กลัวที่จะเริ่มต้นใหม่อ่ะค่ะ กลัวกับการที่จะเริ่มใช้คำว่าแฟนกับใคร ทั้งที่เราก็ไม่ได้โสดมานานมากขนาดนั้น แค่ 2 ปีเองค่ะ
ระหว่างนี้ก็มีแอบไปชอบบ้างเข้าไปจีบบ้าง แต่พอความสัมพันธ์กำลังไปได้ดีจนเข้าใกล้คำว่าแฟน
เราจะรู้สึกไม่มั่นใจจนต้องถอยออกมาเองทุกที ทั้งทีเจอคนที่ถูกใจเเล้วนะแต่เราก็ยังกลัว ทั้งที่คนๆนั้นก็ดูเป็นคนดี
อีกอย่างเราไม่เคยคบกับใครแบบที่อยุ่ใกล้กันนานๆอ่ะ ที่คบได้นานส่วนใหญ่ก็เป็นพวกนานๆ จะเจอกันที
ตอนนี้ก็มีคนนึงเข้ามา เราชอบเขามากนะ แต่ใจนึงเราก็กลัวที่จะคุยอ่ะ กลัวว่าพอไปถึงจุดนั้นอีก เราจะกลัวจนหนีไปอีก
แล้วเราเป็นคนกังวลมาก ทั้งที่ไม่มีอะไรน่ากังวล แค่เรื่องที่จะทักแชทหรือจะเริ่มคุยเราต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมง
ในการทำใจแต่ละครั้ง เราต้องคิดว่าคนที่เราจะคุยด้วยเขาจะว่างไหม ทักไปเขาจะรำคาญหรือป่าว
ทั้งที่ก็เคยคุยกันแล้วไม่ใช่ครั้งแรก เราจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง เรารู้สึกเกรงใจที่จะทักทั้งที่อยากคุยมากๆ
เราต้องทำอย่างไงอาการพวกนี้ถึงจะหายไป การกลัวการเกรงใจทั้งที่บางทีมันไม่จำเป็นเลย
มีใครเป็นแบบนี้บ้างหรือป่าวคะ ช่วยแนะนำทีว่าทำอย่างไรถึงจะหายจากอาการนี้อ่ะ
กลัวที่จะเริ่มต้นใหม่
ระหว่างนี้ก็มีแอบไปชอบบ้างเข้าไปจีบบ้าง แต่พอความสัมพันธ์กำลังไปได้ดีจนเข้าใกล้คำว่าแฟน
เราจะรู้สึกไม่มั่นใจจนต้องถอยออกมาเองทุกที ทั้งทีเจอคนที่ถูกใจเเล้วนะแต่เราก็ยังกลัว ทั้งที่คนๆนั้นก็ดูเป็นคนดี
อีกอย่างเราไม่เคยคบกับใครแบบที่อยุ่ใกล้กันนานๆอ่ะ ที่คบได้นานส่วนใหญ่ก็เป็นพวกนานๆ จะเจอกันที
ตอนนี้ก็มีคนนึงเข้ามา เราชอบเขามากนะ แต่ใจนึงเราก็กลัวที่จะคุยอ่ะ กลัวว่าพอไปถึงจุดนั้นอีก เราจะกลัวจนหนีไปอีก
แล้วเราเป็นคนกังวลมาก ทั้งที่ไม่มีอะไรน่ากังวล แค่เรื่องที่จะทักแชทหรือจะเริ่มคุยเราต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมง
ในการทำใจแต่ละครั้ง เราต้องคิดว่าคนที่เราจะคุยด้วยเขาจะว่างไหม ทักไปเขาจะรำคาญหรือป่าว
ทั้งที่ก็เคยคุยกันแล้วไม่ใช่ครั้งแรก เราจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง เรารู้สึกเกรงใจที่จะทักทั้งที่อยากคุยมากๆ
เราต้องทำอย่างไงอาการพวกนี้ถึงจะหายไป การกลัวการเกรงใจทั้งที่บางทีมันไม่จำเป็นเลย
มีใครเป็นแบบนี้บ้างหรือป่าวคะ ช่วยแนะนำทีว่าทำอย่างไรถึงจะหายจากอาการนี้อ่ะ