ต่อจากเมื่อวานนะครับ ใครพลาดของเมื่อวานไป คลิกอ่านดูก่อนตามลิ้งค์ข้างล่างนี้นะครับ
http://pantip.com/topic/33290774
สำหรับของวันนี้ ต่อกันเลยนะครับ
สักวา ใกล้เวลา อาทิตย์ตก ช่างตลก ไม่มีใคร ยอมใครหนอ
สองคนนั้น ดันยอมหัก ไม่ยอมงอ หากไม่ขอ พรก็หาย เสียดายจริง
คนอิจฉา คิดได้ว่า ถ้าแบบนี้ ขอไอ้ที่ มีอันเดียว มีค่ายิ่ง
ถ้าเกินหนึ่ง ถึงได้มา ไร้ค่าจริง จำต้องทิ้ง ชิ้นที่สอง ตรองให้ดี
ถ้าเราขอ จะได้จริง หนึ่งสิ่งครอง แต่คนโลภ เมื่อได้สอง ต้องร้องอี๋
ชิ้นที่สอง ของเกินไป ต้องไม่ดี คิดแบบนี้ มีทางออก บอกเทวา
ได้ยินว่า เทวามี นางฟ้าสวย เดาว่า “กล้วย” คงถูกใจ เหล่านางฟ้า
ท่านก็อวย ว่ากล้วยเรา เหล่าเทวา มหัศจรรย์ พันลีลา หรรษาจริง
คนอิจฉา ว่าขอกล้วย เหมือนเทวา เทวดา ทำหน้าตื่น ตระหนกยิ่ง
ไม่นึกว่า คนอิจฉา จะบ้าจริง เล่นขอสิ่ง ของสำคัญ ฉันเลยนา
ของสำคัญ แม้มันขอ ก็ต้องให้ ต้องรักษา สัญญาไว้ ให้ได้หนา
ต้องเสกกล้วย อวยหนึ่งอัน ของเทวา ให้แก่คน ขี้อิจฉา มาเอาไป
คนอิจฉา แสนพอใจ เมื่อได้กล้วย ช่างสดสวย กล้วยงามงด แสนสดใส
คงจะใช้ ได้กระสัน หรรษาไป ขอบพระคุณ บุญของไอ ที่ได้มา
คิดถึงคน โลภขึ้นมา น่าขบขัน มีกล้วยสอง สยองขวัญ สร้างปัญหา
กล้วยสองอัน มันตลก สองโปกฮา เมื่อได้คิด คนอิจฉา สาแก่ใจ
คนอิจฉา บอกเทวา อย่าคืนคำ เมื่อสัญญา ว่าจะทำ ต้องทำให้
ต้องให้กล้วย ช่วยคนโลภ ละโมบไป ท่านต้องให้ เขาสองอัน ขบขันจริง
ท่านเทวา จึงว่าไป ไม่คืนคำ ข้าจะทำ ตามสัญญา อย่าขำกลิ้ง
ตามสัญญา ว่าให้สอง ต้องทำจริง จึงเสกปิ๊ง ให้คนโลภ ละโมบไป
คนอิจฉา แทบบ้าตาย เมื่อได้เห็น ไม่ได้เป็น เช่นดั่งคิด จิตหวั่นไหว
เขาคงได้ ไปสองอัน ฮากันไป กลับไม่ใช่ คนโลภได้ แค่อันเดียว
แต่ยาวใหญ่ ได้สองเท่า ของจ๊าวฉัน ได้อย่างนั้น คงกระสัน มันส์และเสียว
คิดว่าข้า ฉลาดยิ่ง เก่งจริงเชียว กลับคาดคิด ผิดทีเดียว เหี่ยวไปเลย
คนอิจฉา ริษยา แม้ได้ของ ไม่เคยครอง ความสุขได้ สหายเอ๋ย
ได้ของดี น่าดีใจ ไฉนเลย กลับไม่เคย มีความสุข ต้องทุกข์ทน
ขายหมูไป ได้กำไร พอใจเถิด ราคาเชิด กระเดิดต่อ ก็ไม่สน
เห็นคนอื่น ได้มากกว่า พาร้อนรน หากพอใจ ก็สุขล้น ท่วมท้นเอย
ความจริงต้นฉบับไม่ได้เป็นแบบนี้หรอกนะครับ
แต่เผอิญเป็นวันสุข ผมเลยดัดแปลงไปนิดเพื่อให้เป็นสักวาชาวใต้ครับ
แต่ประเด็นที่ต้องการสื่อก็เหมือนเดิมครับ
ถ้าเราได้อะไรมา แม้จะเป็นสิ่งที่สูงค่า แต่ถ้าดันชอบเปรียบเทียบ สิ่งนั้นอาจเป็นสิ่งที่ด้อยค่าไปเลยก็ได้ครับ
คนขี้อิจฉา ชอบเปรียบเทียบสิ่งที่ได้มา กับสิ่งที่คนอื่นได้
เห็นคนอื่นได้ของดีกว่า ของที่เราได้ก็ด้อยค่า ไม่มีความสุขที่ได้มาครับ
คนโลภมาก ชอบเปรียบเทียบสิ่งที่ได้มา ในช่วงเวลาต่างกัน
ตอนนี้สิ่งที่ได้มาก็มีค่าอยู่ แต่เห็นว่าในอีกเวลาจะมีค่ามากกว่า เลยมีความรู้สึกว่าของๆตัวเองด้อยค่า ก็ไม่มีความสุขครับ
ในทู้สักวาเมื่อวานนี้ คห.7 เม้นต์โดยคุณ 1858204 จึ้กเข้าไปถึงใจจริงๆครับ ขอ copy & paste มาเลยนะครับ
“ ท่านอาจารย์ไพศาลเคยว่าไว้ ของที่ได้มาฟรีๆ ก็ยังทุกข์ได้ เพราะว่ากลัวคนอื่นจะได้มากกว่า ”
นี่แหละครับ คือประเด็นสำคัญที่สักวาเรื่องนี้ต้องการจะสื่อเลย
เราต้องรู้จักพอใจในสิ่งที่ตนมีนะครับ
ผมว่าทุกคนที่เล่นหุ้นคงเคยขายหมูแน่ๆ ใช่มั้ยครับ
ขายได้กำไรมาแล้ว แต่หุ้นขึ้นต่อ...เป็นไงครับ? เจ็บใจใช่มั้ยครับ?
ก็แปลกดีนะครับ ที่ได้กำไร แต่ดันเจ็บใจ
พอใจเถอะครับ ไม่ต้องไปเปรียบเทียบอะไร หรือกับใครหรอกครับ
ได้กำไรตามเป้าหมาย ก็โอเคแล้วครับ ไม่งั้น ไม่มีทางเล่นหุ้นได้อย่างสุขใจหรอกครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เฮ้อ...เมื่อวานซืนเพิ่งขายหมูไปตัวนึง !!!
วันนี้ยาวมากแล้ว แค่นี้ละกัน โชคดีทุกท่านนะครับ
<[^_^]> สักวา ใกล้เวลา อาทิตย์ตก.....ช่างตลก ไม่มีใคร ยอมใครหนอ (ต่อจากเมื่อวาน)
http://pantip.com/topic/33290774
สำหรับของวันนี้ ต่อกันเลยนะครับ
สองคนนั้น ดันยอมหัก ไม่ยอมงอ หากไม่ขอ พรก็หาย เสียดายจริง
คนอิจฉา คิดได้ว่า ถ้าแบบนี้ ขอไอ้ที่ มีอันเดียว มีค่ายิ่ง
ถ้าเกินหนึ่ง ถึงได้มา ไร้ค่าจริง จำต้องทิ้ง ชิ้นที่สอง ตรองให้ดี
ถ้าเราขอ จะได้จริง หนึ่งสิ่งครอง แต่คนโลภ เมื่อได้สอง ต้องร้องอี๋
ชิ้นที่สอง ของเกินไป ต้องไม่ดี คิดแบบนี้ มีทางออก บอกเทวา
ได้ยินว่า เทวามี นางฟ้าสวย เดาว่า “กล้วย” คงถูกใจ เหล่านางฟ้า
ท่านก็อวย ว่ากล้วยเรา เหล่าเทวา มหัศจรรย์ พันลีลา หรรษาจริง
คนอิจฉา ว่าขอกล้วย เหมือนเทวา เทวดา ทำหน้าตื่น ตระหนกยิ่ง
ไม่นึกว่า คนอิจฉา จะบ้าจริง เล่นขอสิ่ง ของสำคัญ ฉันเลยนา
ของสำคัญ แม้มันขอ ก็ต้องให้ ต้องรักษา สัญญาไว้ ให้ได้หนา
ต้องเสกกล้วย อวยหนึ่งอัน ของเทวา ให้แก่คน ขี้อิจฉา มาเอาไป
คนอิจฉา แสนพอใจ เมื่อได้กล้วย ช่างสดสวย กล้วยงามงด แสนสดใส
คงจะใช้ ได้กระสัน หรรษาไป ขอบพระคุณ บุญของไอ ที่ได้มา
คิดถึงคน โลภขึ้นมา น่าขบขัน มีกล้วยสอง สยองขวัญ สร้างปัญหา
กล้วยสองอัน มันตลก สองโปกฮา เมื่อได้คิด คนอิจฉา สาแก่ใจ
คนอิจฉา บอกเทวา อย่าคืนคำ เมื่อสัญญา ว่าจะทำ ต้องทำให้
ต้องให้กล้วย ช่วยคนโลภ ละโมบไป ท่านต้องให้ เขาสองอัน ขบขันจริง
ท่านเทวา จึงว่าไป ไม่คืนคำ ข้าจะทำ ตามสัญญา อย่าขำกลิ้ง
ตามสัญญา ว่าให้สอง ต้องทำจริง จึงเสกปิ๊ง ให้คนโลภ ละโมบไป
คนอิจฉา แทบบ้าตาย เมื่อได้เห็น ไม่ได้เป็น เช่นดั่งคิด จิตหวั่นไหว
เขาคงได้ ไปสองอัน ฮากันไป กลับไม่ใช่ คนโลภได้ แค่อันเดียว
แต่ยาวใหญ่ ได้สองเท่า ของจ๊าวฉัน ได้อย่างนั้น คงกระสัน มันส์และเสียว
คิดว่าข้า ฉลาดยิ่ง เก่งจริงเชียว กลับคาดคิด ผิดทีเดียว เหี่ยวไปเลย
คนอิจฉา ริษยา แม้ได้ของ ไม่เคยครอง ความสุขได้ สหายเอ๋ย
ได้ของดี น่าดีใจ ไฉนเลย กลับไม่เคย มีความสุข ต้องทุกข์ทน
ขายหมูไป ได้กำไร พอใจเถิด ราคาเชิด กระเดิดต่อ ก็ไม่สน
เห็นคนอื่น ได้มากกว่า พาร้อนรน หากพอใจ ก็สุขล้น ท่วมท้นเอย
ความจริงต้นฉบับไม่ได้เป็นแบบนี้หรอกนะครับ
แต่เผอิญเป็นวันสุข ผมเลยดัดแปลงไปนิดเพื่อให้เป็นสักวาชาวใต้ครับ
แต่ประเด็นที่ต้องการสื่อก็เหมือนเดิมครับ
ถ้าเราได้อะไรมา แม้จะเป็นสิ่งที่สูงค่า แต่ถ้าดันชอบเปรียบเทียบ สิ่งนั้นอาจเป็นสิ่งที่ด้อยค่าไปเลยก็ได้ครับ
คนขี้อิจฉา ชอบเปรียบเทียบสิ่งที่ได้มา กับสิ่งที่คนอื่นได้
เห็นคนอื่นได้ของดีกว่า ของที่เราได้ก็ด้อยค่า ไม่มีความสุขที่ได้มาครับ
คนโลภมาก ชอบเปรียบเทียบสิ่งที่ได้มา ในช่วงเวลาต่างกัน
ตอนนี้สิ่งที่ได้มาก็มีค่าอยู่ แต่เห็นว่าในอีกเวลาจะมีค่ามากกว่า เลยมีความรู้สึกว่าของๆตัวเองด้อยค่า ก็ไม่มีความสุขครับ
ในทู้สักวาเมื่อวานนี้ คห.7 เม้นต์โดยคุณ 1858204 จึ้กเข้าไปถึงใจจริงๆครับ ขอ copy & paste มาเลยนะครับ
“ ท่านอาจารย์ไพศาลเคยว่าไว้ ของที่ได้มาฟรีๆ ก็ยังทุกข์ได้ เพราะว่ากลัวคนอื่นจะได้มากกว่า ”
นี่แหละครับ คือประเด็นสำคัญที่สักวาเรื่องนี้ต้องการจะสื่อเลย
เราต้องรู้จักพอใจในสิ่งที่ตนมีนะครับ
ผมว่าทุกคนที่เล่นหุ้นคงเคยขายหมูแน่ๆ ใช่มั้ยครับ
ขายได้กำไรมาแล้ว แต่หุ้นขึ้นต่อ...เป็นไงครับ? เจ็บใจใช่มั้ยครับ?
ก็แปลกดีนะครับ ที่ได้กำไร แต่ดันเจ็บใจ
พอใจเถอะครับ ไม่ต้องไปเปรียบเทียบอะไร หรือกับใครหรอกครับ
ได้กำไรตามเป้าหมาย ก็โอเคแล้วครับ ไม่งั้น ไม่มีทางเล่นหุ้นได้อย่างสุขใจหรอกครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้