แชร์ประสบการณ์เรียนภาษาอังกฤษของเด็กจนๆ จนได้ค่อนข้างดีคับ

ก่อนอื่นผมของบอกก่อนเลยนะคับว่าผมเป็นมือใหม่ในห้องพานทิปนะคับ  แต่ผมอยากแชร์ประสบการณ์นี้ให้กับผู้ที่อยากเรียนภาษาอังกฤษแต่อาจจะขาดทุนทรัพย์คิดว่าเราคงไม่เก่งหรอกเพราะไม่ได้เกิดในเมืองนอกหรือไม่มีเงินไปเรียนภาษาอังกฤษ
ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดคับอยู่เชียงราย ตอนนั้นผมอยู่ประมาณมอ 5 ตอนแรกผมก็ไม่ชอบภาษาอังกฤษหรอกคับเพราะโรงเรียนผมก็เป็นโรงเรียนท้ายของจังหวัด จนครั้งนึงมีครูภาษาอังกฤษมาใหม่คับ เห็นเขาพูดภาษาอังกฤษได้ ผมทึ่งโอ้อยากพูดได้เหมือนอาจานเขาบ้าง ตอนนั้นเอาอาจานคนใหม่เป็นไอดอลเลยคับ และตอนนั้นผมก็มีความรักคับและก็มีปัญหาเรื่องความรักคือมีมือที่สามคับมีคนมาชอบผมอีก แต่ผมก็เลือกคนเดิม ก็เลยไปปรึกษาอาจานคนนี้ สุดท้ายพังคับความรักเลิกกัน แต่ก็ยังอยู่โรงเรียนเดวกันนะคับเห็นหน้ากันทุกวัน แต่ต่างคนต่างประชดกันคับ ผมก็เลยประชดว่าเฮ้ยกูต้องได้ดีกว่าให้ได้ ต้องมีแฟนให้ดีกว่าให้ได้ ลืมบอกไปว่าความรักของผมเป็นรักแบบผู้ชายกับผู้ชายคับ ทำให้ผมใช้ความอกหักเป็นแรงผลักดันในการเรียนภาษาอังกฤษคับตั้งแต่วันนั้นผมก็ตามติดอาจานคนใหม่คนนั้นตลอดตั้งใจเรียนวิชาอังกฤษ ถามเกี่ยวกับวิชาอังกฤษกับอาจานตลอดจนเขาลำคาญคับ  เด่วมาต่อคับ