เรื่องของ ป้าชุม สีวะ อ.สอยดาว จ.จันทบุรี





ที่ท้ายหมู่บ้านห่างไกลใน ต.ปะตง อ.สอยดาว จ.จันทบุรี ขณะเดินทางร่วมกับคณะ”จักรยาตรา โซล่าเซลล์”
ผมได้สนทนากับป้าคนหนึ่งทำงานรับจ้างเก็บผัก เก็บมะขามขาย ต้องสะพายกระสอบปุ๋ยใส่ผักใส่มะขาม
เดินไปส่งเขาไกลร่วมสองกิโลเมตร ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีปะปา ต้องไปหาบน้ำที่คลองมาใช้ไกลร่วมกิโล
หน้าทำนามีที่ใครว่างตรงไหนก็ไปขอเขาทำแล้วแบ่งข้าวให้เขาตอบแทน ทำคนเดียวตั้งแต่ขุดพรวนดิน
ยันเกี่ยว ป้าบอกปีนึงได้แค่กระสอบสองกระสอบข้าวเปลือกแต่ก็กินอย่างประหยัดเอา



ที่น่าใจหายคือ ป้าบอกว่าป้าทำงานคนเดียวต้องเลี้ยงลูกสาวที่กำลังเรียนและสามีที่ขี้เมาที่ไม่ช่วยทำมาหากิน
ดีว่าลูกสาวเป็นเด็กเรียนดีแต่ยากจนขยันขันแข็ง จึงมีครูและ กาชาดเข้ามาช่วยเหลือเป็นครั้งคราว






..บุญรับได้ในชาตินี้...
.
ป้าใช้แขนปาดน้ำตาขณะหุงข้าวต้อนรับพวกเรา และพูดกับผมว่าป้าลำบาก ทั้งชีวิตไม่เคยได้พัก
แต่ป้าไม่เคยหยุดทำงานและทำบุญตักบาตรเสมอ วันหนึ่งขณะพระอาจารย์ที่วัดเขาดินมาบิณฑบาตร
เห็นชีวิตป้าลำบากเลยสอบถาม ป้าบอกว่าลูกสาวต้องจุดตะเกียงทำการบ้านทุกคืน
เพราะกลับมาก็ช่วยแม่ทำงานจนมืด


.
เมื่อได้ฟังความลำบากของป้าและลูกสาว พระอาจารย์จึงได้นำความมาเล่าให้พี่ชูวิทย์ สุขสวัสดิ์
ทีมจักรยาตรา โซล่าเซลล์ ซึ่งเคยทำแผงโซล่าเซลล์ให้กับวัดเขาดิน เพื่อขอให้พี่ชูวิทย์หาทางช่วยเหลือ
จึงเป็นที่มาของการที่คณะ"จักรยาตรา โซล่าเซลล์"ได้เขาไปติดตั้งปรับปรุงจนป้ามีไฟฟ้าใช้

"ป้าเป็นคนแกร่งที่น่านับถือในการต่อสู้เพื่อให้ตัวเองและครอบครัวมีชีวิตรอด"

ผมเล่าเรื่องป้ามาพอเป็นสังเขปเพื่ออยากบอกบุญขอธารน้ำใจจากเพื่อนๆหาจักรยานแม่บ้านญี่ปุ่นที่
คุณภาพทนทานหน่อยสักสองคัน(คิดว่าจักรยานแม่บ้านมือสองญี่ปุ่นเฟรมจะแกร่งกว่าเฟรมไทย เนื่องจากถนนแย่มากๆ)
เพราะทั้งป้าชุมและลูกสาวต้องเดินเท้าในแต่ละวันไกลโขอยู่ เรื่องจักรยานน่าจะเป็นเรื่องที่เราช่วยเขาได้ครับ
ตรงกลุ่มเป้าหมายที่ต้องการใช้แน่นอน

ป้าชื่อ ป้าชุม สีวะ อยู่ ต.ปะตง อ.สอยดาว จ.จันทบุรี รายละเอียดเดี๋ยวเรามาคุยกันอีกทีนะครับ



...เรื่องจักรยาน ถึงจะเป็นกระแสที่มาแรงแค่ไหน แต่ถ้าเรายัดเยียดให้คนที่ไม่ต้องการ ไม่ตรงกลุ่มเป้าหมาย
หรือสังคมที่มีพวกฉันพวกเธอ บอกตรงๆนะครับเป็นลบมากกว่า เช่น ประธานชุมชนย่านหนองแขมเลียบใต้ ชอบสร้างภาพ
หรือเราสื่อไม่ถูกกลุ่มกันแน่ หลังจากผมและเพื่อนๆซ่อมจักรยานเพื่อแจกให้ชุมชนเสร็จเมื่อหลายวันก่อน มีเด็กรับไป 2 คัน
แม่ค้าส้มตำ 1 คันและมีเด็กๆอีก 3-4 คนจะมารับจักรยานเพิ่ม ถ่ายรูปสัมภาษณ์ความรู้สึกเสร็จแล้ว
กรรมการหมู่บ้านมาบอกว่าให้คืนจักรยาน แล้วประธานจะเป็นคนบอกเองว่าจะให้ใคร คิดแล้วก็น่าสงสารเด็ก
รองเท้ายังไม่มีใส่เลย เดินคอตกกลับบ้าน
.
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.800070080067975.1073741955.123474771060846&type=1

แต่ตั้งวันนั้นจนถึงบัดนี้จักรยานยังกองอยู่บ้านผมเช่นเดิม แปลกดี

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่