TWD สงสัยนิดหน่อยค่ะ ตอนล่าสุด //สปอยนะจ๊ะ

ไม่ซ่อนสปอยเน้อ



ตอนที่แดริล เอาบุหรี่จี้มือตัวเอง เพื่ออะไรคะ เห็นแช่ไว้นานมาก มือแทบจะเป็นรู

เพื่ออยากร้องไห้ หรือ เพื่อเข้าใจหัวอกของเบธตอนที่โดนยิง


ตอนที่พี่บี้บุกโรงนา บุกจริง หรือ เป็นความฝันของแม็กกี้คะ ภาพมันแว๊บๆ มากค่ะ ตอนแรกก็เชื่อนะว่าจริง ตัดมาอีกที อ้าวตื่นนอน เลยงงอ่ะค่ะ


กลับมาที่แม็กกี้อีกที พี่บี้หลังรถ ชวนให้นางคิดถึงเบธใช่มั้ยคะ เพราะดูหลุดไปเลย


หมดข้อสงสัยแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ อมยิ้ม17
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 19
เรามองว่า Ep10 นี้
= การจมดิ่งกับความสูญเสีย จิตใจของกลุ่มที่กำลังซังกะตาย ส่วนนึงมีการปลีกตัว แต่สุดท้าย ก็สามารถฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ได้อีกครั้ง



ในขณะที่ทุกคนกำลังอ่อนระโหยโรยแรง น้ำไม่มี อาหารไม่ตกถึงท้อง รถน้ำมันหมด การเดินทางระยะไกลกลายเป็นต้องเดินๆๆๆๆ
และเดินแบกตัวเองที่แทบไม่มีแรง+ระแวง Walker ไปด้วย ช่วงนึงทุกคนต่างพยายามใช้แรงให้น้อยที่สุด (ตอนให้ Walker เดินตกสะพานไปเอง)


ในขณะเดียวกัน แมกกี้ แดริล ชาช่า คือผู้สูญเสียทางจิตใจมากสุดในตอนนี้ แต่จิตใจจมดิ่งแตกต่างกัน แต่ที่เหมือนกันคือแยกตัว ไม่พูดคุยสุงสิง
- แมกกี้
จะแยกตัวคนเดียว โดดเดี่ยว ดูไร้จิตใจ และร้องไห้ แม้แต่เกล็นก็ไม่สามารถเข้าถึงเธอช่วงนึงได้
- ชาช่า
อยากร้องแต่ก็ไม่ร้อง เก็บกดค.เศร้าไว้ข้างใน แต่ระบายออกมาเป็นค.โกรธและการใช้แรงแบบฉุนเฉียวแทน
เช่นการดึงดันจะฆ่า Walker ทั้งฝูง หรือตอนเจอกบตาย
- แดริล
อยากจะร้องไห้ แต่ก็ไม่ร้อง ล่องลอย ซึมเซา แยกตัว ไม่สุงสิงกับใคร แทบไม่แสดงค.รู้สึกใดๆออกมา
จนแครอลต้องตามมาคุยด้วยเรื่องการระบายค.รู้สึกออกมาบ้าง (แต่แครอลก็ยังไม่สามารถเข้าถึงแดริลได้ช่วงนึง)
หลังจากนั้น แดริลแยกตัวออกมานั่งสูบบุหรี่ เหมือนเจ็บข้างใน แต่ไม่รู้จะทำยังไง ใช้บุหรี่จี้มือตัวเอง
มองแง่นึงเหมือนการระบายค.เจ็บปวดข้างในใจที่ไม่สามารถระบายออกมาได้ / มองอีกแง่นึงเหมือนทดสอบว่าตัวเองยังมีค.รู้สึกอยู่ไหม
ข้างในมันเจ็บ แต่ก็ช่างว่างเปล่าซะจนเกือบลืมไปว่ายังคงมีชีวิตอยู่นะ ยังอยู่กับคนอื่นอยู่นะ ร่างกายยังคงรับรู้ความเจ็บปวดได้อยู่นะ แกเสียใจได้นะ


ในขณะที่ทั้งกลุ่มยังรวมตัวกันอยู่ (แบบไร้เรี่ยวแรง+ซังกะตาย) 3 คนที่เหลือ ก็หามุมโดดเดี่ยว ปลีกตัวจากคนอื่นๆ
เหมือนกลุ่มก้อนคนที่ปกติรวมกันแน่น ค่อยๆแตกตัวออกไปทีละคนๆ


ตอนที่ริคบอกในโรงนาว่า ตอนนี้ ขณะที่ไม่ตาย แต่พวกเราตอนนี้ก็เหมือนพวกคนตายเดินดินน่ะล่ะ แต่แดริลบอกว่า ไม่ใช่ พวกเราไม่ใช่พวกมัน
เรามองว่าแดริลคิดว่า พวกเรายังเป็นมนุษย์ ยังมีค.รู้สึก ผิด ชอบ ชั่ว ดี ยังรู้ว่าอะไรจำเป็นต้องทำ และไม่ต้องทำตอนไหน ยังมีจิตวิญญาณอยู่ในนั้น


ในซีนที่ทุกคนหลับ มีซีนที่ทำให้ 3 คนผู้เสมือนไร้ชีวิตจิตใจ กลับมามีค.รู้สึกอีกครั้ง อย่างน้อยนั่นคือสัญชาตญาณ
1. แดริลที่แยกไปมองที่มุมประตูโรงนา และเริ่มเจอ Walker สัญชาตญาณทำให้แดริลป้องกันประตูไว้ อย่างน้อยก็เพื่อปกป้องทุกคน
2. แมกกี้ที่แยกตัวออกนอนโดดเดี่ยวจากคนอื่น  พอได้ยิน ได้เห็น เธอก็มีสติรีบวิ่งไปช่วย
3. และตามมาด้วยชาช่า ที่รีบวิ่งมาช่วยกันแบบไม่ต้องคิดอะไรแล้ว
:
ผู้โดดเดี่ยวทั้ง 3 คนที่จมดิ่งกับค.รู้สึกหมองเศร้า แบบคนไร้ชีวิตจิตใจไปแล้ว แต่พอเจอภาวะคับขัน
ค.รู้สึกต้องรอด ค.รู้สึกต้องปกป้องตัวเอง และค.รู้สึกต้องปกป้องเพื่อนพ้องทุกคนก็กลับมาอีกครั้ง


ตอนที่ทุกคนกรูเข้ามาช่วยกันดันประตู = การปลุกความไร้ชีวิตจิตใจของทุกคนที่ซังกะตายในตอนนั้น
สัญชาตญาณแห่งการเอาตัวรอดของสิ่งมีชีวิต การปกป้องกลุ่มที่อยู่ด้วยกัน
ได้ถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง จนเป็น TEAM WORK และผ่านพ้นเรื่องร้ายๆคืนนั้นมาได้


ลองคิดสิ ....หากคืนนั้นแดริลไม่รีบไปดันประตูสุดกำลัง ....หากไม่มีแมกกี้วิ่งมาช่วยสุดแรง ....หากไม่มีชาช่ามาเป็นกำลังเสริม ...หากไม่มีทุกคน
คืนนั้นคงโกลาหลสุดๆ และต้องมีการสูญเสียเพิ่มหลายคน


พอลืมตาตื่นขึ้นมา
:
เจอหนูจูดิธ = ตัวแทนแห่งการไร้เดียงสา และการเกิดใหม่
แสงอาทิตย์ยามเช้าที่แมกกี้ และ ชาช่าเห็น = เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง และก็จะเป็นเช่นนี้ไปทุกวัน มันเริ่มใหม่ได้
กล่องดนตรีที่พังแล้ว ที่แดริลพยายามซ่อมและให้แมกกี้ และดูว่าใช้ไม่ได้
= จิตใจ ที่พังทลาย ดูเหมือนแตกสลาย ไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิม แต่ในที่สุด ก็กลับมาเป็นคนเดิมได้อีกครั้ง
(แม้ไม่เหมือนเดิม 100% แต่อย่างน้อย ก็สามารถฟื้นคืนกลับมาได้อีกครั้งจากความพยายามที่จะเริ่มใหม่)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่