สวัสดีคะ วันนี้เรามีเรื่องเล่าของเราจะมาเล่าให้ฟัง แอบๆตามหาคนๆนั้นด้วย 5555
เข้าเรื่องกันเลยนะค่ะ คือว่าเราได้ไปเที่ยวที่ภูกระดึงมาคะ ยังไม่นานมากเท่าไหร่เราไปเมื่อ วันที่ 1 2 3 มกราคม ที่ผ่านมาคะ เราไปด้วยกันทั้งหมด 3 คนคะน้อยมาก แต่ขอบอกเลยงานนี้ทั้งเหนื่อย ทั้งฮา ทั้งสนุก งง ตัวเองเหมือนกันมีแค่สามคนก็ไป แต่คุ้มจริงๆคะเราจะไม่ลืมภูกระดึงเลยคะ มีสิ่งที่เราประทับใจมาก มีความทรงจำดีๆมาก นั้นก็รวมถึงคนๆนี้ด้วย คนๆนี้ที่เราหมายถึง คือ พี่ปูนขาว(เราไม่รู้จักชื่อคะแต่ขอเรียกว่าปูนขาวนะค่ะ) คือเราไปเจอเค้าตอนแรกเลยที่ตรงติดต่อขึ้นภูกระดึง แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย จนขึ้นไปเรื่อยๆ ตามซำต่างๆเราจำได้ว่าเราเจอพี่ปูนขาวที่ซำที่ 2 คะ (ลืมเช่นเคยคะจำชื่อซำไม่ได้ 555555) เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้อะไรมากมาย จนเราก็เดินกันไปเรื่อยๆ จนถึง ยอดเขาภูกระดึง เหนื่อยมากคะ น้ำตาแทบไหล แต่ก็สวยมากกกกกกกกกก เราเดินเรื่อยๆจนถึงจุดพัก เราก็ไปกางเต้นท์คะ แต่พอดีพื้นที่ตรงนั้นมันกางได้เยอะเราเลยเลือกกางตรงนั้น กางเต้นท์เสร็จเราก็เข้าไปนอนสักพัก พอออกมาคะเจอคะเจอพี่ปูนขาววววววว >< คือไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันใจแบบเต้นแรงมาก เขินด้วยเขิน

ไรก็ไม่รู้ == แต่พอดีตอนนั้นพี่แกโรยปูนขาวอ้อมๆเต้นท์อยู่เนื่องจากกันแมลง เราก็เลยถามว่าพี่คะซื้อปูนขาวมาจากไหนคะ คำตอบที่ได้คือ เอามาจากบ้านครับ -.,- เอ่อละเราก็เงียบไปสักพักพี่แกก็ถามว่าเอามั้ยมันเหลือ ตอนนั้นก็กล้าๆกลัวๆบอกไม่เป็นไรจนพี่แกถือมาให้คะ โอ้ยยยย เรานี้เขินมาก เข้าใจความรู้สึกคนแอบชอบเลยคะตอนนั้น เราก็บอกขอบคุณคะ และก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ชื่อก็ไม่ได้ถาม ไม่เข้าใจตัวเองทำไมไม่ถาม พอวันที่สองหลังจากที่เราไปเดินตามผาต่างๆกลับมาถึงเต้นท์นี่มืดพอดีคะ แต่ที่น่าเศร้าคือไม่เจอเต้นท์พี่แกคะ ไม่รู้ว่าย้ายเต้นท์ไปไหน เรานี่เสียใจคะเสียใจเลยอุส่าว่าวันนี้จะมาถามชื่อแต่พี่แกไปแล้วย้ายเต้นท์ไปไหนไม่รู้ แต่เราก็ยังเจอพี่แกบนยอดภูกระดึงอยู่คะ เดินสวนกันแถวร้านข้าวบ้าง ห้องน้ำบ้างแต่ไม่มีจังหวะโอกาสถามเลย

จนวันที่สามเราลงจากภูกระดึง กลับถึงบ้านรีบคะรีบเลย รีบหาตามโลเคชั่น ทั้งในเฟสในไอจี ไม่เจอเลยคะ คือเราก็จำแต่ลักษณะพี่แกมาคนเดียวเท่าที่เราจำได้ พี่แกเป็นผู้ชายผิวขาว ตัวเล็ก ขาเล็ก วันที่เค้าขึ้นภูกระดึง เค้าใส่กางเกงขาสั้นคะ ใส่รองเท้าโอนิซึกะสีขาวแทบเขียว สะพายกระเป๋ารด. ไว้ผมหน้าม้านิดๆ ใส่หมวกสีขาวหรือไม่ก็สีเทาเราไม่แน่ใจ คือเค้าไปกับเพื่อนคะ มีทั้ง ผู้หญิงและผู้ชายประมาณ 7 คนน่าจะได้เราก็ไม่แน่ใจนะค่ะ เราจำได้แค่นี้จริงๆคะรายละเอียดมีแค่นี้ แต่เราก็ยังพยายามหาเรื่อยๆคะ หาตั้งแต่วันที่ 3 ม.ค จนหาถึงวันนี้ก็ยังหาไม่เจอคะ ท้อคะ ไม่เจออะไรเลย ที่เรามาตั้งกระทู้นี้เราแค่อยากตามหาพี่แกให้เจอ อยากรู้ว่าเป็นใคร ชื่ออะไร เราอยากจะให้พี่แกรู้ว่าเราตามหาพี่แกอยู่นะ เราจะตามหาเรื่อยๆจนกว่าจะเจอ ถึงจะไม่มีวี่แววเจอเลยก็ตาม เราอยากให้เพื่อนๆช่วยกันเเชร์กระทู้นี้ ช่วยให้มีคนอ่านเยอะๆ เผื่อพี่แกจะผ่านมาเจอกระทู้นี้บ้าง เราอยากรู้จักพี่แกจริงๆคะ
พบรักที่ภูกระดึง
เข้าเรื่องกันเลยนะค่ะ คือว่าเราได้ไปเที่ยวที่ภูกระดึงมาคะ ยังไม่นานมากเท่าไหร่เราไปเมื่อ วันที่ 1 2 3 มกราคม ที่ผ่านมาคะ เราไปด้วยกันทั้งหมด 3 คนคะน้อยมาก แต่ขอบอกเลยงานนี้ทั้งเหนื่อย ทั้งฮา ทั้งสนุก งง ตัวเองเหมือนกันมีแค่สามคนก็ไป แต่คุ้มจริงๆคะเราจะไม่ลืมภูกระดึงเลยคะ มีสิ่งที่เราประทับใจมาก มีความทรงจำดีๆมาก นั้นก็รวมถึงคนๆนี้ด้วย คนๆนี้ที่เราหมายถึง คือ พี่ปูนขาว(เราไม่รู้จักชื่อคะแต่ขอเรียกว่าปูนขาวนะค่ะ) คือเราไปเจอเค้าตอนแรกเลยที่ตรงติดต่อขึ้นภูกระดึง แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย จนขึ้นไปเรื่อยๆ ตามซำต่างๆเราจำได้ว่าเราเจอพี่ปูนขาวที่ซำที่ 2 คะ (ลืมเช่นเคยคะจำชื่อซำไม่ได้ 555555) เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้อะไรมากมาย จนเราก็เดินกันไปเรื่อยๆ จนถึง ยอดเขาภูกระดึง เหนื่อยมากคะ น้ำตาแทบไหล แต่ก็สวยมากกกกกกกกกก เราเดินเรื่อยๆจนถึงจุดพัก เราก็ไปกางเต้นท์คะ แต่พอดีพื้นที่ตรงนั้นมันกางได้เยอะเราเลยเลือกกางตรงนั้น กางเต้นท์เสร็จเราก็เข้าไปนอนสักพัก พอออกมาคะเจอคะเจอพี่ปูนขาววววววว >< คือไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันใจแบบเต้นแรงมาก เขินด้วยเขิน