สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกทของผมที่อยากจะเล่าระบายและถามความคิดเห็นเพื่อนๆอ่ะครับ (ยืมล็อกอินเพื่อนสนิทผู้หญิงมาใช้ครับ) ปล.ผมเป็นเกย์นะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนคนนี้มาปีที่ 4 เข้าสู่ปีที่ 5 ล่ะครับ เราเริ่มรู้จักกันครั้งแรกตอนเรียนมหาวิทยาลัยครับ ตอนที่คบกันนั้นผมอยู่ปี 2 ส่วนแฟนอยู่ปี 1 ครับเราห่างกันหนึ่งปี ในช่วงสามปีแรกที่คบกันกันเราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเลยครับ เรียกได้ว่าตัวติดกันเลย 5555 อยู่หอด้วยดัน เรียนคณะเดียวกัน เรามักจะทำอะไรด้วยกันตลอดครับ เพื่อนๆของผมและของเค้ารู้หมดครับว่าเราสองคนคบกัน เรียกได้ว่าช่วงนั้นเป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุดของผมเลยก็ว่าได้ครับ
จนกระทั่งผมเรียนจบครับ ส่วนแฟนผมนั้นเค้าก็อยู่ปีสี่ปีสุดท้าย ผมก็ออกมาทำงานครับ เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนแต่ก่อนแล้วครับ แต่หอพักผมกับมหาลัยที่แฟนเรียนไม่ห่างกันมากครับ เค้าจะมาหาผมทุกเสาร์ อาทิตย์ครับ หรือทุกครั้งที่เค้าว่างหรือสะดวกมาเค้าก็จะมาตลอดครับ ช่วงนั้นเราก็ยังไม่มีปัญหาอะไรกันนะครับ ก็จะมีนิดหน่อยก็เรื่องเวลาไม่ตรงกันบ้าง ทำให้บางอาทิตย์เราไม่ได้เจอกัน ก็พาลทะเลาะกันอ่าครับ แต่ก็เล็กน้อยครับ (จากแต่ก่อนไม่เคยทะเลาะกันเลย) ก็เรียกได้ว่าความรักของเราสองคนก็ยังไปได้เรื่อยๆครับ
พอเค้าเรียนจบเค้าก็เริ่มทำงานครับ ผมก็ยังทำงานอยู่ที่เดิม เค้าได้งานที่ค่อนข้างไกลจากผมมากครับ แต่ยังคงเดินทางมาหากันสะดวกเหมือนเดิมครับ แต่อาจจะนานนิดหน่อย (คือเราทำงานอยู่แถบปริมณฑลทั้งคู่ครับ แต่คนละจังหวัด) ผมกับเค้าก็จะผลัดกันไปหากันครับ อาทิตย์นี้เค้ามาหาผม อาทิตย์ต่อไปผมไปหาเค้าก็จนเรื่อยๆมาครับ ยอมรับตรงๆเลยนะครับว่าเราทั้งคู่เหนื่อยมาก แต่ด้วยความที่เค้าบอกผมว่าเค้าขาดผมไม่ได้ ซึ่งผมก็ขาดเค้าไม่ได้ด้วยเช่นเดียวกัน จึงยอมเหนื่อยทั้งคู่อ่ะครับ ความรักของเราก็ยังคงปกติไม่มีอะไรครับ เราสองคนไว้ใจกันมาตลอดครับผม เราทั้งคู่มีรหัสเฟซบุคซึ่งกันและกัน มือถือเราไม่เคยปกปิดกันครับ หยิบจับได้ตลอดครับ เราไม่มีความลับต่อกันครับ
จนมาช่วงหลังเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมาครับ ผมได้ได้รู้จักกับพี่คนนึงครับ เค้าชื่อพี่ริท เรารู้จักกันที่ฟิตเนสครับ พี่เค้าทำงานอยู่ระแวกเดียวกันกับผมครับ เค้าอายุ 30 แล้วครับแต่ยังดูหนุ่ม (กว่าผมมาก) อยู่เลยครับ วันแรกที่รู้จักกันยอมรับเลยนะครับผมว่าผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เค้าเลยครับ ก็เออดีจะได้มีเพื่อนเล่นฟิตเนส พออาทิตย์ต่อมาพี่เค้าขอไลน์ผมครับ เค้าบอกว่าเผื่อนัดมาเล่นฟิตเนสด้วยกันผมก็เลยให้ไป แต่ผมไม่ได้บอกแฟน เพราะผมไม่อยากให้แฟนไม่สบายใจ ซึ่งตอนนั้นผมก็คิดว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมากมายด้วยครับ เพราะเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เค้าอยู่แล้วอ่ะครับ
ผมกับพี่เค้าคุยกันถูกคอมากเลยครับ แรกๆเราเจอกันที่ฟิตเนส หลังๆพี่เค้าก็ชวนไปเล่นบ้านเค้าครับ เพราะพี่ชายพี่เค้าซื้อบ้านอยู่คนเดียว ตัวพี่ริทก็เลยไปอยู่กับพี่ชายครับ เราก็โอเคครับก็ไปบ้านพี่เค้า บอกก่อนนะครับเราไม่เคยลึกซึ้งไรกันเลยเถิดนะครับ พี่เค้าสุภาพมากๆครับ ส่วนใหญ่จะไปบ้านพี่เค้าช่วงเย็นวันธรรมดาครับ เสาร์อาทิตย์ผมก็จะไปหาแฟน บางทีแฟนก็มาหา ผมจะโกหกพี่ริทเสมอครับว่าเสาร์อาทิตย์พ่อแม่มาเยี่ยม พี่เค้าก็ไม่อะไรนะครับ แต่ก็จะไม่ได้ไลน์คุยกันเหมือนวันธรรมดาครับ..... ผมกับพี่ริทเราก็คุยกัน เจอกัน กินข้าวกันทุกวันเรื่อยๆ โดยพี่เค้าก็ไม่ได้ถามผมนะครับว่ามีแฟนแล้วหรือเปล่า ซึ่งผมก็ไม่ได้บอกไปอ่ะครับ คือผมรู้สึกดีกับพี่มากๆเลยครับ เค้าเป็นผู้ใหญ่มีพร้อมทุกอย่าง เป็นคนที่คุยแล้วรู้เรื่อง อยู่ด้วยแล้วมีความสุข เค้าเปิดเผยกับผมหมดทุกอย่างครับ เค้าบอกให้ผมเล่นโทรศัพท์เค้าได้ เปิดดูอะไรต่างๆดูในโทรศัพท์เค้าได้หมด แต่เค้าไม่เคยละลาบละล้วงโทรศัพท์ผมเลยครับ จนบางครั้งที่ผมอยู่กับพี่เค้ามันก็ทำให้ผมลืมแฟนผมไปเลยครับ
จนมาเมื่อต้นเดือน กพ. ที่ผ่านมาครับ พี่เค้าบอกกับผมว่า "พี่เค้าอยากจะจริงจังกับใครสักคน เพราะเค้าก็ 30 แล้ว ที่บ้านเค้าก็รู้ว่าเค้าเป็นเกย์ เค้าบอกเค้ารู้สึกดีกับผมมากๆครับ เค้าขอผมเป็นแฟนครับ" ตอนนั้นผมชาไปหมดเลยครับ ผมไม่รู้จะทำอย่างไงต่อไปดี แต่ ณ ตอนนั้นผมก็บอกพี่เค้าไปว่าขอเวลาผมอีกสักหน่อย เพราะที่บ้านผมยังไม่รู้ว่าผมเป็นเกย์ แต่พี่เค้าก็โอเคนะครับ เค้าบอกเค้าจะรอ พอผมกลับมาห้องผมพยายามคิดทบทวน คิดจะหักดิบพี่เค้าออกไปจากชีวิต แต่ก็ทำไม่ได้อ่ะคับ ผมรู้สึกสองเดือนที่ผ่านมา เหมือนพี่เค้าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอ่ะคับ ตอนเย็นทุกเย็นเค้าจะต้องขับรถมารับไปกินข้าว ทำกับข้าวกินกันที่บ้านเค้า ถ้าถามผมตอนนี้ผมก็คงบอกว่าผม "รัก" พี่เค้าไปแล้วครับ แต่ผมก็ยัง "รัก" แฟนผมมากเช่นกันครับ ผมไม่กล้าตัดสินใจว่าผมจะควรบอกพี่เค้าไปว่าอย่างไรดีครับ หรือผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดี ผมรู้สึกสับสนไปหมดเลยครับ.... ตั้งแต่ที่พี่เค้าขอผมเป็นแฟนจนทุกวันนี้ (ผ่านมาสองอาทิตย์ล่ะครับ) พี่เค้าก็ยังปกติเหมือนเดิมครับ พี่เค้าไม่เคยเปลี่ยนไปเลยครับ เค้าไม่คะยั้นคะยอเอาคำตอบด้วยครับ
คือผมควรทำอย่างไรดีครับ???? คือถ้าผมบอกความจริงพี่เค้าไปผมต้องเสียใจมากๆเลยครับที่ต้องเสียพี่เค้าไป แต่จะให้ผมเลิกกับแฟนผมก็ทำไม่ได้
ปล. ทุกครั้งที่อยู่กับแฟนผมจะลบไลน์ที่คุยกันกับพี่เค้าออกครับ กลัวแฟนมาเปิดเห็น
ทำไงดีครับ เมื่อผมสลัดมือที่สามออกจากหัวไม่ได้สักที
เรื่องมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนคนนี้มาปีที่ 4 เข้าสู่ปีที่ 5 ล่ะครับ เราเริ่มรู้จักกันครั้งแรกตอนเรียนมหาวิทยาลัยครับ ตอนที่คบกันนั้นผมอยู่ปี 2 ส่วนแฟนอยู่ปี 1 ครับเราห่างกันหนึ่งปี ในช่วงสามปีแรกที่คบกันกันเราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเลยครับ เรียกได้ว่าตัวติดกันเลย 5555 อยู่หอด้วยดัน เรียนคณะเดียวกัน เรามักจะทำอะไรด้วยกันตลอดครับ เพื่อนๆของผมและของเค้ารู้หมดครับว่าเราสองคนคบกัน เรียกได้ว่าช่วงนั้นเป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุดของผมเลยก็ว่าได้ครับ
จนกระทั่งผมเรียนจบครับ ส่วนแฟนผมนั้นเค้าก็อยู่ปีสี่ปีสุดท้าย ผมก็ออกมาทำงานครับ เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเหมือนแต่ก่อนแล้วครับ แต่หอพักผมกับมหาลัยที่แฟนเรียนไม่ห่างกันมากครับ เค้าจะมาหาผมทุกเสาร์ อาทิตย์ครับ หรือทุกครั้งที่เค้าว่างหรือสะดวกมาเค้าก็จะมาตลอดครับ ช่วงนั้นเราก็ยังไม่มีปัญหาอะไรกันนะครับ ก็จะมีนิดหน่อยก็เรื่องเวลาไม่ตรงกันบ้าง ทำให้บางอาทิตย์เราไม่ได้เจอกัน ก็พาลทะเลาะกันอ่าครับ แต่ก็เล็กน้อยครับ (จากแต่ก่อนไม่เคยทะเลาะกันเลย) ก็เรียกได้ว่าความรักของเราสองคนก็ยังไปได้เรื่อยๆครับ
พอเค้าเรียนจบเค้าก็เริ่มทำงานครับ ผมก็ยังทำงานอยู่ที่เดิม เค้าได้งานที่ค่อนข้างไกลจากผมมากครับ แต่ยังคงเดินทางมาหากันสะดวกเหมือนเดิมครับ แต่อาจจะนานนิดหน่อย (คือเราทำงานอยู่แถบปริมณฑลทั้งคู่ครับ แต่คนละจังหวัด) ผมกับเค้าก็จะผลัดกันไปหากันครับ อาทิตย์นี้เค้ามาหาผม อาทิตย์ต่อไปผมไปหาเค้าก็จนเรื่อยๆมาครับ ยอมรับตรงๆเลยนะครับว่าเราทั้งคู่เหนื่อยมาก แต่ด้วยความที่เค้าบอกผมว่าเค้าขาดผมไม่ได้ ซึ่งผมก็ขาดเค้าไม่ได้ด้วยเช่นเดียวกัน จึงยอมเหนื่อยทั้งคู่อ่ะครับ ความรักของเราก็ยังคงปกติไม่มีอะไรครับ เราสองคนไว้ใจกันมาตลอดครับผม เราทั้งคู่มีรหัสเฟซบุคซึ่งกันและกัน มือถือเราไม่เคยปกปิดกันครับ หยิบจับได้ตลอดครับ เราไม่มีความลับต่อกันครับ
จนมาช่วงหลังเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมาครับ ผมได้ได้รู้จักกับพี่คนนึงครับ เค้าชื่อพี่ริท เรารู้จักกันที่ฟิตเนสครับ พี่เค้าทำงานอยู่ระแวกเดียวกันกับผมครับ เค้าอายุ 30 แล้วครับแต่ยังดูหนุ่ม (กว่าผมมาก) อยู่เลยครับ วันแรกที่รู้จักกันยอมรับเลยนะครับผมว่าผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เค้าเลยครับ ก็เออดีจะได้มีเพื่อนเล่นฟิตเนส พออาทิตย์ต่อมาพี่เค้าขอไลน์ผมครับ เค้าบอกว่าเผื่อนัดมาเล่นฟิตเนสด้วยกันผมก็เลยให้ไป แต่ผมไม่ได้บอกแฟน เพราะผมไม่อยากให้แฟนไม่สบายใจ ซึ่งตอนนั้นผมก็คิดว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมากมายด้วยครับ เพราะเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เค้าอยู่แล้วอ่ะครับ
ผมกับพี่เค้าคุยกันถูกคอมากเลยครับ แรกๆเราเจอกันที่ฟิตเนส หลังๆพี่เค้าก็ชวนไปเล่นบ้านเค้าครับ เพราะพี่ชายพี่เค้าซื้อบ้านอยู่คนเดียว ตัวพี่ริทก็เลยไปอยู่กับพี่ชายครับ เราก็โอเคครับก็ไปบ้านพี่เค้า บอกก่อนนะครับเราไม่เคยลึกซึ้งไรกันเลยเถิดนะครับ พี่เค้าสุภาพมากๆครับ ส่วนใหญ่จะไปบ้านพี่เค้าช่วงเย็นวันธรรมดาครับ เสาร์อาทิตย์ผมก็จะไปหาแฟน บางทีแฟนก็มาหา ผมจะโกหกพี่ริทเสมอครับว่าเสาร์อาทิตย์พ่อแม่มาเยี่ยม พี่เค้าก็ไม่อะไรนะครับ แต่ก็จะไม่ได้ไลน์คุยกันเหมือนวันธรรมดาครับ..... ผมกับพี่ริทเราก็คุยกัน เจอกัน กินข้าวกันทุกวันเรื่อยๆ โดยพี่เค้าก็ไม่ได้ถามผมนะครับว่ามีแฟนแล้วหรือเปล่า ซึ่งผมก็ไม่ได้บอกไปอ่ะครับ คือผมรู้สึกดีกับพี่มากๆเลยครับ เค้าเป็นผู้ใหญ่มีพร้อมทุกอย่าง เป็นคนที่คุยแล้วรู้เรื่อง อยู่ด้วยแล้วมีความสุข เค้าเปิดเผยกับผมหมดทุกอย่างครับ เค้าบอกให้ผมเล่นโทรศัพท์เค้าได้ เปิดดูอะไรต่างๆดูในโทรศัพท์เค้าได้หมด แต่เค้าไม่เคยละลาบละล้วงโทรศัพท์ผมเลยครับ จนบางครั้งที่ผมอยู่กับพี่เค้ามันก็ทำให้ผมลืมแฟนผมไปเลยครับ
จนมาเมื่อต้นเดือน กพ. ที่ผ่านมาครับ พี่เค้าบอกกับผมว่า "พี่เค้าอยากจะจริงจังกับใครสักคน เพราะเค้าก็ 30 แล้ว ที่บ้านเค้าก็รู้ว่าเค้าเป็นเกย์ เค้าบอกเค้ารู้สึกดีกับผมมากๆครับ เค้าขอผมเป็นแฟนครับ" ตอนนั้นผมชาไปหมดเลยครับ ผมไม่รู้จะทำอย่างไงต่อไปดี แต่ ณ ตอนนั้นผมก็บอกพี่เค้าไปว่าขอเวลาผมอีกสักหน่อย เพราะที่บ้านผมยังไม่รู้ว่าผมเป็นเกย์ แต่พี่เค้าก็โอเคนะครับ เค้าบอกเค้าจะรอ พอผมกลับมาห้องผมพยายามคิดทบทวน คิดจะหักดิบพี่เค้าออกไปจากชีวิต แต่ก็ทำไม่ได้อ่ะคับ ผมรู้สึกสองเดือนที่ผ่านมา เหมือนพี่เค้าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอ่ะคับ ตอนเย็นทุกเย็นเค้าจะต้องขับรถมารับไปกินข้าว ทำกับข้าวกินกันที่บ้านเค้า ถ้าถามผมตอนนี้ผมก็คงบอกว่าผม "รัก" พี่เค้าไปแล้วครับ แต่ผมก็ยัง "รัก" แฟนผมมากเช่นกันครับ ผมไม่กล้าตัดสินใจว่าผมจะควรบอกพี่เค้าไปว่าอย่างไรดีครับ หรือผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดี ผมรู้สึกสับสนไปหมดเลยครับ.... ตั้งแต่ที่พี่เค้าขอผมเป็นแฟนจนทุกวันนี้ (ผ่านมาสองอาทิตย์ล่ะครับ) พี่เค้าก็ยังปกติเหมือนเดิมครับ พี่เค้าไม่เคยเปลี่ยนไปเลยครับ เค้าไม่คะยั้นคะยอเอาคำตอบด้วยครับ
คือผมควรทำอย่างไรดีครับ???? คือถ้าผมบอกความจริงพี่เค้าไปผมต้องเสียใจมากๆเลยครับที่ต้องเสียพี่เค้าไป แต่จะให้ผมเลิกกับแฟนผมก็ทำไม่ได้
ปล. ทุกครั้งที่อยู่กับแฟนผมจะลบไลน์ที่คุยกันกับพี่เค้าออกครับ กลัวแฟนมาเปิดเห็น