เรื่องของเรื่องคือ เรารู้จักเพื่อนคนนี้ทาง beetalk  เรียนมอเดียวกันค่ะ แล้วก็เคยนัดกินข้าวกัน ฟีลตอนแรกก้เหมือนๆอยากเจอเพื่อสานสัมพันธ์อะค่ะ เลยนัดกันทานข้าว แต่พอมาเจอกัน ความรู้สึกเราแบบว่าเป็นเพื่อนดีกว่า ไม่ได้รังเกียจอะไรนะคะ แต่เวลาคุยกันมันให้ฟีลแบบว่า เออ เพื่อนกันเลย แล้วสนิทกันเร็วมาก คุยกันฉันแก คือปรึกษาทุกเรื่องได้ สบายใจที่จะคบกันแบบเพื่อนนี่ล่ะค่ะ
  หลังจากนั้นเวลาผ่านไป จขกท.ก้มีแฟนค่ะ. เพื่อนคนนี้ก็รู้นะคะว่าเรามีแฟนแล้ว มันก็แซวบ้างหยอกบ้างตามประสา
คบแฟนคนนี้ได้ประมานสองสามเดือนก็เลิกกันไป เฮิร์ทหนักมากค่ะ เซงๆ ก็เลยชวนเพื่อนคนนี้ไปกินเหล้า สรุปคือก็ไปกินบ้านเพื่อนผู้ชายคนนี้แหละค่ะ ทั้งบ้านไม่มีใคร
มีเรากะเค้าสองคน ดื่มค่ะ ไม่หนักมาก พอมึนๆ กินไปดราม่าไป ร้องไห้เรื่องแฟนที่เพิ่งเลิก เพื่อนคนนี้ก็คอยปลอบ คอยอยู่ข้างๆ
จนพอเมา ไม่ไหวแล้วง่วงอย่างหมา เพื่อนมันก็ประคองขึ้นไปบนห้อง พาเราไปส่งที่เตียง เเล้วเค้าก็ออกไป อีกห้องหนึ่ง
ตอนนั้นหลับแล้วค่ะ เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้สึกตัวอีกทีเค้าก็มากระซิบข้างๆหูว่า
แก เค้าขอนอนด้วยได้ป่าว เราก็มึนๆค่ะ บอกมันไปว่า เออมานอนดิ แล้วหลังจากนั้นก็คงหลับไปตอนไหนไม่รู้ค่ะ
ตื่นมาอีกที รู้สึกเลยว่ามีคนคร่อมอยู่บนตัว และมือเค้ากำลังบีบหน้าอกเรา ตกใจมาก สร่างเมาเรย
กระเด้งตัวผลักมันออกค่ะ ถามว่าแกจะทำไร มันบอกขอลองได้ป่าว เราไม่เคยมีไรกับผู้หญิง
เราก้บอก เอ้า อะไร กูเพื่อนนะ เป็นเฮียไรของ จำไม่ได้ค่ะว่าด่าอะไรมันบ้าง โมโหจนร้องไห้ ช้อค และก็สตั๊นมาก
คืนนั้นก็ผ่านมาอย่างปลอดภัย และเสียเพื่อนกันไปเลยค่ะ คือเราพยายามปกติกับเค้า พยายามไม่ใส่ใจเรื่องที่ผ่านมา เพราะอย่างน้อยคืนนั้น เราก็ไม่ได้เสียตัวให้เค้า
มันคงมีความเปนสุภาพบุรุษอยู่ไม่งั้นมันอาจจะทำอะไรเรามากกว่านี้
ทุกวันนี้อึดอัดมาก เจอกันแทบทุกวันแต่กลายเปนคนไม่รู้จักกันเลย
เสียดายค่ะ เสียดายนิสัย เสียดายความเป็นเพื่อนที่ถูกคอเข้าใจกันมาตลอด
ย้อนเวลาได้จะไม่เอาตัวไปอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงแบบนั้น
ถ้าวันนั้นไม่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง เรื่องคงไม่จบแบบนี้..