เราจบตรีรัฐศาสตร์ โทบริหารจากต่างประเทศ
ตอนเด็กๆ ใครๆก็บอกว่าเราต้องกลับมาทำงานกับพ่อ เพราะเราเป็นลูกคนโต แต่พอไปดูงานที่ออฟฟิศกลับพบว่า ลักษณะงานไม่ค่อยเหมาะกับเรา เราชอบช้อปปิ้ง เดินพารากอน ลุคคุณหนู แต่งานของพ่อมันต้องลุยๆ ออกตลาดต่างจังหวัด มีแต่เซลล์ผู้ชาย พ่อกลัวเราคุมลูกน้องไม่อยู่ เลยไม่ได้เรียกให้ไปช่วย รอน้องชายมารับช่วงต่อ กิจการมั่นคงระดับนึง
ตั้งแต่จบมาได้2ปีกว่า ปีแรกก็เอาแต่เที่ยวเล่นอยู่ต่างประเทศ ปีที่2 ตัดสินใจกลับไทย มีโอกาสได้ไปฝึกงาน6เดือน พอหลังจากนั้นก็ว่าง จนได้มาเจอแฟน แฟนเราเป็นผู้ชายที่ทำงานเก่ง คบกันได้2เดือน แฟนก็ออกจากที่ทำงานเก่ามาทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์
เลยกลายเป็นว่าเรา2คนก็ไม่ได้ทำงานประจำกันทั้งคู่ ตั้งแต่ออกมา แฟนเราก็ทำแต่งาน วันๆเจอลูกค้า บางทีก็ลากเราไปด้วย
ปัญหาคือ พอมีเวลาว่างเยอะ เราก็เริ่มฟุ้งซ่าน อยากเที่ยวเล่น แฟนก็เริ่มเบื่อ เพราะเราไม่ได้ทำงาน พอกลับจากทริปนี้ ก็ชวนเที่ยวทริปนั้นต่อ คนรอบข้างถามว่าทำงานอะไร เราก็บอกไปว่าช่วยที่บ้าน ทั้งๆที่ไม่เคยไปทำงานเลย ตื่นมาก็เอาแต่ช้อปปิ้งออนไลน์
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพระเอกในเรื่องabout a Boy ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ ไม่มีสาระ 1วันหมดไปกับการนอน เล่นคอม กินข้าว ชอปปิ้ง ดูหนัง เล่นเกมส์ แต่เรายังทำไรที่เป็นสาระบ้างเช่น อ่านหนังสือ ดูข่าว ศึกษาเรืองการลงทุน
ส่วนชีวิตคู่ไม่ค่อยมีปัญหา ยกเว้นเรื่องเดียวคือเรื่องเราไม่ทำงานเนี่ยแหละ ตอนนี้คบกัน10เดือน ไม่ทำงาน บางทีแฟนก็บ่นๆ บอกว่าให้ไปหางานทำซะ แต่คิดว่าระยะยาว แฟนคงไม่ทน
พอเริ่มหางานก็มีปัญหาแล้วว่า จะทำงานอะไรดี
ความรู้ที่เรียนตอนปริญญาตรีก็ลืมไปหมดแล้ว
บริหารก็คิดเลขไม่เก่ง
ประสบการณ์ทำงานเป็น0 เพราะไม่เคยทำงานจริงๆจังๆ
ที่โอเคคือภาษา
นึกถึงคำพูดเพื่อน ว่าเก่งเหมือนเป็ด ที่บินได้แต่ไม่เก่งเท่านก ว่ายน้ำได้แต่ก็ไม่เก่งเท่าปลา สรุปคือเก่งไม่สุดซักอย่าง
ทีนี้มาค้นพบว่าตัวเอง ไม่ชอบเข้าสังคม มีโลกส่วนตัวสูงประมาณนึง ไม่ชอบถูกกดดันให้ต้องแข่งกับใคร
มีความสงสัยคือ
- ถ้าไม่ทำงานตลอดชีวิตจะเป็นปัญหากับเราในอนาคตมั้ย
- คนที่ไม่ได้ทำงานมีเวลาว่างเยอะๆ ปกติทำไรกัน
บอกก่อนว่าเราเบื่อตัวเองมากกก บางทีเห็นแฟนทำงานที่เค้าชอบก็อิจฉา เค้าหาเงินได้ ส่วนเรายังขอที่บ้านอยู่ ทั้งที่อายุใกล้เลข3แล้ว
คนรอบข้างเริ่มเป็นห่วง ทุกคนยินดีจะช่วย บางคนก็กระแนะกระแหนบ้าง แต่เราไม่อยากทำงานอยู่ดี
P.S. กระทู้นี้งดดราม่านะคะ ที่ตั้งกระทู้เพราะอยากได้คำแนะนำดีๆ
ถ้าไม่ทำงานตลอดชีวิตจะเป็นปัญหาในอนาคตมั้ย
ตอนเด็กๆ ใครๆก็บอกว่าเราต้องกลับมาทำงานกับพ่อ เพราะเราเป็นลูกคนโต แต่พอไปดูงานที่ออฟฟิศกลับพบว่า ลักษณะงานไม่ค่อยเหมาะกับเรา เราชอบช้อปปิ้ง เดินพารากอน ลุคคุณหนู แต่งานของพ่อมันต้องลุยๆ ออกตลาดต่างจังหวัด มีแต่เซลล์ผู้ชาย พ่อกลัวเราคุมลูกน้องไม่อยู่ เลยไม่ได้เรียกให้ไปช่วย รอน้องชายมารับช่วงต่อ กิจการมั่นคงระดับนึง
ตั้งแต่จบมาได้2ปีกว่า ปีแรกก็เอาแต่เที่ยวเล่นอยู่ต่างประเทศ ปีที่2 ตัดสินใจกลับไทย มีโอกาสได้ไปฝึกงาน6เดือน พอหลังจากนั้นก็ว่าง จนได้มาเจอแฟน แฟนเราเป็นผู้ชายที่ทำงานเก่ง คบกันได้2เดือน แฟนก็ออกจากที่ทำงานเก่ามาทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์
เลยกลายเป็นว่าเรา2คนก็ไม่ได้ทำงานประจำกันทั้งคู่ ตั้งแต่ออกมา แฟนเราก็ทำแต่งาน วันๆเจอลูกค้า บางทีก็ลากเราไปด้วย
ปัญหาคือ พอมีเวลาว่างเยอะ เราก็เริ่มฟุ้งซ่าน อยากเที่ยวเล่น แฟนก็เริ่มเบื่อ เพราะเราไม่ได้ทำงาน พอกลับจากทริปนี้ ก็ชวนเที่ยวทริปนั้นต่อ คนรอบข้างถามว่าทำงานอะไร เราก็บอกไปว่าช่วยที่บ้าน ทั้งๆที่ไม่เคยไปทำงานเลย ตื่นมาก็เอาแต่ช้อปปิ้งออนไลน์
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพระเอกในเรื่องabout a Boy ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ ไม่มีสาระ 1วันหมดไปกับการนอน เล่นคอม กินข้าว ชอปปิ้ง ดูหนัง เล่นเกมส์ แต่เรายังทำไรที่เป็นสาระบ้างเช่น อ่านหนังสือ ดูข่าว ศึกษาเรืองการลงทุน
ส่วนชีวิตคู่ไม่ค่อยมีปัญหา ยกเว้นเรื่องเดียวคือเรื่องเราไม่ทำงานเนี่ยแหละ ตอนนี้คบกัน10เดือน ไม่ทำงาน บางทีแฟนก็บ่นๆ บอกว่าให้ไปหางานทำซะ แต่คิดว่าระยะยาว แฟนคงไม่ทน
พอเริ่มหางานก็มีปัญหาแล้วว่า จะทำงานอะไรดี
ความรู้ที่เรียนตอนปริญญาตรีก็ลืมไปหมดแล้ว
บริหารก็คิดเลขไม่เก่ง
ประสบการณ์ทำงานเป็น0 เพราะไม่เคยทำงานจริงๆจังๆ
ที่โอเคคือภาษา
นึกถึงคำพูดเพื่อน ว่าเก่งเหมือนเป็ด ที่บินได้แต่ไม่เก่งเท่านก ว่ายน้ำได้แต่ก็ไม่เก่งเท่าปลา สรุปคือเก่งไม่สุดซักอย่าง
ทีนี้มาค้นพบว่าตัวเอง ไม่ชอบเข้าสังคม มีโลกส่วนตัวสูงประมาณนึง ไม่ชอบถูกกดดันให้ต้องแข่งกับใคร
มีความสงสัยคือ
- ถ้าไม่ทำงานตลอดชีวิตจะเป็นปัญหากับเราในอนาคตมั้ย
- คนที่ไม่ได้ทำงานมีเวลาว่างเยอะๆ ปกติทำไรกัน
บอกก่อนว่าเราเบื่อตัวเองมากกก บางทีเห็นแฟนทำงานที่เค้าชอบก็อิจฉา เค้าหาเงินได้ ส่วนเรายังขอที่บ้านอยู่ ทั้งที่อายุใกล้เลข3แล้ว
คนรอบข้างเริ่มเป็นห่วง ทุกคนยินดีจะช่วย บางคนก็กระแนะกระแหนบ้าง แต่เราไม่อยากทำงานอยู่ดี
P.S. กระทู้นี้งดดราม่านะคะ ที่ตั้งกระทู้เพราะอยากได้คำแนะนำดีๆ