ให้มันรู้ซะบ้าง อิอิ

เมื่อนั้น สองระตูตัวสั่นหวั่นไหว ก้มกราบบาทมูลแล้วทูลไป ภูวไนยได้ทรงพระเมตตา ข้าน้อยทั้งสองเป็นไพรี โทษผิดครั้งนี้หนักหนา จงโปรดปรานประทานชีวา ไว้เป็นข้าใต้เบื้องบทมาลย์ ขอเอาพระเดชปกเกศเกล้า ตราบเท้า

พ่ออดทนกัดฟันส่งลูกเรียน จงพากเพียรเขียนอ่านอย่างตั้งใจ อนาคติงานที่ทำลูกต้องใช้ จงฝักใฝ่เขียนอ่านให้จบนะ ถึงบ้านจนพ่อก็กัดฟันสู้ เพราะพ่อรู้การศึกษาไม่ควร ทิ่ง หนูไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะค่ะ ค่าเ

@ กลอนสาม เน้น เฟ้นคำสรรค์ ธรรม! จงพลัน มั่น เที่ยงตรง @ ห่าง หูเบา เขลา ลุ่มหลง จง ดำรง ธง ธรรม ฉาน

แม้จากกัน ก็มิใช่ การจากลาจงเรียกว่า เป็นบทใหม่ แห่งวิถีแม้ในใจ เธอยังไม่ สบายดียามคนที่ เคยเคียงข้าง ต้องห่างไกล บางคนจาก ไปด้วย ระยะทางบางคนห่าง เหินไกล เพราะมีใหม่อาจไม่ชิน กับหลายสิ่ง ที่เปลี่ยนไป