บ่นเรื่องไร้สาระ

บางทีโลกก็เต็มไปด้วยพวกคลั่งศาสนา คลั่งความเชื่อคลั่งความถูกต้องของตัวเองจนลืมไปว่ากำลังทำให้สังคมมันเน่าหนักกว่าเดิมอีก พวกมนุษย์ ๆ ที่เอาแต่เหยียดกันเอง เหยียดเพศ เหยียดผิว เหยียดทุกอย่างที่มันไม่ตรงโลกส่วนตัวของมัน แต่เวลาที่กูเจอจริงๆ ก็มีแต่ประเด็นแบบ “เหยียดเพศ เหยียดผิว เหยียดตัวละคร” ลูป อะไรก็ไม่รู้ วนซ้ำเหมือนคนทั้งโลกไม่มีเรื่องอื่นให้คิดแล้วหรือไง

ยิ่งเรื่องยัดเยียดนี่โคตรน่ารำคาญ อยู่ดีๆ ก็มีคนชอบยัดความคิด ยัดความปกติ ยัดกรอบชีวิตให้คนอื่น แบบถ้าคิดต่างก็ให้ไปตาย ไปพ้นๆ โลกไปซะ สังคมคนปกติเขาจะได้อยู่กันแบบไม่ต้องมารองรับความงี่เง่าของใครบางคน

ทั้งออนไลน์ ทั้งชีวิตจริง เจอแต่เรื่องไร้สาระโง่ๆ ที่ทำให้เหนื่อยใจ ตั้งแต่ดราม่าเปลี่ยนตัวละคร ดราม่าตัวละครต้องเป็นชายแท้หญิงแท้ ความงงแบบ “กูเป็นชายแท้หญิงแท้แล้วมันไปหนักหัวพ่อแม่ตรงไหนวะ?” พวกที่ชอบอ้างว่าตัวเองปกติแต่ขยันสร้างปัญหาให้สังคมมากกว่าคนที่เขาใช้ชีวิตเฉยๆ อีก

ตลกตรงคือเวลาหนังตะวันตกหรือหนังยุโรปไม่มีตัวละครเอเชียกูก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ไม่ได้ไประเบิดเพราะมันไม่ตรงใจ แต่พอบ้านเราหรือในโซเชียลมีตัวละครที่ไม่ได้เป็นแบบที่บางคน “อยากให้เป็น” ก็พากันโวยวายเหมือนโลกจะถล่ม โคตรน่าเบื่อ

โลกมันไม่น่าอยู่ขึ้นก็เพราะคนประเภทนี้นี่แหละ — คิดว่าตัวเองถูก คิดว่าตัวเองพิเศษ คิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล แต่ดันไม่มีสมองมากพอจะรู้ว่าตัวเองกำลังทำให้สังคมห่วยลงทุกวัน

มีแต่เรื่องเดิมๆ เรื่อง ๆ ที่มันวนเป็นลูปไม่มีวันจบ คนดีๆ ก็มีนะ แต่โดนหมกกลบจนแทบมองไม่เห็น เพราะเสียงของพวกโลกสวยเกินเหตุหรือพวกโลกมืดเกินความจำเป็นมันดังจนกลบทุกอย่างไปหมด

บางทีแค่อยากได้สังคมที่มัน “พอดี” ไม่ใช่โลกสวยบัวลอย ไม่ใช่โลกมืดโคตรดาร์ก แต่ก็เห็นอยู่แหละว่ามันยาก เพราะมนุษย์นี่แหละที่ทำให้ทุกอย่างพังเอง.

บางที่โลกแต่งนิยายหรือ โลกไม่มีอยู่จริงๆ มันดีกว่าสังคม ๆ เนี่ย