สละชีพ เป็นไง พอแพ้ นิสัยแท้จริงโผล่

ดีแล้ว  แพ้เพราะพวกเอ็งเจออีกทีมที่มันดีกว่า
ดีกว่าชนะเพราะเจอแต่ทีมอ่อน

ส่วนพวกกองเชียร์ก็สารพัดแหละ
มีทั้งอวยไม่ลืมหูลืมตา
มีทั้งดีก็ชม ห่วยก็ด่า
มีทั้งด่ามันลูกเดียว
มีทั้งพวกกรอกหูคนอื่นทุกวันว่าไอ้ทีมนี้มันกระจอก  เป็นได้แค่แชมป์ถ้วยหมูอาเซี่ยน
มีทั้งพวกที่พยายามเหลือเกินที่จะบอกว่าพวกเอ็งมันก็ได้แค่นี้แหละ  อย่าสะเออะคิดอะไรใหญ่โต

แต่พวกเอ็งจะดีจะแย่มันไม่ได้อยู่ที่ปากคนพวกนั้น  มันอยู่ที่ตัวพวกเอ็ง
ถ้าแพ้แล้วบอกตัวเองว่า เออ ไอ้เรามันเก่งแค่ในอาเซี่ยนจริงๆด้วย  อย่าไปหวังอะไรมากกว่านี้เลย  ก็แล้วแต่พวกเอ็งละกัน
แต่ถ้าแพ้แล้วเอ็งเก็บไปเป็นบทเรียน เพื่อวันหน้าจะกลับมาดีกว่านี้ให้ได้   มันก็แล้วแต่พวกเอ็งอีกเหมือนกัน

แมทช์นี้แพ้เละ   พวกเอ็งจะมองว่าเป็นแมทช์ที่ทำให้ตัวเองและคนไทยตาสว่างก็ได้  แล้วแต่เอ็ง
แต่ถ้าจะมองว่านี่คือโอกาสดีที่ได้เจอคนเก่งๆ   แพ้เละนี่ยิ่งแสดงว่าได้เล่นกะคนเก่งที่เต็มที่กะเรา
เอ็งจะมองแบบไหนก็แล้วต่ละกัน  จะมองแบบคนขี้แพ้หรือแบบคนอยากเก่งอยากเอาดีให้ได้ก็แล้วแต่ล่ะ

คนเก่งมันก็ห่วยมาก่อนทั้งนั้น  


ปล.ส่วนพวกที่หมั่นไส้เอ็ง  จริงๆแล้วเค้าหมั่นไส้พวกอวยเอ็งมากกว่า
แต่เค้าเลยลามมาหมั่นไส้พวกเอ็งไปด้วย   ฟังดูมันไม่ยุติธรรมใช่มั้ย
พวกเอ็งก็ทำหน้าที่นักบอลของพวกเอ็ง  มีแพ้มีชนะ   มีเล่นดี มีเล่นห่วย
แต่อยู่ดีๆก็มีคนมาหมั่นไส้พวกเอ็ง   มนุษย์มันก็เป็นอย่างนี้แหละ