จาก กท ของ K.Thyrocyte อ่าน คห ของ K.Mr_L แล้ว ข้าพเจ้าขอถาม K.Mr_L ครับ

ประเด็นมันนิดเดียวครับ   ซึ่งผมเคยตั้งทู้แสดงความคิดเห็นไปแล้วสองสามครั้ง

อย่างที่คุณ L ว่า   ว่าต้องพิสูจน์ว่ามีการโกงโกงไหม  โกงโดยใคร  ยิ่งลักษณ์มีส่วนรู้เห็นไหม  ทำไมไม่ระงับ

แต่ประเด็นนิดเดียวนั้น  มันอยู่ตรงที่   ป.ป.ช. พิสูจน์หรือยังว่าใครโกง  โกงยังไง  ยิ่งลักษณ์มีส่วนรู้ไหม

ก็ได้เห็นกันอยู่  ว่า ป.ป.ช. ยังไม่ได้พิสูจน์

ฟ้องยิ่งลักษณ์ก่อน  แล้วค่อยฟ้อง รมต. ทีหลัง

เหมือนฟ้องก่อนจะพิสูจน์

ฟ้องโดยใช้ข้ออ้าง "ความเสียหาย"  โดยที่ยังไม่ได้พิสูจน์ว่าเสียหายจริงหรือไม่  

เป็นการใช้วิธี  ใช้เทคนิค  "กล่าวหา"  เพื่อฟ้อง

ซึ่งใครก็เห็นว่าไม่เป็นธรรม   ขัดหลักนิติธรรม

หาก ป.ป.ช. พิสูจน์ก่อนว่ามีการโกง  ใครโกง  แล้วค่อยฟ้องยิ่งลักษณ์ว่ารู้เห็นด้วย  ก็ไม่สายเกินไป
ทำไมรีบเร่งฟ้องยิ่งลักษณ์ก่อนใครอื่นเลย

ประเด็นความเสียหายจากโครงการ   ป.ป.ช. จะเอาผิดได้ก็ต่อเมื่อมีการทุจริต  ซึ่งเป็นเจตนาก่อให้เกิดความเสียหาย

หากตัวนโยบายผิดพลาด  เป็นภาระด้านงบประมาณ  ก็เป็นความรับผิดชอบทางการเมือง
ที่ประชาชนจะลงโทษเอง  ไม่ใช่ความผิดทางด้านอาญา

นี่กลายเป็นว่า  ป.ป.ช. กำลังทำตัวเป็นผู้กำกับควบคุมรัฐบาล   ควบคุมนโยบายแห่งรัฐ



เรื่องนี้  มันชัดครับ  ว่ามีธงทางการเมือง  เจตนาเล่นงานทำลายล้าง

อ้างนโยบายเสียหาย  เตือนแล้วไม่ฟัง  ซึ่งมันไม่เกี่ยวเลย  คนละเรื่องเลย
ป.ป.ช. นั้นมีอำนาจหน้าที่ในการให้ข้อเสนอแนะแก่รัฐบาลได้  แต่ไม่จำเป็นที่รัฐบาลต้องทำตาม

การเสนอแนะ  ไม่ใช่ "เตือนแล้วไม่ฟัง"  มันคนละเรื่อง
ป.ป.ช. ไม่มีอำนาจกำกับควบคุมรัฐบาลในเรื่องนโยบาย

เสียหายอะไร   เพราะงบประมาณที่ใช้ไปคือรับจำนำหมื่นห้า   ก็รู้แล้วว่าสูงกว่าราคาตลาด

ตัวนโยบายไม่ผิดกฎหมาย  ไม่ขัดรัฐธรรมนูญ
ต่อให้ใช้งบประมาณไปสิบล้านล้าน  ก็ไม่ผิดกฎหมาย   นอกจากจะเจตนาทุจริต  เจตนาก่อให้เกิดการทุจริต

ผมจึงว่า  ที่ผิดมาตรา 157  ปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบนี่  น่าจะเป็น ป.ป.ช. มากกว่าใครอื่น

แต่เพราะ ป.ป.ช. มีเส้น  มีอำนาจนอกระบบคุ้มหัวให้  จึงกล้าใช้เทคนิคทางข้อกฎหมาย
กล้าใช้ตำแหน่งหน้าที่เพื่อกล่าวหา  ชี้มูล  และฟ้อง  แบบไม่กลัวความผิดใด ๆ