มนุษย์ไทย ผู้...กลวง แขวนลอย ว่างเปล่า
บางตอน...
โรแมนติไซส์ (Romanticized) ชนบท
คุณสมบัติสุดท้ายที่ผมจะหยิบยกมาเป็นเกณฑ์พื้นฐานชี้วัดความเป็น “มนุษย์ไทย” ก็คือ กลุ่มคนจำพวกนี้จะมีรสนิยมร่วมอยู่อย่าง คือ การวาดภาพชนบทให้มีความหอมหวานชวนฝัน (Romanticized ชนบท)
“มนุษย์ไทย” จำนวนไม่น้อย เป็นกลุ่มประชากรที่อาศัยอยู่ใน “ประเทศกรุงเทพฯ” โดยมีพื้นเพรากเหง้าอยู่ในต่างจังหวัด พวกเขาผ่านการศึกษาอย่างดี และก้าวเข้ามาแสวงโอกาสอาชีพที่ดีในประเทศกรุงเทพฯ
แต่ในป่าคอนกรีตเหล่านี้ การแข่งขันมีอยู่สูง และตัวตนของพวกเขาค่อยๆ พร่าเลือนลงเรื่อยๆ
ภาพเกี่ยวกับชนบทที่เขาจากมา ณ แห่งที่ยัง slow life “ต่อนยอน ต๊ะ ต่อนยอน” เป็นเงื่อนไขหนึ่งซึ่งหล่อเลี้ยงฝันหวานๆ ให้กับพวกเขายังยิ้มได้เมื่อนึกถึง และไม่ประสงค์ให้ภาพนั้นเปลี่ยนแปลงไป
ชนบทในฝันของ “มนุษย์ไทย” ยังคงต้องเป็นอยู่อย่างเดิม ล้าหลังเหมือนเดิม มีไว้เพื่อเป็นที่ตั้งของร้านกาแฟชิคๆ ให้พวกเขาไปเซลฟี่ พร้อมปรารภเบาๆ ว่า “ฉันอยากเป็นชาวนา” “บ้านนอกสบายกว่า” “ทำไร่ชาไร่กาแฟช่างสุขใจจริง” ฯลฯ
แต่นั่นก็เป็นเพียงคำกล่าวลอยๆ เหมือนกับที่เราอุทานว่า “
!” นั่นแหละครับ
“มนุษย์ไทย” ไม่ได้หมายความเช่นที่เขาปรารภจริงๆ เพราะอย่างที่บอกว่า พวกเขาจำนวนไม่น้อยมีพื้นเพภูมิลำเนาอยู่ต่างจังหวัด ถ้าบ้านนอกมันสบายกว่าอย่างเขาว่าจริง ทำไมไม่กลับไปทำนาเลี้ยงควายอยู่บ้าน?
นั่นก็เพราะ “มนุษย์ไทย” คงจินตนาการภาพตนเองลงไปฝัดข้าวแล้วผื่นขึ้นไม่ไหว
หรือนึกภาพตนเองลุกไปกรีดยางเวลาตีสาม ร้อนชื้น และยุงกัดไม่ออก
พวกเขานึกถึงเพียงภาพชนบทที่ปรากฏในแบบละครช่องสามเท่านั้น และยินดียิ่งที่จะคิดแค่เท่านั้น เพราะถ้ามากกว่านั้น มันจะทำลายฝันหวานลงไปเสียหมดจนอรรถรสไม่เหลือหลอ
“มนุษย์ไทย” ประสงค์จะให้ชนบทไม่เปลี่ยนแปลง ในแง่ที่รองรับฝันหวานดังกล่าว และรับใช้อาการอย่างเสพย์สมกับธรรม
ครั้งชั่วคราวช่วงหยุดยาวของพวกเขา
กับในแง่ที่ชีวิตในเมืองของพวกเขามีการแข่งขันกันสูงมาก จำต้องผ่านอาการล้มเหลว และพ่ายแพ้หลายครั้ง แต่ความล้าหลังของชนบทที่ยังคงอยู่จะเป็นตัวยืนยันกับ “มนุษย์ไทย” ที่มีพื้นเพจากแหล่งเหล่านั้นว่า “อย่างน้อยพวกเขาก็ได้ถีบตัวเองออกจากที่นั่นสำเร็จ และโงหัวขึ้นมามีชีวิตที่ดีกว่าได้”
ความสำคัญในการดำรงอยู่ของชนบทไทย เป็นความสำคัญในเชิงสภาพจิตวิทยา มันรับประกันตัวตนที่หล่อหลอมขึ้นของบรรดา “มนุษย์ไทย” และเป็นเรื่องแน่ๆ หากชนบทจะเปลี่ยนไป
พวกเขาจึงมักมีท่าทีไม่พอใจเท่าไหร่ หากคนชนบทจะโงหัวขึ้นมาซื้อรถยนต์ส่วนตัวได้ด้วยนโยบายของรัฐ หรือซื้อโทรศัพท์มือถือไว้ใช้ มีแท็บเลตแจก และทะเยอทะยานอยากจะร่ำรวยและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นตามแบบอย่างคนในเมือง
เพราะมันขัดกับภาพชนบทที่ควรจะเป็นอยู่อย่างเรียบง่าย พอเพียง และ “อ่อนน้อมสยบยอม” ตามมโนทัศน์ของพวกเขา
โดยอาทิตย์ ทรงกลด
ตอนแรก
http://fatonionline.com/index.php/news/detail/2470
ตอนสอง
http://fatonionline.com/index.php/news/detail/2474 
มนุษย์ไทย...มารดาแห่งมนุษย์ลุง มนุษย์ป้า
บางตอน...
โรแมนติไซส์ (Romanticized) ชนบท
คุณสมบัติสุดท้ายที่ผมจะหยิบยกมาเป็นเกณฑ์พื้นฐานชี้วัดความเป็น “มนุษย์ไทย” ก็คือ กลุ่มคนจำพวกนี้จะมีรสนิยมร่วมอยู่อย่าง คือ การวาดภาพชนบทให้มีความหอมหวานชวนฝัน (Romanticized ชนบท)
“มนุษย์ไทย” จำนวนไม่น้อย เป็นกลุ่มประชากรที่อาศัยอยู่ใน “ประเทศกรุงเทพฯ” โดยมีพื้นเพรากเหง้าอยู่ในต่างจังหวัด พวกเขาผ่านการศึกษาอย่างดี และก้าวเข้ามาแสวงโอกาสอาชีพที่ดีในประเทศกรุงเทพฯ
แต่ในป่าคอนกรีตเหล่านี้ การแข่งขันมีอยู่สูง และตัวตนของพวกเขาค่อยๆ พร่าเลือนลงเรื่อยๆ ภาพเกี่ยวกับชนบทที่เขาจากมา ณ แห่งที่ยัง slow life “ต่อนยอน ต๊ะ ต่อนยอน” เป็นเงื่อนไขหนึ่งซึ่งหล่อเลี้ยงฝันหวานๆ ให้กับพวกเขายังยิ้มได้เมื่อนึกถึง และไม่ประสงค์ให้ภาพนั้นเปลี่ยนแปลงไป
ชนบทในฝันของ “มนุษย์ไทย” ยังคงต้องเป็นอยู่อย่างเดิม ล้าหลังเหมือนเดิม มีไว้เพื่อเป็นที่ตั้งของร้านกาแฟชิคๆ ให้พวกเขาไปเซลฟี่ พร้อมปรารภเบาๆ ว่า “ฉันอยากเป็นชาวนา” “บ้านนอกสบายกว่า” “ทำไร่ชาไร่กาแฟช่างสุขใจจริง” ฯลฯ
แต่นั่นก็เป็นเพียงคำกล่าวลอยๆ เหมือนกับที่เราอุทานว่า “
“มนุษย์ไทย” ไม่ได้หมายความเช่นที่เขาปรารภจริงๆ เพราะอย่างที่บอกว่า พวกเขาจำนวนไม่น้อยมีพื้นเพภูมิลำเนาอยู่ต่างจังหวัด ถ้าบ้านนอกมันสบายกว่าอย่างเขาว่าจริง ทำไมไม่กลับไปทำนาเลี้ยงควายอยู่บ้าน?
นั่นก็เพราะ “มนุษย์ไทย” คงจินตนาการภาพตนเองลงไปฝัดข้าวแล้วผื่นขึ้นไม่ไหว
หรือนึกภาพตนเองลุกไปกรีดยางเวลาตีสาม ร้อนชื้น และยุงกัดไม่ออก
พวกเขานึกถึงเพียงภาพชนบทที่ปรากฏในแบบละครช่องสามเท่านั้น และยินดียิ่งที่จะคิดแค่เท่านั้น เพราะถ้ามากกว่านั้น มันจะทำลายฝันหวานลงไปเสียหมดจนอรรถรสไม่เหลือหลอ
“มนุษย์ไทย” ประสงค์จะให้ชนบทไม่เปลี่ยนแปลง ในแง่ที่รองรับฝันหวานดังกล่าว และรับใช้อาการอย่างเสพย์สมกับธรรม
กับในแง่ที่ชีวิตในเมืองของพวกเขามีการแข่งขันกันสูงมาก จำต้องผ่านอาการล้มเหลว และพ่ายแพ้หลายครั้ง แต่ความล้าหลังของชนบทที่ยังคงอยู่จะเป็นตัวยืนยันกับ “มนุษย์ไทย” ที่มีพื้นเพจากแหล่งเหล่านั้นว่า “อย่างน้อยพวกเขาก็ได้ถีบตัวเองออกจากที่นั่นสำเร็จ และโงหัวขึ้นมามีชีวิตที่ดีกว่าได้”
ความสำคัญในการดำรงอยู่ของชนบทไทย เป็นความสำคัญในเชิงสภาพจิตวิทยา มันรับประกันตัวตนที่หล่อหลอมขึ้นของบรรดา “มนุษย์ไทย” และเป็นเรื่องแน่ๆ หากชนบทจะเปลี่ยนไป
พวกเขาจึงมักมีท่าทีไม่พอใจเท่าไหร่ หากคนชนบทจะโงหัวขึ้นมาซื้อรถยนต์ส่วนตัวได้ด้วยนโยบายของรัฐ หรือซื้อโทรศัพท์มือถือไว้ใช้ มีแท็บเลตแจก และทะเยอทะยานอยากจะร่ำรวยและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นตามแบบอย่างคนในเมือง
เพราะมันขัดกับภาพชนบทที่ควรจะเป็นอยู่อย่างเรียบง่าย พอเพียง และ “อ่อนน้อมสยบยอม” ตามมโนทัศน์ของพวกเขา
โดยอาทิตย์ ทรงกลด
ตอนแรก
http://fatonionline.com/index.php/news/detail/2470
ตอนสอง
http://fatonionline.com/index.php/news/detail/2474