สวัสดีคะมีเรื่องอยากเล่า...
แฟนเราอายุประมาณ26ส่วนเราอายุน้อยกว่าเค้ามากๆ เราคบกันมาครึ่งปีแล้วค่ะ รู้จักกันจากที่ทำงานแล้วก็สานความสัมพันกันมาเรื่อยๆ ส่วนตัวเค้า(ตอนแรก)เค้าดูรักเรามากๆเพื่อนๆเราทุกๆคนอิจฉาเรามากที่มีแฟนแบบนี้ค่ะ ดูแลและเราเราตลอด ส่วนเราก็รักเค้านะคะแต่ไม่ได้แสดงออกอะไร ทำงานที่เดียวกันค่ะ งานเค้าก็จะได้รายเดือนส่วนเราจะได้ติ้ปส่วนมากเลยเอาเงินจากที่เราได้ให้เขาหมดเลยค่ะเค้าอยากกินอะไรคือเราก็หาให้กินตลอดค่ะจะถูกหรือแพงถ้าเรามีปัญญาเราก็หาให้เค้าได้นะคะอยู่มาวันนึงค่ะเรามีปัญหากับเค้านิดหน่อยจนเราต้องหนีไปอยู่กับเพื่อนซักพักค่ะแล้วก็ออกจากที่ทำงานเดียวกับเค้าแล้วไปอยู่ที่อื่นแต่เค้าก็ตามง้อมาหาขอร้องให้เรากลับไปค่ะแต่ตอนนั้นยอมรับว่าเหนื่อยอยากลองอยู่คนเดียวเพราะคิดว่าอยู่ได้ค่ะเลยเฉยๆซักพัฟเค้าก็หายไปค่ะเราบล็อคเฟสบล็อคเบอบล็อคไลน์เค้าค่ะแต่บางครั้งเค้าก็เอาเฟสบุ๊คน้องที่ทำงานทักมาว่า เอ่อคิดถึงนะ เป็นยังไงบ้าง เราก็คุยกับเค้านะเพราะยังไงเราก็รักเค้าแต่ถ้าให้กลับไปอยู่ที่เดิมเราขอบาย จนเรา มีน้อง(ตอนนี้3เดือนแล้วค่ะ) เค้าก็บอกว่า เดียวไปฝากท้องท้องนะเค้ารักเรากับลูก โอเคนังไงก็พ่อของลูฟ จนมันมีเหตุกานหนึ่งคือ พี่สาวที่เคยกินอยู่กับเราและแฟนเรา (คือสนิทกันมากค่ะเวลาไปไหนเราจะพาแฟนไปด้วยและจะอยู่ดยกัน3คนตลอด กินข้าวด้วยกัน ทำงานด้วยกันค่ะ) เราจับได้ว่าแฟนเราแอบมีอะไรกับพี่สาวเราค่ะ ตอนนั้นเราเสียใจมากถึงมากค่ะแต่ได้แต่บอกว่าไม่เป็นไรพ่อไม่รักแต่แม่รักลูกนะ เคยคิดจะเอาออกค่ะแต่มันมีความคิดนึงมันบอกว่า เราตัดจากแฟนไม่ได้เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเค้าแต่เมื่อมีเจ้าตัวเล็กแล้วเราคงทำใจได้เยอะ เค้าบอกเค้าขอโทษแค่อารมชั่ววูบเค้าขอเริ่มต้นใหม่ เรายอมให้อภัยค่ะ(เพราะลูก) ัเราบอกไปเลิกกับพี่สาวเรานะแล้วเรามาเริ่มใหม่มาเก็บตังให้ลูก เค้าก็โอเคและบอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นเค้าก็เลิกจริงๆนะคะ(กับพี่สาวเราก็ไม่คุยกันเลย)เราก็อยู่ด้วยกันมาเรื่อยๆค่ะเค้าถนุถนอมเรามากนอนจับท้องเราทุกคืนหานมให้กินบ่นเราตลอดว่าเราไม่ดูแลตัวเองบ่นให้กินเยอะๆนะเดียวลูกออกมาได้น่ารัก จนวันที่29ค่ะ เรานอนอยู่กับเขาแล้วเสียงเฟสบุ๊กดังขึ้นเป็นผู้หญิงที่ทำงานเดียวกับเค้าค่ะ ส่งสติ๊กเกอร์มา เราเลยตอบกลับไปว่า พี่---นอนอยู่เดียวตื่นให้ทักไปนะ แล้วแฟนก็ดึงโทรสับไป เราก็ไม่ได้สนใจนะ และพอเค้าไปทำงานเค้ามาส่งเราที่บ้าน ค่ะแล้วเรามีธุระต้องเดินทางไปต่างจังหวัด แฟนก็บอกว่ารีบกลับนะเป็นห่วง คิดถึงลูกกับเรา เค้าติดต่อเราตลอดเลยค่ะบอกถึงแล้วโทรมานะ เราเดินทางวันที่29 เวลา3ทุ่มค่ะ ถึงที่หมายปลายทางตอนตี5 ของวันที่30ค่ะ เราก็โทรไปบอกว่า เออถึงแล้วนะ คุยกันทางไลน์ตลอด เค้าก็บอกว่า อืมนอนนะ ดูแลตัวเองดีๆ จู่ๆหน้ามือก็กลายเป็นหลังมือเลยค่ะ พอตื่นเราก็ทักไลน์ไปคุยปกติแต่คือเค้าไม่ปกติกับเรา(คนคุยกันทุกวันพอไม่เหมือนเดิมจะรู้)แต่ในใจคิดไปทางที่ดีว่า เค้าคงนอนหรือไม่ก็ไม่ว่าง เราก็เฉยๆ ผ่านปีใหม่ไปเราก็ไปบอก สุขสันปีใหม่เค้านะค่ะ ตอน00.00 แต่เค้าตอบกลับมาตอน 4โมงเย็นค่ะ (คือเวลาที่เค้าทำงาน)ว่า "อืม" คือเราพิมไปเกือบ10บรรทัดตอบมาแค่ "อื้ม" สงสัยไม่ว่าง เราก็เงียบเพราะ เรากัวความห่างกันค่ะจะทำให้ทะเลาะกัน จนผ่านไปได้ประมานวันที่4-5ค่ะ เราพยายามทักไลน์ไป เค้าอ่านแต่ไม่ตอบเลยเรากังวลกลัวเยอะแยะคิดมากกกร้องไห้ตลอด จนเราตัดสินใจเค้ารหัสเฟสเค้าค่ะ คือเดาเข้าไป สิ่งที่เจอคือ........ เค้าคุยกับผู้หญิงคนนึงค่ะ ผู้หญิงที่ว่าคือ คนเดียวกับที่ทักเฟสมารสอนเรานอนกับแฟนเราแล้วเราตอบกลับไปค่ะ เราช็อค(มากกก) อึ้งมากร้องไห้หนักค่ะ ที่อ่านมาแบบได้ใจความคือ เค้าคุยกันตั้งแต่1ทุ่มของวันที่29 จนวันที่5 แบบ(ผัวเมีย) ค่ะ แฟนเราแอบไปมีอะไรกันกับผู้หญิงคนนี้วันที่ 31 คือปีใหม่ค่ะ.... ที่ช็อคไปกว่านั้นคือ เค้าบอกผู้หญิงคนนั้นไปว่า ขอบคุณสำหรับของขวัญปีใหม่การเริ่มนร้นใหม่ บลาๆ ตอนหัวเช้า เรางงมาก :'( เค้าคุยกันแล้วเรา.. มันมีความสุขกันมากส่วนเรา? เราไม่ได้โวยวายนะใจเบ็นพอสมควร บอกเค้าไปว่า น้องรักพี่นะ รักพี่กับลูก อย่านอกใจน้องนะ บอกทุกอย่างสาระพัด ความคิดเราคือ อยากให้เค้ามีจิตใต้สำนึกบ้าง ให้แค่หลงผอดอารมชั่ววูบกับผู้หญิงคนนั้น แต่เปล่าเลยค่ะ เค้าตอบมาเพียงสั้นๆว่า "ถ้าไม่รีบกลับมากูจะหาเมียใหม่" ค่ะเราคิดในใจว่า อ่อนี้คือคนที่รักเราใช่มั๊ยคือคนที่จะดูแลลูกเราใช่มั๊ย เราเงียบ เราติดตามแฟนเราที่คุยกับผู้หญิงคนนี้ตลอด ผู้หญิงคนนี้ต้องการตัง3000ก่อนวันที่9ค่ะ เลยขอแฟนเรา แต่เรารู้ว่าแฟนเราไม่มี เราเลยแกล้งถามแฟนไปว่า มีตังใช่มั๊ยผ่อนรถหรือยัง เค้าก็บอกว่า ไม่มีเลยเมียจ๋า เราก็บอกว่าเดียวเราโอนไปให้(ทั้งๆที่รู้นะคะว่ามันต้องเอาไปให้มันเราแค่แกล้งถามดูสิว่าแฟนเราจะตอบยังไง) เราบอกจะโอนไปให้กาอนวันที่8นะ แล้วแฟนก็ตกลง และไปบอกมันว่า เองตังได้ไม่เกินวันที่9นะ แล้วก็คุยกัน เราน้ำตาตกค่ะแค้นมากเราไม่คิดว่า คนที่จะเป็นพ่อคนแล้วจะเป็นคนนิสัยแบบนี้ แฟนเราเร่งตลอดตเองการตัง เรายื้อค่ะจนถึงวันที่7 เราลงจาก ต่างจังหวัด ไม่ได้บอกใครทั้งสิ้น แฟนก็ทักมารัวเลยค่ะว่า อยุไหนโอนให้ยัง เราก็บอกว่า "ตังนี้เก็บไว้ให้ลูกนะ"เค้าก็บอกว่าเออกุยืมก่อนเดียวจะคืน ค่ะเราเสียใจมากที่มันเห็นคนอื่นดีกว่าลูกในท้องของมัน จนวันที่8ความจริงเปิดเผย เราบอกว่าเดียวพี่สาวเราเอาตังไปให้ที่ทำงานนะ แฟนเราก็โอเคนะ แต่เป็นเราแทนที่เอาไปให้ แฟนเราเงียบเราถามว่าเอาตังกูไปให้มันใช่มั๊ย แฟนเราตอบเต็มปากว่า ไม่! ทั้งที่เรามีหลักฐานแล้วแฟนเราก็เดินหนี เราโมโหมาก โทรไปถามผู้หญิงเลย ผู้หญิงก็ตีหน้าซื่อค่ะบอกว่าไม่ๆๆๆ เราด่าในเฟสมันบล้อคเฟสเรา โทรไปด่าก็ตัดสายทิ้ง แฟนเราก็ไม่ตอบไม่พูดกับเรา เราร้องไห้หนักมากข้าวไม่กินตาบวม กินได้แต่นม เราสงสารตัวเรามาก แฟนเราทิ้งเรากับลูกเหมือนหมาไม่สนใจไม่มองเห็นค่าคนๆนึงเลย เค้าเลือกผู้หญิงคนนั้นค่ะ เราได้แต่ส่งข้อความไปหาเค้าบอกว่า รีบกลับมานะเรากับลูกรออยู่ แต่ก็ไร้การตอบกลับ(เราไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตายนะเราสงสารแม่กพราะอะไรหรอเราเข้าใจแม่นะกว่าแม่จะอุ้มท้องมา9เดือนลำบากแค่ไหนที่เราเข้าใจเพราะเราเองก็อุ้มท้องบอกตรงๆค่ะทรมานมากกินอะไรไม่ได้อ้วกตลอด) ทำใจมาตลอด เข้าวัด ทำทุกทางค่ะ แต่ไม่คิดจะเอาน้องออกนะคะ เราคิดว่าเราต้องอยู่กับลูกให้ได้ต้องแข้มแข็ง เค้าหายไป26วันค่ะ และเราก็เสียใจน้อยลงมาก !! แต่แล้ว..เค้าก็กลับมาค่ะ เค้าโทรหาเรา แต่เราผิดเองที่..รับสาย (ตัดบัวยังเหลือใยค่ะ) โทรมาถามว่าเราเป้นไงบ้างลูกเป็นไงบ้างคิดถึงบอกว่าจะพาเราไปอยู่หัวหินด้วยกันเยอะแยะมากค่ะ เราได้แต่ร้องไห้. แล้วก็วางสายไป และเค้าก็โทรมาเรื่อยๆโทรมาทุกวันค่ะจนเค้าบอกว่า วันนี้ไปนอนด้วยนะ เราก็ "อืม" (เราไม่ได้โง่นะเราแค่ลองให้อภัยสักครั้งและอยากให้ครอบครัวสมบูน) ทุกคยรู้มั๊ยว่า กอดครั้งนี้เรามีความสุขมากจนไม่อยาก ให้แฟนไปจากเราค่ะ เรายอมทำทุกอย่างเพื่อเค้าค่ะ เรื่องผู้หญิงคนนั้นหรอค่ะ เค้าก็ยังคุยค่ะแต่แค่คุยไม่เหมือนเดิม เราบอกเลิกได้มั๊ย เค้าบอกได้ แต่รอเวลาก่อน ห้ามเราโพสด่าผู้หญิงคนนั้น ห้ามเราไปยุ่งวุ่นวาย ถ้าเราทำไม่ได้เค้าก็จะไปจากเรา เรายอมค่ะยอมทุกอย่าง (ก็เพื่อลูกอีกนั้นแระค่ะ) จน..เราก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งค่ะเป็นเวลา1เดือน แต่เค้าไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ ไม่ได้รักแบบเมื่อก่อน ไม่ได้มีความรู้สึกกับเราแบบเมื่อก่อน ทะเลาะกันทุกวัน พูดจาแรงกันมากๆๆขึ้น ไม่มีตังใช้ค่ะ(นี้คือคนทำงาน)เค้าบอกว่าหาตังให้ใช้หน่อยเราหาให้ค่ะ(แต่เราไม่ได้ทำงาน)เรายอมทุกอย่างเลยนะคะนอนร้องทุกคืนแต่มันก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเค้า จนตอนนี้เราแยกกันอยู่ซักพักเพราะแม่เราไม่สบายต้องมาดูแลท่าน เลยทำให้เรากับแฟนทะเลาะกัน บอกเลิกกันบ่อย เราเลยตัดสินใจค่ะ ความคิดเรานะค่ะ เราเหนื่อยกับการคิดเรื่องเดิม เราเหนื่อยกับการร้องไห้ เราเหนื่อยกับคำว่าเลิกกัน เราคิดอย่างนึงว่า ขนาดเราท้องเขายังทิ้งเราได้ ปล่อยให้เราร้องไห้เสียใจให้เราเผชิญปัญหาอยู่ฝ่ายเดียว แล้วถ้าเกิดเค้ามาทิ้งเราตอนเราคลอดลูกละ??มันจะเจ้บมากกว่านี้ใช่มั๊ย :'( เราสับสนไปหมด คิดจะมาก็มาอยากหายก็หาย เราเดาอารมเค้าไม่ถูกอะ เราควรทำยังไงดี เพื่อนบอกให้ตัดใจ กว่าน้องจะคลอดเราคงแข้มแข็งมากกว่สนี้ ดีกว่าไปอ่อนแอตอนใกล้คลอดมันจะสงผลต่อลูก เรานอนไม่หลับเราเหนื่อยอะร้องไห้ทุกคืน เราอยากหลุดพ้นจากตรงนี้สะที
อยากหลุดพ้นจากตรงนี้ ผู้หญิงด้วยกันอยากให้เข้าใจ
แฟนเราอายุประมาณ26ส่วนเราอายุน้อยกว่าเค้ามากๆ เราคบกันมาครึ่งปีแล้วค่ะ รู้จักกันจากที่ทำงานแล้วก็สานความสัมพันกันมาเรื่อยๆ ส่วนตัวเค้า(ตอนแรก)เค้าดูรักเรามากๆเพื่อนๆเราทุกๆคนอิจฉาเรามากที่มีแฟนแบบนี้ค่ะ ดูแลและเราเราตลอด ส่วนเราก็รักเค้านะคะแต่ไม่ได้แสดงออกอะไร ทำงานที่เดียวกันค่ะ งานเค้าก็จะได้รายเดือนส่วนเราจะได้ติ้ปส่วนมากเลยเอาเงินจากที่เราได้ให้เขาหมดเลยค่ะเค้าอยากกินอะไรคือเราก็หาให้กินตลอดค่ะจะถูกหรือแพงถ้าเรามีปัญญาเราก็หาให้เค้าได้นะคะอยู่มาวันนึงค่ะเรามีปัญหากับเค้านิดหน่อยจนเราต้องหนีไปอยู่กับเพื่อนซักพักค่ะแล้วก็ออกจากที่ทำงานเดียวกับเค้าแล้วไปอยู่ที่อื่นแต่เค้าก็ตามง้อมาหาขอร้องให้เรากลับไปค่ะแต่ตอนนั้นยอมรับว่าเหนื่อยอยากลองอยู่คนเดียวเพราะคิดว่าอยู่ได้ค่ะเลยเฉยๆซักพัฟเค้าก็หายไปค่ะเราบล็อคเฟสบล็อคเบอบล็อคไลน์เค้าค่ะแต่บางครั้งเค้าก็เอาเฟสบุ๊คน้องที่ทำงานทักมาว่า เอ่อคิดถึงนะ เป็นยังไงบ้าง เราก็คุยกับเค้านะเพราะยังไงเราก็รักเค้าแต่ถ้าให้กลับไปอยู่ที่เดิมเราขอบาย จนเรา มีน้อง(ตอนนี้3เดือนแล้วค่ะ) เค้าก็บอกว่า เดียวไปฝากท้องท้องนะเค้ารักเรากับลูก โอเคนังไงก็พ่อของลูฟ จนมันมีเหตุกานหนึ่งคือ พี่สาวที่เคยกินอยู่กับเราและแฟนเรา (คือสนิทกันมากค่ะเวลาไปไหนเราจะพาแฟนไปด้วยและจะอยู่ดยกัน3คนตลอด กินข้าวด้วยกัน ทำงานด้วยกันค่ะ) เราจับได้ว่าแฟนเราแอบมีอะไรกับพี่สาวเราค่ะ ตอนนั้นเราเสียใจมากถึงมากค่ะแต่ได้แต่บอกว่าไม่เป็นไรพ่อไม่รักแต่แม่รักลูกนะ เคยคิดจะเอาออกค่ะแต่มันมีความคิดนึงมันบอกว่า เราตัดจากแฟนไม่ได้เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเค้าแต่เมื่อมีเจ้าตัวเล็กแล้วเราคงทำใจได้เยอะ เค้าบอกเค้าขอโทษแค่อารมชั่ววูบเค้าขอเริ่มต้นใหม่ เรายอมให้อภัยค่ะ(เพราะลูก) ัเราบอกไปเลิกกับพี่สาวเรานะแล้วเรามาเริ่มใหม่มาเก็บตังให้ลูก เค้าก็โอเคและบอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นเค้าก็เลิกจริงๆนะคะ(กับพี่สาวเราก็ไม่คุยกันเลย)เราก็อยู่ด้วยกันมาเรื่อยๆค่ะเค้าถนุถนอมเรามากนอนจับท้องเราทุกคืนหานมให้กินบ่นเราตลอดว่าเราไม่ดูแลตัวเองบ่นให้กินเยอะๆนะเดียวลูกออกมาได้น่ารัก จนวันที่29ค่ะ เรานอนอยู่กับเขาแล้วเสียงเฟสบุ๊กดังขึ้นเป็นผู้หญิงที่ทำงานเดียวกับเค้าค่ะ ส่งสติ๊กเกอร์มา เราเลยตอบกลับไปว่า พี่---นอนอยู่เดียวตื่นให้ทักไปนะ แล้วแฟนก็ดึงโทรสับไป เราก็ไม่ได้สนใจนะ และพอเค้าไปทำงานเค้ามาส่งเราที่บ้าน ค่ะแล้วเรามีธุระต้องเดินทางไปต่างจังหวัด แฟนก็บอกว่ารีบกลับนะเป็นห่วง คิดถึงลูกกับเรา เค้าติดต่อเราตลอดเลยค่ะบอกถึงแล้วโทรมานะ เราเดินทางวันที่29 เวลา3ทุ่มค่ะ ถึงที่หมายปลายทางตอนตี5 ของวันที่30ค่ะ เราก็โทรไปบอกว่า เออถึงแล้วนะ คุยกันทางไลน์ตลอด เค้าก็บอกว่า อืมนอนนะ ดูแลตัวเองดีๆ จู่ๆหน้ามือก็กลายเป็นหลังมือเลยค่ะ พอตื่นเราก็ทักไลน์ไปคุยปกติแต่คือเค้าไม่ปกติกับเรา(คนคุยกันทุกวันพอไม่เหมือนเดิมจะรู้)แต่ในใจคิดไปทางที่ดีว่า เค้าคงนอนหรือไม่ก็ไม่ว่าง เราก็เฉยๆ ผ่านปีใหม่ไปเราก็ไปบอก สุขสันปีใหม่เค้านะค่ะ ตอน00.00 แต่เค้าตอบกลับมาตอน 4โมงเย็นค่ะ (คือเวลาที่เค้าทำงาน)ว่า "อืม" คือเราพิมไปเกือบ10บรรทัดตอบมาแค่ "อื้ม" สงสัยไม่ว่าง เราก็เงียบเพราะ เรากัวความห่างกันค่ะจะทำให้ทะเลาะกัน จนผ่านไปได้ประมานวันที่4-5ค่ะ เราพยายามทักไลน์ไป เค้าอ่านแต่ไม่ตอบเลยเรากังวลกลัวเยอะแยะคิดมากกกร้องไห้ตลอด จนเราตัดสินใจเค้ารหัสเฟสเค้าค่ะ คือเดาเข้าไป สิ่งที่เจอคือ........ เค้าคุยกับผู้หญิงคนนึงค่ะ ผู้หญิงที่ว่าคือ คนเดียวกับที่ทักเฟสมารสอนเรานอนกับแฟนเราแล้วเราตอบกลับไปค่ะ เราช็อค(มากกก) อึ้งมากร้องไห้หนักค่ะ ที่อ่านมาแบบได้ใจความคือ เค้าคุยกันตั้งแต่1ทุ่มของวันที่29 จนวันที่5 แบบ(ผัวเมีย) ค่ะ แฟนเราแอบไปมีอะไรกันกับผู้หญิงคนนี้วันที่ 31 คือปีใหม่ค่ะ.... ที่ช็อคไปกว่านั้นคือ เค้าบอกผู้หญิงคนนั้นไปว่า ขอบคุณสำหรับของขวัญปีใหม่การเริ่มนร้นใหม่ บลาๆ ตอนหัวเช้า เรางงมาก :'( เค้าคุยกันแล้วเรา.. มันมีความสุขกันมากส่วนเรา? เราไม่ได้โวยวายนะใจเบ็นพอสมควร บอกเค้าไปว่า น้องรักพี่นะ รักพี่กับลูก อย่านอกใจน้องนะ บอกทุกอย่างสาระพัด ความคิดเราคือ อยากให้เค้ามีจิตใต้สำนึกบ้าง ให้แค่หลงผอดอารมชั่ววูบกับผู้หญิงคนนั้น แต่เปล่าเลยค่ะ เค้าตอบมาเพียงสั้นๆว่า "ถ้าไม่รีบกลับมากูจะหาเมียใหม่" ค่ะเราคิดในใจว่า อ่อนี้คือคนที่รักเราใช่มั๊ยคือคนที่จะดูแลลูกเราใช่มั๊ย เราเงียบ เราติดตามแฟนเราที่คุยกับผู้หญิงคนนี้ตลอด ผู้หญิงคนนี้ต้องการตัง3000ก่อนวันที่9ค่ะ เลยขอแฟนเรา แต่เรารู้ว่าแฟนเราไม่มี เราเลยแกล้งถามแฟนไปว่า มีตังใช่มั๊ยผ่อนรถหรือยัง เค้าก็บอกว่า ไม่มีเลยเมียจ๋า เราก็บอกว่าเดียวเราโอนไปให้(ทั้งๆที่รู้นะคะว่ามันต้องเอาไปให้มันเราแค่แกล้งถามดูสิว่าแฟนเราจะตอบยังไง) เราบอกจะโอนไปให้กาอนวันที่8นะ แล้วแฟนก็ตกลง และไปบอกมันว่า เองตังได้ไม่เกินวันที่9นะ แล้วก็คุยกัน เราน้ำตาตกค่ะแค้นมากเราไม่คิดว่า คนที่จะเป็นพ่อคนแล้วจะเป็นคนนิสัยแบบนี้ แฟนเราเร่งตลอดตเองการตัง เรายื้อค่ะจนถึงวันที่7 เราลงจาก ต่างจังหวัด ไม่ได้บอกใครทั้งสิ้น แฟนก็ทักมารัวเลยค่ะว่า อยุไหนโอนให้ยัง เราก็บอกว่า "ตังนี้เก็บไว้ให้ลูกนะ"เค้าก็บอกว่าเออกุยืมก่อนเดียวจะคืน ค่ะเราเสียใจมากที่มันเห็นคนอื่นดีกว่าลูกในท้องของมัน จนวันที่8ความจริงเปิดเผย เราบอกว่าเดียวพี่สาวเราเอาตังไปให้ที่ทำงานนะ แฟนเราก็โอเคนะ แต่เป็นเราแทนที่เอาไปให้ แฟนเราเงียบเราถามว่าเอาตังกูไปให้มันใช่มั๊ย แฟนเราตอบเต็มปากว่า ไม่! ทั้งที่เรามีหลักฐานแล้วแฟนเราก็เดินหนี เราโมโหมาก โทรไปถามผู้หญิงเลย ผู้หญิงก็ตีหน้าซื่อค่ะบอกว่าไม่ๆๆๆ เราด่าในเฟสมันบล้อคเฟสเรา โทรไปด่าก็ตัดสายทิ้ง แฟนเราก็ไม่ตอบไม่พูดกับเรา เราร้องไห้หนักมากข้าวไม่กินตาบวม กินได้แต่นม เราสงสารตัวเรามาก แฟนเราทิ้งเรากับลูกเหมือนหมาไม่สนใจไม่มองเห็นค่าคนๆนึงเลย เค้าเลือกผู้หญิงคนนั้นค่ะ เราได้แต่ส่งข้อความไปหาเค้าบอกว่า รีบกลับมานะเรากับลูกรออยู่ แต่ก็ไร้การตอบกลับ(เราไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตายนะเราสงสารแม่กพราะอะไรหรอเราเข้าใจแม่นะกว่าแม่จะอุ้มท้องมา9เดือนลำบากแค่ไหนที่เราเข้าใจเพราะเราเองก็อุ้มท้องบอกตรงๆค่ะทรมานมากกินอะไรไม่ได้อ้วกตลอด) ทำใจมาตลอด เข้าวัด ทำทุกทางค่ะ แต่ไม่คิดจะเอาน้องออกนะคะ เราคิดว่าเราต้องอยู่กับลูกให้ได้ต้องแข้มแข็ง เค้าหายไป26วันค่ะ และเราก็เสียใจน้อยลงมาก !! แต่แล้ว..เค้าก็กลับมาค่ะ เค้าโทรหาเรา แต่เราผิดเองที่..รับสาย (ตัดบัวยังเหลือใยค่ะ) โทรมาถามว่าเราเป้นไงบ้างลูกเป็นไงบ้างคิดถึงบอกว่าจะพาเราไปอยู่หัวหินด้วยกันเยอะแยะมากค่ะ เราได้แต่ร้องไห้. แล้วก็วางสายไป และเค้าก็โทรมาเรื่อยๆโทรมาทุกวันค่ะจนเค้าบอกว่า วันนี้ไปนอนด้วยนะ เราก็ "อืม" (เราไม่ได้โง่นะเราแค่ลองให้อภัยสักครั้งและอยากให้ครอบครัวสมบูน) ทุกคยรู้มั๊ยว่า กอดครั้งนี้เรามีความสุขมากจนไม่อยาก ให้แฟนไปจากเราค่ะ เรายอมทำทุกอย่างเพื่อเค้าค่ะ เรื่องผู้หญิงคนนั้นหรอค่ะ เค้าก็ยังคุยค่ะแต่แค่คุยไม่เหมือนเดิม เราบอกเลิกได้มั๊ย เค้าบอกได้ แต่รอเวลาก่อน ห้ามเราโพสด่าผู้หญิงคนนั้น ห้ามเราไปยุ่งวุ่นวาย ถ้าเราทำไม่ได้เค้าก็จะไปจากเรา เรายอมค่ะยอมทุกอย่าง (ก็เพื่อลูกอีกนั้นแระค่ะ) จน..เราก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งค่ะเป็นเวลา1เดือน แต่เค้าไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ ไม่ได้รักแบบเมื่อก่อน ไม่ได้มีความรู้สึกกับเราแบบเมื่อก่อน ทะเลาะกันทุกวัน พูดจาแรงกันมากๆๆขึ้น ไม่มีตังใช้ค่ะ(นี้คือคนทำงาน)เค้าบอกว่าหาตังให้ใช้หน่อยเราหาให้ค่ะ(แต่เราไม่ได้ทำงาน)เรายอมทุกอย่างเลยนะคะนอนร้องทุกคืนแต่มันก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเค้า จนตอนนี้เราแยกกันอยู่ซักพักเพราะแม่เราไม่สบายต้องมาดูแลท่าน เลยทำให้เรากับแฟนทะเลาะกัน บอกเลิกกันบ่อย เราเลยตัดสินใจค่ะ ความคิดเรานะค่ะ เราเหนื่อยกับการคิดเรื่องเดิม เราเหนื่อยกับการร้องไห้ เราเหนื่อยกับคำว่าเลิกกัน เราคิดอย่างนึงว่า ขนาดเราท้องเขายังทิ้งเราได้ ปล่อยให้เราร้องไห้เสียใจให้เราเผชิญปัญหาอยู่ฝ่ายเดียว แล้วถ้าเกิดเค้ามาทิ้งเราตอนเราคลอดลูกละ??มันจะเจ้บมากกว่านี้ใช่มั๊ย :'( เราสับสนไปหมด คิดจะมาก็มาอยากหายก็หาย เราเดาอารมเค้าไม่ถูกอะ เราควรทำยังไงดี เพื่อนบอกให้ตัดใจ กว่าน้องจะคลอดเราคงแข้มแข็งมากกว่สนี้ ดีกว่าไปอ่อนแอตอนใกล้คลอดมันจะสงผลต่อลูก เรานอนไม่หลับเราเหนื่อยอะร้องไห้ทุกคืน เราอยากหลุดพ้นจากตรงนี้สะที