เจ็บแบบงงๆ รับไม่ได้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมาได้ปีเศษๆ เรารักเขามาก และเขาก็บอกว่ารักเรามากเช่นกัน
เรายังไม่ได้แต่งงานกัน แต่มีอยู่ด้วยกันบ้างอาทิตย์ละวันสองวัน เรามีวาดเป้าหมายกันว่าจะไปอยู่ต่างจังหวัด ปลูกบ้านหลังเล็กๆ
ปลูกผักสวนครัวกินเอง อยู่กันแบบสันโดษแต่มีความสุข เพราะทั้งเราและเขามีเพียงพอแล้วไม่ได้ต้องการอะไรมากมายนัก ขอแค่
กลับไปอยู่กับธรรมชาติก็พอ แต่เราเป็นคนชอบไปปฏิบัติธรรม ขณะที่เขาก็เป็นคนดีมีศีล แต่เขาบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องเข้าวัด
อยู่กับบ้านก็เหมือนปฏิบัติอยู่แล้ว ซึ่งเราก็เห็นด้วย แต่สำหรับเราไม่ได้ เราต้องไปอยู่ปฏิบัติให้เป็นเรื่องเป็นราวจึงจะสงบ แต่ก็นานๆครั้ง
เรื่องมีอยู่ว่า ปลายเดือนพฤศจิกายนปีที่ผ่านมา เราได้มีโอกาสเข้าคอร์สของท่านโกเอ็นก้าเป็นครั้งแรก ซึ่งเป็นคอร์ส 10
วันระหว่างนั้นการปฏิบัติจะเป็นไปอย่างเข้มงวด ปิดวาจา ห้ามพูดคุยกัน โทรศัพท์ก็ต้องเก็บเข้าล็อกเกอร์ไม่ติดต่อใครเลย
ซึ่งเมื่อไปมาแล้วเรารู้สึกอิ่มเอิบใจ มีความสุขสงบดีมาก แต่แฟนเราไม่พอใจอย่างยิ่ง เพราะช่วงนั้นติดต่อกันไม่ได้เลย
เหมือนกับตายจากกันไปแล้ว เขาเป็นทุกข์มาก เราก็เข้าใจเขานะแต่คิดว่า ถ้าเขารักเราอย่างที่พูดจริง เขาน่าจะยอมเราบ้าง
เพราะสิ่งที่เราทำเป็นเรื่องที่ดี และไม่ได้คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่โตสักเท่าไร ดังนั้นเมื่อปลายเดือนที่แล้วถึงต้นเดือนกุมภาพันธ์นี้
เราจึงไปอีกคอร์สหนึ่ง บอกเขาเขาก็แสดงความไม่พอใจอย่างมากอีกเหมือนเดิม แต่เราคิดว่ากลับมาเราจะดีต่อเขาให้มากๆ
ก่อนจะไปได้ 2 วัน เขาบอกว่าเขาได้บ้านแล้ว จะย้ายกลับเกิดที่ต่างจังหว้ดแล้วนะ เราซึ่งยังไม่มีภาระอยู่ก็ยังไม่อยากให้เขาไปเท่าไร
แต่ก็ไม่คัดค้านคิดว่าเดี๋ยวกลับมาจากปฏิบัติธรรมแล้วเราค่อยคุยรายละเอียดกันอีกที แต่ปรากฎว่าเมื่อกลับมาเขาย้ายไปแล้วจริงๆ
และโทรมาบอกเลิกเขาบอกว่าเขารับไม่ได้ เราไม่มีความรับผิดชอบต่อเขาเลย เมื่อเรามีความชอบต่างกันก็ต่างคนต่างอยู่
ต่างทำในสิ่งที่ตนเองชอบดีกว่า เราช็อคมาก เจ็บปวดเหลือเกิน เขาถึงกับตัดความสัมพันธ์กับเราเพราะเหตุแค่นี้เองหรือ
เศร้ามาก ไม่มีกำลังใจเลย เขียนมาระบายความรู้สึก อยากจะฟังความคิดเห็นในห้องนี้ว่าถ้าแฟนคุณไปปฏิบัติธรรมโดยติดต่อไม่ได้เลย 10 วัน
อย่างนี้ คุณว่ามันเป็นเรื่องเลวร้ายมากถึงกับต้องเลิกกันเลยหรือ ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไร
ถูกแฟนบอกเลิกเพราะไปปฏิบัตืธรรม
เรายังไม่ได้แต่งงานกัน แต่มีอยู่ด้วยกันบ้างอาทิตย์ละวันสองวัน เรามีวาดเป้าหมายกันว่าจะไปอยู่ต่างจังหวัด ปลูกบ้านหลังเล็กๆ
ปลูกผักสวนครัวกินเอง อยู่กันแบบสันโดษแต่มีความสุข เพราะทั้งเราและเขามีเพียงพอแล้วไม่ได้ต้องการอะไรมากมายนัก ขอแค่
กลับไปอยู่กับธรรมชาติก็พอ แต่เราเป็นคนชอบไปปฏิบัติธรรม ขณะที่เขาก็เป็นคนดีมีศีล แต่เขาบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องเข้าวัด
อยู่กับบ้านก็เหมือนปฏิบัติอยู่แล้ว ซึ่งเราก็เห็นด้วย แต่สำหรับเราไม่ได้ เราต้องไปอยู่ปฏิบัติให้เป็นเรื่องเป็นราวจึงจะสงบ แต่ก็นานๆครั้ง
เรื่องมีอยู่ว่า ปลายเดือนพฤศจิกายนปีที่ผ่านมา เราได้มีโอกาสเข้าคอร์สของท่านโกเอ็นก้าเป็นครั้งแรก ซึ่งเป็นคอร์ส 10
วันระหว่างนั้นการปฏิบัติจะเป็นไปอย่างเข้มงวด ปิดวาจา ห้ามพูดคุยกัน โทรศัพท์ก็ต้องเก็บเข้าล็อกเกอร์ไม่ติดต่อใครเลย
ซึ่งเมื่อไปมาแล้วเรารู้สึกอิ่มเอิบใจ มีความสุขสงบดีมาก แต่แฟนเราไม่พอใจอย่างยิ่ง เพราะช่วงนั้นติดต่อกันไม่ได้เลย
เหมือนกับตายจากกันไปแล้ว เขาเป็นทุกข์มาก เราก็เข้าใจเขานะแต่คิดว่า ถ้าเขารักเราอย่างที่พูดจริง เขาน่าจะยอมเราบ้าง
เพราะสิ่งที่เราทำเป็นเรื่องที่ดี และไม่ได้คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่โตสักเท่าไร ดังนั้นเมื่อปลายเดือนที่แล้วถึงต้นเดือนกุมภาพันธ์นี้
เราจึงไปอีกคอร์สหนึ่ง บอกเขาเขาก็แสดงความไม่พอใจอย่างมากอีกเหมือนเดิม แต่เราคิดว่ากลับมาเราจะดีต่อเขาให้มากๆ
ก่อนจะไปได้ 2 วัน เขาบอกว่าเขาได้บ้านแล้ว จะย้ายกลับเกิดที่ต่างจังหว้ดแล้วนะ เราซึ่งยังไม่มีภาระอยู่ก็ยังไม่อยากให้เขาไปเท่าไร
แต่ก็ไม่คัดค้านคิดว่าเดี๋ยวกลับมาจากปฏิบัติธรรมแล้วเราค่อยคุยรายละเอียดกันอีกที แต่ปรากฎว่าเมื่อกลับมาเขาย้ายไปแล้วจริงๆ
และโทรมาบอกเลิกเขาบอกว่าเขารับไม่ได้ เราไม่มีความรับผิดชอบต่อเขาเลย เมื่อเรามีความชอบต่างกันก็ต่างคนต่างอยู่
ต่างทำในสิ่งที่ตนเองชอบดีกว่า เราช็อคมาก เจ็บปวดเหลือเกิน เขาถึงกับตัดความสัมพันธ์กับเราเพราะเหตุแค่นี้เองหรือ
เศร้ามาก ไม่มีกำลังใจเลย เขียนมาระบายความรู้สึก อยากจะฟังความคิดเห็นในห้องนี้ว่าถ้าแฟนคุณไปปฏิบัติธรรมโดยติดต่อไม่ได้เลย 10 วัน
อย่างนี้ คุณว่ามันเป็นเรื่องเลวร้ายมากถึงกับต้องเลิกกันเลยหรือ ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไร