นี่ก็เป็นกระทู้ที่ 2 ของผมนะครับ อยากมาแบ่งปันกับพ่อเลี้ยงเดี่ยวแม่เลี้ยงเดี่ยวทั้งหลายในอีกมุมมองนึงครับ
พอดีวันนี้ผมได้คุยกับผู้เชี่ยวชาญในด้านการเลี้ยงดูและพัฒนาการของเด็กท่านนึง ขอสงวนชื่อของด็อกเตอร์ไว้แล้วกันนะครับ
ผมก็ได้พูดคุยกับ ดร.ท่านนี้ก็ได้ความว่า การที่เราเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวแม่เลี้ยงเดี่ยวในยุคนี้นั้นมันไม่ใช่เรื่องที่น่าวิตกกังวลอะไรมากเลย หลายๆคนมักจะห่วงว่าจะเป็นปมด้อยของลูกเพราะว่าไม่มีพ่อหรือมีแม่มาอยู่ด้วย จนบางทีก็ทำให้เกิดการวิตกจริตขึ้น แต่ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไปนะครับ เพราะการที่เราเลี้ยงเดี่ยวนั้นมันก็มีข้อดีอยู่ คือเราสามารถโฟกัสไปที่ลูกได้มากกว่าปกติ มีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น เกิดสายสัมพันธ์มากกว่าเดิม แต่ข้อควรระวัง อย่าหยิบยื่นวัตถุให้มากเกินความจำเป็น อย่าซื้อของให้เพียงเพราะว่าสงสารลูกและคิดว่าเป็นการชดเชยในสิ่งที่เค้าขาดหาย นั่นก็คือ พ่อหรือแม่
อย่าหยิบยื่นวัตถุเพียงเพราะว่าลูกอยากได้ แต่จงรู้จักตั้งคำถามว่าอยากได้ไปทำอะไร และถ้าได้ไปแล้วลูกจะทำอะไรอย่างไรกับมัน เด็กสมัยนี้ปรับตัวได้เร็วทั้งในด้านวัตถุและความคิด ดังนั้นควรเสริมในด้านมุมมองและแนวคิดให้เค้าตั้งแต่เนิ่นๆ เปลี่ยนจากเดินห้างไปเดินสวนสัตว์บ้าง เพราะถ้าไปแต่ที่เดิมๆเด็กก็จะไม่เกิดการเรียนรู้ ให้เค้าเจอในสิ่งที่เค้าคาดเดาไม่ได้บ้าง ให้เห็นสิ่งแปลกๆใหม่ๆบ้าง แล้วเด็กจะเกิดคำถามขึ้นมากมายในสิ่งที่เค้าไม่เคยเห็น
อย่าพยายามบังคับให้เด็กนั่งเฉยๆ เพราะมันจะเป็นการทำให้เค้าไม่ได้เกิดการเรียนรู้ อันนี้ก็ดูตามความเหมาะสมของสถานที่เอานะครับ ให้เด็กได้วิ่งบ่อยๆ เพราะมันจะทำกล้ามเนื้อและการทรงตัวของเค้าได้รับการพัฒนา อย่าให้เล่นเกมมือถือมากนักเพราะจะทำให้เด็กสมาธิสั้น พ่อแม่สมัยนี้เอะอะก็ยื่นมือถือให้ลูกเล่น เพียงเพราะว่ามันทำให้ลูกนั่งเฉยๆซึ่งเป็นเรื่องไม่ควรอย่างยิ่ง ให้เด็กเล่นได้ครับแต่เราควรเข้าไปมีส่วนร่วมกับเด็กด้วย เด็กจะได้เกิดการเรียนรู้และเป็นการสร้างสายสัมพันธ์ของเรากับลูกอีกทางหนึ่งด้วย วันนี้นึกออกแค่นี้ เดี๋ยววันหลังถ้านึกออกอีกผมจะมาแบ่งปันให้อีกนะครับ แต่ถ้าใครมีมุมมองหรือแนวคิดในการเลี้ยงลูกก็มาพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจลูกสั่งโสดได้นะครับ ยินดีต้อนรับครับผม
https://www.facebook.com/loogsungsod
บ๊ายบายไปก่อนเด้อ ^ ^
ว่าด้วยเรื่อง ปมด้อย ของลูก
พอดีวันนี้ผมได้คุยกับผู้เชี่ยวชาญในด้านการเลี้ยงดูและพัฒนาการของเด็กท่านนึง ขอสงวนชื่อของด็อกเตอร์ไว้แล้วกันนะครับ
ผมก็ได้พูดคุยกับ ดร.ท่านนี้ก็ได้ความว่า การที่เราเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวแม่เลี้ยงเดี่ยวในยุคนี้นั้นมันไม่ใช่เรื่องที่น่าวิตกกังวลอะไรมากเลย หลายๆคนมักจะห่วงว่าจะเป็นปมด้อยของลูกเพราะว่าไม่มีพ่อหรือมีแม่มาอยู่ด้วย จนบางทีก็ทำให้เกิดการวิตกจริตขึ้น แต่ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไปนะครับ เพราะการที่เราเลี้ยงเดี่ยวนั้นมันก็มีข้อดีอยู่ คือเราสามารถโฟกัสไปที่ลูกได้มากกว่าปกติ มีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น เกิดสายสัมพันธ์มากกว่าเดิม แต่ข้อควรระวัง อย่าหยิบยื่นวัตถุให้มากเกินความจำเป็น อย่าซื้อของให้เพียงเพราะว่าสงสารลูกและคิดว่าเป็นการชดเชยในสิ่งที่เค้าขาดหาย นั่นก็คือ พ่อหรือแม่
อย่าหยิบยื่นวัตถุเพียงเพราะว่าลูกอยากได้ แต่จงรู้จักตั้งคำถามว่าอยากได้ไปทำอะไร และถ้าได้ไปแล้วลูกจะทำอะไรอย่างไรกับมัน เด็กสมัยนี้ปรับตัวได้เร็วทั้งในด้านวัตถุและความคิด ดังนั้นควรเสริมในด้านมุมมองและแนวคิดให้เค้าตั้งแต่เนิ่นๆ เปลี่ยนจากเดินห้างไปเดินสวนสัตว์บ้าง เพราะถ้าไปแต่ที่เดิมๆเด็กก็จะไม่เกิดการเรียนรู้ ให้เค้าเจอในสิ่งที่เค้าคาดเดาไม่ได้บ้าง ให้เห็นสิ่งแปลกๆใหม่ๆบ้าง แล้วเด็กจะเกิดคำถามขึ้นมากมายในสิ่งที่เค้าไม่เคยเห็น
อย่าพยายามบังคับให้เด็กนั่งเฉยๆ เพราะมันจะเป็นการทำให้เค้าไม่ได้เกิดการเรียนรู้ อันนี้ก็ดูตามความเหมาะสมของสถานที่เอานะครับ ให้เด็กได้วิ่งบ่อยๆ เพราะมันจะทำกล้ามเนื้อและการทรงตัวของเค้าได้รับการพัฒนา อย่าให้เล่นเกมมือถือมากนักเพราะจะทำให้เด็กสมาธิสั้น พ่อแม่สมัยนี้เอะอะก็ยื่นมือถือให้ลูกเล่น เพียงเพราะว่ามันทำให้ลูกนั่งเฉยๆซึ่งเป็นเรื่องไม่ควรอย่างยิ่ง ให้เด็กเล่นได้ครับแต่เราควรเข้าไปมีส่วนร่วมกับเด็กด้วย เด็กจะได้เกิดการเรียนรู้และเป็นการสร้างสายสัมพันธ์ของเรากับลูกอีกทางหนึ่งด้วย วันนี้นึกออกแค่นี้ เดี๋ยววันหลังถ้านึกออกอีกผมจะมาแบ่งปันให้อีกนะครับ แต่ถ้าใครมีมุมมองหรือแนวคิดในการเลี้ยงลูกก็มาพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจลูกสั่งโสดได้นะครับ ยินดีต้อนรับครับผม https://www.facebook.com/loogsungsod
บ๊ายบายไปก่อนเด้อ ^ ^