ผมคบกับแฟนคนหนึ่งมาจนเข้าปีที่ 7 ในระหว่าง 7 ปีที่ผ่านมานั้นผมก็มีคุยกิ๊กกั๊กกับผู้หญิงอื่นทั่วๆไป ตามความกะล่อนของผู้ชาย แต่ไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นเลยสักคนที่ผมคุยด้วย คือก็คุยแก้เหงา คุยเอาไปอวดเพื่อนในกลุ่ม ประมาณว่า เห้ย! นี่เด็กกูหว่ะ แจ่มป่ะ ก็ทำแค่นั้นเหตุก็มาจากความคึกคะนองของผม ทำอะไรขาดการยั้งคิด แต่แล้ววันหนึ่งผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึงซึ่งเขาเป็นฝ่ายมาชอบผม เค้าก็ทำการหาข้อมูลติดต่อผมมาโดยใช้สื่อออนไลน์ทางอินเตอร์เน็ตชนิดหนึ่ง ผมก็เริ่มคุยกับเค้ามาเรื่อยๆ ในตอนนั้นผมก็ยังคบกับแฟนผมอยู่ ตอนแรกที่คุยผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็แค่คิดว่าคุยเล่นๆเหมือนคนอื่นๆที่ผ่านมา จนผู้หญิงคนนั้นเค้ารู้ว่าผมมีแฟนอยู่แล้ว แต่..เค้าบอกว่าเค้ารักผม รักมาก เค้าบอกว่าคุยแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆได้มั๊ย เค้ายังทำใจไม่ได้ที่จะต้องหายไปจากผม (ในตอนนั้นผมกับผู้หญิงคนนี้คุยกันได้ประมาณเดือนเศษๆ) เค้าทำดีกับผมทุกอย่าง คอยจำเรื่องที่ผมชอบลืมให้ คอนเตือนสิ่งต่างๆในชีวิต เป็นที่ปรึกษาให้กับผมเวลาผมมีปัญหา จนในที่สุดผมก็หลงรักเค้า ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่หรือตอนไหน รู้แค่ว่าไม่อยากขาดเค้าไป จนกระทั่งในที่สุดแฟนผมจับได้ว่าผมแอบคุยกัน แฟนจึงเรียกผมมาคุยต่อหน้าเค้าระบายทุกอย่างออกมาหมด ถ้าเลิกก็คือเลิก แต่ถ้าไม่เลิกก็ทิ้งผู้หญิงคนนั้นไป จนกระทั่งวันนี้ผมยังไม่ได้ให้คำตอบกับแฟนผม แต่ผมได้บอกเลิกผู้หญิงคนนั้นไป แต่ผลที่ได้คือ ผมยังคิดถึงผู้หญิงคนนั้นมสกกว่าแฟนผม ผมยังคอยติดตามการเคลื่อนไหวของเค้าอยู่ตลอด มันเป็นเพราะผมรักเค้าแล้วรึเปล่า หรือว่าแฟนผมกับผมมันถึงจุดอิ่มตัว ผมไม่รู้ใจตัวเองที่สุดตอนนี้ คือแค่อยากขอความเห็นกับเพื่อนครับ ผมสับสนมาก แน่นอนว่าต้องมีคนด่าในการกระทำของผม เพราะผมรู้ตัวดีว่าสิ่งที่ทำมันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง ผมเต็มใจยินดีรับคำด่าทั้งหมด แต่ถ้าด่าผมแล้ว ขอความเห็นให้ผมสักนิดเถอะครับ ผมก็ต้องการจะเลือกเค้าหรือไม่ก็เธอ หรือสุดท้ายแล้วผมจะต้องเลือกอยู่คนเดียวก็ตาม ผมไม่รู้จริงๆ
ควรทำยังไงดี?