ไม่รู้ตัวเองเป็นโรคจิตรึปล่าว ไม่เชื่อในความรักและชอบการบอกเลิก

สวัสดีค่ะ

เราอยากถามว่ามีใครรู้สึกแบบเรา เคยเป็นแบบเราบ้างมั้ย
เพราะรู้สึกตัวเองผิดปกติ

คือเราเป็นคนที่ไม่เชื่อในความรักมากๆๆๆๆ แบบว่าอคติกับความรักเลยอะค่ะ
เราคิดว่าความรักคือสิ่งไม่มีจริง เป็นแค่ความลุ่มหลง
เราเชื่อแค่ความผูกพันธ์ค่ะ และความรักของครอบครัวเท่านั้น
แต่ไอความรักหนุ่มสาวเนี่ย เรารู้สึกว่ามันหลอกลวง ลวงโลก
แค่เพราะความต้องการของผู้ชายในตัวผู้หญิง
ตอนแรกคิดว่ารัก เอาเข้าจริงเวลาผ่านมันก็หมดอายุ
คือเราเหห็นมานักต่อนักแล้วค่ะ ที่ว่ารักจริงเนี่ย สุดท้ายก็เลิก ไม่ก็จืดจาง เป็นเพียงหน้าที่เท่านั้น
อยากทราบว่าใครคิดแบบเราบ้างมั้ย หรือใครเคยพบกับความรักที่แท้จริงแบบว่า
รักกันมาก เป็น10ๆปีบ้างมั้ย รักแบบไม่ลดน้อยลงอะคะ


อีกเรื่องที่กลุ้มใจกับตัวเองเลยคือ

เรามีก็พอคุยๆกับผู้ชายเยอะค่ะ แบบว่าเป็นแฟนบ้างไม่เป็นบ้าง
แต่ว่า  เราจะบอกเลิกผู้ชายก่อนทุกคนเลย
เพราะเหมือนกับเรากลัวผู้ชายบอกเลิกก่อนหรือยังไงไม่รู้ทำให้ต้องเป็นแบบนั้น
ทั้งๆที่ก็รักกันดีอยู่นะคะ
แบบว่า ตกลงเป็นแฟนกันอาทิตเดียว แล้วเรารู้สึกหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลาว่าเค้าจะหมดรักเราเมื่อไหร่ก็ได้
แล้วก็บอกเลิกเลยค่ะ ทั้งๆที่ คุยกันมาเป็นปีๆ ก็ดีอยู่ แต่แค่ตกลงใช้คำว่าแฟนก็เลิกเลย
และเป็นแบบนี้กับผู้ชายทุกคนที่เราคุยเลยค่ะ  

แบบนี้เราต้องไปหาจิตแพทย์หรือที่ปรึกษาเรื่องความรักอะไรอย่างนี้มั้ย
อยากหายเหมือนกัน เพราะไม่เคยคบกับใครเป็นแฟนได้นานๆเลย มีแต่คุยกันนานๆ