ชอบใครให้รีบบอก?

นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าไม่สนุกหรือผิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยเรื่องราวมันมีอยู่ว่า ช่วงนั้นเป็นช่วงกีฬาสีและเราก็ลงแข่งกีฬาชนิดหนึ่งทั้งที่เล่นกีฬานั้นไม่เป็น เพราะคนมันขาด ตอนแรกเรากลัวสีนึงมากๆเลย พวกพี่เค้าเล่นเก่งมาก แตกต่างจากเราที่ไม่รู้แม้กระทั่งกติกาของกีฬานั้น และเราก็ต้องแข่งกับพี่เค้า ตอนที่รู้นะคือกลัวมาก พวกพี่เค้าเล่นเก่งจริงๆ แล้วพอวันแข่งมาถึง ตอนแรกเราเริ่มโล่งใจ เพราะเข้าใจว่าตำแหน่งที่พี่คนนี้เล่นไม่เกี่ยวกับเรา พอกรรมการเรียดเช็กชื่อแล้วก็สวมเสื้อตำแหน่งที่จะเล่น เราก็แอบมองว่าใครเล่นเป็นตำแน่งอะไร แล้วสายตาก็ไปเจอพี่เค้าที่เล่นเป็นตำแหน่งที่เราต้องกัน เราตกใจมากแทบจะร้องไห้เข่าแทบทรุด คิดว่าพี่เค้าต้องน่ากลัวมากแน่ๆ และการแข่งขันก็เริ่มขึ้น เรารีบออกตัวบอกพี่เค้าก่อนเลยว่า พี่หนูเล่นไม่เป็นนะจริงๆเลย พี่เค้าก็ตอบว่า จริงอ่ะ งั้นค่อยๆเล่นก็ได้ พี่เค้าใจดีมากกก บอกด้วยว่าเราต้องทำหน้าที่อะไร วิ่งไปได้ถึงเขตไหน พอเราจะเลยเขตพี่เค้าก็ห้ามทัน555ตลอดการแข่งขันเราขอโทษพี่เค้าตลอดเลย ทั้งชนบ้าง ข่วนบ้าง พี่เค้าก็น่ารักนะก็ขอโทษเราตลอดเหมือนกัน และที่น่าช็อคคือพี่เค้ารู้จักชื่อเราด้วย ตอนนั้นเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย พี่เค้าเอาศอกมาโดนหน้าเรา ก็ขอโทษเราแล้วพูดชื่อด้วย คือวิ้งเลยตอนนั้น แล้วต่อจากนั้นมาเราก็รู้จักพี่เค้า ทักกันบ้างเวลาเจอกัน เออพี่เค้าก็น่ารักดี ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด เวลาทักกันก็ไม่รู้นะ แต่เราก็เออรู้สึกดีอ่ะที่ได้พูดได้คุยกัน พี่เค้าเป็นพี่ที่ดีมากๆเลย ที่เรารู้สึกแบบนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่ามันคืออะไร ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ร้องเพลงได้ทั้งวันเลย นี่เราคิดกับพี่เค้าแค่พี่น้อง หรืออะไรกันแน่ เราควรไปบอกพี่เค้าดีไหมอ่าาา