กระทู้แรกนะคะ
จขกท. อายุ 35 ค่ะ แต่งงานมาเกือบ 10 ปี ใช้ชีวิตง่าย ๆ มีลูกอายุ 4 ขวบ 1 คน จนวันหนึ่งวันที่ทราบว่าสามีป่วยเป็นมะเร็ง
ระยะที่ลุกลาม (3) เหมือนทุก ๆ อย่างในชีวิตหยุดไปเลย จขกท.ต้องรับภาระทำงานหาเงิน ดูแลลูก ทำงานบ้านและดูแลสามี
ไปพร้อม ๆ กัน ตอนนั้นเครียดมากแต่ไม่สามารถแสดงออกได้กลัวสามีจะเครียดและไม่สบายใจโรคจะแย่ยิ่งกว่าเดิม
ร้องไห้ตอนอาบน้ำทุกวัน แต่พอออกจากห้องน้ำมา ก็ต้องทำตัวเข้มแข็งและเป็นปกติ

แม่ของจขกท. เสียสละเลิกทำงานและมาช่วยจขกท.ดูแลลูก ช่วยทำงานบ้านให้ค่ะ เวลามีเรื่องไม่สบายใจ แม่เป็นคนเดียว
ที่จขกท.จะปรึกษาและระบายได้  แต่หลังจากนั้นไม่นานก็พบว่าแม่ป่วยเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองอีกคน (ตอนนี้พึ่งจะผ่าตัดเสร็จ)
ตอนนี้จขกท. ต้องดูแลแม่ด้วย ทั้งเรื่องค่าใช้จ่ายในการรักษา (ของสามียังมีประกันสุขภาพจ่ายบางส่วน) แต่ของแม่ไม่มีเลยค่ะต้องจ่าย
เองทั้งหมด ** ขออธิบายเพิ่มเติมในส่วนนี้ค่ะ จังหวัดที่จขกท. อยู่ไม่มีเครื่องฉายรังสี จึงต้องส่งตัวไปรักษาต่ออีกจังหวัดหนึ่ง และต้อง
ทำฉายรังสีล่วงเวลา เนื่องจากเวลาราชการที่บัตรทองใช้ได้เต็มทั้งหมดค่ะ จึงต้องจ่ายเองค่ะ** ขอบพระคุณค่ะ

ตอนนี้เครียดมากจนรู้สึกว่าตัวเองหงุดหงิดง่ายและไม่อยากพูดคุยกับใครเลย บางคืนนอนไม่หลับ เวลาฝันก็ยังฝันแต่เรื่องร้าย ๆ
จขกท.ไม่สามารถแสดงความรู้สึกอะไรได้เลย ต้องทำตัวเป็นปกติในทุก ๆ วัน ทั้งที่ในใจท้อและเหนื่อยมาก เวลาเครียดมาก
ทำได้แค่เรียกลูกมานั่งกอด  ความรู้สึกส่วนใหญ่อธิบายออกมาเป็นตัวหนังสือไม่ได้ แต่ก็ขอขอบคุณที่กรุณาอ่านเรื่องราวค่ะ