เข้าเรื่องเลยครับ..
ผมรู้จักกับน้องคนนึงเพราะว่าที่ทำงานเราใกล้กัน ผมเจอน้องที่ MRT ทุกๆเช้าครับ
น้องน่ารักมากๆเลยครับ ยิ้มเก่ง ผมเจอน้องทุกวันจนมาวันที่ 7 ผมเลยตัดสินใจขอเบอร์น้อง
แต่น้องไม่ให้เบอร์ผม... น้องให้ไลน์มาแทน จากนั้นผมก็คุยกับน้องทุกวันครับ
โดยที่ผมจะเป็นฝ่ายทักไปก่อนทุกเช้า ผมคอยถามไถ่สารทุกข์สุขดิบน้องทุกวัน
โทรหากันบ้าง กินข้าวหรือยัง วันนี้ทำอะไร กลับบ้านหรือยัง ทำอะไรอยู่... ทำนองนี้ครับ น้องก็คุยกับผมแบบน่ารักๆ
ตามสไตล์เด็กผู้หญิงโลกสดใส ขี้อ้อน ขี้เอาใจมาตลอด
เคยไปทานข้าวด้วยกัน 2-3 ครั้ง เวลาน้องทำอะไรน้องชอบชวนผมเสมอ แต่ผมไม่กล้าไปครับ
ช่วงหลังผมต้องปิดงบประมาน งานผมยุ่งมากจนแทบจะไม่ค่อยได้คุยกับน้อง แต่น้องก็ทักผมมาเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
มีช่วงหนึ่งที่น้องดูเครียดๆเรื่องงาน (งานของน้องค่อนข้างจุกจิกมากครับ มักจะบ่นกับผมว่าเครียดเสมอ) น้องเลยไม่ค่อยได้ทักผมมา
จนเมื่อคืนก่อน ... น้องถามผมว่าทำไมผมไม่ค่อยคุยกับน้องเหมือนแต่ก่อน ผมเลยบอกไปว่างานยุ่งมาก
น้องเลยบอกผมว่าจะไม่ทักผม จะรอให้ผมทักไปเอง เหตุการณ์ปรกติมาจนถึงเมื่อสักพักครับ...
น้องบอกผมว่าจะขอหยุดติดต่อผมไปก่อนช่วงนี้ เพราะน้องชอบผม แต่คิดว่าผมคงไม่ชอบน้องเค้า
(ซึ่งจริงๆผมหลงรักน้องเค้าไปแล้วครับ ผมไม่กล้าบอกเพราะคิดว่ามันเร็วเกินไป กลัวน้องคิดว่าผมจะไปหลอกเค้า)
เค้าเลยขอหยุดคุยกับผมแค่นี้แล้วจะพยายามคิดกับผมเป็นพี่ชาย เพราะน้องยังอยากคุยกับผมเหมือนเดิม
น้องกลัวผมไม่คุยกับน้องอีก แล้วผมจะหายไปเลย น้องบอกว่าไม่อยากเห็นผมเดินจากไป
ผมกลัวน้องคิดมากครับ...ผมเป็นห่วงความรู้สึกน้อง ผมเลยยอมที่จะถอยออกมาจากน้องเค้าครับ
(ทั้งๆที่ผมน้ำตาตกในเลย ไม่มีสมาธิทำงานเลย T T)
ทุกท่านช่วยบอกผมทีเถอะครับว่าน้องเค้าคิดอะไรอยู่... แล้วผมควรจะทำยังไงต่อไปดีครับ
ขอบคุณล่วงหน้าเลยนะฮะ...
เธอขอหยุดคุยกับผม...ผมงงครับว่าเกิดอะไรขึ้น?
ผมรู้จักกับน้องคนนึงเพราะว่าที่ทำงานเราใกล้กัน ผมเจอน้องที่ MRT ทุกๆเช้าครับ
น้องน่ารักมากๆเลยครับ ยิ้มเก่ง ผมเจอน้องทุกวันจนมาวันที่ 7 ผมเลยตัดสินใจขอเบอร์น้อง
แต่น้องไม่ให้เบอร์ผม... น้องให้ไลน์มาแทน จากนั้นผมก็คุยกับน้องทุกวันครับ
โดยที่ผมจะเป็นฝ่ายทักไปก่อนทุกเช้า ผมคอยถามไถ่สารทุกข์สุขดิบน้องทุกวัน
โทรหากันบ้าง กินข้าวหรือยัง วันนี้ทำอะไร กลับบ้านหรือยัง ทำอะไรอยู่... ทำนองนี้ครับ น้องก็คุยกับผมแบบน่ารักๆ
ตามสไตล์เด็กผู้หญิงโลกสดใส ขี้อ้อน ขี้เอาใจมาตลอด
เคยไปทานข้าวด้วยกัน 2-3 ครั้ง เวลาน้องทำอะไรน้องชอบชวนผมเสมอ แต่ผมไม่กล้าไปครับ
ช่วงหลังผมต้องปิดงบประมาน งานผมยุ่งมากจนแทบจะไม่ค่อยได้คุยกับน้อง แต่น้องก็ทักผมมาเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
มีช่วงหนึ่งที่น้องดูเครียดๆเรื่องงาน (งานของน้องค่อนข้างจุกจิกมากครับ มักจะบ่นกับผมว่าเครียดเสมอ) น้องเลยไม่ค่อยได้ทักผมมา
จนเมื่อคืนก่อน ... น้องถามผมว่าทำไมผมไม่ค่อยคุยกับน้องเหมือนแต่ก่อน ผมเลยบอกไปว่างานยุ่งมาก
น้องเลยบอกผมว่าจะไม่ทักผม จะรอให้ผมทักไปเอง เหตุการณ์ปรกติมาจนถึงเมื่อสักพักครับ...
น้องบอกผมว่าจะขอหยุดติดต่อผมไปก่อนช่วงนี้ เพราะน้องชอบผม แต่คิดว่าผมคงไม่ชอบน้องเค้า
(ซึ่งจริงๆผมหลงรักน้องเค้าไปแล้วครับ ผมไม่กล้าบอกเพราะคิดว่ามันเร็วเกินไป กลัวน้องคิดว่าผมจะไปหลอกเค้า)
เค้าเลยขอหยุดคุยกับผมแค่นี้แล้วจะพยายามคิดกับผมเป็นพี่ชาย เพราะน้องยังอยากคุยกับผมเหมือนเดิม
น้องกลัวผมไม่คุยกับน้องอีก แล้วผมจะหายไปเลย น้องบอกว่าไม่อยากเห็นผมเดินจากไป
ผมกลัวน้องคิดมากครับ...ผมเป็นห่วงความรู้สึกน้อง ผมเลยยอมที่จะถอยออกมาจากน้องเค้าครับ
(ทั้งๆที่ผมน้ำตาตกในเลย ไม่มีสมาธิทำงานเลย T T)
ทุกท่านช่วยบอกผมทีเถอะครับว่าน้องเค้าคิดอะไรอยู่... แล้วผมควรจะทำยังไงต่อไปดีครับ
ขอบคุณล่วงหน้าเลยนะฮะ...