บังเอิญไปสบตา

ผมแอบชอบผู้หญิงคนนึงมา 3ปีเขาก็รุ้นะครับว่าผมชอบอะ ผมรุ้สึกแบบว่าพอเดินผ่านกันผมก็เขินแล้วอะ ไม่กล้าสบตา พอเขาเดินผ่านผมก็จะ หน้าแดง แล้วรีบเดิน เราเจอกันทุกวันเพราะห้องเราอยุ่ข้างๆกัน ไม่ก็ไม่รุ้ว่า

ความรู้สึกตอนนั้นมันเป็นยังไงคะ เราควรทำตัวยังไง มาเล่าประสบการณ์กันหน่อยจ้าา

พอดีช่วงนี้ได้มีโอกาสสบตาผู้ชายที่ทำงานซึ่งไม่เคยรู้จักกันบ่อยๆ โดยหลายครั้งเขามักจะเป็นฝ่ายมองเราก่อน ครั้งแรกต่างสบตากันโดยไม่ได้ตั้งใจ ครั้งที่สองเราเดินมากับเพื่อนหลายคน เห็นคนสองคนยืนคุยกันไกลๆ

เราอยู่ร.ร.เดียวกัน เราไม่รู้ควรทำยังไง ทำเป็นมองไม่เห็น คือแค่เดินใกล้เดินผ่าน เราก็ไม่สบตา เรายังตัดใจจากเขาไม่ได้ แล้วหลังๆเขาก็เข้ามาทัก มาคุย บางครั้งก็ทำเหมือนเป็นห่วง เขามีแฟนใหม่แล้ว เขาไม่ได้

เราทำงานที่โรงงานฝรั่งแห่งหนึ่ง เรารู้สึกเจอผู้ชายฝรั่งตำแหน่งสูงคนหนึ่งบ่อยมากๆ ทุกวันทั้งที่โรงงานขนาดใหญ่ เจอตอนเที่ยง เจอตอนไปซื้อของ เจอตอนไปห้องน้ำ จะเดินสวนกันตลอดจนรู้สึกคุ้นชิน เวลาเขาเดินผ่

ในมุมมองผู้หญิงว่าแปลกไหมที่มีคนแปลกหน้ายิ้มให้ บางทีหันไปเห็นสวยจัดเขินทำไรไม่ถูดเลยยิ้มให้ก่อน 555 ปล.ไม่รู้จะแท็กอะไร

1.คิดว่าลืมได้ พยายามฟังเพลงแบบตัดขาด เราลืมเค้าได้แน่นอน หึหึ 2.บังเอิญสบตา แล้วความเดิมก็หวนกลับมา 3.ย้ายค่าย ไปชอบคนอื่นแต่ก็ไม่ใช่ คนนี้ฝั่งใจ 4.ทำเมิน ทำเฉย แต่ยังรู้สึกแคร์ T T 5.เวลาไม่ได้ช่วยอ