อยากขอโทษ (ผู้ชาย)คนๆหนึ่ง ติดต่อไม่ได้แล้ว ขอส่งผ่านสังคมดีๆพันทิปละกัน

สืบเนื่องจากใกล้ถึงวาเลนไทน์แล้ว
ทำให้เราคิดถึงวีรกรรมที่ได้ทำไว้
กับรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยคนหนึ่ง
เราชอบเค้ามากนะ
ขอย้อนอดีตไปเมื่อปี 2547
(นานมากกกก)
เรากับเพื่อนสนิท ในตอนนั้น
แอบชอบรุ่นพี่ปี 2 กันทั้งคู่
เพื่อนเราตั้งใจทำช็อคโกแล็ต
แบบทำเองไปให้รุ่นพี่ที่เพื่อนชอบ
เราเอาไงดีว่ะ...คิดๆ
อ๋อนึกออกแล้ว เราเรียกเค้าว่า
พี่ปิงปอง (จริงๆเค้าไม่ได้ชื่อนั้นนะ)
พี่เค้าน่ารักคุยด้วยดูซนๆ
ฉลาด ทำให้เรานึกถึง"ลิง"
ช็อกโกแลตกวนเองไม่เป็น
เน้นความหมายให้ใจแระกัน
"ช็อกโกแลตรูปหัวใจ"
ลิงน้อยกับช็อกโกแลต
แล้วมันจะบวกกันยังไง
เอ๊ย!มันต้องมีตะกร้า
(หาในบ้านไม่มี)
มีแต่ตาข่าย เอาว่ะ!!
มีเวลา ตัดเองเลย
เป็นรูปหัวใจ พันด้วยด้าย
เส้นน้อยอย่างบรรจง
ขอให้ใช้จินตนาการตาม
เพราะเราไม่เคยถ่ายรูปเอาไว้เลย
แม่ถาม ทำไปให้ใคร
(บอกแม่ไม่ได้ หนูขอโทษ)
ทำให้เพื่อน เพื่อนบอกให้ทำให้ที
พอเรากลับไปถึงหอพักที่มหาวิทยาลัย
เพื่อนตกใจ เพื่อนสนิทเราบอกว่า
นี้ใช้งบเท่ากันนิ ทำไมงานมันออกมา
แตกต่างกันจัง แต่เราคิดในใจ
ไม่กล้าเอาไปให้หรอก ไม่ได้เป็นอะไรกัน
สักหน่อย(แอบเศร้า)
ด้วยแรงยุยงส่งเสริมของเพื่อน
เย็นนั้น 14ก.พ. 2547 เราเดินแบก
ช็อกโกแลตด้วยความหวังเลื่อนลอย
ว่าคงไม่เจอหรอก แต่ถ้าเจอเราก็จะให้ละกัน
และแล้ว
!!
!!
เราเดินไปกับเพื่อน เรา เรา
เจอพี่เค้ามากับเพื่อนหนึ่งคน
จริงๆเราไม่อยากเจอเลยยยย
เราเขิลมาก สุดท้ายเราตัดสินใจยื่น
ไปด้วยความเขินอายสุดๆๆ
เกิดมาไม่เคยทำอะไรแบบนี้นะ
เค้าเป็นกุลสตรี(ยุคใหม่ จีบ ผช.ก่อน)

พี่เค้าน่ารักมากเค้าก็รับไป แต่
พี่เค้ามีเรียนตอนเย็น หมายความว่า
เค้าต้องเอาตะกร้าช็อกโกแลตเราไปเรียนด้วย
ลืมบอกว่ามันใหญ่เหมือนกันนะประมาณฟุตได้
ก่อนหน้าเราเคยคุยกับพี่เค้าทางโทรศัพท์
วันนั้นเราคุยกับพี่เค้า
เรา:กินหมดไหม
พี่:ไม่หมดหรอก แบ่งๆกับเพื่อน
เรา:แล้วลิงเอาไว้ไหน
พี่:อยู่ในเก๊ะ(ลิ้นชักโต๊ะ)
เรา:เป็นไงบ้าง
พี่:โดนล้อดิ
เรา:ตอนแรกจะซื้อนมให้
(ช่วงนั้นสโลแกน รักใครให้ดื่มนม)
อยากจะบอกเรารู้สึกรักพี่เค้านะ
แต่คงเป็นแบบป๊อบปี้เลิฟ
พี่:หรอ เอ๊ยเรานิสัยคล้ายไอ้ย้งเลย(นามสมมุติ)
คิดในใจ(อ้าวซวยแล้วกรู ทำไมต้องไปเหมือน
คนอื่นด้วยว่ะ)
เรา:หรอเหมือนตรงไหนเนี่ย
ไม่เหมือนหรอกคนละคนกัน
รางไม่ดีส่อเค้ามาแล้ว
หลังจากนั้นไม่นานพี่เค้าก็ไปปรับความเข้าใจ
กับคนที่เป็นเพื่อนเค้าที่ชื่อย้ง
พี่ผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นถึงดาวคณะ
ในรุ่นเค้า
เราเงิบไปเลย เพราะเพื่อนๆเราก็ลุ้น
ก็เชียร์ เพื่อนสนิทเราเศร้าเรื่องรุ่นพี่
ที่ชอบและร้องเพลงพี่ดังพันกร
"แค่อยากรู้ว่าชั้นเป็นใคร อยู่ตรงไหน ในหัวใจเธอ"
เราปล่อยโฮเลยเพราะเพื่อนเราไม่รู้สถานการณ์
ของเราแต่เรารู้ชะตากรรมไง
สุดท้ายทุกอย่างเป็นไปอย่างที่เราคิด
คือ พี่ย้งกลับมาหาพี่ปิงปอง และเค้าก็คบ
กันจบปี 4 เทอมสุดท้ายพี่ผู้หญิงประสบอุบัติเหตุ
ทำให้พี่ปิงปองเราทำโปรเจคจบคนเดียว
เราได้แต่ให้กำลังใจห่างๆ เพราะเราคงไม่แทรกเข้า
ไปตอนเค้ามีปัญหากันหรอก
-สุดท้ายเราก็แอบสืบข่าวเค้าเงียบๆ ในที่ของเรา
ใช้ชีวิตของเราไป
-ช่วงเฮิร์ต อ้วนไป 64 กิโลกรัม (สูง 165 ซม.)
กว่าจะเรียกสติกลับมาได้ ก็ได้เพื่อนเป็นกำลังใจ
-ปัจจุบันนี้เรามีความสุขดี กับครอบครัว กับคนรัก
แต่ที่ทำให้เราคิดถึงเค้าเพราะความบังเอิญของแฟนเรา
มีวันเกิดตามบัตรประชาชน เหมือนพี่ปิงปองคือ 15 ก.พ.
ทำให้เราอดคิดถึงไม่ได้จริงๆ (ออกแนวจำฝังใจ)
-สุดท้าย เรื่องที่อย่างขอโทษคือ ขอโทษที่ตอนนั้น
ไม่รู้จักช็อกโกแลต เฟอร์เรโร รอชเชอร์ จขกท.
เพิ่งรู้จักจริงๆนะ ทำให้คิดว่า สงสารพี่เค้าอ่ะ
เราไม่รู้จักช็อกโกแลตดีๆ พี่ปิงปองเลย
ได้กินช็อกโกแลตราคาถูกๆไป เรารู้สึกผิดอ่ะ
-อาจไม่ถูกใจใคร อย่าว่าเค้านะ เค้าบ้านนอกจริงๆ

เครดิตภาพ:อากู๊
-หวังว่าคงส่งไปถึงพี่เค้าแล้วกัน เราไม่ได้อยากรื้อฟื้น
แต่มันเป็นเรื่องราวดีๆที่เรายังคงจำได้ทุกๆวาเลนไทน์
จบปิ๊ง!!
บรรทัดยาวเพราะว่าพิมพ์ในมือถือ