ผมยืนอยู่ที่ทางออกพารากอนกับเพื่อนอีกคนหนึ่งแต่เราทั้งคู่และคนอื่นๆต้องหนุดชะงักเมื่อท้องฟ้าที่สว่างสดใส่กลับมีฝนตกลงมาอย่างหนัก จากท้องฟ้าสีครามกลายเป็นสีดำในเสี้ยววินาที
"ฮอน
หละจะกลับยังไง" ผมพูด
"แล้วกุจะไปถามใครหละ" ฮอน
ผมก้อมมองดูนาฬิกาข้อมือของผมมันบอกเวลาว่าตอนนี้ บ่ายหนึ่งยี่สิบ "บ่ายยี่ ..... ไปดูหนังฆ่าเวลารอได้ไหม"
"จ่ายนะ"
"เออ"
ผมและฮอนจึงขึ้นไปดูหนังเพื่อฆ่าเวลาและรอไอฝนเวรนั้นหยุดตกเลยได้หนังรอบ บ่ายสองสิบและเป็นโซฟา
หลังจากดูหนังจบเป็นเวลาห้าโมงเย็นเลยเดินไปหาข้าวกินพอเข้าลิฟต์แก้วความหวังก็ดับวูบฝนเจ้ากรรมยังซัดกระหน่ำอยู่และไม่มีทีท่าจะอ่อนแรงลงแต่อย่างใด ในใจผมคือ 'ไอเี้-ตกไรนักหนาวะ จะตกจนกว่า ลีโอนาโด ดิคาปริโอ จะได้ ออสก้ารึเปล่า' ผมกับฮอนเลยไปนั่งกินที่ฟู๊ดคอร์ดและก็เดินเล่นรอฝนหยุด
ตอนนี้เวลา หกโมงเย็น ฝน
ก็ยังไม่หยุด โอเครกุยอม
"ฮอนจะกลับได้ไหม" ที่กุไม่กลับเพราะกุจะไปส่ง
นี้แหละ
"กุไปนอนคอนโดได้เปล่า" อ้าวไอสัสมาเบียดเบียนกุอีกหละ
"เออก็ได้ นอนที่พญาไทนะ"
"ไม่มีปัญหา"
"ห้องนอนเตียงเดียวนะเว้ย" พยายามปัดสุดฤทธ์
"นอนๆด้หมดแหละ" เออกุยอม
พวกผมสองคนออกจากพารากอนไปขึ้นบีทีเอส ขอสารภาพว่าอยู่ในกรุงเทพไม่เคยคิดจะเอารถออกมาขับยกเว้นจำเป็นจริงๆ
พวกผมสองคนมาถึงคอนโดผมโดยสวัสดิภาพพร้อมกับน้องฝนที่ยังกระหน่ำอย่างต่อเนื่อง เราทั่งคู่เข้าไปใน เอ็ม คอนโด ห้องผมอยู่ชั้นที่ 20 (โฆษณาให้คอนโดเขาหน่อย) หลังจากพยายามลากสังขารตัวเองเข้าห้องไปอาบน้ำและลากตัวเองขึ้นเตียงและหลับไปในที่สุด
4.50 A.M. ติ้ง เสียงข้อความเข้าโทรศัพท์ของ คิว(ผมนั้นแหละ 55+) ผมลุกขึ้นมาเปิดดู
ข้อความ :: เหลือเวลาอีก 7 ชั่วโมง 10 นาที ระบบ คลิลล์ (เขียนทับศัพย์ไม่ถูก) จะเริ่มทำงาน ขอให้มารายงานตัวก่อนปฏิบัติการณ์ Falling Angel จะเริ่มขึ้น
ระดับ Archangel ไม่ต้องมารายงานตัวแต่ขอให้เข้าประจำพื้นที่ปฏิบัติงานก่อนเวลา 11 นาฬิกาเช้าวันนี้ ::
นาฬิกาเริ่มนับถอยหลัง นั้นคือการนับถอยหลังสู่ปฏิบัตการ เทวดาตกสวรรค์ เหลือเวลาอีก 6 : 57 : 42 ชั่วโมง
ผมหยุดนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะพิมพ์ข้อความตอบกลับ
:: Archangel kamui รับทราบแล้วจะเข้าพื้นที่เวลา 10 นาฬิกา ที่ เพนเฮ้าส์ คอนโด เอ็ม ทองหล่อ 10 ขอพลซุ่มยิงจำนวนหนึ่งหน่วย หน่วยแพทย์หนึ่งหน่วย ::
ผมส่งข้อความกลับไป ผ่านไปหนึ่งนาทีมีข้อความตอบกลับมา
ข้อความ :: เราจะดำเนินการให้ตามคำขอทั้งสองหน่วยที่ขอมาเราจะจัดทีมที่คุณเคยฝึกให้พวกเขาไปทำงานกับคุณ
หน้าที่ของเราคือต่อสู้กับความชั่วร้ายไม่ใช่การปกป้องประชาชน พระเจ้าคุ้มครอง ::
ผมพยายามข่มตานอนให้หลับรอจนกว่าจะเช้า
เช้าวันที่ 24 ธันวาคม ผมตื่นขึ้นมาตอนแปดโมงครึ่งพร้อมกับความคิดเรื่องที่จะเกิดขึ้นในวันนี้ ผมหยิบ xperia ขึ้นมาดู เวลาที่นับถอยหลังตอนนี้เหลือ 3 : 29 : 54 ชั่วโมง ผมได้ยินเสียงน้ำจากฝักบัวในห้องน้ำ
ผมเปิดทีวีดูช่องหนังผมไม่ค่อยเสพข่าวสารมากเท่าไหร่เพราะมีแต่เรื่องการเมืองติ้งต้องไม่จบไม่สิ้นปัญญาอ่อนสิ้นดี
แอดเสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้น "อาบเสร็จซะทีกุจะได้อาบต่อวันนี้มีธุระด้วย"
"เพิ่งจบมีธุระกับเข้าแล้วเหรอ"
"เรื่องนี้มันเป็นความลับทางสายอาชีพ" ผมปิดประตูห้องน้ำและลงมือ จัดการกับทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้ง ..................... เรื่องที่ต้องปฏิบัติทุกเช้าไง อุจจาระ ปัสวะ อาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว
พอออกจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ไอ ฮอน มันก็นังดูข่าวอยู่ที่ห้องรับแขกเรียบร้อย และบอกมันว่าจะไปแล้วให้มันเก็บเสื้อผ้าที่ใส่มาเมื่อมานเข้ากระเป๋าเป้ของมัน ส่วนของผมก็แค่แล๊บท็อปเครื่องเดียวมันมีค่าอย่างยิ่ง เพราะมันเป็นของขวัญวันเกิดชิ้นสุดท้ายจากพ่อ แล๊ปท็อป VAIO ของ โซนี่ย์ตอนนี้มันกลายเป็นของหายากไปแล้วตั้งแต่โวนี่ย์ประกาศขายแบรน์นี้ทิ้ง
ผมเก็บแล๊ปท็อปลงกระเป๋าเป้และจัดการแต่งตัวและพาฮอนไปที่ทองหล่อด้วยกัน ผมกับมัน เคยเป็นแชมป์นัก
ปืนระดับประเทศมาแล้วสามสมัยซ้อนก่อนจะถอนตัวตอนนั้นเพิ่งอายุแต่ ยี่สิบสามเองและก็ยังต้องพึ่งรถไฟฟ้าเช่นเดิม ภาพเดิมๆที่เคยเห็นทุกวันแต่วันนี้มันกลับต่างออกไปเหมือนกับว่านี้จะเป็นครั้งแรกที่ผมเคยเห็นมัน
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เวลาที่เหลือคือ 1 : 00 : 55 ผมเก็บโทรศัพท์ลง
"สถานีต่อไป เอกมัย" ผมลงที่เอกมันและนั่งวินต่อไปยังคอนโด การนั่งวินมอเตอร์ไซนี้แหละคือความสุดยอที่แท้จริง
ที่ชั้นล่างของคอนโดมีกลุ่มคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันยืนอยู่เกือบสามสิบคน "มากันไวจริงๆ" ผมทักกับพวกนั้นแต่ ฮอน มองผมด้วยอาการ งง
"หัวหน้ามาช้าเองนี้ครับไหนบอกจะมาตอนสิบโมงนี้มันสิบอ็ดโมงแล้วนะครับ"
"มาช้าดีกว่าไม่มา"
"นั้นคติใหม่หรือครับ"
"เคน ถ้ายังไม่เลิกกวนตีนเหมือนเมื่อก่อนระวังหัวจะมีรูนะ" เคนยกมือทั้งสองข้างขึ้นทำท่ายอมแพ้ "ดีงั้นไปกันเถอะ
ทั้งหมดเดินเข้าไปในคอนดดและตรงขึ้นไปยังเพนเฮาส์ที่ชั้นยี่สิบซึ่งทั้งชั้นถูก คิว ซื้อไว้หมดแล้วตั้งแต่เริ่มโครงการ
"เอาหละเหลืออีกครึ่งชั่วโมง แบ่งไปห้องหละ สิบคน แพทย์ ห้า สไน ห้า เข้าใจนะ ฮอนมากับกู"
ผมเลือกห้องฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ เวลาเหลืออีก 10 นาที ทุกคนทำกิจกรรมคลายเครียดกัน ทั้งสนทนา กินข้าว ดืมทุกอย่างที่ไม่ใช้แอลกอฮอล์
ผมอธิบายทุกอย่างให้ฮอนฟังทุกรายระเอียดและเขายินดีเข้าร่วม ฮอนชอบใช้ cheytac ส่วนผมก็เหมือนกันแต่ตอนนี้ผมต้องใช้ barrett m82a1 แต่ผมก็เตรียม cheytag ไว้กันเหนี่ยว ผมเปลียนเป็นชุดคอมมานโดลายพรางขาวส่วนเกราะและไรเฟิลจู่โจมถูกเตรียมไว้ในกรณีฉุกเฉินแล้ว ระหว่างที่กำลังคุยๆกันอยู๋ วิทยุที่กลางห้องก็ดังขึ้น:: Quill system Only Operation Falling Angel start :: ตามด้วยแผ้นดินไหวอย่างรุนแรง
"ทุกคนเข้าประจำตำแหน่งรบ" ผมแจ้งในวิทยุหน่วย
วิทยุกลางดังขึ้น :: พบสัตว์ประหลาดที่ อนุสาวรีชัยสมรภูมิ ::
Quill System
"ฮอน
"แล้วกุจะไปถามใครหละ" ฮอน
ผมก้อมมองดูนาฬิกาข้อมือของผมมันบอกเวลาว่าตอนนี้ บ่ายหนึ่งยี่สิบ "บ่ายยี่ ..... ไปดูหนังฆ่าเวลารอได้ไหม"
"จ่ายนะ"
"เออ"
ผมและฮอนจึงขึ้นไปดูหนังเพื่อฆ่าเวลาและรอไอฝนเวรนั้นหยุดตกเลยได้หนังรอบ บ่ายสองสิบและเป็นโซฟา
หลังจากดูหนังจบเป็นเวลาห้าโมงเย็นเลยเดินไปหาข้าวกินพอเข้าลิฟต์แก้วความหวังก็ดับวูบฝนเจ้ากรรมยังซัดกระหน่ำอยู่และไม่มีทีท่าจะอ่อนแรงลงแต่อย่างใด ในใจผมคือ 'ไอเี้-ตกไรนักหนาวะ จะตกจนกว่า ลีโอนาโด ดิคาปริโอ จะได้ ออสก้ารึเปล่า' ผมกับฮอนเลยไปนั่งกินที่ฟู๊ดคอร์ดและก็เดินเล่นรอฝนหยุด
ตอนนี้เวลา หกโมงเย็น ฝน
"ฮอนจะกลับได้ไหม" ที่กุไม่กลับเพราะกุจะไปส่ง
"กุไปนอนคอนโดได้เปล่า" อ้าวไอสัสมาเบียดเบียนกุอีกหละ
"เออก็ได้ นอนที่พญาไทนะ"
"ไม่มีปัญหา"
"ห้องนอนเตียงเดียวนะเว้ย" พยายามปัดสุดฤทธ์
"นอนๆด้หมดแหละ" เออกุยอม
พวกผมสองคนออกจากพารากอนไปขึ้นบีทีเอส ขอสารภาพว่าอยู่ในกรุงเทพไม่เคยคิดจะเอารถออกมาขับยกเว้นจำเป็นจริงๆ
พวกผมสองคนมาถึงคอนโดผมโดยสวัสดิภาพพร้อมกับน้องฝนที่ยังกระหน่ำอย่างต่อเนื่อง เราทั่งคู่เข้าไปใน เอ็ม คอนโด ห้องผมอยู่ชั้นที่ 20 (โฆษณาให้คอนโดเขาหน่อย) หลังจากพยายามลากสังขารตัวเองเข้าห้องไปอาบน้ำและลากตัวเองขึ้นเตียงและหลับไปในที่สุด
4.50 A.M. ติ้ง เสียงข้อความเข้าโทรศัพท์ของ คิว(ผมนั้นแหละ 55+) ผมลุกขึ้นมาเปิดดู
ข้อความ :: เหลือเวลาอีก 7 ชั่วโมง 10 นาที ระบบ คลิลล์ (เขียนทับศัพย์ไม่ถูก) จะเริ่มทำงาน ขอให้มารายงานตัวก่อนปฏิบัติการณ์ Falling Angel จะเริ่มขึ้น
ระดับ Archangel ไม่ต้องมารายงานตัวแต่ขอให้เข้าประจำพื้นที่ปฏิบัติงานก่อนเวลา 11 นาฬิกาเช้าวันนี้ ::
นาฬิกาเริ่มนับถอยหลัง นั้นคือการนับถอยหลังสู่ปฏิบัตการ เทวดาตกสวรรค์ เหลือเวลาอีก 6 : 57 : 42 ชั่วโมง
ผมหยุดนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะพิมพ์ข้อความตอบกลับ
:: Archangel kamui รับทราบแล้วจะเข้าพื้นที่เวลา 10 นาฬิกา ที่ เพนเฮ้าส์ คอนโด เอ็ม ทองหล่อ 10 ขอพลซุ่มยิงจำนวนหนึ่งหน่วย หน่วยแพทย์หนึ่งหน่วย ::
ผมส่งข้อความกลับไป ผ่านไปหนึ่งนาทีมีข้อความตอบกลับมา
ข้อความ :: เราจะดำเนินการให้ตามคำขอทั้งสองหน่วยที่ขอมาเราจะจัดทีมที่คุณเคยฝึกให้พวกเขาไปทำงานกับคุณ
หน้าที่ของเราคือต่อสู้กับความชั่วร้ายไม่ใช่การปกป้องประชาชน พระเจ้าคุ้มครอง ::
ผมพยายามข่มตานอนให้หลับรอจนกว่าจะเช้า
เช้าวันที่ 24 ธันวาคม ผมตื่นขึ้นมาตอนแปดโมงครึ่งพร้อมกับความคิดเรื่องที่จะเกิดขึ้นในวันนี้ ผมหยิบ xperia ขึ้นมาดู เวลาที่นับถอยหลังตอนนี้เหลือ 3 : 29 : 54 ชั่วโมง ผมได้ยินเสียงน้ำจากฝักบัวในห้องน้ำ
ผมเปิดทีวีดูช่องหนังผมไม่ค่อยเสพข่าวสารมากเท่าไหร่เพราะมีแต่เรื่องการเมืองติ้งต้องไม่จบไม่สิ้นปัญญาอ่อนสิ้นดี
แอดเสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้น "อาบเสร็จซะทีกุจะได้อาบต่อวันนี้มีธุระด้วย"
"เพิ่งจบมีธุระกับเข้าแล้วเหรอ"
"เรื่องนี้มันเป็นความลับทางสายอาชีพ" ผมปิดประตูห้องน้ำและลงมือ จัดการกับทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้ง ..................... เรื่องที่ต้องปฏิบัติทุกเช้าไง อุจจาระ ปัสวะ อาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว
พอออกจากห้องน้ำด้วยสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ไอ ฮอน มันก็นังดูข่าวอยู่ที่ห้องรับแขกเรียบร้อย และบอกมันว่าจะไปแล้วให้มันเก็บเสื้อผ้าที่ใส่มาเมื่อมานเข้ากระเป๋าเป้ของมัน ส่วนของผมก็แค่แล๊บท็อปเครื่องเดียวมันมีค่าอย่างยิ่ง เพราะมันเป็นของขวัญวันเกิดชิ้นสุดท้ายจากพ่อ แล๊ปท็อป VAIO ของ โซนี่ย์ตอนนี้มันกลายเป็นของหายากไปแล้วตั้งแต่โวนี่ย์ประกาศขายแบรน์นี้ทิ้ง
ผมเก็บแล๊ปท็อปลงกระเป๋าเป้และจัดการแต่งตัวและพาฮอนไปที่ทองหล่อด้วยกัน ผมกับมัน เคยเป็นแชมป์นัก
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เวลาที่เหลือคือ 1 : 00 : 55 ผมเก็บโทรศัพท์ลง
"สถานีต่อไป เอกมัย" ผมลงที่เอกมันและนั่งวินต่อไปยังคอนโด การนั่งวินมอเตอร์ไซนี้แหละคือความสุดยอที่แท้จริง
ที่ชั้นล่างของคอนโดมีกลุ่มคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันยืนอยู่เกือบสามสิบคน "มากันไวจริงๆ" ผมทักกับพวกนั้นแต่ ฮอน มองผมด้วยอาการ งง
"หัวหน้ามาช้าเองนี้ครับไหนบอกจะมาตอนสิบโมงนี้มันสิบอ็ดโมงแล้วนะครับ"
"มาช้าดีกว่าไม่มา"
"นั้นคติใหม่หรือครับ"
"เคน ถ้ายังไม่เลิกกวนตีนเหมือนเมื่อก่อนระวังหัวจะมีรูนะ" เคนยกมือทั้งสองข้างขึ้นทำท่ายอมแพ้ "ดีงั้นไปกันเถอะ
ทั้งหมดเดินเข้าไปในคอนดดและตรงขึ้นไปยังเพนเฮาส์ที่ชั้นยี่สิบซึ่งทั้งชั้นถูก คิว ซื้อไว้หมดแล้วตั้งแต่เริ่มโครงการ
"เอาหละเหลืออีกครึ่งชั่วโมง แบ่งไปห้องหละ สิบคน แพทย์ ห้า สไน ห้า เข้าใจนะ ฮอนมากับกู"
ผมเลือกห้องฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ เวลาเหลืออีก 10 นาที ทุกคนทำกิจกรรมคลายเครียดกัน ทั้งสนทนา กินข้าว ดืมทุกอย่างที่ไม่ใช้แอลกอฮอล์
ผมอธิบายทุกอย่างให้ฮอนฟังทุกรายระเอียดและเขายินดีเข้าร่วม ฮอนชอบใช้ cheytac ส่วนผมก็เหมือนกันแต่ตอนนี้ผมต้องใช้ barrett m82a1 แต่ผมก็เตรียม cheytag ไว้กันเหนี่ยว ผมเปลียนเป็นชุดคอมมานโดลายพรางขาวส่วนเกราะและไรเฟิลจู่โจมถูกเตรียมไว้ในกรณีฉุกเฉินแล้ว ระหว่างที่กำลังคุยๆกันอยู๋ วิทยุที่กลางห้องก็ดังขึ้น:: Quill system Only Operation Falling Angel start :: ตามด้วยแผ้นดินไหวอย่างรุนแรง
"ทุกคนเข้าประจำตำแหน่งรบ" ผมแจ้งในวิทยุหน่วย
วิทยุกลางดังขึ้น :: พบสัตว์ประหลาดที่ อนุสาวรีชัยสมรภูมิ ::