คือดิฉันต้องบอกไว้ก่อนนะคะ ว่าดิฉันไม่ได้เข้าข้างตัวเองแม้สักนิดเดียว ตอนนี้ฉันทำงานอยู่ ชลประทาน แห่งหนึ่ง เป็นลูกจ้างชั่วคราว และกำลังจะเรียนต่อ ปวส. ทีแรกฉันไม่คิดที่จะมาทำงานที่นี่เลย เพราะใจไม่รัก แต่เพราะคำยุยงของแฟนเลยเลยลองเข้ามาสอบดู แต่ดันสอบได้ เลยเข้ามาทำงานเพื่อหาประสบการณ์ดู ดิฉันเป็นคนตั้งใจทำงานค่ะ เมื่องานมีก็รีบทำให้เสร็จ แต่ทีนี้คนที่ทำงานที่เดียวกับดิฉัน อยู่ฝ่ายเดียวกัน ชอบพูดว่า งานดิฉันนั้นเอาไว้ทำตอนโอทีก็ได้ไม่รีบ แต่ดิฉันก็ทำงานตัวเองต่อค่ะไม่สนใจ ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เวลาพี่เขามีงาน เขาจะให้ฉันทำช่วย โดยที่เขาจะบอกว่า ทำช่วยพี่หน่อยตัวนี้ ตัวนั้น ดิฉันก็ทำช่วย เดินเอกสารตั้งแต่เช้า -เย็น เดินจนปวดขา เดินขาลากก็ทำมาแล้วค่ะ แม้ว่าเงินเดือน เดือนนึงจะแค่ 6000 ก็ตาม แต่ทีนี้ดันเอาเรื่องของดิฉันเนี้ย ไปพูดให้พี่อีกคนนึง ฟังว่า อย่าทำเลียนแบบดิฉัน ที่ทำงานแต่ของตัวเอง ไม่เคยไปถามคนอื่นว่ามีงานให้ทำไหม ดูสิคะเพื่อน ดิฉันโกรธจนหน้าแดง แล้วงานที่เมิงเอามาให้ตรูทำเนี้ย กูไม่ช่วยเมิงตรงไหน แต่งานดิฉันพี่คนนั้นไม่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยเลยคะ ส่วนคนอื่นตัวพี่คยนี้ไม่ว่านะคะ ว่าแต่ดิฉันคนเดียว (ขอบรรยายยาวหน่อยนะคะ) ใครว่างานข้าราชการดี ถ้าคิดจะไปเป็นแค่ ลูกจ้างชั่วคราว อย่าไปทำเลยคะ เหมือน....ข้า ยังไงไม่รู้ แล้วเพื่อน ๆ คิดว่าเราควรจะออกดีไหม ขอบคุณสำหรับคำติ ชมคะ
ทำงานไม่มีความสุขเลย งานที่ว่ามั่นคง จะลาออกดี หรือไม่ลาออก