ลาก่อนหอมข้าว ลูกพ่อ..ถ้ามีโอกาสอีกครั้งพ่อจะดูแลลูกให้ดีกว่านี้

หลับเถิดหนาแก้วตาดวงใจ หลับให้สบายไม่นานคงพบกัน
จากไกลไม่ใช่ชั่วนิรันดร์ สักวันพ่อจะตามไปคุ้มครอง... "หอมข้าว"  ผมอยากจะเล่าเรื่องของผมเป็นอุทาหรณ์สำหรับคนที่สับสนกับการมีลูกครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนผมมาได้ 7 ปี ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมาผมทุกครั้งที่มีอะไรกัน ผมจะป้องกันตลอด แต่ช่วง 2 ปีหลังไม่ได้ป้องกัน เพราะผมคิดว่าผมเป็นหมัน เนื่องจาก ผมมีแฟนมาแล้ว 4 คนตั้งแต่สมัยปวช. ไม่เคยท้องเลย ทั้งที่ไม่ป้องกัน ผมจึงคิดว่าผมคงเป็นหมัน..เลยไม่ได้คิดอะไร..แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น แฟนผมบอกว่าประจำเดือนไม่มา อาทิตย์นึงแล้ว..แต่ผมก็ยังไม่แปลกใจ..เพราะปกติก็เคยเป็นแบบนี้ ผ่านไปไม่นานประจำเดือนก็มา..แต่ครั้งนี้เริ่มมีอาการเหมือนคนท้องมาก..ทำให้ผมตัดสินใจซื้อเครื่องตรวจมาตรวจ..แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจครับ..ลืมบอกไปผมมีผู้หญิงอีกคนทำงานที่เดียวกันครับ จะเรียกว่าแฟนเก่าก็ไม่เชิง..เพราะผมคบกับคนนี้ก่อนแฟนปัจจุบัน ซึ่งทั้งสองคนทำงานที่เดียวกันครับ..แต่ผมก็ยังไม่ได้บอกเลิกแฟนเก่าเพราะ สงสารเขาครับ เพราะเขาเป็นคนที่น่าสงสารมาก ซึ่งผมเป็นแฟนคนแรกของเขา ทำให้เขาไม่ยอมไปมีใครซักที..กลับมาเข้าเรื่องครับ ด้วยเหตุผลนี้ผมจึงไม่กล้าที่จะเปิดตัว หรือจะแต่งงานเพราะสงสารแฟนเก่า แต่แล้วสิ่งที่ผมกลัวก็ได้เกิดขึ้น แฟนผมส่งรูปที่ตรวจครรภ์เข้ามาใน Line ผมก็ดูว่าขึ้นสองขีด คืออะไรนะ...ก็หาข้อมูลจากเน็ต ตายแล้วกรรมท้อง..ตอนนั้นผมสับสนมาก ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ทั้งชีวิตยังไม่พร้อม ทั้งบ้าน ทั้งครอบครัวก็ยังไม่พร้อมเลย..ชวนเพื่อนไปกินเหล้า..จนเมาครับ จากนั้นก็คุยกับเพื่อนในเฟส ว่าผมไม่ได้รักผู้หญิงคนนี้ แต่เขาท้อง..ตอนนั้นผมรู้สึกสับสนมากครับ..แต่สิ่งที่แย่คือ ผมกำลังจะกลับบ้านหลังจากเที่ยวกับเพื่อนประมาณตี 2 แฟนผมส่งข้อความที่ผมคุยกับเพื่อนมาให้ดู กรรม ผมเคยไปเข้า Facebook  ในโทรศัพท์แฟนแล้วลืม Log out ทำให้เขาเห็น Inbox ที่ผมคุยกับเพื่อนว่าผมไม่ได้รักผู้หญิงคนนี้ ผมไม่พร้อมมีลูก งานนี้งานเข้าครับ ร้องไห้อยู่หลายวันเลย..ซึ่งผมก็สับสนมาก ใช้เวลาง้อเป็นอาทิตย์ครับถึงจะหายดี..แต่ถ้าพูดถึงเรื่องนี้ทีไรก็จะร้องไห้..ผ่านมา สองอาทิตย์เราจึงไปหาหมอ ซึ่งผมก็อยากให้แน่ใจว่าท้องจริง..หมอก็บอกว่าท้องจริง ได้ 2  เดือนแล้ว แต่ผมไม่ได้เข้าไปนะครับ...แฟนเข้าไปหาหมอคนเดียว หมอก็อัลตราซาว์ให้ดู ให้ฟังหัวใจเด็ก ซึ่งเต้นแล้ว เขามีขนาด 6 มิล แต่ข่าวร้ายคือ แฟนผมมีเนื้องอกทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ด้านหน้ามีขนาด 4 เซ็น ด้านหลัง 6 เซ็น หมอบอกว่าทำให้มีโอกาสแท้งสูงมาก เพราะเนื้องอกไปเบียดเขาเขาจะอยู่ลำบาก ฟังตอนแรกต้องขอบอกตามตรงครับว่า..กึ่งดีใจและเสียใจ แต่ก็ยังไม่รู้สึกอะไรมาก หมอบอกว่าต้องระวัง ถ้ามีเลือดออกต้องรีบมาหาหมอ ทีนี้ก็มาถึงเรื่องที่งานเข้าต่อมาครับ คือต้องจัดงานแต่งงานให้เร็วที่สุด เพราะถ้าพ่อแม่ฝ่ายหญิงรู้ว่าท้องก่อน งานเข้าผมแน่.. ผมจึงให้เขาคุยกับพ่อแม่ สุดท้ายก็ตกลงสินสอดได้ ประมาณ 500,000 บาท เล่นเอากลุ้มมากครับตอนนั้น แต่ก็โอเคครับจะแต่ง ต่อมาก็ตรวจเลือด ฝ่ายหญิงตรวจไม่ผ่านครับ ซึ่งถ้าผู้หญิงไม่ผ่านผู้ชายก็ต้องตรวจด้วย ซึ่งตอนนั้นผมห่วงเรื่องอื่น บอกไปตรวจทีหลังก็ได้หรอก ทำไมต้องรีบ ทำให้แฟนผมคิดว่าผมไม่สนใจลูก สนใจเรื่องอื่นมากกว่า ก็ร้องไห้อีก แต่จริง ๆ ผมก็จะไปตรวจครับ แต่ไม่อยากรีบมาก เอาจริง ๆ ก็คือสับสนอีกแหละครับ แต่หลังจากนั้น ผมก็เริ่มรู้สึกผูกพัน คุยกับแม่เด็ก คุยกับลูกอย่างมีความสุข แต่ก็ไม่ได้อยู่ด้วยตลอด เพราะแฟนกับผมยังไม่แต่งงานทำให้อยู่กันคนละที่ ผมก็จะไปหาตอนเลิกงาน ตอนดึกก็กลับ แต่ตอนนั้นไม่คิดอะไรครับ บางครั้งก็ไปต่างจังหวัดหลายวัน ก็เฉย  ๆ ไม่ได้คิดถึงเขา แต่ก็ตั้งชื่อว่าเขาน่าจะชื่อหอมข้าวนะ เพราะ แม่เขาเหมือนว่าต้องดมกลิ่นผมก่อนนอนถึงจะนอนหลับ เลยตั้งชื่อว่าหอม..แต่หอมอะไรดีนะ..เลยตั้งเป็นหอมข้าวละกัน และคืนก่อนจะเกิดเรื่อง..ผมก็ไปกินข้าวดูบอลกับเพื่อนไม่ได้อยู่กับแฟนครับ ผมบอกกับเพื่อนว่าผมจะแต่งงาน ผมมีลูกแล้วนะ มันเป็นความมั่นคง มั่นใจ ว่าผมดีใจที่มีเขามากครับ ซึ่งความรู้สึกเป็นคนละเรื่องกับตอนแรกที่รู้เลยครับว่ามีเขาและก็ กลับตอนเที่ยงคืน ก็หลับจนถึงเช้า ตอนกลับบ้านรู้สึกว่าหมาแถวบ้านหอนผิดปกติ แต่ก็ไม่ได้เอะใจ...แปดโมงเช้าแฟนโทรมาปลุกให้ไปทำงาน เสียงแปลก ๆ แต่ก็ไม่ได้ถาม..แล้วก็วางสายไป 11 โมงเช้าแฟนโทรมาบอกว่า เลือดออกมาก ผมตกใจเลยครับ ความรู้สึกสับสนว่าจะทำอย่างไรดี เขาจะอยู่ไหม กังวลมากครับ จากนั้นก็รีบพาไปหาหมอ ตอนขับรถ พยายามบ่นให้แฟนว่า ทำไมซักผ้า ทั้ง ๆ ก็รู้ว่าห้ามทำงานหนัก ลูกจะแท้ง ทำไมถึงไม่ระวัง พอไปถึงคลีนิค หมอให้กินน้ำครับเพื่อตรวจฉี่อีกรอบ แฟนผมเข้าไปในห้องได้ 10 นาที แล้วก็ร้องไห้ออกมาบอกกลับผมว่า เขาไม่อยู่แล้ว "ผมทั้งหูอื้อ น้ำตาไหล ร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใครครับ กอดกับแฟนกลางคลีนิค ในใจผมตอนนั้นได้แต่โทษตัวเองว่า ทำไมผมถึงไม่ดูแลเขาให้ดีกว่านี้ ถ้าวันนั้นผมไม่ไปดูบอลอยู่กับเขา ช่วยแฟนซักผ้า เรื่องนี้คงไม่เกิด ทำไมไม่อยู่ด้วยในทุกวัน ได้พูดคุยกับเขา ใช้เวลาให้เขามากกว่านี้  ผมพาแฟนไปขึ้นรถ แล้วไม่มีแรงขับรถครับ พอนึกถึงทีไร ก็ร้องไห้ กอดกันบนรถครับ ร้องเหมือนจะขาดใจ อยู่เกือบ 4 ชั่วโมงครับ เรื่องผ่านมาได้ 3  วันแล้วตอนนี้ผมยังนอนไม่หลับเลยครับ คิดถึงเขามาก ผมไม่คิดว่าผมจะรักเขาได้มากขนาดนี้ ทุก ๆครั้งที่เห็นรูปเขาน้ำตาไหลออกมาตลอด  อยากร้องเพลงให้เขาฟัง อยากพูดคุยกับเขา อยากกอดแม่กอดเขา อยากทำให้แฟนผมมีความสุข อยากใช้เวลากับเขาให้มากกว่านี้..ตอนนี้ผมต้องเข้มแข็ง เพราะแฟนผมตอนนี้คงรู้สึกแย่มาก คงแย่กว่าผมมาก เพราะเขาอายุก็ประมาณ 34  แล้วครับ ไม่รู้ว่าจะมีได้อีกไหม เขาจึงเสียใจมาก ผมก็อยากฝากเรื่องของผมให้เป็นอุทาหรณ์ให้กับคนที่กำลังสับสน และเห็นสิ่งอื่นสำคัญกว่าคนรอบข้างที่คุณอยู่ด้วย ตอนนี้ผมบอกแฟนเก่าไปเลย เพราะยังไงเขาก็เสียใจอยู่ดี ผมจะไม่แคร์คนอื่นมากกว่าคนที่อยู่ข้างผมอีกแล้ว ขอให้ใช้เวลากับเขาให้มากที่สุด เพราะเมื่อคุณเป็นเหมือนผม คุณจะไม่มีโอกาสอีกเลย ร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดก็ไม่มีทางได้เขาคืนมา...หลับเถิดหนาแก้วตาดวงใจ หลับให้สบายไม่นานคงพบกัน
จากไกลไม่ใช่ชั่วนิรันดร์ สักวันพ่อจะตามไปคุ้มครอง..."หอมข้าว ลูกพ่อ"