สวัสดีครับผม พี่น้องชาวPANTIP ผมก็เป็นบุคคลหนึ่งที่ ได้ติดตามข่าวสารทางPANTIP บ้าง
และผมก็รู้สึกว่าผมเป็นคนที่แปลก ไม่รู้สิ หรือว่าผมอาจจะคิดไปเอง แต่เรื่องที่แปลกนี่ไม่ใช่ว่าผมมีพลังวิเศษนะครับ ฮ่าๆๆ
แต่ผมเป็นคนที่มักมองหาความสุขมากกว่าความทุกข์ และเวลาผมมีความสุขผมมักจะแบ่งปันหรืออยากจะเล่าให้คนรอบข้างฟัง
และสิ่งที่ผมรู้สึกดีที่สุด คือการได้เห็น เพื่อนๆ รอบข้างยิ้มและหัวเราะ ในเวลาที่เพื่อนดูเศร้าๆ เครียดๆ อารมณ์ไม่ดีบ้าง
หรือบางครั้งอาจจะเจ็บปวดใจ เวลาผมเห็นหน้าพวกเขาเหล่านั้น ผมรู้สึก อยากเข้าไปทำให้เขายิ้ม ทำให้เขาหัวเราะ ทำให้เขาร่าเริง
เวลาผมทำแบบนั้นแล้วผมรู้สึกดี แต่เวลาผมอยู่คนเดียว ผมก็มักจะคิดถึงอดีตเหล่านั้น แล้วมักทำให้ผมยิ้มตลอด
เวลาทำงาน บางครั้งผมก็นึกถึงช่วงเวลาของเพื่อนบางคนที่ผมมอบความสุขให้ทำให้ผมทำงานได้อย่างมีความสุข
บางทีผมก็รู้สึกเหมือนตัวเก็บความสุขยังไงก็ไม่รู้สิ ฮ่าๆๆๆ เพราะผมแทบจะไม่รู้สึกถึงความทุกข์เลย
บ้านผมเองก็ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยหรือยากจน แต่มีอย่างนึงที่ผมรวย คือ รวยความสุข
และผมก็เชื่อว่าทุกคนบนโลกนี้เลือกเกิดไม่ได้ ผมชอบการเดินทาง แล้วมองไปรอบๆ ตัว
เห็น ความทุกข์และความสุข ผมมักจะเดินทางแบบไร้จุดหมายบ่อยๆ เพื่อมองหาความสุขและเก็บไว้
และผมก็นำเรื่องราวบางเรื่องที่ผมเจอและมีความสุขแต่สอดคล้องกับความทุกข์ที่เขาเจอ
ผมมักจะทำแบบนั้น กับเพื่อนและคนรอบข้างที่ผมรู้จัก หรือบางคนที่ผมพึ่งรู้จัก
ผมว่าสิ่งที่ยากที่สุด คือ"การใช้ชีวิตอยู่โดยไร้ความทุกข์"
ผมขอจบเพียงเท่านี้ดีกว่า เดี๋ยวจะยาว ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะครับ
ผมขอให้ทุกคนเจอแต่ความสุขและคำตอบของชีวิต นะครับ
เอ่อผมก็ไม่รู้จะแท็กอะไรดี มันไม่มีให้แท็ก ก็เลย แท็กปัญหาชีวิตละกันครับแหะๆ
ผมค้นหาใน PANTIP มันไม่มีคำว่า ความสุขเลย มีแต่ปัญหาและคำถามหรือบทความมากมาย
ต้องค้นหาด้วยตัวเอง ถึงจะรู้ครับ
ผมว่าผมเป็นคนที่แปลกมากคนนึงไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมไหม
และผมก็รู้สึกว่าผมเป็นคนที่แปลก ไม่รู้สิ หรือว่าผมอาจจะคิดไปเอง แต่เรื่องที่แปลกนี่ไม่ใช่ว่าผมมีพลังวิเศษนะครับ ฮ่าๆๆ
แต่ผมเป็นคนที่มักมองหาความสุขมากกว่าความทุกข์ และเวลาผมมีความสุขผมมักจะแบ่งปันหรืออยากจะเล่าให้คนรอบข้างฟัง
และสิ่งที่ผมรู้สึกดีที่สุด คือการได้เห็น เพื่อนๆ รอบข้างยิ้มและหัวเราะ ในเวลาที่เพื่อนดูเศร้าๆ เครียดๆ อารมณ์ไม่ดีบ้าง
หรือบางครั้งอาจจะเจ็บปวดใจ เวลาผมเห็นหน้าพวกเขาเหล่านั้น ผมรู้สึก อยากเข้าไปทำให้เขายิ้ม ทำให้เขาหัวเราะ ทำให้เขาร่าเริง
เวลาผมทำแบบนั้นแล้วผมรู้สึกดี แต่เวลาผมอยู่คนเดียว ผมก็มักจะคิดถึงอดีตเหล่านั้น แล้วมักทำให้ผมยิ้มตลอด
เวลาทำงาน บางครั้งผมก็นึกถึงช่วงเวลาของเพื่อนบางคนที่ผมมอบความสุขให้ทำให้ผมทำงานได้อย่างมีความสุข
บางทีผมก็รู้สึกเหมือนตัวเก็บความสุขยังไงก็ไม่รู้สิ ฮ่าๆๆๆ เพราะผมแทบจะไม่รู้สึกถึงความทุกข์เลย
บ้านผมเองก็ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยหรือยากจน แต่มีอย่างนึงที่ผมรวย คือ รวยความสุข
และผมก็เชื่อว่าทุกคนบนโลกนี้เลือกเกิดไม่ได้ ผมชอบการเดินทาง แล้วมองไปรอบๆ ตัว
เห็น ความทุกข์และความสุข ผมมักจะเดินทางแบบไร้จุดหมายบ่อยๆ เพื่อมองหาความสุขและเก็บไว้
และผมก็นำเรื่องราวบางเรื่องที่ผมเจอและมีความสุขแต่สอดคล้องกับความทุกข์ที่เขาเจอ
ผมมักจะทำแบบนั้น กับเพื่อนและคนรอบข้างที่ผมรู้จัก หรือบางคนที่ผมพึ่งรู้จัก
ผมว่าสิ่งที่ยากที่สุด คือ"การใช้ชีวิตอยู่โดยไร้ความทุกข์"
ผมขอจบเพียงเท่านี้ดีกว่า เดี๋ยวจะยาว ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะครับ
ผมขอให้ทุกคนเจอแต่ความสุขและคำตอบของชีวิต นะครับ
เอ่อผมก็ไม่รู้จะแท็กอะไรดี มันไม่มีให้แท็ก ก็เลย แท็กปัญหาชีวิตละกันครับแหะๆ
ผมค้นหาใน PANTIP มันไม่มีคำว่า ความสุขเลย มีแต่ปัญหาและคำถามหรือบทความมากมาย
ต้องค้นหาด้วยตัวเอง ถึงจะรู้ครับ