ออกตัวก่อนนะครับ ว่าผมไม่ได้ไปเป็นมือที่ 3 ของเค้าใดๆทั้งสิ้น
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมรู้จักรุ่นน้องอยู่คนนึงครับ แรกๆก็รู้จักผ่านเพื่อนของรุ่นน้องอีกที สมมุติว่าชื่อ เมย์ ละกันครับ แรกๆก็ไม่ได้อะไรมาก แค่รู้จักกันไว้ เค้าก็เป็นคนน่ารักดี ตัวขาวใส่แว่น ผมยาว ออกหมวยๆ ติ๊งต๊องหน่อยๆ
เคยเจอกันบ้างในมหาวิทยาลัยเวลาเดินไปเรียน ก็แค่ได้ทักทายกัน ช่วงแรกๆก็เคยทักแชทไปคุย เคยมองว่าน่ารักดี แต่ก็ไม่ได้อะไรมากมาย จนวันนึงก็ห่างหายไป ไม่ค่อยได้คุยกันอีก
มารู้ตัวอีกที ก็รู้สึกว่าแทบจะไม่เจอกันเลย เลยทักเค้าไปอีกครั้งนึง ก็ทำให้ได้รู้ว่า เค้าลาออกแล้ว แต่เพื่อจะได้กลับไปอ่านหนังสือเพื่อรอเข้าคณะที่ใช่มากกว่า ก็เลยได้คุยกันครับ
แต่แปลกมาก การคุยครั้งนี้ เหมือนกับว่าเราได้ตั้งต้นทำความรู้จักกันมากขึ้น เราคุยกันถูกคอมาก นิสัยคล้ายๆกัน คุยสนุก คุยได้เรื่อยๆ มันทำให้รู้สึกดีมาก แต่เมื่อได้คุยกันจนสนิทมากขึ้นเรื่อยๆ ก็เริ่มถึงขั้นไว้ใจกันได้ นานวันเข้าต่างฝ่ายต่างก็เอาเรื่องที่เจอมาคุยกัน ขอคำปรึกษากัน เล่าให้ฟัง แต่นั้นก็ทำให้ได้รู้ว่า เค้ามีแฟนอยู่แล้ว.. ต้องบอกก่อนว่า การคุยกันช่วงนี้ ต่างฝ่ายต่างไม่ได้คิดอะไรนะครับ แค่รู้สึกสนุกที่ได้เจอคนที่มีอะไรคล้ายๆกัน
หลังจากนั้นก็คุยกันพักใหญ่ครับ หลังๆก็เอนเอียงมาทางเค้ามาขอคำปรึกษา มาระบาย เกี่ยวกับแฟนเค้า ขอคำปรึกษา อยากได้คำแนะนำ ผมก็แนะนำก็ว่ากันไปเต็มที่ เท่าที่ประสบการณ์มี เท่าที่รู้ มันทำให้ยิ่งสนิทกันเข้าไปอีก แต่สิ่งที่ผมได้รับรู้ เหมือนปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นนั้น ช่างคล้ายกับสิ่งที่ผมเคยทำไม่ดีไว้กับแฟนเก่าเลย ที่รู้ตัวตอนสายไปแล้ว มันทำให้การให้คำปรึกษาเค้าเป็นไปได้ด้วยดี เพราะเหมือนตรงเรื่องของตัวเองยังไงอย่างนั้น
และสิ่งที่ทำให้ผมเรียนรู้อีกอย่างนึงคือ นิสัยเค้า ความคิดเค้า สิ่งที่เค้าเป็น มันทำให้ผมรู้สึกว่า ยิ่งเค้าเจอปัญหาและนำมาเล่าให้ผมฟังเท่าไหร่ ผมกลับยิ่งรู้สึกว่ามันทำให้ผมรู้จักเค้ามากขึ้นโดยไม่รู้ตัว รู้ว่าเค้าชอบอะไร ไม่ชอบอะไร รู้ว่าสิ่งไหนควรทำไม่ควรทำ รู้ว่าเค้าคิดยังไงและยิ่งรู้สึกว่ามันเหมือนกับตัวเองจนน่าประหลาดเหมือนกับเจอใครซักคนพอคุยไปแล้วมันใช่นั้นแหละครับ แต่ว่า เค้าก็ยังมองผมเป็นแค่รุ่นพี่ที่ให้คำปรึกษาที่ดีที่สนิทมากคนนึงเท่านั้นนะครับ มีแต่ฝั่งผมฝั่งเดียวเท่านั้น ที่เริ่มรู้สึกอะไรแบบนี้..
มีครั้งนึงที่แฟนเค้ารู้ว่า เมย์มีคนที่ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องเค้ามาตลอดแต่ก็ไม่รู้ว่าใคร มันทำให้เค้าไม่ชอบ(แฟนเมย์) ผมกับเมย์เลยได้คุยกันน้อยลงบ้าง เพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย แต่หลังจากผ่านช่วงนั้นมาได้ ก็คุยกันปกติ คือ ไม่ได้เป็แฟนกัน แต่ได้คุยกันตลอด ตื่นนอนก็บอก ออกไปกินข้าว ถ่ายรูปมาอวด อัดคลิปเสียงเล่นกัน แลกเพลงกัน จะนอนต่างฝ่ายก็บอก จนผมเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่างสำหรับผมที่มันเริ่มชัดขึ้น ว่าผมเริ่มคิดอะไรกับเค้าเกินพี่น้องอยู่รึเปล่า..?
เมื่อเริ่มรู้สึกอะไรแบบนั้น ผมก็เริ่มรู้สึกอยากหยุดขึ้นมา หยุดสิ่งที่กำลังทำ แต่เค้าก็ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร (คือผมไม่เคยแสดงอาการหรือคำพูดอะไรที่บอกว่าคิดเกินพี่น้องเลยครับ) ผมเริ่มถอยออกมา แล้วเค้าก็รู้สึกได้ เค้าก็ถามว่าผมเป็นอะไร ผมก็บอกไม่ได้ ผมไม่แน่ใจว่าผมควรทำยังไงดีครับ ตอนนี้เค้าคงคิดไปว่าเค้าไปทำอะไรผิดแล้วทำให้ผมโกรธจนไม่อยากคุยอยุแน่ๆ ผมควรจะหยุดดีมั๊ย หายไปเลยจากเค้า แต่เพราะผมคิดอยู่ฝั่งเดียว การที่จู่ๆสนิทกันแล้วหายไปจากเค้ามันทำร้ายจิตใจเค้าเกินไปรึเปล่า หรือผมควรคุยไปตามปกติเท่าที่เป็น แต่ก็ไม่รู้ว่าอาการนี้มันจะมาอีกเมื่อไหร่ คือจู่ๆผมก็ชอบนอยด์ใส่เค้า ง้องแง้งใส่เค้าเฉยๆ ทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน จะเรียกว่า หน่วง ก็ได้ครับ จนถึงตอนนี้เค้าก็ไม่รู้ อธิบายความรู้สึกไม่ค่อยถูกเลยครับ
เพื่อนๆชาวพันทิปเคยเจออะไรแบบนี้บ้างไหม
ทำยังไงดี เมื่อผมเผลอไปชอบคนที่เข้ามาขอคำปรึกษาเรื่องแฟน...?!?
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมรู้จักรุ่นน้องอยู่คนนึงครับ แรกๆก็รู้จักผ่านเพื่อนของรุ่นน้องอีกที สมมุติว่าชื่อ เมย์ ละกันครับ แรกๆก็ไม่ได้อะไรมาก แค่รู้จักกันไว้ เค้าก็เป็นคนน่ารักดี ตัวขาวใส่แว่น ผมยาว ออกหมวยๆ ติ๊งต๊องหน่อยๆ
เคยเจอกันบ้างในมหาวิทยาลัยเวลาเดินไปเรียน ก็แค่ได้ทักทายกัน ช่วงแรกๆก็เคยทักแชทไปคุย เคยมองว่าน่ารักดี แต่ก็ไม่ได้อะไรมากมาย จนวันนึงก็ห่างหายไป ไม่ค่อยได้คุยกันอีก
มารู้ตัวอีกที ก็รู้สึกว่าแทบจะไม่เจอกันเลย เลยทักเค้าไปอีกครั้งนึง ก็ทำให้ได้รู้ว่า เค้าลาออกแล้ว แต่เพื่อจะได้กลับไปอ่านหนังสือเพื่อรอเข้าคณะที่ใช่มากกว่า ก็เลยได้คุยกันครับ
แต่แปลกมาก การคุยครั้งนี้ เหมือนกับว่าเราได้ตั้งต้นทำความรู้จักกันมากขึ้น เราคุยกันถูกคอมาก นิสัยคล้ายๆกัน คุยสนุก คุยได้เรื่อยๆ มันทำให้รู้สึกดีมาก แต่เมื่อได้คุยกันจนสนิทมากขึ้นเรื่อยๆ ก็เริ่มถึงขั้นไว้ใจกันได้ นานวันเข้าต่างฝ่ายต่างก็เอาเรื่องที่เจอมาคุยกัน ขอคำปรึกษากัน เล่าให้ฟัง แต่นั้นก็ทำให้ได้รู้ว่า เค้ามีแฟนอยู่แล้ว.. ต้องบอกก่อนว่า การคุยกันช่วงนี้ ต่างฝ่ายต่างไม่ได้คิดอะไรนะครับ แค่รู้สึกสนุกที่ได้เจอคนที่มีอะไรคล้ายๆกัน
หลังจากนั้นก็คุยกันพักใหญ่ครับ หลังๆก็เอนเอียงมาทางเค้ามาขอคำปรึกษา มาระบาย เกี่ยวกับแฟนเค้า ขอคำปรึกษา อยากได้คำแนะนำ ผมก็แนะนำก็ว่ากันไปเต็มที่ เท่าที่ประสบการณ์มี เท่าที่รู้ มันทำให้ยิ่งสนิทกันเข้าไปอีก แต่สิ่งที่ผมได้รับรู้ เหมือนปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นนั้น ช่างคล้ายกับสิ่งที่ผมเคยทำไม่ดีไว้กับแฟนเก่าเลย ที่รู้ตัวตอนสายไปแล้ว มันทำให้การให้คำปรึกษาเค้าเป็นไปได้ด้วยดี เพราะเหมือนตรงเรื่องของตัวเองยังไงอย่างนั้น
และสิ่งที่ทำให้ผมเรียนรู้อีกอย่างนึงคือ นิสัยเค้า ความคิดเค้า สิ่งที่เค้าเป็น มันทำให้ผมรู้สึกว่า ยิ่งเค้าเจอปัญหาและนำมาเล่าให้ผมฟังเท่าไหร่ ผมกลับยิ่งรู้สึกว่ามันทำให้ผมรู้จักเค้ามากขึ้นโดยไม่รู้ตัว รู้ว่าเค้าชอบอะไร ไม่ชอบอะไร รู้ว่าสิ่งไหนควรทำไม่ควรทำ รู้ว่าเค้าคิดยังไงและยิ่งรู้สึกว่ามันเหมือนกับตัวเองจนน่าประหลาดเหมือนกับเจอใครซักคนพอคุยไปแล้วมันใช่นั้นแหละครับ แต่ว่า เค้าก็ยังมองผมเป็นแค่รุ่นพี่ที่ให้คำปรึกษาที่ดีที่สนิทมากคนนึงเท่านั้นนะครับ มีแต่ฝั่งผมฝั่งเดียวเท่านั้น ที่เริ่มรู้สึกอะไรแบบนี้..
มีครั้งนึงที่แฟนเค้ารู้ว่า เมย์มีคนที่ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องเค้ามาตลอดแต่ก็ไม่รู้ว่าใคร มันทำให้เค้าไม่ชอบ(แฟนเมย์) ผมกับเมย์เลยได้คุยกันน้อยลงบ้าง เพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย แต่หลังจากผ่านช่วงนั้นมาได้ ก็คุยกันปกติ คือ ไม่ได้เป็แฟนกัน แต่ได้คุยกันตลอด ตื่นนอนก็บอก ออกไปกินข้าว ถ่ายรูปมาอวด อัดคลิปเสียงเล่นกัน แลกเพลงกัน จะนอนต่างฝ่ายก็บอก จนผมเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่างสำหรับผมที่มันเริ่มชัดขึ้น ว่าผมเริ่มคิดอะไรกับเค้าเกินพี่น้องอยู่รึเปล่า..?
เมื่อเริ่มรู้สึกอะไรแบบนั้น ผมก็เริ่มรู้สึกอยากหยุดขึ้นมา หยุดสิ่งที่กำลังทำ แต่เค้าก็ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร (คือผมไม่เคยแสดงอาการหรือคำพูดอะไรที่บอกว่าคิดเกินพี่น้องเลยครับ) ผมเริ่มถอยออกมา แล้วเค้าก็รู้สึกได้ เค้าก็ถามว่าผมเป็นอะไร ผมก็บอกไม่ได้ ผมไม่แน่ใจว่าผมควรทำยังไงดีครับ ตอนนี้เค้าคงคิดไปว่าเค้าไปทำอะไรผิดแล้วทำให้ผมโกรธจนไม่อยากคุยอยุแน่ๆ ผมควรจะหยุดดีมั๊ย หายไปเลยจากเค้า แต่เพราะผมคิดอยู่ฝั่งเดียว การที่จู่ๆสนิทกันแล้วหายไปจากเค้ามันทำร้ายจิตใจเค้าเกินไปรึเปล่า หรือผมควรคุยไปตามปกติเท่าที่เป็น แต่ก็ไม่รู้ว่าอาการนี้มันจะมาอีกเมื่อไหร่ คือจู่ๆผมก็ชอบนอยด์ใส่เค้า ง้องแง้งใส่เค้าเฉยๆ ทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน จะเรียกว่า หน่วง ก็ได้ครับ จนถึงตอนนี้เค้าก็ไม่รู้ อธิบายความรู้สึกไม่ค่อยถูกเลยครับ
เพื่อนๆชาวพันทิปเคยเจออะไรแบบนี้บ้างไหม