ไม่ได้อ่านนิยายมาก่อน เคยอ่านสปอยล์จากในพันทิป รู้สึกว่าการที่แม่ต้อยเดินหนีจนหงายหลังตกตึกมันเบาไป
มันดูไม่มีเหตุผลที่ต้องลบความทรงจำของพระเอก เพราะแค่อธิบายตามจริง ก็น่าาจะทำให้พระเอกเข้าใจได้
ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพระเอกไม่ได้ตั้งใจ เพราะเมือนว่าในนิยาย พระเอกแค่เดินไปหาแม่ต้อย แต่แม่ต้อยเดินถอยหนีเอง
แต่ๆๆๆ จากดูละครวันนี้แล้วสนุกมาก คือ บทละครปรับให้เหตุการณ์ที่วันทำกับวินคล้ายๆเหตุการณ์ในวันที่แม่ต้อยตาย
มันมีจุดดึงความทรงจำของพระเอกออกมาเป็นระยะๆ ทั้งเสียงปืน ทั้งคำพูดของวัน รวมถึงการตกตึกของวัน
มันย้อนความทรงจำของพระเอกแบบค่อยๆพีคขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดที่ความจริงทุกอย่างทะลักทะลายออกมาจนความจำกลับคืน
และที่พีคที่สุดคือ เหตุการณ์วันที่แม่ต้อยตาย วินไม่ใช่แค่เดินโซเซมาหาแม่ต้อย แต่เป็นการวิ่งมาผลักแม่ต้อยไม่ให้ยิงคนในบ้าน
แต่เหตุการณ์มันรุนแรงเกินกว่าที่วินจะคาดคิด คือ แรงผลักของวินทำใหแม่ต้อยกระเด็น หงายหลังตกจากระเบียง เหมือนวินฆ่าแม่ตัวเอง
ซึ่งก็ทำให้คนดู(อย่างผม) เข้าใจเหตุผลได้ว่า ทำไมทุกคนต้องลบความทรงจำพระเอก และ ปกปิดความจริงจนเรื่องบานปลายมาถึงขนาดนี้
รวมทั้งการเฉลยเรื่องของแม่ดาด้วย เพราะมีบางจังหวะที่ผมนึกว่าเป็นแม่ต่าย แต่สุดท้ายกลายเป็นพ่อพระเอกที่อุปการะนางเอกมาตลอด
ลีลาวดีเพลิง เฉลยตอนจบได้สุดยอดมาก
มันดูไม่มีเหตุผลที่ต้องลบความทรงจำของพระเอก เพราะแค่อธิบายตามจริง ก็น่าาจะทำให้พระเอกเข้าใจได้
ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพระเอกไม่ได้ตั้งใจ เพราะเมือนว่าในนิยาย พระเอกแค่เดินไปหาแม่ต้อย แต่แม่ต้อยเดินถอยหนีเอง
แต่ๆๆๆ จากดูละครวันนี้แล้วสนุกมาก คือ บทละครปรับให้เหตุการณ์ที่วันทำกับวินคล้ายๆเหตุการณ์ในวันที่แม่ต้อยตาย
มันมีจุดดึงความทรงจำของพระเอกออกมาเป็นระยะๆ ทั้งเสียงปืน ทั้งคำพูดของวัน รวมถึงการตกตึกของวัน
มันย้อนความทรงจำของพระเอกแบบค่อยๆพีคขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดที่ความจริงทุกอย่างทะลักทะลายออกมาจนความจำกลับคืน
และที่พีคที่สุดคือ เหตุการณ์วันที่แม่ต้อยตาย วินไม่ใช่แค่เดินโซเซมาหาแม่ต้อย แต่เป็นการวิ่งมาผลักแม่ต้อยไม่ให้ยิงคนในบ้าน
แต่เหตุการณ์มันรุนแรงเกินกว่าที่วินจะคาดคิด คือ แรงผลักของวินทำใหแม่ต้อยกระเด็น หงายหลังตกจากระเบียง เหมือนวินฆ่าแม่ตัวเอง
ซึ่งก็ทำให้คนดู(อย่างผม) เข้าใจเหตุผลได้ว่า ทำไมทุกคนต้องลบความทรงจำพระเอก และ ปกปิดความจริงจนเรื่องบานปลายมาถึงขนาดนี้
รวมทั้งการเฉลยเรื่องของแม่ดาด้วย เพราะมีบางจังหวะที่ผมนึกว่าเป็นแม่ต่าย แต่สุดท้ายกลายเป็นพ่อพระเอกที่อุปการะนางเอกมาตลอด