คือว่า....รักนะรักมากยังรักเค้าดี แต่เบื่อปัญหาของเค้าที่มีมากเกินไปทำให้เราหมดอารมณ์และไร้อารมณ์ทุกอย่าง
ปัญหามีอยู่ว่า....เรากับแฟนเริ่มต้นกันไม่ดีเท่าไหร่...คบกันมา2ปี ตอนนี้แต่งงานมีลูก1....ตลอดเวลาที่คบกันมาก็มีปัญหาต่างๆนาๆแต่ผ่านมาละไม่ใส่ใจ.....แต่ตั้งแต่แต่งงานกันมาก็ยังมีปัญหาอยู่...ส่วนมากก็เรื่อง ผญ. เราเบื่อคือสามีเราเคยแต่งานมีครอบครีวมาก่อน2ครั้ง เราเบื่อเวลาเมียเก่าเจ้าปัญหาโทรมาสร้างกระแสโน้นนั้นนี่ เรื่องเก่าๆเดิมๆไม่จบซะทีมาชวนสามีเราทะเลาะอยู่นั้นละ ไอ้สามีเราก็บ้าจี้ไปฟังมันแล้วก็มาบ่นเบื่อๆ...เราก็คิดแล้วจะไปคุยกับมันหาพระแสงอะไร...ไหนจะเรื่องสาวๆคนอื่นที่เค้าเคยคุยๆดูๆไว้ตอนยังไม่มีเราอีก...สาวๆเหล่านั้นก็ยังมีความหวังในตัวสามีเราเหลือเกินทั้งโทรมาทั้งส่งข้อความมา แบบว่าเรียกคะแนนสงสารสุดๆถึงแฟนเราจะไม่คุยด้วยไม่สนใจแต่เราก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกะคนของเราจริงม่ะ....อีกปัญหาคือแญหาครอบครัวสามี...ที่มีพ่อแม่และน้องชายที่แย่งสุดๆคอยแต่สร้างปัญหาขูดรีดแต่เงิน พ่อแม่สามีก็เห็นแก่เงิน เราแต่งงานกะเค้าเราไม่ให้พ่อแม่เค้าไปงานนะค่ะเราไม่ชอบเราเกลียดเลยละสร้างแต่ปัญหา....ตอนนี่ก็มาป่วยแบบส้น....เพราะอยากให้ลูกตัวเองแต่งงานกับ ผญ.ที่ตัวเองหาให้ พอเค้าไม่เอามาเอาเราแทน ป่วยทรุดหนักซะงั้น จะอะไรกันนักกันหน้าทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักหรือคุยกับเราเลยไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ไร้สมองมาก .... พูดจาเหมือนดูถูกครอบครัวเราทั้งๆทีทางบ้านเราฐานะการงานดีกว่ามากเรายังไท่เคยไปดูถูกเค้า.....เราเบื่อมากๆ.....ทั้งไม่แน่ใจว่าแฟนเรามีเราคนเดียสรึเปล่ารึแอบไปอะไรกับใครไปให้ความหวังมครไว้มัย...เพราะมีคนก่อกวนเราเยอะมากทั้งคนเก่าคนใหม่....ฮอตจังสามีเราเนี้ย....เบื่อ รำคาญ แต่ก็เห็นแก่ลูก....จะเป็นไปได้มัยที่เราจะอยู่ด้วยกันไปเฉยๆเราก็ทำหน้าที่แม่บ้านเลี้ยงลูกทำงานบ้านทำงานของเราไปอย่าให้ขาดตก....แต่จะไม่มีอะไรกับสามีอีกแล้วเพราะระแวงด้วยว่าเค้าไปมีอะไรกับคนอื่น....ไม่คิดจะเลิกนะยังรักอยู่และก็รู้ว่าเค้ารักเรามาก....อยากจะยู่กันไปทำหน้าที่พ่อแม่ของลูกไม่อยากแตะต้องเค้าอีกเหมือนรังเกียจอะเบื่อปัญหาในตัวเค้า....ทุกวันนี้เวลาเค้ามาลูบมาคลำเราจะออกหากทำเป็นทำอย่างอื่น...เวลานอนเค้าเหมือนจะมีอะไรด้วยจะชวนเค้าคุยเรื่องอื่นไม่ทำๆๆๆๆๆ ไม่อยากทำ อารมณ์ยังทีปกตินะต้องการ แต่ไม่มั่นใจในตัวเค้าเบื่อ.....มีใครทำได้บ้างอยู่กันเฉยๆไม่มีอะไรกันฉันสามีภรรยา......เพราะคิดว่าไหนๆเค้าก็ไปมีอะไรกับคนอื่นแล้วเรารังเกียจก็บ่ยเค้ามีอะไรกับคนอื่นไปอย่ามาแปดเปื้อนเรา....เราไม่เลิกไม่หย่าให้ด้วยให้อีชนีพวกนั้นมันอกแตกตายกันไปเลยต้องรอต้องคอยสามีคนอื่นแอบไปหาครอบครองก็ไม่ได้โทรมาเวลายุกับเราสามีเราตัดสายหน้าสงสารสุดๆ ให้พวกมันทุกข์ใจตายไปแบบนี้ละ ให้ตกนรกทั้งเป็นกันไปแบบนี้ละ ซะใจ!...มีความสุข.....(เราโรคจิตรึเปล่า?)
ไม่อยากมีอะไรกับสามีแล้ว....ใครทำได้บ้าง??
ปัญหามีอยู่ว่า....เรากับแฟนเริ่มต้นกันไม่ดีเท่าไหร่...คบกันมา2ปี ตอนนี้แต่งงานมีลูก1....ตลอดเวลาที่คบกันมาก็มีปัญหาต่างๆนาๆแต่ผ่านมาละไม่ใส่ใจ.....แต่ตั้งแต่แต่งงานกันมาก็ยังมีปัญหาอยู่...ส่วนมากก็เรื่อง ผญ. เราเบื่อคือสามีเราเคยแต่งานมีครอบครีวมาก่อน2ครั้ง เราเบื่อเวลาเมียเก่าเจ้าปัญหาโทรมาสร้างกระแสโน้นนั้นนี่ เรื่องเก่าๆเดิมๆไม่จบซะทีมาชวนสามีเราทะเลาะอยู่นั้นละ ไอ้สามีเราก็บ้าจี้ไปฟังมันแล้วก็มาบ่นเบื่อๆ...เราก็คิดแล้วจะไปคุยกับมันหาพระแสงอะไร...ไหนจะเรื่องสาวๆคนอื่นที่เค้าเคยคุยๆดูๆไว้ตอนยังไม่มีเราอีก...สาวๆเหล่านั้นก็ยังมีความหวังในตัวสามีเราเหลือเกินทั้งโทรมาทั้งส่งข้อความมา แบบว่าเรียกคะแนนสงสารสุดๆถึงแฟนเราจะไม่คุยด้วยไม่สนใจแต่เราก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกะคนของเราจริงม่ะ....อีกปัญหาคือแญหาครอบครัวสามี...ที่มีพ่อแม่และน้องชายที่แย่งสุดๆคอยแต่สร้างปัญหาขูดรีดแต่เงิน พ่อแม่สามีก็เห็นแก่เงิน เราแต่งงานกะเค้าเราไม่ให้พ่อแม่เค้าไปงานนะค่ะเราไม่ชอบเราเกลียดเลยละสร้างแต่ปัญหา....ตอนนี่ก็มาป่วยแบบส้น....เพราะอยากให้ลูกตัวเองแต่งงานกับ ผญ.ที่ตัวเองหาให้ พอเค้าไม่เอามาเอาเราแทน ป่วยทรุดหนักซะงั้น จะอะไรกันนักกันหน้าทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักหรือคุยกับเราเลยไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ไร้สมองมาก .... พูดจาเหมือนดูถูกครอบครัวเราทั้งๆทีทางบ้านเราฐานะการงานดีกว่ามากเรายังไท่เคยไปดูถูกเค้า.....เราเบื่อมากๆ.....ทั้งไม่แน่ใจว่าแฟนเรามีเราคนเดียสรึเปล่ารึแอบไปอะไรกับใครไปให้ความหวังมครไว้มัย...เพราะมีคนก่อกวนเราเยอะมากทั้งคนเก่าคนใหม่....ฮอตจังสามีเราเนี้ย....เบื่อ รำคาญ แต่ก็เห็นแก่ลูก....จะเป็นไปได้มัยที่เราจะอยู่ด้วยกันไปเฉยๆเราก็ทำหน้าที่แม่บ้านเลี้ยงลูกทำงานบ้านทำงานของเราไปอย่าให้ขาดตก....แต่จะไม่มีอะไรกับสามีอีกแล้วเพราะระแวงด้วยว่าเค้าไปมีอะไรกับคนอื่น....ไม่คิดจะเลิกนะยังรักอยู่และก็รู้ว่าเค้ารักเรามาก....อยากจะยู่กันไปทำหน้าที่พ่อแม่ของลูกไม่อยากแตะต้องเค้าอีกเหมือนรังเกียจอะเบื่อปัญหาในตัวเค้า....ทุกวันนี้เวลาเค้ามาลูบมาคลำเราจะออกหากทำเป็นทำอย่างอื่น...เวลานอนเค้าเหมือนจะมีอะไรด้วยจะชวนเค้าคุยเรื่องอื่นไม่ทำๆๆๆๆๆ ไม่อยากทำ อารมณ์ยังทีปกตินะต้องการ แต่ไม่มั่นใจในตัวเค้าเบื่อ.....มีใครทำได้บ้างอยู่กันเฉยๆไม่มีอะไรกันฉันสามีภรรยา......เพราะคิดว่าไหนๆเค้าก็ไปมีอะไรกับคนอื่นแล้วเรารังเกียจก็บ่ยเค้ามีอะไรกับคนอื่นไปอย่ามาแปดเปื้อนเรา....เราไม่เลิกไม่หย่าให้ด้วยให้อีชนีพวกนั้นมันอกแตกตายกันไปเลยต้องรอต้องคอยสามีคนอื่นแอบไปหาครอบครองก็ไม่ได้โทรมาเวลายุกับเราสามีเราตัดสายหน้าสงสารสุดๆ ให้พวกมันทุกข์ใจตายไปแบบนี้ละ ให้ตกนรกทั้งเป็นกันไปแบบนี้ละ ซะใจ!...มีความสุข.....(เราโรคจิตรึเปล่า?)