วันที่ 3 กุมภาฯ วันทหารผ่านศึก
พอดีว่าวันนี้ได้นั่งรถเมล์ติดกับทหารผ่านศึกโดยบังเอิญ เพราะสาวต่างด้าวเจ้ากรรมที่นั่งติดกันนี่กลิ่นตัวค่อนข้างแรงเลยจำต้องหาที่นั่งใหม่
เห็นมีที่ว่างใกล้ๆก็เลยไปนั่ง เห็นลุงทหารแกนั่งคนเดียวตั้งแต่ต้นสายมาถึงเสาวรีย์ชัย
ที่แกนั่งคนเดียวเพราะตัวแกใหญ่มาก แล้วรถเมล์มันก็ไม่เต็ม คนเลยไม่ไปนั่งกับแก
ตอนแรกก็เห็นแกจากด้านหลัง ก็เห็นเป็นแค่ชุดทหารธรรมดาๆ
พอได้ไปนั่งข้างๆเท่านั้นหละ เหรียญแมร่งมาจากไหนไม่รู้ เต็มหน้าอกไปหมด (4 เหรียญ กับอีก 1 ปีกพลร่มมั้ง เรียกไม่ถูกเหมือนกัน แต่มีร่มแน่นอน)
ตอนแรกก็ยังไมไ่ด้สนใจอะไร นั่งดู FB บนโทรศัพท์ไปเรื่อยๆเห็นมีรูปที่มีข้อความบอกว่า "วันที่ 3 กุมภาฯ วันทหารผ่านศึก"
ผมก็ Lock โทรศัพท์ทันทีแล้วหันไปถามลุงว่า "ลุงครับ ลงเป็นทหารผ่านศึกหรือครับ"
ลุงแกก็ยิ้มหวานแล้วพยักหน้าแบบนิ่มๆ เหมือนจิ๊กโก๋รุ่นเก่าเก๋าประสบการณ์ ผมยื่นมือไปขอ shake hand แก่ก็ยืนมือมาให้ผม shake ด้วย action ที่เรียกได้ว่า "ชายชาติทหาร" แล้วแกก็เล่าเรื่องราวตอนที่แกไปรบให้ฟัง ไม่ว่าจะเป็นที่ลาว ที่เวียดนาม ตามลำดับ
แกบอกว่าแกไปรบที่เวียดนามปี 2513 (หรือในลาวนี่แหละ ผมไม่แน่ใจว่ามีปีไหนบ้างที่ไทยเราสงทหารเข้าร่วมรบที่ต่างชาติ แต่เท่าที่ลองสอบทานย้อนกลับไปเห็นมีสงครามที่เกิดขึ้นในลาวปี 2531 ถ้าเป็นอย่างนั้นลุงเค้าน่าจะพูดผิดระหว่าง 13 กับ 31 ซึ่งอันนี้ผมเองก็เป็นบ่อย) พลางหันมาถามว่า
"ปีนั้นคุณเกิดหรือยัง" ผมตอบแกไปทันที่ว่า "ยังไม่เกิดครับ แหะๆๆๆ" แกก็หัวเราะร่าเลย "แล้วผมจะเล่าให้คุณฟังยังไงให้เห็นภาพ" 5555.............
"เนี่ยตอนนั้นมันมีรอบด้านไปหมด พม่า ลาว เขมร ตอนผมจะไป แม่ก็ร้องไห้บอกว่าอย่าไปเลย แต่ผมก็ยังรุ่นๆคุณนี้หละ กำลังคะนอง จะไปท่าเดียว พอกลับมาจากลาว ก็ไปเวียดนามต่อ (อันนี้จำไม่ได้ว่าแกบอกว่าแกไปที่ไหนมาก่อน ระหว่างลาว กับเวียดนาม) คุณก็คิดดูสิ ไม่ไปได้ไง เราจะเอาแผ่นดินที่ไหนอยู่กัน วันนี้ผมก็เห็นเด็กๆได้เดินกันหน้าตาชื่นบาน (พูดพลางน้อยใจในโชคชะตาของทหารผ่านศึก)" แกยังบอกต่อว่า........
"เนี่ย ขาผมหน่ะ เหล็กเต็มมมมมไปหมด ตอนอยู่ รพ. ผมก็ถามหมอกลับไป ว่าหมอจะเอาเหล็กคืนด้วยเปล่าตอนผมตายหน่ะ" แล้วแกก็มองไปที่อนุเสาวรีย์ชัย (ตอนนั้นรถติดอยู่แถวๆแยกตึกชัยมุ่งหน้าเข้าเสาวรีย์) "เนี่ยปกติก็จะมีองค์มนตรีมาเปิดงาน ไม่รู้ปีนี้ใครจะมาเปิด" แล้วแกก็อ้างชื่อนายทหารทีเรารู้จักกันดีขึ้นมา 2-3 คน แล้วพูดต่อว่า "ผมว่าเค้าไม่กล้ามาหรอก กลัวเสียเหล้า" (เลี้ยงเหล้า)
[
ส่วนตัวผมคิดว่า ทหารที่รบด้วยกัน ถึงไม่รู้จักกัน มันก็เหมือนเพื่อนกัน จะเลี้ยงเหล้ายาปลาไหลกัน มันก็เรื่องปกติ]
ผมถามแกว่า "ลุงกำลังจะไปร่วมพิธีเหรอครับ ที่ไหนเหรอครับ" และก็คำถามอื่นๆอีกมากมาย แกก็ชี้ไปข้างหน้าแล้วพลางบอกว่า "นี้ไง ชัยสมรภูมิ ไปเจอเพื่อนๆเก่ากัน คุณจะไปเที่ยวกับผมก็ได้นะ เดี๋ยวผมพาไป" ผมถามแกไปว่า "ลุงเข้าไปรู้จักกันหมดหรือครับ" แกบอกนิ่มๆว่า "รู้จักกันหมดแหละ คุณเข้าไปกับผมมั้ยหละ ไปได้ เดี๋ยวเข้าไปดูสิจะพาไป เจี๊ยวจ้าวกันหมดหละในนั้นหละ" แล้วแกก็ชี้เข้าไปในอุนเสาวรีย์ชัยสมรถภูมิพลางยิ้ม แต่ผมไม่เชื่อหรอกว่าทหารทั้งกรมทั้งกองจะรู้จักกันหมด มันน่าจะเป็นคนที่อยู่ในสมรภูมิเดียวกัน รบเคียงบ่าเคียง "ไข่" กัน แค่เจอกัน มันก็เพื่อนกันหมด.......
ผมได้พูดคุยกับลุงแก บอกแกไปว่า "ผมเองก็ไม่เคยไปรบ ในนั้นมันเป็นยังไงบ้างอ่ะคับลุง"
ลุงแกนิ่งไปพักนึง "คุณเคยลาตายมั้ย" แกถาม ผมส่ายหน้า "นั้นแหละ ตอนไปนี่ไม่มีใครคิดว่าจะได้กลับมาหรอก เราลาตายกับพระแม่ธรณี กับศาลหลักเมือง กับนั่นกับนี่ ตอนก่อนขึ้นเครื่องไปนี่เราเซ็นต์เอาไว้ก่อนเลย อะไรให้ใคร".......
ไม่นานนักก็ถึงป้ายเสาวรีย์ ผมลงรถเมล์มาก่อน แล้วแกก็เดินกระย่องกระแย่งลงมาตามหลังผม ผมลงมายืนรอแกจนแกลงมา แล้วยื่นมือไป shake hand กับลุงเค้าอีกรอบแล้วก็บอกว่า "ขอบคุณนะครับ" ผมก็ไม่รู้ว่าขอบคุณอะไรแก แต่มันมีอะไรบางอย่างที่ต้องบอกว่า "ขอบคุณ" ออกไป
แกเดินลงมาจากรถเมล์ ตรงนั้นก็มีชายสูงอายุใส่ชุดทหารอีก 2 คน พอลุงคนนี้กับลุงกลุ่มนั้นเจอกัน แกก็ตะเบ๊ะใส่กัน ผมหละก็นึกในใจ
"เอ่อ เค้ารู้จักกันจริงๆวะ"........
3 กุมภาพัน วันทหารผ่านศึก
ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัย ชโย
ป.ล.
1. จริงๆผมได้ถ่ายรูป Selfie กับลุงแกด้วยนะ แต่ว่า pantip เป็นสังคมใหญ่ ไม่รู้ว่าใครจะคิดยังไงถ้าเอารูปลุงเค้ามาลง....ผมเลยไม่เอามาลงแล้วกันนะ
2. ตอนผมเป็นเด็ก ผมเคยซื้อดอกป๊อปปี้ด้วยนะ โดนบังคับซื้อ ซื้อครั้งนั้นครั้งเดียวแบบไม่เต็มใจ แต่ตอนนี้ ผมเต็มใจซื้อละ
พูดคุยกับทหารผ่านศึกในวันที่ 3 กุมภาฯ วันทหารผ่านศึก
พอดีว่าวันนี้ได้นั่งรถเมล์ติดกับทหารผ่านศึกโดยบังเอิญ เพราะสาวต่างด้าวเจ้ากรรมที่นั่งติดกันนี่กลิ่นตัวค่อนข้างแรงเลยจำต้องหาที่นั่งใหม่
เห็นมีที่ว่างใกล้ๆก็เลยไปนั่ง เห็นลุงทหารแกนั่งคนเดียวตั้งแต่ต้นสายมาถึงเสาวรีย์ชัย
ที่แกนั่งคนเดียวเพราะตัวแกใหญ่มาก แล้วรถเมล์มันก็ไม่เต็ม คนเลยไม่ไปนั่งกับแก
ตอนแรกก็เห็นแกจากด้านหลัง ก็เห็นเป็นแค่ชุดทหารธรรมดาๆ
พอได้ไปนั่งข้างๆเท่านั้นหละ เหรียญแมร่งมาจากไหนไม่รู้ เต็มหน้าอกไปหมด (4 เหรียญ กับอีก 1 ปีกพลร่มมั้ง เรียกไม่ถูกเหมือนกัน แต่มีร่มแน่นอน)
ตอนแรกก็ยังไมไ่ด้สนใจอะไร นั่งดู FB บนโทรศัพท์ไปเรื่อยๆเห็นมีรูปที่มีข้อความบอกว่า "วันที่ 3 กุมภาฯ วันทหารผ่านศึก"
ผมก็ Lock โทรศัพท์ทันทีแล้วหันไปถามลุงว่า "ลุงครับ ลงเป็นทหารผ่านศึกหรือครับ"
ลุงแกก็ยิ้มหวานแล้วพยักหน้าแบบนิ่มๆ เหมือนจิ๊กโก๋รุ่นเก่าเก๋าประสบการณ์ ผมยื่นมือไปขอ shake hand แก่ก็ยืนมือมาให้ผม shake ด้วย action ที่เรียกได้ว่า "ชายชาติทหาร" แล้วแกก็เล่าเรื่องราวตอนที่แกไปรบให้ฟัง ไม่ว่าจะเป็นที่ลาว ที่เวียดนาม ตามลำดับ
แกบอกว่าแกไปรบที่เวียดนามปี 2513 (หรือในลาวนี่แหละ ผมไม่แน่ใจว่ามีปีไหนบ้างที่ไทยเราสงทหารเข้าร่วมรบที่ต่างชาติ แต่เท่าที่ลองสอบทานย้อนกลับไปเห็นมีสงครามที่เกิดขึ้นในลาวปี 2531 ถ้าเป็นอย่างนั้นลุงเค้าน่าจะพูดผิดระหว่าง 13 กับ 31 ซึ่งอันนี้ผมเองก็เป็นบ่อย) พลางหันมาถามว่า
"ปีนั้นคุณเกิดหรือยัง" ผมตอบแกไปทันที่ว่า "ยังไม่เกิดครับ แหะๆๆๆ" แกก็หัวเราะร่าเลย "แล้วผมจะเล่าให้คุณฟังยังไงให้เห็นภาพ" 5555.............
"เนี่ยตอนนั้นมันมีรอบด้านไปหมด พม่า ลาว เขมร ตอนผมจะไป แม่ก็ร้องไห้บอกว่าอย่าไปเลย แต่ผมก็ยังรุ่นๆคุณนี้หละ กำลังคะนอง จะไปท่าเดียว พอกลับมาจากลาว ก็ไปเวียดนามต่อ (อันนี้จำไม่ได้ว่าแกบอกว่าแกไปที่ไหนมาก่อน ระหว่างลาว กับเวียดนาม) คุณก็คิดดูสิ ไม่ไปได้ไง เราจะเอาแผ่นดินที่ไหนอยู่กัน วันนี้ผมก็เห็นเด็กๆได้เดินกันหน้าตาชื่นบาน (พูดพลางน้อยใจในโชคชะตาของทหารผ่านศึก)" แกยังบอกต่อว่า........
"เนี่ย ขาผมหน่ะ เหล็กเต็มมมมมไปหมด ตอนอยู่ รพ. ผมก็ถามหมอกลับไป ว่าหมอจะเอาเหล็กคืนด้วยเปล่าตอนผมตายหน่ะ" แล้วแกก็มองไปที่อนุเสาวรีย์ชัย (ตอนนั้นรถติดอยู่แถวๆแยกตึกชัยมุ่งหน้าเข้าเสาวรีย์) "เนี่ยปกติก็จะมีองค์มนตรีมาเปิดงาน ไม่รู้ปีนี้ใครจะมาเปิด" แล้วแกก็อ้างชื่อนายทหารทีเรารู้จักกันดีขึ้นมา 2-3 คน แล้วพูดต่อว่า "ผมว่าเค้าไม่กล้ามาหรอก กลัวเสียเหล้า" (เลี้ยงเหล้า)
[ส่วนตัวผมคิดว่า ทหารที่รบด้วยกัน ถึงไม่รู้จักกัน มันก็เหมือนเพื่อนกัน จะเลี้ยงเหล้ายาปลาไหลกัน มันก็เรื่องปกติ]
ผมถามแกว่า "ลุงกำลังจะไปร่วมพิธีเหรอครับ ที่ไหนเหรอครับ" และก็คำถามอื่นๆอีกมากมาย แกก็ชี้ไปข้างหน้าแล้วพลางบอกว่า "นี้ไง ชัยสมรภูมิ ไปเจอเพื่อนๆเก่ากัน คุณจะไปเที่ยวกับผมก็ได้นะ เดี๋ยวผมพาไป" ผมถามแกไปว่า "ลุงเข้าไปรู้จักกันหมดหรือครับ" แกบอกนิ่มๆว่า "รู้จักกันหมดแหละ คุณเข้าไปกับผมมั้ยหละ ไปได้ เดี๋ยวเข้าไปดูสิจะพาไป เจี๊ยวจ้าวกันหมดหละในนั้นหละ" แล้วแกก็ชี้เข้าไปในอุนเสาวรีย์ชัยสมรถภูมิพลางยิ้ม แต่ผมไม่เชื่อหรอกว่าทหารทั้งกรมทั้งกองจะรู้จักกันหมด มันน่าจะเป็นคนที่อยู่ในสมรภูมิเดียวกัน รบเคียงบ่าเคียง "ไข่" กัน แค่เจอกัน มันก็เพื่อนกันหมด.......
ผมได้พูดคุยกับลุงแก บอกแกไปว่า "ผมเองก็ไม่เคยไปรบ ในนั้นมันเป็นยังไงบ้างอ่ะคับลุง"
ลุงแกนิ่งไปพักนึง "คุณเคยลาตายมั้ย" แกถาม ผมส่ายหน้า "นั้นแหละ ตอนไปนี่ไม่มีใครคิดว่าจะได้กลับมาหรอก เราลาตายกับพระแม่ธรณี กับศาลหลักเมือง กับนั่นกับนี่ ตอนก่อนขึ้นเครื่องไปนี่เราเซ็นต์เอาไว้ก่อนเลย อะไรให้ใคร".......
ไม่นานนักก็ถึงป้ายเสาวรีย์ ผมลงรถเมล์มาก่อน แล้วแกก็เดินกระย่องกระแย่งลงมาตามหลังผม ผมลงมายืนรอแกจนแกลงมา แล้วยื่นมือไป shake hand กับลุงเค้าอีกรอบแล้วก็บอกว่า "ขอบคุณนะครับ" ผมก็ไม่รู้ว่าขอบคุณอะไรแก แต่มันมีอะไรบางอย่างที่ต้องบอกว่า "ขอบคุณ" ออกไป
แกเดินลงมาจากรถเมล์ ตรงนั้นก็มีชายสูงอายุใส่ชุดทหารอีก 2 คน พอลุงคนนี้กับลุงกลุ่มนั้นเจอกัน แกก็ตะเบ๊ะใส่กัน ผมหละก็นึกในใจ
"เอ่อ เค้ารู้จักกันจริงๆวะ"........
3 กุมภาพัน วันทหารผ่านศึก
ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัย ชโย
ป.ล.
1. จริงๆผมได้ถ่ายรูป Selfie กับลุงแกด้วยนะ แต่ว่า pantip เป็นสังคมใหญ่ ไม่รู้ว่าใครจะคิดยังไงถ้าเอารูปลุงเค้ามาลง....ผมเลยไม่เอามาลงแล้วกันนะ
2. ตอนผมเป็นเด็ก ผมเคยซื้อดอกป๊อปปี้ด้วยนะ โดนบังคับซื้อ ซื้อครั้งนั้นครั้งเดียวแบบไม่เต็มใจ แต่ตอนนี้ ผมเต็มใจซื้อละ