ถึงมันจะผ่านมานานแล้ว แต่ผมก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี จึงอยากจะใช้พันทิปเป็นที่ระบายความรู้สึกอัดอั้นในใจ
เรื่องมันเริ่มจากตอนที่ผมกำลังเดินเข้าศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง เมื่อเข้ามาได้แค่ไม่กี่ก้าวผมก็เริ่มเกิดหิวขึ้นมา จิตใจจึงล่องลอยออกไปคิดว่าจะหาอะไรทานดี ระหว่างนั้นผมเดินอย่างใจลอยยยยยยย ไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างแต่อย่างใด และตอนนั้นเองก็มีชายหญิงคู่หนึ่งเดินจับมือกันมาและแกว่งเบาๆ แสดงถึงความรักใคร่กลมเกลียว ผมที่เดินอย่างใจลอยไม่รับรู้อะไรนั้น ก็ดันเดินไปอยู่ระหว่างทั้งคู่อย่างพอดิบพอดี จึงทำให้ทั้งสองคนนั้น ต้องปล่อยมือออกจากกัน เพื่อให้ผมเดินผ่านไปได้
ถึงตอนนั้น สติสัมปชัญญะของผมมาครบหมด และได้คิดในใจอย่างขมขื่นว่า เราทำอะไรลงไปนี่ แค่เพราะความหน้ามืดตาลายด้วยความหิวของผม สามารถทำให้พวกเขาต้องแยกจากกันได้เลยหรือ ตอนนั้นผมนี่อิ่มเลยครับ กินอะไรไม่ลงละ รู้สึกผิดมหันต์ อยากจะหันกลับไปขอโทษสักล้านครั้ง แต่ไม่ทันแล้ว พวกเขาได้เดินจากไปเสียแล้ว...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมล้อเล่น เรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเย็นนี้เองครับ แต่ไม่ว่ามันจะเพิ่งเกิดหรือเกิดมาเป็นสิบปีแล้ว มันก็จะทำให้ผมเสียใจอยู่เสมอ
เมื่อผมทำให้พวกเขาต้องแยกจากกัน...
เรื่องมันเริ่มจากตอนที่ผมกำลังเดินเข้าศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง เมื่อเข้ามาได้แค่ไม่กี่ก้าวผมก็เริ่มเกิดหิวขึ้นมา จิตใจจึงล่องลอยออกไปคิดว่าจะหาอะไรทานดี ระหว่างนั้นผมเดินอย่างใจลอยยยยยยย ไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างแต่อย่างใด และตอนนั้นเองก็มีชายหญิงคู่หนึ่งเดินจับมือกันมาและแกว่งเบาๆ แสดงถึงความรักใคร่กลมเกลียว ผมที่เดินอย่างใจลอยไม่รับรู้อะไรนั้น ก็ดันเดินไปอยู่ระหว่างทั้งคู่อย่างพอดิบพอดี จึงทำให้ทั้งสองคนนั้น ต้องปล่อยมือออกจากกัน เพื่อให้ผมเดินผ่านไปได้
ถึงตอนนั้น สติสัมปชัญญะของผมมาครบหมด และได้คิดในใจอย่างขมขื่นว่า เราทำอะไรลงไปนี่ แค่เพราะความหน้ามืดตาลายด้วยความหิวของผม สามารถทำให้พวกเขาต้องแยกจากกันได้เลยหรือ ตอนนั้นผมนี่อิ่มเลยครับ กินอะไรไม่ลงละ รู้สึกผิดมหันต์ อยากจะหันกลับไปขอโทษสักล้านครั้ง แต่ไม่ทันแล้ว พวกเขาได้เดินจากไปเสียแล้ว...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้