คิดอย่างไงกลับคำว่า"รับผิดชอบ"

เราคบคนๆหนึ่งมาได้สักพัก รักกันมาตลอด ทะเลาะกันบ้าง แต่ความรักก็ดีไม่มีทีท่าว่าจะเบื่อเรย
จริงๆเราเป็นคนสนุกสนาน อยู่มาวันหนึ่งเราก็ได้เปลี่ยนไป เนื่องจาก"แฟนทำเราท้อง"
ตอนนั้นเรากะแฟนเรายังเรียนอยุ่ เราอยากเก็บไว้แต่แฟนเราบอกว่า "เค้ายังไม่พร้อมเงินก็ไม่มีส่วนเทอเองที่บ้างก็รับไม่ได้"

ตอนนั้นมันเป็นเหตุผลที่ดี และเราก้คิดเรื่องนี้มาหลายวัน จนมาวันที่เราตัดสินใจว่าจะทำ "แฟนเราบอกเราว่าเค้าจะรักแระดูแลเทอไม่ไปไหน เค้าสันยา"
ตอนนั้นด้วยคำว่ารักกลับไม่พร้อม เราจึงตัดสินใจทำ และจากนั้นอารมย์เราก็เปลี่ยนไป

จากสนุกสนาน ยิ้มแยัม กลายเป็นคนขี้โมโหขี้โวยวาย ทำลายข้าวของและทำร้ายตัวเอง
ที่เราเป้นแบบนี้เพราะเราเครียดไม่รุ้จะคุยหรืออธิบายกับใคร
จากนั้นเราก็ทะเลาะกะแฟน แฟนเราบอกไม่ชอบให้ทำแบบนั้นเราก็เลิกทำ
และมาจนถึงครั้งนี้ วันที่เราเรียนจบ แต่แฟนเรายังเรียนอยู่เป็นเทอมสุดท้าย

เราเกิดเหตุการนี้ขึ้นอีกครั้ง เราบอกกะแฟนเราว่าเราเรียนจบแร้ว เราจะเอาไว้ แต่แฟนเราบอกว่า เค้ายังเรียนไม่จบยังเลี้ยงเทอไม่ได้หรอก
เราเถียงกันแบบนี้มาหลายวัน จนเรายอมทำตามที่แฟนเราบอก แต่พอเราไปที่โรงบาลเรากลับอึ้งในสิ่งที่หมอบอก
"เราท้องนอกมดลูก" จะเป็นอันตรายกะลูกแระแม่ เราจึงต้องตัดสินใจทำ

และแร้วจุดจบเราก็มาถึง... เราไปหาหมอมาได้ไม่กี้วัน แฟนเราก็เปลี่ยนไป จากรัก กลายเป้นเฉยชา
จากอ้อน กลายเป็นตรึงๆใส่กัน และมาบอกกับเราว่าเราไม่โอเค
เราจึงถามกลับไปว่าอะไร เค้ากลับบอกว่าเค้าอัดอั่นกะสิ่งที่เราทำมานานแร้ว

คือ"นิสัยขี้โวยวายทำร้ายข้าวของ" แต่เรื่องมันคือเราหยุดทำสิ่งนั้นไปนานแร้ว
แล้วก้อมาบอกกับเราว่าเป็นคนชอบไปไหนคนเดียว ตั้งแต่คบกับเราไม่ได้ไปไหนเป็นเพราะยอมเรา
แต่ตั้งแต่วันแรกเวลาไปไหนก้ไปกันแพกคู่ตลอด เราจึงไม่รุ้ว่าแฟนเราชอบอิสระอีกอย่างเพือนมันกับเราก็กลุ่มเดียวกัน
เราจึงงง แระตรึงไปเรย กับความผิดที่แฟนเราอ้าง

ตอนนี้เราเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ  กายก้อยังไม่หา ใจก็ยังช้ำแร้วเราต้องเสียแฟนไปอีกคนนั้นหรอ

เราเรียกร้องความรับผิดชอบ
แต่เค้ากลับบอกว่าอยุ่แร้วไงจะเอาอะไรอีก เราก็เลยงงว่า"นี่คือคำรับผิดชอบของลูกผู้ชายหรอ"

อีกอย่าตอนนี้แฟนเรากลับบอกว่า ห่างๆกันไปก่อน ให้ต่างคนต่างได้คิดได้ทบทวนในสิ่งที่เกิดขึ้น และพยายามไม่เจอเรา
ทำให้เราจิตตกกับการกระทำครั้งนี้
ทำก็ทำมาด้วยกันแต่พอทุกข์กลับปล่อยทิ้งเราไว้คนเดียวมันถูกแร้วหรอ


ขอบคุณค่ะที่อ่าน