ง เพราะระยะทาง แต่กับอีกคน เค้าไกล้กว่าผม
เดือน1 เค้าก็เจอกัน 2-3 ครั้ง เวลาที่เค้าเจอกัน อยู่ด้วยกัน ผมอยู่ยังไงเหรอคับ ก็นอนไม่หลับกินไม่ได้ มีภาพหลอกหลอนเต็มไปหมด
จนนานๆๆเข้าผมก็เริ่มที่จะรับไม่ไหวกับมัน ผมจึงตัดสินใจเลิก ทั้งที่ก่อนหน้านี้ผมขอเลิกหลายครั้งละ แต่เปนผมสะเองที่เลิกไม่ได้
จนมาเมื่อไม่กี่วัน เหตุการณ์เดิมๆมันก็เข้ามาอีก รอบนี้เข้าอยู่ด้วยกันหลายวัน ผมนิบ้าไปเลยคับ ทำไรไม่ได้ โทรเค้าก็ไม่รับ ลายไปก็ไม่ตอบ เหมือนไร้ตัวตน
เหมือนคนที่ถูกลืม รู้สึกแย่มากคับ จนเค้าตอบลายผม ผมเลยพูดเลยว่า
ผม/ไม่ไหวมั้งแบบนี้
เค้า/ละไห้พี่ทำยังไง พี่ก็อึดอัด เปนห่วงผม มากกว่า
ผม/หึ เปนหวงแต่ทำแบบนี้นี้นะ
เค้า/ละไห้พี่ทำยังไง
ผม/ก้ไปเลิกกับอีกคนดิ(ยอมรับตอนนั้น น้อยใจมากเลยเหวี่ยงไป-)
เค้า/เฮ้อ อ๊อด
ผม/ทำไม่ได้ก็เลิกกันเถอะ ไม่อยากอยู่แบบนี้อีกละ ทรมาน-
เค้า/ละแต่อ๊อด ถ้าอ๊อดตัดสินใจแล้ว พี่คงพูดอะไรไม่ได้
ผม/คับ
หลังจากนั้นเค้าก็เงียบไป จนผมต้องรีบหาไรทำ ผมรักเค้ามากคับ รักแบบที่ไม่เคยรักใคร รักที่ยอมหยุดเจ้าชู้ ยอมทำตัวดีๆ แต่เพราะด้วยเหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นหลายครั้งละ ผมจึงเริ่มชิน ถามว่าเฟว มากไหม มากๆ แต่คงต้องทำใจอะคับ เพราะทำไรไม่ได้อีกละ ในเมื่อผมตัดสินใจเลิก แล้ว
ทำใจ ยอมจบไปตอนนี้ ดีกว่าอดทน ต่อไป ละเจ็บแบบนี้ T_T