เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นนักเรียนเพิ่งย้ายมาใหม่ แล้วเราแอบชอบ อ. ในโรงเรียน สอนวิชาศิลปะ เจอครั้งแรกก็ชอบเลย เหมือนคุ้นเคยกันมาก่อน
ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดหรอกว่ามันถูกหรือผิด แต่เราพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เรียนกับ อ. คนนั้น
จนเราได้เรียนกับ อ. คนนั้น ตอนแรกก็ไม่กล้าหรอก ทำตัวไม่ถูกเลยก็ว่าได้ แต่ก็ได้ทำความรู้จักกันมาเลื่อย ๆ จนสนิทกันมาก
แต่เขาก็ยังไม่รู้หรอกว่าเราอะแอบชอบเขา แต่พอผ่านมา 2-3 เดือน เหมือนว่าเขารู้แล้ว เราก็เลยพยายามออกห่าง เขาก็พยายามเข้าหา
ตอนนั้นเรารู้แล้วละว่ามันผิด มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน เราเลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนสนิทฟัง เพื่อนเราก็พยายามให้เราออกห่างจากเขา
แต่เขาก็พยายามเข้าหา เข้ามาทำดี พยายามทำทุกอย่างเพื่อเรา คอยพูดว่าเป็นห่วงอยู่เสมอ เราก็ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง แต่เราก็ข่มใจไว้ไม่ให้หวั่นไหว
มีช่วง 1 เรากับเขาได้ไปเที่ยวด้วยกัน แล้วตอนนั้นเราก็ไม่สบายกะทันหัน เขาก็มาถามว่าเป็นอะไรหรือป่าว คอยเอายามาให้หลังจากทานข้าวเสร็จ
แล้วมือแตะหน้าผากเรา ตอนนั้นเราตกใจมาก ได้แต่นั่งอยู่เฉย ๆ ทำอะไรไม่ถูกเลย พอทานข้าวเสร็จ เราก็กลับที่พัก แต่เราต้องข้ามถนนเพื่อไปรอแท็กซี่
อยู่ ๆ ดี เขาก็เดินมาจับแขนเรา เราก็แปลกใจมากตอนนั้น แต่เราก็พยายามไม่คิดหวั่นไหว
และพอกลับมาที่โรงเรียน เราได้รับรางวัลในการประกวดวาดรูป รางวัลนี้ ถ้าไม่ได้ อ. คนนั้นเราก็ไม่สิทธิ์ได้เลย
เขาก็เรียกเราเข้าไปคุยเรื่องรางวัลนี่แหละ แล้วสักพักคุยกันได้ประมาณ 5 นาที เราก็กำลังลุกออกไปข้างนอก อ. คนนั้น ก็เรียกชื่อเรา
พอเราหันไป เขาก็ยื่นมือมา พร้อมกับพูดว่า ขอจับมือหน่อย ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร พอได้สักผัสมือเท่านั้น เราก็ว่ามันแปลก ๆ นะ
เราก็เลยไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็เลยให้เราออกห่างจาก อ. คนนั้น บล๊อกเฟส ไม่ทัก ไม่ทาย เหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
เราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาคิดยังไง เราพยายามหนีแล้ว ออกห่างแล้ว เพราะเรารู้ว่ามันผิด มันเป็นไปไม่ได้
แต่เอาเข้าจริงเราก็ยังห่วงยังรัก ยังอยากรู้ความเคลื่อนไหวของเขาอยู่เสมอ ยังอยากรู้ว่าเขาคิดยังไงอยู่เสมอ
นี่ก็ 9 เดือนกว่าแล้วว TT' สรุปเขาคิดยังไงกันแน่ ?
ความรักระหว่างอาจารย์กับนักเรียน
ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดหรอกว่ามันถูกหรือผิด แต่เราพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เรียนกับ อ. คนนั้น
จนเราได้เรียนกับ อ. คนนั้น ตอนแรกก็ไม่กล้าหรอก ทำตัวไม่ถูกเลยก็ว่าได้ แต่ก็ได้ทำความรู้จักกันมาเลื่อย ๆ จนสนิทกันมาก
แต่เขาก็ยังไม่รู้หรอกว่าเราอะแอบชอบเขา แต่พอผ่านมา 2-3 เดือน เหมือนว่าเขารู้แล้ว เราก็เลยพยายามออกห่าง เขาก็พยายามเข้าหา
ตอนนั้นเรารู้แล้วละว่ามันผิด มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน เราเลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนสนิทฟัง เพื่อนเราก็พยายามให้เราออกห่างจากเขา
แต่เขาก็พยายามเข้าหา เข้ามาทำดี พยายามทำทุกอย่างเพื่อเรา คอยพูดว่าเป็นห่วงอยู่เสมอ เราก็ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง แต่เราก็ข่มใจไว้ไม่ให้หวั่นไหว
มีช่วง 1 เรากับเขาได้ไปเที่ยวด้วยกัน แล้วตอนนั้นเราก็ไม่สบายกะทันหัน เขาก็มาถามว่าเป็นอะไรหรือป่าว คอยเอายามาให้หลังจากทานข้าวเสร็จ
แล้วมือแตะหน้าผากเรา ตอนนั้นเราตกใจมาก ได้แต่นั่งอยู่เฉย ๆ ทำอะไรไม่ถูกเลย พอทานข้าวเสร็จ เราก็กลับที่พัก แต่เราต้องข้ามถนนเพื่อไปรอแท็กซี่
อยู่ ๆ ดี เขาก็เดินมาจับแขนเรา เราก็แปลกใจมากตอนนั้น แต่เราก็พยายามไม่คิดหวั่นไหว
และพอกลับมาที่โรงเรียน เราได้รับรางวัลในการประกวดวาดรูป รางวัลนี้ ถ้าไม่ได้ อ. คนนั้นเราก็ไม่สิทธิ์ได้เลย
เขาก็เรียกเราเข้าไปคุยเรื่องรางวัลนี่แหละ แล้วสักพักคุยกันได้ประมาณ 5 นาที เราก็กำลังลุกออกไปข้างนอก อ. คนนั้น ก็เรียกชื่อเรา
พอเราหันไป เขาก็ยื่นมือมา พร้อมกับพูดว่า ขอจับมือหน่อย ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร พอได้สักผัสมือเท่านั้น เราก็ว่ามันแปลก ๆ นะ
เราก็เลยไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็เลยให้เราออกห่างจาก อ. คนนั้น บล๊อกเฟส ไม่ทัก ไม่ทาย เหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
เราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาคิดยังไง เราพยายามหนีแล้ว ออกห่างแล้ว เพราะเรารู้ว่ามันผิด มันเป็นไปไม่ได้
แต่เอาเข้าจริงเราก็ยังห่วงยังรัก ยังอยากรู้ความเคลื่อนไหวของเขาอยู่เสมอ ยังอยากรู้ว่าเขาคิดยังไงอยู่เสมอ
นี่ก็ 9 เดือนกว่าแล้วว TT' สรุปเขาคิดยังไงกันแน่ ?