ดำก็สวยได้! อย่าได้แคร์ จงภูมิใจผิวแท้ที่พ่อแม่ให้มา

กระทู้สนทนา
สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของญ่า หลังจากที่ได้อ่านกระทู้มาเยอะ ลองหัดทำดูบ้าง แชร์มุมมองกันไป ญ่าเป็นชะนีผิวสีค่ะ (อย่าเรียกดำ! ไม่สุภาพ) ดำแต่เด็ก ฟันนี่ใหญ่เท่าจอบ  เพื่อนนี่อย่าให้พูด เรียกจิกยันพ่อได้มันคงขุดมาด่าทั้งโครต แอบเคืองนะ แบบกูสวยเมื่อไหร่อย่ามาจีบกูละกัน ชิ!! ญ่าเป็นเด็กกิจกรรม แต่เล็กแววแรดก็เฉิดฉาย เต้นบ้าง รำบ้าง สารพัด รูปนี่ท่วมบ้าน ญ่าไม่เคยคิดอยากขาว ด้วยความที่บ้านฐานะไม่ได้ดีมากนัก จะใช้จ่ายเฟ้อคง-แกลบ

แต่ด้วยความรักสวยรักงาม ก็เริ่มหัดแต่งหน้าค่ะ. มาดูกัน


สวยมากค่าาาา มั่นหน้าสุดชีวิต แต่ไม่ท้อค่ะ ตามยุคตามสมัย ก็เริ่มแต่งเก่งขึ้น (บอกก่อนนะคะ ว่าโนศัลยกรรม) ยุคสมัยขนตาฟรุ้งฟริ้ง คอนแทคเลนส์ ช่วยชีวิตค่ะ!  




เอาล่ะ! ความสวยไม่เคยหยุดนิ่ง เริ่มอยากทำจมูก ทั้งที่จมูกเดิมก็พุ่งปรี้ดดดด



ความดำยังคงที่ ไม่เคยบำรุงใดๆ นะคะ เพราะเป็นชะนีขี้เกียจ ญ่าไมีเน้นคำพูดนะคะ. เน้นภาพ




ญ่าภูมิใจในผิวตัวเองมาก ถ่ายรูปก็ขึ้น แค่เราแต่งตัวเป็น ภูมิใจเถอะที่เรามีผิวที่หลายๆชาติต้องอิจฉา ฝรั่งขวนขวายจะมีผิวแทน แต่เราเกิดปุ้บแทนปั้บ! ชื่นมื่นจะตาย จะขาวไปทำไม? ถ้าดำแล้วสวยได้.... อย่าได้แคร์ คิดขำๆ ชะนีไทยไม่มีกลูต้า ก็ดำวะ 55555
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่