[ขอคำปรึกษา] เมื่อเราอยู่เมืองนอก ห่างกับแฟน แล้วมีปัญหา

เรื่องคือ ...
เราตัดสินใจมาเรียนต่อเมืองนอก ซึ่งใช้ระยะเวลา 2 ปี
เรียนพรี 6 เดือน เรียนโท 18 เดือน
เขาเองก็ทำงาน งานเยอะ กว่าวันก็ทำข้ามคืน
ว่างเสาร์-อาทิตย์ เวลาว่างไม่ค่อยตรงกัน
นานๆก็ไลน์ตอบที คุยcallอาทิตย์ละครั้ง

ก่อนหน้านี้ปีที่แล้ว เราเคยมาเรียนภาษา 4 เดือน
ก็เป็นครั้งแรกที่เราห่างกันไกลขนาดนี้ ทีแรกเขาก็ห้ามไม่อยากให้เรามา
เขากังวลกลัวว่าเราจะเปลี่ยนไป เจอคนใหม่
ตอนนั้นเค้าก็ยังติดต่อ คุยกับเรา อยู่ข้างๆเสมอ
แต่มีช่วงที่เราหายไป อาจทำให้เขารู้สึกเหงา ต้องใช้ชีวิตคนเดียวลำพัง
พอเรากลับอยู่ไทยเดือนกว่า ทุกอย่างที่รู้สึกว่าห่างมันก็เหมือนเดิม
ต่างก็ยังรักกันเหมือนเดิม ใช้เวลาด้วยกันจนถึงวันที่เราบิน

จนวันนี้เราบินมาอยู่ได้ 2 สัปดาห์
เราเหงา เราไม่แฮปปี้ งอแงโทรหาเขา
เขาคงรำคาญเรา เบื่อเรา
ยิ่งเขาได้ไปเที่ยว เขาได้อิสระ ได้ทำตามใจตัวเอง ไม่ต้องสนอะไร
แล้วเขาเริ่มคิดว่าสามารถอยู่คนเดียวได้
ยิ่งทำให้เขาตอบไม่ได้ว่า เขาจะรอเรากลับไปได้ไหม
หรือเขารู้สึกยังไง เขาเปลี่ยนไป
จากที่วันที่มาส่งเรายังรักกันดีอยู่
มากลายเป็นแบบนี้

เรายิ่งวิ่งเขาหา เขายิ่งวิ่งหนี ยิ่งรำคาญ
มาบอกรำคาญที่เราไม่โต ไม่มั่นใจตัวเอง ไม่เป็นผู้นำ
เราก็บอกว่าจะปรับใหม่ ถ้าได้มันก็คงจะดี
เขาก็บอกเราเผื่อเราจะได้เจอคนที่ดีกว่า

สถานะตอนนี้ก็ ห่างๆกัน ต่างคนต่างอยู่
ให้ต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเอง
เราไม่คิดว่ามันจบแบบนี้
เรายังรอ และยังคิดในแง่ดีว่ามันอาจไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น
หวังให้เค้าเปลี่ยนใจ คิดได้
เราเชื่อใจแฟนเรามาก เราคิดว่าเราจะผ่านมันไปด้วย
เราพยายามตั้งใจเรียน ว่าจะเลือกเรียนแค่ปีเดียว และรีบกลับ
หวังว่าเขาจะรอ

เราไม่รู้จะตัดสินใจยังไงดี ???
ใจนึงก็อยากกลับ ใจนึงก็ไม่อยากเสียโอกาส มันก็อนาคตเรา

#เรื่องเศร้าวันวาเลนไทน์