สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 19
เรามองว่า Ep10 นี้
= การจมดิ่งกับความสูญเสีย จิตใจของกลุ่มที่กำลังซังกะตาย ส่วนนึงมีการปลีกตัว แต่สุดท้าย ก็สามารถฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ได้อีกครั้ง
ในขณะที่ทุกคนกำลังอ่อนระโหยโรยแรง น้ำไม่มี อาหารไม่ตกถึงท้อง รถน้ำมันหมด การเดินทางระยะไกลกลายเป็นต้องเดินๆๆๆๆ
และเดินแบกตัวเองที่แทบไม่มีแรง+ระแวง Walker ไปด้วย ช่วงนึงทุกคนต่างพยายามใช้แรงให้น้อยที่สุด (ตอนให้ Walker เดินตกสะพานไปเอง)
ในขณะเดียวกัน แมกกี้ แดริล ชาช่า คือผู้สูญเสียทางจิตใจมากสุดในตอนนี้ แต่จิตใจจมดิ่งแตกต่างกัน แต่ที่เหมือนกันคือแยกตัว ไม่พูดคุยสุงสิง
- แมกกี้
จะแยกตัวคนเดียว โดดเดี่ยว ดูไร้จิตใจ และร้องไห้ แม้แต่เกล็นก็ไม่สามารถเข้าถึงเธอช่วงนึงได้
- ชาช่า
อยากร้องแต่ก็ไม่ร้อง เก็บกดค.เศร้าไว้ข้างใน แต่ระบายออกมาเป็นค.โกรธและการใช้แรงแบบฉุนเฉียวแทน
เช่นการดึงดันจะฆ่า Walker ทั้งฝูง หรือตอนเจอกบตาย
- แดริล
อยากจะร้องไห้ แต่ก็ไม่ร้อง ล่องลอย ซึมเซา แยกตัว ไม่สุงสิงกับใคร แทบไม่แสดงค.รู้สึกใดๆออกมา
จนแครอลต้องตามมาคุยด้วยเรื่องการระบายค.รู้สึกออกมาบ้าง (แต่แครอลก็ยังไม่สามารถเข้าถึงแดริลได้ช่วงนึง)
หลังจากนั้น แดริลแยกตัวออกมานั่งสูบบุหรี่ เหมือนเจ็บข้างใน แต่ไม่รู้จะทำยังไง ใช้บุหรี่จี้มือตัวเอง
มองแง่นึงเหมือนการระบายค.เจ็บปวดข้างในใจที่ไม่สามารถระบายออกมาได้ / มองอีกแง่นึงเหมือนทดสอบว่าตัวเองยังมีค.รู้สึกอยู่ไหม
ข้างในมันเจ็บ แต่ก็ช่างว่างเปล่าซะจนเกือบลืมไปว่ายังคงมีชีวิตอยู่นะ ยังอยู่กับคนอื่นอยู่นะ ร่างกายยังคงรับรู้ความเจ็บปวดได้อยู่นะ แกเสียใจได้นะ
ในขณะที่ทั้งกลุ่มยังรวมตัวกันอยู่ (แบบไร้เรี่ยวแรง+ซังกะตาย) 3 คนที่เหลือ ก็หามุมโดดเดี่ยว ปลีกตัวจากคนอื่นๆ
เหมือนกลุ่มก้อนคนที่ปกติรวมกันแน่น ค่อยๆแตกตัวออกไปทีละคนๆ
ตอนที่ริคบอกในโรงนาว่า ตอนนี้ ขณะที่ไม่ตาย แต่พวกเราตอนนี้ก็เหมือนพวกคนตายเดินดินน่ะล่ะ แต่แดริลบอกว่า ไม่ใช่ พวกเราไม่ใช่พวกมัน
เรามองว่าแดริลคิดว่า พวกเรายังเป็นมนุษย์ ยังมีค.รู้สึก ผิด ชอบ ชั่ว ดี ยังรู้ว่าอะไรจำเป็นต้องทำ และไม่ต้องทำตอนไหน ยังมีจิตวิญญาณอยู่ในนั้น
ในซีนที่ทุกคนหลับ มีซีนที่ทำให้ 3 คนผู้เสมือนไร้ชีวิตจิตใจ กลับมามีค.รู้สึกอีกครั้ง อย่างน้อยนั่นคือสัญชาตญาณ
1. แดริลที่แยกไปมองที่มุมประตูโรงนา และเริ่มเจอ Walker สัญชาตญาณทำให้แดริลป้องกันประตูไว้ อย่างน้อยก็เพื่อปกป้องทุกคน
2. แมกกี้ที่แยกตัวออกนอนโดดเดี่ยวจากคนอื่น พอได้ยิน ได้เห็น เธอก็มีสติรีบวิ่งไปช่วย
3. และตามมาด้วยชาช่า ที่รีบวิ่งมาช่วยกันแบบไม่ต้องคิดอะไรแล้ว
:
ผู้โดดเดี่ยวทั้ง 3 คนที่จมดิ่งกับค.รู้สึกหมองเศร้า แบบคนไร้ชีวิตจิตใจไปแล้ว แต่พอเจอภาวะคับขัน
ค.รู้สึกต้องรอด ค.รู้สึกต้องปกป้องตัวเอง และค.รู้สึกต้องปกป้องเพื่อนพ้องทุกคนก็กลับมาอีกครั้ง
ตอนที่ทุกคนกรูเข้ามาช่วยกันดันประตู = การปลุกความไร้ชีวิตจิตใจของทุกคนที่ซังกะตายในตอนนั้น
สัญชาตญาณแห่งการเอาตัวรอดของสิ่งมีชีวิต การปกป้องกลุ่มที่อยู่ด้วยกัน
ได้ถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง จนเป็น TEAM WORK และผ่านพ้นเรื่องร้ายๆคืนนั้นมาได้
ลองคิดสิ ....หากคืนนั้นแดริลไม่รีบไปดันประตูสุดกำลัง ....หากไม่มีแมกกี้วิ่งมาช่วยสุดแรง ....หากไม่มีชาช่ามาเป็นกำลังเสริม ...หากไม่มีทุกคน
คืนนั้นคงโกลาหลสุดๆ และต้องมีการสูญเสียเพิ่มหลายคน
พอลืมตาตื่นขึ้นมา
:
เจอหนูจูดิธ = ตัวแทนแห่งการไร้เดียงสา และการเกิดใหม่
แสงอาทิตย์ยามเช้าที่แมกกี้ และ ชาช่าเห็น = เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง และก็จะเป็นเช่นนี้ไปทุกวัน มันเริ่มใหม่ได้
กล่องดนตรีที่พังแล้ว ที่แดริลพยายามซ่อมและให้แมกกี้ และดูว่าใช้ไม่ได้
= จิตใจ ที่พังทลาย ดูเหมือนแตกสลาย ไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิม แต่ในที่สุด ก็กลับมาเป็นคนเดิมได้อีกครั้ง
(แม้ไม่เหมือนเดิม 100% แต่อย่างน้อย ก็สามารถฟื้นคืนกลับมาได้อีกครั้งจากความพยายามที่จะเริ่มใหม่)
= การจมดิ่งกับความสูญเสีย จิตใจของกลุ่มที่กำลังซังกะตาย ส่วนนึงมีการปลีกตัว แต่สุดท้าย ก็สามารถฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ได้อีกครั้ง
ในขณะที่ทุกคนกำลังอ่อนระโหยโรยแรง น้ำไม่มี อาหารไม่ตกถึงท้อง รถน้ำมันหมด การเดินทางระยะไกลกลายเป็นต้องเดินๆๆๆๆ
และเดินแบกตัวเองที่แทบไม่มีแรง+ระแวง Walker ไปด้วย ช่วงนึงทุกคนต่างพยายามใช้แรงให้น้อยที่สุด (ตอนให้ Walker เดินตกสะพานไปเอง)
ในขณะเดียวกัน แมกกี้ แดริล ชาช่า คือผู้สูญเสียทางจิตใจมากสุดในตอนนี้ แต่จิตใจจมดิ่งแตกต่างกัน แต่ที่เหมือนกันคือแยกตัว ไม่พูดคุยสุงสิง
- แมกกี้
จะแยกตัวคนเดียว โดดเดี่ยว ดูไร้จิตใจ และร้องไห้ แม้แต่เกล็นก็ไม่สามารถเข้าถึงเธอช่วงนึงได้
- ชาช่า
อยากร้องแต่ก็ไม่ร้อง เก็บกดค.เศร้าไว้ข้างใน แต่ระบายออกมาเป็นค.โกรธและการใช้แรงแบบฉุนเฉียวแทน
เช่นการดึงดันจะฆ่า Walker ทั้งฝูง หรือตอนเจอกบตาย
- แดริล
อยากจะร้องไห้ แต่ก็ไม่ร้อง ล่องลอย ซึมเซา แยกตัว ไม่สุงสิงกับใคร แทบไม่แสดงค.รู้สึกใดๆออกมา
จนแครอลต้องตามมาคุยด้วยเรื่องการระบายค.รู้สึกออกมาบ้าง (แต่แครอลก็ยังไม่สามารถเข้าถึงแดริลได้ช่วงนึง)
หลังจากนั้น แดริลแยกตัวออกมานั่งสูบบุหรี่ เหมือนเจ็บข้างใน แต่ไม่รู้จะทำยังไง ใช้บุหรี่จี้มือตัวเอง
มองแง่นึงเหมือนการระบายค.เจ็บปวดข้างในใจที่ไม่สามารถระบายออกมาได้ / มองอีกแง่นึงเหมือนทดสอบว่าตัวเองยังมีค.รู้สึกอยู่ไหม
ข้างในมันเจ็บ แต่ก็ช่างว่างเปล่าซะจนเกือบลืมไปว่ายังคงมีชีวิตอยู่นะ ยังอยู่กับคนอื่นอยู่นะ ร่างกายยังคงรับรู้ความเจ็บปวดได้อยู่นะ แกเสียใจได้นะ
ในขณะที่ทั้งกลุ่มยังรวมตัวกันอยู่ (แบบไร้เรี่ยวแรง+ซังกะตาย) 3 คนที่เหลือ ก็หามุมโดดเดี่ยว ปลีกตัวจากคนอื่นๆ
เหมือนกลุ่มก้อนคนที่ปกติรวมกันแน่น ค่อยๆแตกตัวออกไปทีละคนๆ
ตอนที่ริคบอกในโรงนาว่า ตอนนี้ ขณะที่ไม่ตาย แต่พวกเราตอนนี้ก็เหมือนพวกคนตายเดินดินน่ะล่ะ แต่แดริลบอกว่า ไม่ใช่ พวกเราไม่ใช่พวกมัน
เรามองว่าแดริลคิดว่า พวกเรายังเป็นมนุษย์ ยังมีค.รู้สึก ผิด ชอบ ชั่ว ดี ยังรู้ว่าอะไรจำเป็นต้องทำ และไม่ต้องทำตอนไหน ยังมีจิตวิญญาณอยู่ในนั้น
ในซีนที่ทุกคนหลับ มีซีนที่ทำให้ 3 คนผู้เสมือนไร้ชีวิตจิตใจ กลับมามีค.รู้สึกอีกครั้ง อย่างน้อยนั่นคือสัญชาตญาณ
1. แดริลที่แยกไปมองที่มุมประตูโรงนา และเริ่มเจอ Walker สัญชาตญาณทำให้แดริลป้องกันประตูไว้ อย่างน้อยก็เพื่อปกป้องทุกคน
2. แมกกี้ที่แยกตัวออกนอนโดดเดี่ยวจากคนอื่น พอได้ยิน ได้เห็น เธอก็มีสติรีบวิ่งไปช่วย
3. และตามมาด้วยชาช่า ที่รีบวิ่งมาช่วยกันแบบไม่ต้องคิดอะไรแล้ว
:
ผู้โดดเดี่ยวทั้ง 3 คนที่จมดิ่งกับค.รู้สึกหมองเศร้า แบบคนไร้ชีวิตจิตใจไปแล้ว แต่พอเจอภาวะคับขัน
ค.รู้สึกต้องรอด ค.รู้สึกต้องปกป้องตัวเอง และค.รู้สึกต้องปกป้องเพื่อนพ้องทุกคนก็กลับมาอีกครั้ง
ตอนที่ทุกคนกรูเข้ามาช่วยกันดันประตู = การปลุกความไร้ชีวิตจิตใจของทุกคนที่ซังกะตายในตอนนั้น
สัญชาตญาณแห่งการเอาตัวรอดของสิ่งมีชีวิต การปกป้องกลุ่มที่อยู่ด้วยกัน
ได้ถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง จนเป็น TEAM WORK และผ่านพ้นเรื่องร้ายๆคืนนั้นมาได้
ลองคิดสิ ....หากคืนนั้นแดริลไม่รีบไปดันประตูสุดกำลัง ....หากไม่มีแมกกี้วิ่งมาช่วยสุดแรง ....หากไม่มีชาช่ามาเป็นกำลังเสริม ...หากไม่มีทุกคน
คืนนั้นคงโกลาหลสุดๆ และต้องมีการสูญเสียเพิ่มหลายคน
พอลืมตาตื่นขึ้นมา
:
เจอหนูจูดิธ = ตัวแทนแห่งการไร้เดียงสา และการเกิดใหม่
แสงอาทิตย์ยามเช้าที่แมกกี้ และ ชาช่าเห็น = เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง และก็จะเป็นเช่นนี้ไปทุกวัน มันเริ่มใหม่ได้
กล่องดนตรีที่พังแล้ว ที่แดริลพยายามซ่อมและให้แมกกี้ และดูว่าใช้ไม่ได้
= จิตใจ ที่พังทลาย ดูเหมือนแตกสลาย ไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิม แต่ในที่สุด ก็กลับมาเป็นคนเดิมได้อีกครั้ง
(แม้ไม่เหมือนเดิม 100% แต่อย่างน้อย ก็สามารถฟื้นคืนกลับมาได้อีกครั้งจากความพยายามที่จะเริ่มใหม่)
แสดงความคิดเห็น
TWD สงสัยนิดหน่อยค่ะ ตอนล่าสุด //สปอยนะจ๊ะ
ตอนที่แดริล เอาบุหรี่จี้มือตัวเอง เพื่ออะไรคะ เห็นแช่ไว้นานมาก มือแทบจะเป็นรู
เพื่ออยากร้องไห้ หรือ เพื่อเข้าใจหัวอกของเบธตอนที่โดนยิง
ตอนที่พี่บี้บุกโรงนา บุกจริง หรือ เป็นความฝันของแม็กกี้คะ ภาพมันแว๊บๆ มากค่ะ ตอนแรกก็เชื่อนะว่าจริง ตัดมาอีกที อ้าวตื่นนอน เลยงงอ่ะค่ะ
กลับมาที่แม็กกี้อีกที พี่บี้หลังรถ ชวนให้นางคิดถึงเบธใช่มั้ยคะ เพราะดูหลุดไปเลย
หมดข้อสงสัยแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ