ต่อจากตอนที่แล้วที่มีคนส่งแฟกซ์ก่อกวนมาที่ห้องพักครูเรื่องอาจารย์คิริยะ (อาจารย์ที่ปรึกษาประจำกลุ่มกิจกรรมวรรณกรรม) ลวนลามเด็ก


เอาหน้าอาจารย์คิริยะมาลงเผื่อใครลืมหน้าไปแล้ว




อาจารย์ทุกคนรวมทั้งคนพี่ตกใจกับข้อความในแฟกซ์มาก ตอนนั้นอาจารย์คิริยะก็เดินเข้ามาในห้องพักครูพอดี ก็งงว่ามาจับกลุ่มทำอะไรกัน แต่พอได้เห็นใบแฟกซ์ที่เพื่อนอาจารย์เอามาให้ดูก็ยิ้มเยาะ แล้วฉีกใบแฟกซ์ทิ้งดื้อๆ แล้วหันไปถามเพื่อนอาจารย์ว่าเชื่อข้อความก่อกวนพรรค์นี้ด้วยเหรอ เล่นเอาอาจารย์คนอื่นๆ ถึงกับหน้าเสียกันหมด

ระหว่างนั้นก็มีโทรศัพท์มาจากอาจารย์ใหญ่เรียกให้อาจารย์คิริยะไปพบด่วน เพราะเห็นว่ามีคนแฟกซ์ข้อความเดียวกันไปถึงห้องพักครูตึกอื่นด้วย อาจารย์คิริยะเลยต้องไปพบอาจารย์ใหญ่ และไม่ได้เข้าสอนวิชาวรรณกรรมร่วมสมัยที่ห้องเรียนพระเอกในวันนั้น

ระหว่างนั้น พระเอกก็ไปได้ยินอาจารย์คนอื่นแอบคุยกันเรื่องแฟกซ์ก่อกวน เรื่องอาจารย์คิริยะโดนอาจารย์ใหญ่เรียกไปพบ รวมถึงความจริงที่ว่าก่อนจะมาสอนที่โรงเรียนนี้นั้น อ.คิริยะเคยโดนไล่ออกจากโรงเรียนเก่าที่เคยสอนอยู่เพราะไปทำนักเรียนท้องเข้า พระเอกตกใจมาก นั่งคิดโน่นคิดนี่หน้าดำคร่ำเครียดไปจนเย็น ถึงลากขาไปที่ห้องของกลุ่มกิจกรรมแบบหมดแรง

ไปถึงก็เจอสาวหวานหัวหน้ากลุ่มกิจกรรมนั่งอยู่คนเดียว ก็เลยมานั่งคุยกัน คุยไปคุยมาก็มาออกเรื่องนิยายที่พระเอกแต่งที่หัวหน้ากลุ่มยืมไปอ่านช่วงปิดเทอม (เรื่องความรักระหว่างครูกับอาจารย์เรื่องเดียวกับที่เคยให้คนพี่อ่านนั่นแหละ) และบอกว่าเข้าใจความรู้สึกของตัวเอกในนิยายที่ไปชอบอาจารย์เป็นอย่างดีเลย และถามพระเอกว่าเคยชอบอาจารย์มาก่อนเหรอ เล่นเอาพระเอกลนลานแทบไปไม่เป็นเพราะโดนถามแทงใจดำเข้า (เพราะตัวเองกำลังแอบคบกับคนพี่แบบลับๆ ด้วยนั่นแหละ) ลงเอยเลยหันไปถามหัวหน้ากลุ่มกิจกรรมกลับว่าแล้วตัวเธอล่ะเคยแอบรักอาจารย์มาก่อนรึเปล่า เห็นเมื่อกี้บอกว่าเข้าใจนี่นา

ปรากฏว่าน้องหัวหน้ากลุ่มถึงกับสะอึก โบกไม้โบกมือปฏิเสธเป็นพัลวันว่าไม่จริง เธอไม่เคยมีประสบการณ์แบบนั้นหรอก โดยขณะพูดก็เบือนสายตาหลบตาพระเอกไปอีกทางหนึ่ง พระเอกเห็นหัวหน้ากลุ่มออกอาการพิรุธแบบนั้นก็สงสัย แล้วก็นึกไปถึงเหตุการณ์ตอนครั้งแรกที่เจอกัน (ที่พระเอกเห็นอ.คิริยะโน้มตัวทำท่าเหมือนกำลับจูบหัวหน้ากลุ่มในห้องสมุด แล้วอ.คิริยะแก้ตัวให้ว่าช่วยดูผงเข้าตาต่างหาก) ว่าจากมุมมองสายตาตัวเองในตอนนั้น ดูยังไงก็เห็นว่าทั้งสองคนกำลังจูบกันอยู่ชัดๆ

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดทำให้พระเอกเริ่มสงสัยถึงอดีตของอ.คิริยะว่ามีเรื่องแบบนั้นจริงหรือเปล่า




หลังจากนั้น พระเอกก็แวะมาหาคนพี่ที่อพาร์ทเมนท์อย่างเคย (โกหกที่บ้านว่าไปเที่ยวกับเพื่อน) ระหว่างนั่งรอคนพี่ทำกับข้าวอยู่นั้น พระเอกก็ถามถึงเรื่องอ.คิริยะว่าเป็นไงบ้าง ทีแรกคนพี่กลบเกลื่อนบอกว่าไม่เป็นไร แต่พอพระเอกบอกว่าตัวเองรู้เรื่องทั้งหมดแล้วก็หน้าเสียพูดอะไรไม่ออก พระเอกก็บ่นๆ เป็นห่วงอ.คิริยะว่าถ้าเรื่องนั้นเป็นความจริงแล้วเกิดมีปัญหาขึ้นมาจะโดนอะไรบ้างนะ คนพี่ก็เงียบไปนิดหนึ่งแล้วบอกว่าไม่รู้เหมือนกัน แต่เธอก็เคยได้ยินมาว่าสมัยก่อนก่อนที่ตัวเองจะเข้ามาสอนที่นี่เคยมีอาจารย์คนหนึ่งคบเป็นแฟนกับนักเรียน แต่พ่อแม่นักเรียนรู้เรื่องเข้า อาจารย์คนนั้นเลยโดนไล่ออกจากงานไปเลย

เล่าจบ คนพี่ก็บอกต่อว่า ตอนที่รู้ข่าวว่ามีแฟกซ์ก่อกวนส่งมาและรู้ว่าข้อความในแฟกซ์คืออะไรนั้น ตัวเธอกลัวมากเลยว่าถ้าความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับพระเอกถูกเปิดโปงจนส่งผลกระทบต่ออนาคตของพระเอกขึ้นมาจะเป็นยังไง ดังนั้นพอได้รู้ว่าแฟกซ์นั้นไม่ได้พูดถึงเรื่องตัวเองกับพระเอกถึงได้โล่งใจมาก

ฝ่ายพระเอกได้ยินดังนั้นก็ลุกขึ้นไปโอบเอวคนพี่จากข้างหลัง แล้วบอกว่าตัวเองจะไม่ทำให้คนพี่ต้องกังวลใจเด็ดขาด เขาดีใจที่คนพี่ห่วงเขา แต่ตัวเขาเองห่วงคนพี่มากกว่าถ้าเกิดความสัมพันธ์ถูกเปิดโปงขึ้นมาจริงๆ

"ดังนั้นเรื่องนี้ขอให้เก็บเป็นความลับระหว่างเรานะครับ"

ว่าจบก็ประกบปากจูบกันอย่างดูดดื่มแทนคำสัญญาว่าจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไว้




กำลังเคลิ้มหลังจูบกันเสร็จอยู่ดีๆ พระเอกก็ได้กลิ่นอะไรไหม้ๆ เลยบอกคนพี่ คนพี่หันไปดูก็พบว่าตุ๋นไก่ในหม้อไหม้หมดแล้วเพราะตั้งไฟผิด เย็นนั้นทั้งคู่เลยต้องกินบะหมี่กระป๋องเป็นอาหารเย็นด้วยประการฉะนี้







หวานกันดีจริงแฮะพระเอกกับคนพี่นี่ จุ๊บกันแบบดูดดื่มติดกันสองตอนเลยทีเดียว

ว่าแต่ชักเสียวไส้เรื่องอาจารย์กับน้องหัวหน้ากลุ่มกิจกรรมแล้วแฮะว่าตกลงมีซัมธิงอะไรกันจริงรึเปล่า...ถึงเรื่องของอาจารย์จะแอบสงสัยนิดๆ ว่าที่โดนไล่ออกนั่นน่าจะมาจากความเข้าใจผิดก็เถอะ

ยังไงก็รอดูตอนต่อไปละครับ