เส้นทางนักดนตรี ดารา ที่ไม่ได้มาด้วยหน้าตาและรูปร่าง

ช่วงนี้ได้มีโอกาสไปบรรยายให้น้องๆ นักเรียนมัธยมบางโรงเรียนฟังเลยอยากมาแบ่งปันแบบย่อๆ ครับ
  
ก่อนอื่นเลย ต้องแจ้งว่า ถ้าน้องๆ ขี้เกียจอ่านบทความยาวๆ ผมขอสรุปสั้นๆ ว่า “ต้องขยัน และ ตั้งใจ ในสิ่งที่ตัวเองรัก”  ครับ แต่น้องๆ คงไม่สามารถเข้าใจที่มาที่ไปได้ถ้าไม่อ่านเรื่องราวทั้งหมดครับ

สำหรับน้องๆ ที่ขยันอ่าน รักที่จะพัฒนาตัวเอง ก็มาอ่านต่อกันครับ

นักแสดง นักร้องและนักดนตรี เป็นอาชีพที่เด็กๆ วัยรุ่นหลายคนฝันที่อยากจะเป็น บางคนได้รับโอกาส แต่น้อยคนที่จะสามารถเติบโตในสายอาชีพนี้ได้ครับ

ผมอาจจะมีโอกาสที่ได้ที่เคยผ่านมาหลายเส้นทาง ในวัยเด็ก สมัยเริ่มรู้จักวง Guns N’ Roses, Ozzy, Skid Row, Motley Crue ฯลฯ ทำให้ผมเริ่มสนใจดนตรี Music VDO แรกที่ผมดูคือ Sweet Child O’Mine ส่วนเพลงแรกที่ทำให้ผมเริ่มเล่นดนตรีคือ Paradise City แต่เพลงที่ทำให้ผมตัดสินใจเล่น Bass คือเพลง Rocket Queen ครับ ผมก็หัดเล่นมาเริ่มๆ เริ่มจากกีตาร์ก่อนเลยครับ 4 Chords มาตราฐาน C, Am, F, G7 วินาทีแรกที่ต้องจับคอร์ด F ด้วยการทาบนิ้วลงไปบนคออีตาร์มันยากมากครับ ยิ่งมาเจอ Bm ผมนี่แทบเลิกเล่นเลยครับ  ดีที่ได้มาฟังเพลง บุษบา ของ Modern Dog ในยุค Alternative ครองเมือง เลยมีกำลังใจในการหัดกดคอร์ด Bm ครับ ก้าวแรกของการเล่นกีตาร์จะยากไปหน่อยแต่ก็เล่นมาเรื่อยๆ ครับ เพราะมีเพื่อนมาเล่นด้วย อันไหนยากก็ผ่านไปก่อน แล้วค่อยเริ่มมาหัดทีหลัง (ไม่ควรทำเป็นตัวอย่างครับ ควรฝึกให้ได้ครับ)

เรียนจบชั้นมัธยม ก็มาเข้า หอการค้า ได้เข้าชมรมดนตรีหอการค้า ผมได้มีโอกาสพบคนวัยเดียวกับผมที่เล่นดนตรีได้อย่างมืออาชีพ ถ้าให้ยกตัวอย่าง ขอยกตัวอย่าง ชัด กับ ยอด วง Body Slam ครับ สองคนนี้จะเล่นคู่กันตลอดครับ ยอดฝีมือในการเล่นถือว่าอยู่ระดับต้นๆ ของชมรมครับ เวลาที่มาชมรม ผมชอบที่จะฟังเค้า improvise กับคนอื่นเสมอครับ (ส่วนชัดมาสาย) สิ่งที่ชมรมดนตรีหอการค้ามักจะทำคือ ถ้ามาถึงชมรมแล้วต้องมา improvise กันครับ ไม่ว่าจะอยู่วงเดียวกันหรือไม่ แต่ในเมือเป็นนักดนตรีก็ต้อง improvise กันให้เป็นครับ ช่วงเวลาว่างจากการ improvise ถ้ายอดไม่โดนแฟนนางแบบรบกวน ยอดจะนั่งซ้อมเทคนิคไปเรื่อยๆ


ถึงแม้ว่าจะเป็นเทคนิคที่เค้าเล่นประจำ แต่ก็จะซ้อมให้ได้คล่องขึ้นและเร็วขึ้นเสมอครับ ยอดเคยบอกว่า เทคนิคพวกนี้อย่าคิดว่าเล่นได้แล้วจะได้ตลอด ถ้าไม่ซ้อมให้อยู่มือ ไม่ได้เล่นวันนึง มันก็ไม่เหมือนเดิม ถ้าไม่เหมือนเดิมมากๆ มันหมายถึงเสียทักษะในเทคนิคนั้นๆ ไป แล้วสุดท้ายจะไม่มีใครฟังเราเล่น

เทคนิคที่ผมเห็นเค้าซ้อมบ่อยๆ คือ Sweep และ Harmonic ครับ
Sweep :

Harmonic :

แต่เทคนิคในระดับสูง ทางยอดกลับไม่ค่อยมีโอกาสได้ใช้ตอนแสดงจริงเท่าไหร ก็ถือว่าน่าเสียดายที่ไม่ค่อยได้อวดสู่สายตาครับ
ส่วนชัด (จริงๆ ต้องเรียกพี่ชัด เพราะเค้าอายุเยอะสุดในชมรมในยุคนั้น)


ชัดเค้าจะมีฝีมือการตีกลองแบบคมๆ เท่ๆ จนเป็นไอดอลของน้องๆ รุ่นใหม่ครับ Groove ของชัด เสียงชัดเจนลูกเล่นมีเอกลักษณ์ เทคนิคในสมัยอยู่ชมรมกับตอนนี้ผมว่า ไม่ได้แตกต่างกันมาก แต่ประสบการณ์ในการแสดงทำให้เค้าชัดเจนขึ้นครับ ชัดในเวลาที่ไม่ได้อยู่หลังกลอง ชัดจะหยิบไม้กลองมาซ้อมเคาะสมุดหน้าเหลืองเสมอครับ ดูเป็นการซ้อมที่เรียนง่ายมาก แต่ชัดมักจะสอนน้องๆ มือกลองเสมอว่า การตีกลองที่ดีไม่ได้มาจากเทคนิคฉูดฉาดแบที่เห็น แต่มันมาจากพื้นฐานที่ดี ที่มั่นคง กลางช้าหรือเร็วไปเซี่ยววินาที วงทั้งวงก็ต้องเปลี่ยนจังหวะตามหมด เพราะฉะนั้นเป็นมือกลองห้ามพลาด ถ้า Timing ในใจมันไม่ไปพร้อมกับข้อมือ จะเล่นเทคนิคอะไรมันก็พลาดหมด กลองพลาดหมายถึงวงพลาด จากประเด็นนี้ทำให้เวลามีรุ่นน้องมาขอให้ชัดสอนกลองให้ ชัดจะบังคับให้น้องๆ มานั่งเคาะสมุดตลอดครับ แต่พอการเรียนมันดุไม่ฉูดฉาด และน้องๆ ไม่เข้าใจเลยทำให้น้องๆ ไม่ค่อยมาขอให้ชัดสอนต่อครับ แต่ถ้าใครที่ไปชมรมช่วงเย็น ก็มักจะเห็นชัดนั่งเคาะสมุดอยู่คนเดียวเสมอครับ

ต่อมา กวิน (ขอเรียกชื่อจริงแทนชื่อเล่นนะครับ เพราะเรียกแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ) นักร้องนำวง Bedroom Audio


ตอนแรกเค้าเริ่มจากเป็นมือกีตาร์ก่อนนะครับ ก่อนที่จะมาเป็นนักร้อง กวิ่นเป็นคนมีความตั้งใจเรื่องดนตรีสูง สมัยเด็กๆ กวินอาจเล่นกีตาร์ไม่โดดเด่น เนื่องด้วยรูปร่างและหน้าตา แต่ตอนนี้ฝีมือทำให้เค้าโดดเด่นมากครับ การร้องเพลงไม่ใช่ว่าแค่ร้องให้ตรงโน้ต แต่ทุกการร้องต้องเป็นเสียงที่สม่ำเสมอไม่ตกไม่ฟุ้ง แต่ที่กวินต้องหัดเพิ่มนอกจากการร้องเพลง คือ acting การเป็นนักร้องนำของวง มาดต้องดี การฝึกการวางท่า แม้กระทั้งการจับไมค์ต้องดูดี ถ้าใช้ความเคยชิน ก็จะเผลอจับไมค์ท่านักร้องสุนทราพร เพราะฉะนั้นกวินเลยต้องซ้อมให้กลายเป็นนิสัย

เป้ วงเคลิ้ม เป้เป็นอีกคนนึงที่ผมเคยได้เล่นดนตรีด้วยครับ เป้เป็นคนมีความตั้งใจสูง และมีความมุ่งมั่นในเรื่องดนตรีที่ไม่เคยลดลง เป็เป็นคนที่ซ้อมหนักกว่าเพื่อน ยิ่งอยู่วงเคลิ้มต้องซ้อมทั้งร้องและกีตาร์



กับวงสองวงแรกแม้จะไม่ประสบความสำเร็จแต่เป้ก็ไม่เคยทอดทิ้งดนตรีครับ แม้ว่าช่วงที่ออกจากสองวงแรกจะยังว่างงานทางดนตรี แต่เป้ก็ไม่เคยหยุดซ้อมดนตรีครับ
ตอนนี้นอกจากวงการดนตรีแล้ว เป้ต้องดูแลกิจการดีลเลอร์เครื่องดื่มให้ที่บ้านและมีกิจการค่ายมวยที่เปิดคู่กับบีม เป็เป็นคนที่สามารถจัดการชีวิตการเป็นนักดนตรีและเจ้าของธุรกิจได้อย่างยอดเยี่ยมครับ

บิ้ก ศรุต วง  Soul After Six เริ่มต้นที่การเป็นนักดนตรี แต่ได้ดีเพราะงานแสดง


บิ้กที่ผมรู้จักเดิมเป็นคนเงียบๆ คุยเฮฮาได้ แต่จะไม่โดดเด่น (มีหลายคนบอกว่า คนที่เล่น Bass มักจะเงียบเก็บตัว) บิ้กทำหน้าทีนักดนตรีได้อย่างดี เสมอต้นเสมอปลายครับ แต่ด้วยหน้าตาและรูปร่างทำให้บิ้กสามารถทำงานสายอาชีพนักแสดงได้เป็นอย่างดีครับ เล่นดนตรีกัหัดต้องฝึกซ้อม นักดนตรีจะเล่นดนตรีตามความรู้สึกและแสดงออกมาฝ่านเครื่องดนตรี แต่การเป็นนักแสดงต้องส่งผ่านความรู้สึกออกมาทางสายตาและท่าทาง นักดนตรีหลายๆ คนอาจดูโดดเด่นบนเวที แต่ก็ไม่สามารถฉายแสงได้ในมุมกล้องละครโทรทัศน์ เพราะฉะนั้นการเข้าอบรมเรื่องการแสดงจึงเป็นสิ่งที่บิ้กต้องทำและเรียนรู้ ในช่วงแรกที่งาน concert งานแสดงตามที่ต่างๆ แน่น แต่บิ้กก็ไม่เคยโดดเรียนหรือเลี่ยงเข้ารับการอบรมการแสดงเลยครับ การซ้อมบทและสีหน้า ซ้ำๆเดิมๆ กับบทพูดเพียงไม่กี่ประโยค ซ้ำ เป็นวันๆ มันไม่ได้ทำให้บิ้กย่อท้อเลยครับ บิ้กเคยบอกว่า งานแสดงกับงานดนตรี ยิ่งซ้อมมันก็ยิ่งได้กับตัวเอง คนเราที่เป็นนักดนตรีไม่ได้ซ้อมวันนึง มือมันก็ลืมฟีลลิ่ง เราก็ต้องซ้อมให้มือและร่างกายมันไม่ลืม moment ของอารมณ์ในเพลงแต่ละเพลง ส่วนงานแสดงถ้าเราไม่ฝึกให้ชินเราก็จะไม่สามารถส่งผ่านความสุขและความรู้สึกให้คนดูได้ และยิ่งทำงานหนักก็ต้องดูแลสุขภาพร่างกายให้ดูดี ถ้าเป็นนักดนตรีอย่างเดียว แก่ไปแล้วอ้วน ยังไงก็มีคนฟังเพลงของเรา แต่ถ้านักแสดงถ้าดูไม่ดีก็ไม่มีใครมาดูเรา

คนสุดท้ายที่ผมจะบรรยายถึง คือน้องเบิร์ด เอกชัย แชมป์กีตาร์คล่สสิกของโลกครับ



น้องคนนี้ผมติดต่อตามงานมาระยะนึงครับ ตั้งแต่ที่มีข่าวว่าเครื่องดื่มเจ้านึงสนับสนุนน้องเค้าเพราะเห็นแวว จนผมมีโอกาสได้เจอตัวจริงครับ
กระทู้ที่ผมเขียนถึงน้องเบิร์ด < http://pantip.com/topic/33086287 >
หลายคนคงพอที่จะทราบกันแล้วว่าน้องคนนี้ เค้ากำลังจะมีงานแสดงในวันเสาร์ที่ 7 กพ นี้ที่ GMM Live/ Central World ก่อนที่จะไปออก World tour 50ประเทศทั่วโลก
ข้อมูลงานแสดง : http://www.thaiticketmajor.com/concert/concert-detail.php?sid=2709
บัตรใกล้หมดแล้วครับ ผมซื้อบัตร 4,000 ครับ พอมีเหลือ


แต่สิ่งที่ผมจะเขียนเล่าคือ ทุกคนทราบดีว่า การได้มาซึ่งรางวัลระดับโลกนั้น การซ้อมและซ้อมอย่างเดียวคงเป็นได้ยาก แต่การใส่หัวใจไปในสิ่งที่ทำ ที่เรียกว่า “อาชีพนักดนตรี” นั้นเป็นสิ่งที่สำคัญ ถ้าเราไม่ได้รักในสิ่งที่ทำ หรืออาชีพที่กำลังเป็นอยู่นั้น ก็คงไม่สามารถก้าวไปสู่ในสิ่งที่ตั้งเป้าไว้ได้ครับ

มีบางสิ่งที่ที่ศิลปิน (ใกล้ตัว) รุ่นใหม่ ทั้ง 6ท่าน มีเหมือนกันคือ
ความรักในอาชีพ ความมุ่งมั่นในเป้าหมาย ความขยันที่ไม่ละลด และ ความตั้งใจที่แน่วแน่ ครับ

การที่จะประสบความสำเร็จในวงการบันเทิงได้ ไม่ได้ ได้มาง่ายๆเพียงเพราะหน้าตา แต่ความสามารถที่ได้มาด้วยการฝึกฝนมันเป็นสิ่งที่จำเป็นครับ รูปร่างหน้าตาเดินเข้าคลีนิคไปปรับเปลี่ยนได้ง่าย มีเงินแต่แค่ทนเจ็บตัว แต่การมีฝีมือในด้านงานแสดงงานดนตรีมันมาจากการฝึกฝนอย่างไม่ย่อท้อ
อุปสรรคในวงการบันเทิงไม่ได้มีแค่คู่แข่งหรือคนในสายอาชีพเดียวกัน แต่อุปสรรคมันมักจะมาพร้อมกับโอกาส ชื่อเสียง เงินทอง และ อัตตา ครับ เมื่อเราคิดว่าดังแล้ว เลยไม่ต้องตั้งใจฝึกฝนฝึกซ้อม ตัวเราก็อยู่ในวงการยาก เพราะทุกวันนี้มีดาราเกิดใหม่หน้าตาดีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ครับ ส่วนดาราศิลปินนักร้องที่อยู่ได้ถึงทุกวันนี้ ก็อยู่ได้ด้วยฝีมือครับ ไม่มีความสำเร็จที่ยั่งยืนใด ได้มาด้วยหน้าตาและความสบายอย่างฟลุคๆ ครับ

น้องๆ ที่คิดจะก้าวเข้าสู่วงการบันเทิง ผมอยากบอกว่าเบื้องหลังมันไม่ได้สวยงามและง่ายอย่างภาพที่เห็นตามสื่อต่างๆ ครับ
=================================

ปล สำหรับกระทู้รีวิว BRZ ที่ผมติดเอาไว้ ตอนนี้ใกล้เสร็จแล้วครับ แต่คงมีแนว Drama น้อยใจหลังจากที่เห็นมันลดราคาแบบทำร้ายจิตใจ 500,000บาท T T
Link : http://pantip.com/topic/32420946