ปัจจุบันสวีปเปอร์ยังมีความจำเป็นอยู่หรือไม่ครับ

ขออนุญาตเล่าความคิดเห็นส่วนตัว ครับผิดพลาดประการใดก็ต้องกราบขออภัยมา ณ ที่นี้

ระบบลิเบอโร่ หรือ อาจจะเรียกว่า สวีปเปอร์ หรือ แปลแบบไทยไทย เราว่า ตัวกวาด โดยหลักแล้ว เราอาจจะคุ้นเคย กันว่า ระบบ 3 5 2 จะต้องมีวิงแบ๊ค ซ้ายขวา สต๊อบเปอร์ ตัวกลาง สองตัว แล้วก็ตัวกวาด ซึ่งเป็นระบบที่เยอรมันในอดีตชอบใช้อยู่พอสมควร ในทีมชาติยุคเก้าศูนย์ระบบนี้ก็ประสบความสำเร็จ ดอร์ทมุนเองก็ใช้ระบบนี้ก็เป็นแชมป์ แชมเปียนลีก มาแล้ว

ส่วนตัวคิดว่า คนเป็นลิเบอร์โร่ หรือ สวีปเปอร์หรือตัวกวาด ไม่จำต้องเล่นในระบบ 3 5 2 แต่อย่างเดียว 4 4 2 หรือ 4 3 3 ก็มีลิเบอร์โร่ ได้เหมือนกัน ทั้งนี้ก็ต้องขึ้นกับคุณสมบัติของตัวบุคคลที่จะเป็นลิเบอร์โร่ ซึ่งจะเป็นนักเตะที่มีคุณสมบัติ ครบเครื่องหลายๆ อย่างซึ่งหายาก มาก นานๆ จะเห็น หรืออาจเป็นเพราะ ระบบในปัจจุบัน ที่เป็นอยู่ ก็เลยหาแบบนี้ยาก

คุณสมบัติพื้นฐานของคนจะเป็นลิเบอร์โร่ ได้นั้น จะต้อง แกร่ง หิน ทางบอลดี เทคนิคดี วางบอลยาวแม่น พาบอลทะลุขึ้นไปเองได้ อ่านเกมส์เก่ง ซึ่งใน อดีต ก็มี นักเตะในตำแหน่งนี้ เด่นๆ หลายๆคน ซึ่งขอเล่าจากความทรงจำในเยอรมัน ครับ เช่น

คนแรกๆ ในเยอรมันก่อน ซึ่งไม่พูดถึงไม่ได้ คือ ไกเซอร์ ฟร้านซ์ เบคคเค่นบาว เดิมที ท่านไม่ได้เล่นเป็นลิเบอร์โร่ ท่านเล่นเป็นกลองกลาง ในบอลโลก ปี ทีอังกฤษ ถ้าจำไม่ผิด ก็เล่นกลองกลาง ท่านมีคุณสมบัติส่วนตัว ที่ทั้งเทคนิคดี แกร่ง พาบอลไปได้ ง่ายๆ ครบคุณสมบัติลิเบอร์โร่ ที่ เฮลมุท เชิร์น เทรนเนอร์ ในสมัยนั้นคิด และความสง่างามส่วนตัวและความเป็นผู้นำ จึงได้สมญานามว่า ไกเซอร์ แกดูดี จริงๆ ขนาด มาขอเข้าเยี่ยมประธานาธิบดี ประเทศสาธารณรัฐเช็ก วาสลาฟ เคล้าซ์ ท่านเคล้าซ์ หมองไปเลย ไกเซอร์ฟร้านซ์ราศรีจับ กว่ามาก

จริงๆ ความสำเร็จของไกเซอร์ฟร้านซ์ เพราะ แกมีลูกน้องดี ครับ คือ ชวาสเซ่นเบค นี่ก็เป็นสต๊อปเปอร์ จอมหิน เขาว่ากันว่า แกเป็น ทส ไกเซอร์ฟร้าน ซ์ อีกคนนึง ก้ไม่ใช่ใครที่ไหน คือ เดอะเทอเรีย แบร์ตี้ โฟกค์ นั้นเอง ซึ่งประจำการด้านขวา ส่วนด้านซ้าย คือ คนหัวแข็ง พอล ไบร์เนอร์ ไบร์เนอร์เขากะปั้นให้เป็น ทายาทไกเซอร์ฟร้านซ์ด้วยซ้ำ แต่แกหัวแข็งไม่ยอม เพราะอยากเล่นเป็นจอมทัพมากกว่า แต่บอลโลกปีเจ็ดสี่ จำต้องเล่นแบ๊คซ้าย

ลูกน้องคนสำคัญอีกคนในแดนกลางของไกเซอร์ฟร้านคือ ไรเนอร์ บอนโฮฟ เพราะเวลาไกเซอร์ ขยับเติมเกมส์ ก็มีบอนโฮฟนี่แหล่ะ คุมจังหวะให้ คอยขยันวิ่งไล่ให้ บอนโฮฟนี่เผลอไม่ได้ครับ แกเท้าหนัก บรรลัยครับ รู้สึกเคยยิงแสกหน้า เร คลีเมน ด้วยกระมัง

ระบบเยอรมันในตอนนั้น เล่น ๔ ๓ ๓ แบบ มีปีกครับ คือ ด้านซ้ายก็ โฮลเซ่นบายน์ ด้านขวา ก็ กราบอร์สกี้ หน้าเป้า ก็ เดอะระเบิด แกร์ด มุลเลอร์ ครับ แต่แปลกคือ จอมทัพ คือ โอเวอรัธ เล่นเน้นด้านซ้าย

หมดยุค ไกเซอร์ฟร้าน ก็พอมีลิเบอร์โร่ที่ว่า เด่นๆ ก็มี จอมเจ้าปัญญาหัวใส อย่าง อูลี่ สตีลลิเก้ ซึ่งอยู่ในทีมชุด แชมป์ยูโร ปี แปดศูนย์ คนนี้เป็นลิเบอร์โร่ ที่ ฉลาด ครับ ฉลาดมาก หินพอควร และที่สำคัญ เพื่อนร่วมทีม อย่าง สต๊อปเปอร์ อย่าง แบร์นาร์ด ดีทซ์ คาร์ล ไฮซ์ ฟอร์สเตอร์ ก็เป็นจอมหิน ทั้งคู่ วิงแบ๊ค ฝั่งซ้ายคือ รถถังจอมลุย บรีเกล ด้านขวา ก็ จอมป้อนกราบขวา อย่าง มานเฟรด คัลซ์ (แกแม่นจุดโทษ ด้วย บุคคลิคแก ฮิป มาก ชอบใส่ถุงเท้าระดับข้อเท้า)  

เยอรมันยุคนี้ เล่น ๓ ๕ ๒ ครับ แต่ในปี แปดสองที่แพ้อิตาลี่ ในบอลโลก ดูจากตัวผู้เล่น น่าจะเล่นในระบบ ๔ ๓ ๓ ครับ กลางสามคน คือ เดมเลอร์ บรีเกล กับ ไบร์เนอร์ มีไบร์เนอร์ ที่เด่น นอกนั้น เอนโซ่ แบร์ซอร์ท ขรัวเฒ่าเจ้าพ่อกาเตนักโช่ บอก "กลางเราสบาย" ซึ่งก็จริง เยอรมัน เจออิตาลี่ เหมือนงูเจอเชือกกล้วย

หมดยุค สตีลลิเก้ ก็มีแคนดิเดท อยู่สามคน คือ คนนึงมาเล่นเป็น เพราะจำเป็นเนื่องจากมีอย่างเดียวคือ ความหิน คือ ดีทม่าร์ ยาค๊อบ สิงห์เหนือ ฮัมบูร์ก ส่งเข้าประกวด ก็ขัดตาทัพไปช่วงบอลโลกปี แปดหก

อีกคนคือ อ้ายบ้านนอก เคล้า เอาเก้นทาลเลอร์ คนนี้ จริงๆ หิน แกร่ง มากกว่า ไกเซอร์ ด้วยซ้ำ แต่ ทื่อไปหน่อย ซื่อๆ บ้านๆ พอบอลไปก็ งั้นๆ แต่แกเป็นลิเบอร์โล่ ที่ประหลาดคือ นอกจาก แกร่ง หิน มาก แล้ว ลูกกลางอากาศแกดี ระดับยอด แอบมาโหม่งพังประตูเรื่อยๆ และบางที แกแอบขึ้นมายิงประตูสำคัญๆ ก็เยอะ รู้สึกว่า ปีแปดหก แกจะเจ็บหรืออย่างไรไม่ทราบ น่าจะใช่ สมัยนั้นแกโดนประจำว่า "ผมมันบ้านนอกวาสนาน้อย" บอลโลกปีเก้าศูนย์ เป็นปี ของแก ครับ แกยืน พร้อมกับ สต๊อปเปอร์ อภิมหาอำมหิตแห่งยุคสองคนคือ เจอร์เก้น โคห์เลอร์ กับ กีโด บุ๊ควัล ช่วงนั้นโยนบอลสาดไปตรงกลาง น่ะ ทำอะไรเยอรมันยาก แต่ละคนลูกกลางอากาศ เกินมนุษย์ มันต้องสาดไปตรงช่องว่างตรงแบ๊ค เขาว่ากัน ว่า บ๊อบบี้ รอบสัน แกรู้น่ะ ครับ

เคยเห็นลิเบอร์โล่ หน้าแผงรับไหม ครับ จริงๆแล้วมี บุคคลผู้นี้คือ มาธีอัส แฮเก็ต จากทีมห้างขายยาผู้น้องในอดีต ไบเอร์ อัวดิงเก้น (ปัจจุบัน ไบเอร์ ไม่เกี่ยวอะไรแล้ว) แกเป็นลิเบอร์โร่ แต่อยู่หน้ากองหลังสองคน ครับ มาแปลก น่าจะคล้ายๆกับ แบร์น ขูสเตอร์ จอมกบฏลูกหนัง แต่พอช่วงยามรับ แกลงไปอยู่ หลังแผงหลัง แก เทคนิคดี จ่ายบอลแม่น วิสัยทัศน์ ดี แต่ แกไม่แกร่งครับ เจ็บบ่อย บอลดยูโร ปี แปด แปด กะให้แกเป็นตัวยืน แต่ก็เจ็บ ออดๆ แอดๆ ไม่ฟิต

หลังจากนั้นก็เข้าสู่ยุคของ เจ้าชายผมแดงเพลิง มาธีอัส ซามเมอร์ แรกๆ ท่านชายแกเล่น กลองกลางเป็นจอมทัพ ครับ กับเดรสเดน ม้าขาวสตุตการ์ด แล้วย้ายไปดับกับอินเตอร์ มิลาน  อยู่แค่ปีเดียว กระมัง แล้วก็กลับมา อยู่กับ ดอร์ทมุน ทีนี้พอมาอยู่กับดอร์ทมุน ซึ่งดอร์ทมุน เองก็มีเจ้าหนูมหัสจรรย์ แอนดี้ โมลเลอร์ เจ้าของฉายา กองหน้าเศษสองส่วนสาม เป็นจอมทัพ อยู่ เอาไง ? ฮิทเฟลล์ ก็เลยลองเชิญเสด็จท่านเจ้าชาย ลงไปเล่นลิเบอร์โร่ ครับ ปรากฏว่า มันสุดยอด ครับ ท่านชายครอบเครื่องใกล้เคียง อดีตท่านไกเซอร์ ฟร้านซ์ มาก แกร่ง หิน ฉลาด วิสัยทัศน์ ยอด จ่ายบอลยาว เยี่ยม บอลสั้นยอด พาบอลตะลุยไปได้ ยอด แถมยิงไกล สอดขึ้นมายิง ได้อีก มีจุดอ่อนไหม พอมี คือ ลูกกลางอากาศ แต่การมีผู้ช่วยอย่าง โคห์เลอร์ หายห่วง ครับ ทว่า หลังๆ ใช้ร่างกายเปลือง มั๊งครับ หลังๆเจ็บ ออดๆ แอดๆ จนแขวนสตั๊ด ไป

ข้อสังเกตบางประการ แม้ ซามเมอร์ จะมีเกียรติประวัติมากมาย แต่ก็มี ทส คนสนิท หลายๆ คน นึกไม่ออกว่า มีแกในประวัติศาสตร์ ด้วยหรือ คนนั้นคือ พอล แลมเบิร์ต ครับ นัดชิงแชมเปี้ยนลีกกับ ม้าลาย เล่นเอา ซีดาน ไปไม่เป็น เลยทีเดียว ซามเมอร์ จะขึ้นเกมส์ได้ ต้องมีแก ครับ

มีหลายคนที่เป็นจอมทัพ แล้วก็ผันตัวเองมาเป็น ลิเบอร์โร่ เช่น โลธาร์ มัธเธอุส ซึ่งก็มาเล่นช่วงอายุเยอะมาก แต่ก็ได้ ความแกร่ง ความเหนียว และอะไรอีกเยอะ แต่ก็อายุมาก เล่นไม่เต็มสูบ หรือ อย่าง ไเซอร์น้อย อย่างโอลาฟ โธน แกก็เป็น จอมทัพมาก่อน ก่อนจะลงมาเล่นลิเบอร์โร่

ลิเบอร์โร่ อาจขึ้นกับตัวผู้เล่น หรือ ระบบก็ได้ สุดแล้วแต่ ครับ แต่ต้องมีคุณสมบัติอย่างที่กล่าวมาข้างต้น หลายๆ คน ที่ไม่ได้กล่าวมาก็มีคุณสมบัติข้างต้น ขั้นพื้นฐาน เช่น บาเรซี่ เป็นต้น ซึ่งระดับแก เป็นสุดยอด ใครเจอแก วันนั้น เลิกเล่น เถอะ เด๋วดับอนาถ

ปัจจุบัน ด้วยแทคติค หรือ ความเป็นระบบ อะไรก็แล้วแต่ คนที่จะเล่นเป็นลิเบอร์โร่ โดยสมบูรณ์แบบหายาก มาก ดังนั้น ก็เลยเน้นที่ระบบ เซนเตอร์ คู่กลาง มากกว่า

ทั้งหมด เล่าจากความทรงจำครับ