เราคบกับแฟนมาได้สักระยะนึง แรกๆอะไรก็ดีไปหมดแหละคะ(ช่วงโปรโมทชั่น) พอเวลาผ่านไม่นานเท่านั้นแหละ ก็เริ่มออกลาย
แฟนเราตั้งข้อห้ามให้เราทำแบบนี้อะคะ......
1.ห้ามพูดเรื่องความสูงของเขา เพราะว่าเราสูงกว่าเขา...แล้วคือว่าทุกครั้งที่เวลาไปเที่ยวกันหรือทุกครั้งที่เจอกัน เราต้องหารองเท้าที่มีส้นเตี้ยๆหรือไม่มีส้นเลย เพราะไม่งั้นเขาจะไม่ค่อยพอใจในการแต่งตัวของเรา แล้วอาจจะก็ทำให้บรรยากาศที่เราไปเที่ยวด้วยกันให้มันแย่ลง (คือเอาจริงนะคะ ต่อให้เราถอดรองเท้าเราก็ยังสูงกว่าเข้าอยู่ดี แต่เราอาจจะพอเข้าใจว่าเรื่องความสูงอาจจะเป็นสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นปมด้อยสำหรับเขาก็ได้)
2.ห้ามชวนเขารับประทานอาหารที่มีราคาแพง ...คือแบบขอนี้เรา อึ้งมากกกก แบบ...เขาอาจจะมองเราเป็นผู้หญิงที่จะเกาะเขากินเหรอ ? เห้ย !! คือฐานะครอบครัวก็ไม่ได้แย่นะ พอมีพอกินนะ แล้วเรากับก็แฟนเรา ก็เรียนมหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งที่ค่าเทอมที่ทางครอบครัวต้องมีกำลังที่ส่งเรียนพอสมควร เพราะค่าครองชีพอาจจะสูงกว่ามหาลัยอื่นๆ คือเราเองก็สามารถออกเงินค่ากินคนละครึ่งกับเขาได้ หรืออาจจะเลี้ยงเขาเลยก็ได้ เราไม่ซีเรียสเรื่องเงินแบบนี้กับแฟนอยู่แล้ว เพราะว่าเราคิดว่าเรื่องเงินไม้ได้สำคัญไปกว่าความรูกที่มีต่อกัน แต่การที่เราต้องเจอกับสิ่งที่เขาพูดแบบนี้ เรารู้สึกเสียความรู้สึกมากอะ แต่เราพยายามคิดในแง่ดีนะเขาอาจจะประหยัดก็ได้ สุดท้ายเราสองคนก็แก้ปัญหาด้วยการทุกครั้งที่เราไปไหน กินข้าวอะไรกัน เราจะหารครึ่งตลอด หรือถ้าบางทีเราอยากกินร้านอาหารในห้าง เราก็ต้องออกเอง ทั้งทีบางทีเขาก็กินกับเรา
3.ห้ามรับประทาน หมู ต่อหน้าเขา...... คือเขานับถือศาสนาอิสลาม แต่ตัวเราเป็นคริสต์ ซึ่งเราอาจจะพอเข้าใจว่าการกินหมูต่อหน้าเข้าอาจจะเป็นการดูถูกศาสนาเขาหรืออะไรอันนี้เราก็ไม่รู้ แต่เราแค่สงสัยว่า ในเมื่อเราก็กินกันคนละจาน น้ำคนละแก้ว ไม่ได้กินร่วมกัน ทำไมต้องห้ามเราขนาดนี้... คือทุกวันนี้เวลาไปกินอะไรกันเรา จะสั่งแต่ไก่ (เพราะส่วนตัวไม่กินเนื้อ เพราะที่บ้านนับถือเจ้าแม่กวนอิน) จนตอนนี้เรากินไก่จะเป็นโรคเก๋าหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ 55555
4.เราจะต้องทุกเรื่องที่เขาพูดกับเราให้ได้ .....โอโห้ ! เจอข้อนี้ไป เราแทบจะต้องหาเมมโมรี่การ์ดมาใส่ในสมองเราเพิ่มเลย แค่เรื่องเรียนบางทีเรายังจำไม่ได้ค่อยได้เลย แล้วจะนับประสาอะไร ที่เราจะสามารถจำเรื่องที่เขาพูดกับเราได้หมด
5.ห้ามเราพูด กู กับเขา.... ซึ่งเราอาจจะพอเข้าใจว่า เขาอาจจะมองว่ามันหยาบคาย ไม่สุภาพ แต่เวลาที่อยู่กับเพื่อนอะไรเงี้ย แล้วก็พูดกูกับเพื่อนเป็นเรื่องปกติ ทั้งที่เป็นผู้หญิงกันหมด แล้วเหมือนเราหลุดพูดกับเขาแคแปปเดี๋ยว เขาแบบไม่พอใจเรามาก หรือบางที่เขานี้โกรธเรา ไม่ยอมพูดกับเราเลยคะ เผลอๆบางที่ แสดงกริยาท่าทางไม่พอใจ เช่น ชักสีหน้าใส่เรา
6.ถ้าอยากได้ของอะไร เราควรซื้อด้วยเราเอง ...เช่น ถ้าเราอยากได้ตุ๊กตา อยากได้ของที่น่ารักๆๆ อะไรอย่างงี้ เราก็ควรจะซื้อด้วยเงินเราเอง ประมานว่า ห้ามของเงินเขาซื้ออะคะ..... เอาจริงๆนะคะ ที่เราแกล้งพูดว่า อยากได้อันนี้อันนั้น ซื้อให้หน่อยสิ ! เราไม่ได้อยากให้เขาซื้อให้เราจริงๆหรอก เราก็แค่อยากอ้อนตามประสานิสัยของผู้อะคะ แต่ในเมื่อเขาพูดกับเราแบบนี้แล้ว เวลาเราไปเดินห้างหรือตลาดรถนัดสวนไฟ เราแถบไม่กล้าพูดอะไรแบบนั้นอีกเลยคะ เรารู้ว่าเหมือนเราจะเกาะเขากิน ยังไงไม่รู้คะ
จริงๆยังมีอีกหลายข้อห้ามนะคะ ที่มันย่อยๆมาจาก 6 ข้อหลักๆข้างบน แต่ยังมีอีกเรื่องนึงคะที่เราอยากจะปรึกษา.....
คือแฟนเราชอบบอกกับเราว่าเขาเป็นคน เงียบๆ ไม่ค่อยพูด (เราอาจจะเขาใจว่าเป็นนิสัยผู้ชาย) แต่เรื่องของเรื่องคะ
เวลาที่เราอยู่กับเพื่อนๆของเรา เราก็จะสนุก เฮอาตามประสานิสัยของเราอะ เราเป็นคนเขากับคนอื่นได้ง่าย ซึ่งเวลาถ้ามีเขาอยู่ด้วย เขาไม่ค่อยพูด หรือบางทีจะนั่งเงียบๆๆไปเลย ซึ่งคือเพื่อนของเราเขาเองก็รู้จักนะคะ แต่เหมือนเขาไม่ค่อย enjoy กับเพื่อนๆเหล่านั้นมากกว่า แล้วถ้ายิ่งเราสนุกสนามกับเพื่อรนมากเกินไป เขาก็จะเหมือนพูดกับเราประมาณว่า... ไม่สนใจเขาเลย เหมือนเขาไม่มีค่าเวลาที่เราอยู่กับเพื่อน ..... โอโห้ ! อันนี้ทำให้เรารู้สึกผิดมากเลยคะ จนบางทีเราเจอเพื่อนๆตอนนี้ เราทำได้แค่ทักทายปกติ คุยกันก็ไม่เกิน 5 นาที ไม่งั้นเขาอาจจะชักสีหน้าใส่เรา จนตอนนี้เราแทบไม่มีเพื่อนเลยคะ เพราะเวลาส่วนใหญ่เราให้เขาหมด แทบเรียกว่าวันๆนึงที่ไปเรียนที่มหาลัย เราอยู่กับเขาตลอด เพราะเรียนกับเขาทุกวิชา แล้วถ้าเป็นวันหยุดเราอยากจะไปไหนกับเพื่อนบ้าง เขาก็ไม่ค่อยพอใจ เหมือนว่าเราไม่ไปกับเขา ไม่มีเวลาให้เขาอะไรประมาณนี้อะคะ คือในความคิดเรานะคะ เราสละให้เวลากับเขาจนบางทีเราไม่มีเวลาให้ตัวเราเองอีกคะ เราก็อยากมีเวลาให้เพื่อนๆเราบ้าง เพราะสมมตินะคะ วันนึงเราไม่มีเขา เราจะเหลือเพื่อนเลยนะคะ เราก็อยากจะรักษาเพื่อนไว้ ไม่ใช่ให้เพื่อนมาว่าเราได้ว่า มีแฟนแล้วทิ้งเพื่อน แต่ซึ่งเวลาที่เขาอยู่กับเพื่อนเขา เขาดูไม่เหมือนคนเงียบเลยคะ เขาสามารถสนุกสนานกับเพื่อนเขาได้อย่างสบายใจ และเราเองก็สามารถเข้ากับเพื่อนเขาได้เป็นอย่างดี แต่เราแปลกว่าทำไมเขาถึงเป็นแบบนั้นเวลาที่เราอยู่กับเพื่อน
ตอนนี้เราอึดอัดมากเลยคะ เหมือนเขาพยายามบังคับเราให้เราทำตามเขาทุกอย่าง เหมือนว่าเขาไม่แคร์ว่าเราจะรู้สึกอะไรยังไงเลยคะ เวลาเขางอนเรา ไม่ว่าเขาจะถูกหรือผิด เราจะต้องเป็นฝ่ายง้อเขาตลอดคะ หรือถ้าทะเลาะกัน เราจะเป็นฝ่ายยอมมากกว่า เพราะเราไม่อยากจะเถียงเขา เราไม่อยากให้เรื่องที่ทะเลาะกันมันทำให้ความรู้สึกของเรามันแย่ลงไปมากกว่านี้.... ความรู้สึกของเราตอนนี้มันทรมารมากเลยคะ
เราควรจะแก้ไขปัญหาเรานี้อย่างไรดีคะ ?
ปล.หากพิมพ์ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยนะคะ
เราขอขอบคุณล่วงหน้าคะ
ถ้าเจอแฟนแบบนี้ควรจะ " ทนต่อไป หรือ เลิก " ดีคะ ?
แฟนเราตั้งข้อห้ามให้เราทำแบบนี้อะคะ......
1.ห้ามพูดเรื่องความสูงของเขา เพราะว่าเราสูงกว่าเขา...แล้วคือว่าทุกครั้งที่เวลาไปเที่ยวกันหรือทุกครั้งที่เจอกัน เราต้องหารองเท้าที่มีส้นเตี้ยๆหรือไม่มีส้นเลย เพราะไม่งั้นเขาจะไม่ค่อยพอใจในการแต่งตัวของเรา แล้วอาจจะก็ทำให้บรรยากาศที่เราไปเที่ยวด้วยกันให้มันแย่ลง (คือเอาจริงนะคะ ต่อให้เราถอดรองเท้าเราก็ยังสูงกว่าเข้าอยู่ดี แต่เราอาจจะพอเข้าใจว่าเรื่องความสูงอาจจะเป็นสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นปมด้อยสำหรับเขาก็ได้)
2.ห้ามชวนเขารับประทานอาหารที่มีราคาแพง ...คือแบบขอนี้เรา อึ้งมากกกก แบบ...เขาอาจจะมองเราเป็นผู้หญิงที่จะเกาะเขากินเหรอ ? เห้ย !! คือฐานะครอบครัวก็ไม่ได้แย่นะ พอมีพอกินนะ แล้วเรากับก็แฟนเรา ก็เรียนมหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งที่ค่าเทอมที่ทางครอบครัวต้องมีกำลังที่ส่งเรียนพอสมควร เพราะค่าครองชีพอาจจะสูงกว่ามหาลัยอื่นๆ คือเราเองก็สามารถออกเงินค่ากินคนละครึ่งกับเขาได้ หรืออาจจะเลี้ยงเขาเลยก็ได้ เราไม่ซีเรียสเรื่องเงินแบบนี้กับแฟนอยู่แล้ว เพราะว่าเราคิดว่าเรื่องเงินไม้ได้สำคัญไปกว่าความรูกที่มีต่อกัน แต่การที่เราต้องเจอกับสิ่งที่เขาพูดแบบนี้ เรารู้สึกเสียความรู้สึกมากอะ แต่เราพยายามคิดในแง่ดีนะเขาอาจจะประหยัดก็ได้ สุดท้ายเราสองคนก็แก้ปัญหาด้วยการทุกครั้งที่เราไปไหน กินข้าวอะไรกัน เราจะหารครึ่งตลอด หรือถ้าบางทีเราอยากกินร้านอาหารในห้าง เราก็ต้องออกเอง ทั้งทีบางทีเขาก็กินกับเรา
3.ห้ามรับประทาน หมู ต่อหน้าเขา...... คือเขานับถือศาสนาอิสลาม แต่ตัวเราเป็นคริสต์ ซึ่งเราอาจจะพอเข้าใจว่าการกินหมูต่อหน้าเข้าอาจจะเป็นการดูถูกศาสนาเขาหรืออะไรอันนี้เราก็ไม่รู้ แต่เราแค่สงสัยว่า ในเมื่อเราก็กินกันคนละจาน น้ำคนละแก้ว ไม่ได้กินร่วมกัน ทำไมต้องห้ามเราขนาดนี้... คือทุกวันนี้เวลาไปกินอะไรกันเรา จะสั่งแต่ไก่ (เพราะส่วนตัวไม่กินเนื้อ เพราะที่บ้านนับถือเจ้าแม่กวนอิน) จนตอนนี้เรากินไก่จะเป็นโรคเก๋าหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ 55555
4.เราจะต้องทุกเรื่องที่เขาพูดกับเราให้ได้ .....โอโห้ ! เจอข้อนี้ไป เราแทบจะต้องหาเมมโมรี่การ์ดมาใส่ในสมองเราเพิ่มเลย แค่เรื่องเรียนบางทีเรายังจำไม่ได้ค่อยได้เลย แล้วจะนับประสาอะไร ที่เราจะสามารถจำเรื่องที่เขาพูดกับเราได้หมด
5.ห้ามเราพูด กู กับเขา.... ซึ่งเราอาจจะพอเข้าใจว่า เขาอาจจะมองว่ามันหยาบคาย ไม่สุภาพ แต่เวลาที่อยู่กับเพื่อนอะไรเงี้ย แล้วก็พูดกูกับเพื่อนเป็นเรื่องปกติ ทั้งที่เป็นผู้หญิงกันหมด แล้วเหมือนเราหลุดพูดกับเขาแคแปปเดี๋ยว เขาแบบไม่พอใจเรามาก หรือบางที่เขานี้โกรธเรา ไม่ยอมพูดกับเราเลยคะ เผลอๆบางที่ แสดงกริยาท่าทางไม่พอใจ เช่น ชักสีหน้าใส่เรา
6.ถ้าอยากได้ของอะไร เราควรซื้อด้วยเราเอง ...เช่น ถ้าเราอยากได้ตุ๊กตา อยากได้ของที่น่ารักๆๆ อะไรอย่างงี้ เราก็ควรจะซื้อด้วยเงินเราเอง ประมานว่า ห้ามของเงินเขาซื้ออะคะ..... เอาจริงๆนะคะ ที่เราแกล้งพูดว่า อยากได้อันนี้อันนั้น ซื้อให้หน่อยสิ ! เราไม่ได้อยากให้เขาซื้อให้เราจริงๆหรอก เราก็แค่อยากอ้อนตามประสานิสัยของผู้อะคะ แต่ในเมื่อเขาพูดกับเราแบบนี้แล้ว เวลาเราไปเดินห้างหรือตลาดรถนัดสวนไฟ เราแถบไม่กล้าพูดอะไรแบบนั้นอีกเลยคะ เรารู้ว่าเหมือนเราจะเกาะเขากิน ยังไงไม่รู้คะ
จริงๆยังมีอีกหลายข้อห้ามนะคะ ที่มันย่อยๆมาจาก 6 ข้อหลักๆข้างบน แต่ยังมีอีกเรื่องนึงคะที่เราอยากจะปรึกษา.....
คือแฟนเราชอบบอกกับเราว่าเขาเป็นคน เงียบๆ ไม่ค่อยพูด (เราอาจจะเขาใจว่าเป็นนิสัยผู้ชาย) แต่เรื่องของเรื่องคะ
เวลาที่เราอยู่กับเพื่อนๆของเรา เราก็จะสนุก เฮอาตามประสานิสัยของเราอะ เราเป็นคนเขากับคนอื่นได้ง่าย ซึ่งเวลาถ้ามีเขาอยู่ด้วย เขาไม่ค่อยพูด หรือบางทีจะนั่งเงียบๆๆไปเลย ซึ่งคือเพื่อนของเราเขาเองก็รู้จักนะคะ แต่เหมือนเขาไม่ค่อย enjoy กับเพื่อนๆเหล่านั้นมากกว่า แล้วถ้ายิ่งเราสนุกสนามกับเพื่อรนมากเกินไป เขาก็จะเหมือนพูดกับเราประมาณว่า... ไม่สนใจเขาเลย เหมือนเขาไม่มีค่าเวลาที่เราอยู่กับเพื่อน ..... โอโห้ ! อันนี้ทำให้เรารู้สึกผิดมากเลยคะ จนบางทีเราเจอเพื่อนๆตอนนี้ เราทำได้แค่ทักทายปกติ คุยกันก็ไม่เกิน 5 นาที ไม่งั้นเขาอาจจะชักสีหน้าใส่เรา จนตอนนี้เราแทบไม่มีเพื่อนเลยคะ เพราะเวลาส่วนใหญ่เราให้เขาหมด แทบเรียกว่าวันๆนึงที่ไปเรียนที่มหาลัย เราอยู่กับเขาตลอด เพราะเรียนกับเขาทุกวิชา แล้วถ้าเป็นวันหยุดเราอยากจะไปไหนกับเพื่อนบ้าง เขาก็ไม่ค่อยพอใจ เหมือนว่าเราไม่ไปกับเขา ไม่มีเวลาให้เขาอะไรประมาณนี้อะคะ คือในความคิดเรานะคะ เราสละให้เวลากับเขาจนบางทีเราไม่มีเวลาให้ตัวเราเองอีกคะ เราก็อยากมีเวลาให้เพื่อนๆเราบ้าง เพราะสมมตินะคะ วันนึงเราไม่มีเขา เราจะเหลือเพื่อนเลยนะคะ เราก็อยากจะรักษาเพื่อนไว้ ไม่ใช่ให้เพื่อนมาว่าเราได้ว่า มีแฟนแล้วทิ้งเพื่อน แต่ซึ่งเวลาที่เขาอยู่กับเพื่อนเขา เขาดูไม่เหมือนคนเงียบเลยคะ เขาสามารถสนุกสนานกับเพื่อนเขาได้อย่างสบายใจ และเราเองก็สามารถเข้ากับเพื่อนเขาได้เป็นอย่างดี แต่เราแปลกว่าทำไมเขาถึงเป็นแบบนั้นเวลาที่เราอยู่กับเพื่อน
ตอนนี้เราอึดอัดมากเลยคะ เหมือนเขาพยายามบังคับเราให้เราทำตามเขาทุกอย่าง เหมือนว่าเขาไม่แคร์ว่าเราจะรู้สึกอะไรยังไงเลยคะ เวลาเขางอนเรา ไม่ว่าเขาจะถูกหรือผิด เราจะต้องเป็นฝ่ายง้อเขาตลอดคะ หรือถ้าทะเลาะกัน เราจะเป็นฝ่ายยอมมากกว่า เพราะเราไม่อยากจะเถียงเขา เราไม่อยากให้เรื่องที่ทะเลาะกันมันทำให้ความรู้สึกของเรามันแย่ลงไปมากกว่านี้.... ความรู้สึกของเราตอนนี้มันทรมารมากเลยคะ
เราควรจะแก้ไขปัญหาเรานี้อย่างไรดีคะ ?
ปล.หากพิมพ์ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยนะคะ
เราขอขอบคุณล่วงหน้าคะ